Zoals de titel al zegt wie heeft de/een slaaptraining toegepast en hoe ging dat? Wanneer boekte je resultaat? Ons zoontje is vanaf begin af aan een hele slechte en onrustige slaper.. We lopen bij een kinderarts en hebben ook hulp van buitenaf maar niets schijnt te werken. Het enigste wat ik nu nog kan bedenken is een slaaptraining zodat hij niet elk uur s'nachts wakker wordt waarbij ook een langere periode. Overdag slaap hij ook slecht! Ik hoor graag jullie ervaringen!!
Persoonlijk zou ik starten als je zeker weet dat er niets medisch is. Pas dan zal het werken anders wordt het er niet beter op vrees is. Hoe onrustig is hij? Drinkt hij goed? Krijgt hij al bijvoeding? Is bijv. verborgen reflux en kma uitgesloten? Ik snap dat je graag wilt dat hij lekker slaapt. Heb je bijv het boek 'Baby in een droomritme' al eens gelezen? Ik hoor er goede verhalen over!
Tompoes alles wat je vraagt is al uitgesloten, hebben we geprobeerd of is uitgezocht. We zijn al een tijdje bezig met hem en nu ben ik op het punt om de training toe te passen. Heb jij het zelf ook toegepast?
Wij hebben het gedaan, maar pas op 11 maand. Ze sliep ook nauwelijks overdag, heeft tot 7 maand een nachtvoeding gehad, en werd ongeveer elke 2u wakker in de nacht. En wij werkten allebei voltijds. Maar op 6 maand vind ik het eerlijk gezegd nog te vroeg. Dan zijn ze nog echt babybaby. Op 11 maand liep mijn dochter al en kon ik haar al iets uitleggen, en toen werkte de slaaptraining dus ook ongelooflijk goed. Maar op 6 maand gaf ik haar gewoon nog de aandacht die ze nodig had. Zelfs al was ik een zombie overdag en ging ik mee met dochter slapen om 20u
Geen ervaring zelf met slaaptraining, maar met 6 maand denk ik dat het wat vroeg is hoor. Snap dat je als wilt proberen, maar ben bang dat dit ook niet zal werken......
6 maand is volgens mij een prima leeftijd om het probleem aan te pakken. Hier een ervaringsdeskundige. Wij hebben werkelijk alles geprobeerd, vanaf zo'n 5,5 maand. Hetgeen ons geholpen heeft is: -kindje op eigen kamer -het inzicht dat het puur een (ongezonde!) gewoonte is van je kind, niet meer niet minder. -een flesje kv (ipv bv) 's avonds om zeker te zijn dat hij/zij geen honger krijgt. Baby sliep hier ook wat vaster door. -baby niet oppakken 's nachts (laat staan voeden). -troosten vanop afstand zo vaak je wil. (Niet te lang) Zo weet je kind dat je hem niet in de steek laat, en voel jij je ook beter. -het troosten elke nacht wat afbouwen. Wel consequent blijven! Enkele nachten later sliep ze als een roos. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ze een aantal keer is hervallen (op vakantie, tandjes, noem maar op) Een echt vaste slaper wordt zo'n kind nooit vrees ik. Nu wordt ze steevast wakker rond 5u 's morgens... Heb hier nog geen oplossing voor gevonden... Succes!
Wow Je kindje was 5,5 maand! Wat zou jouw kindje zich eenzaam hebben gevoeld als deze huilend wakker werd en niet eens even werd opgetild Daarnaast staat nergens beschreven dat nachtvoedingen bij borstvoeding slecht zijn, integendeel.
Volgens mij is het juist een gezonde gewoonte hoor, als een baby begint te huilen omdat er iets is. Ja, uiteindelijk stoppen ze met proberen maar dat is vooral op deze leeftijd echt nog niet omdat ze het snappen dat ze moeten slapen maar omdat ze het opgeven, mama of papa komt toch niet of ze krijgen toch niet wat nodig hebben want ze huilen omdat ze iets NODIG hebben. Slaaptrainer, is dat niet zo'n kinderwekkertje met een lampje wanneer ze mogen opstaan? Persoonlijk denk ik niet dat dat al uitgelegd kan worden met 6 maanden hoe dat werkt en waarom. En dat lijkt mij wel essentieel om het te laten slagen. Weet je waarom hij wakker wordt? Wilt hij gewoon troost, weer rustig bij het optillen of huilt hij gewoon door? Of honger? Bedenk iig het is een fase, ooit gaat dit over.
Thnx..scheelt me een hoop typewerk. Elk uur is misschien veel, maar nachtvoedingen horen er wel bij idd. Een constante toevoer van glucose zorgt voor een goede hersenontwikkeling. Wat hier hielp is samen slapen, buikslapen, lekker warme slaapzak, geen deken over. Overdag sliep zoon vaak in de draagdoek, kon ik tenminste mijn gang gaan en hij sliep dan lekker. Ik lees niet wat het probleem is, is dat het inslapen, doorslapen of beide. Voor doorslapen zou je kunnen proberen om na 40 min bij hem te gaan liggen met een hand op hem, zo kan hij dan na 45 min weer de volgende slaapcyclus in, dat werkte hier goed. Soms werd hij wat wakker, maar nooit klaarwakker. Inslapen zou ik kijken hoe hij het snelst in slaap valt, is dat op de arm,dan op de arm, is het met een fles, dan met een fles. Draagdoek/wandelwagen? Meebewegen met je kindje is vaak minder moeilijk en zwaar dan vechten tegen de dingen.
Sjonge, ik ben het hier niet mee eens hoor! Onze zoon was 4 maanden toen we onder begeleiding van het inbakerteam van het consultatiebureau zijn begonnen om hem beter te leren slapen. We hadden een oververmoeid kindje, dat niet lachte, niet kletste, geen oogcontact maakte en de hele dag huilde. De aanpak hield in dat hij als hij naar bed gebracht werd, werd ingebakerd en dat we hem (gecontroleerd) moesten laten huilen. Ik vond het verschrikkelijk en het ging door merg en been. Begrijp me niet verkeerd: hij brulde boven in zijn bedje en ik brulde net zo hard mee op de bank. Na een week zag ik dat ik beter contact kreeg met mijn kindje, hij begon meer te lachen en te brabbelen en huilde veel minder. Ik zag eindelijk een tevreden kindje. Hij had meer energie en kwam nu aan ontwikkelen toe. Hij heeft gewoon nooit geleerd om zelf in slaap te vallen. Vanaf zijn geboorte heb ik steeds ingesprongen op zijn huilen (draagzak, in slaap wiegen, bij ons slapen, enz) daardoor lukte het hem gewoon niet om zelf in zijn bedje te kunnen slapen. Het is vreselijk om je kindje te laten huilen, maar uiteindelijk help je hem ermee. Hij is te klein om er iets van de denken of zich eenzaam te voelen en zal zich er niets van herinneren. En in de tijd dat hij wakker is laat je toch ook merken dat je verschrikkelijk veel van hem houdt en geef je hem toch het gevoel dat hij niet alleen is? Je kunt ook boven wat gaan rommelen (was doen o.i.d) waardoor je kindje hoort dat je er wel bent. Sinds 2 weken hebben wij onze avond terug. Gaat hij rond 19:30 uur lekker slapen en is mama ook weer wat meer uitgerust. Want vergis je niet. Je raakt uitgeput, onzeker en vraagt je alleen maar af wanneer het eindelijk beter zal worden. Je kindje voelt dat aan en reageert daarop. De bekende vicieuze cirkel. Na 4 en een halve maand kan ik eindelijk van mijn nieuwe kindje gaan genieten en lijken we weer op een normaal gezin. Ik ben inmiddels 8 kg lichter dan mijn oorspronkelijke gewicht. Gewoon door de stress en zorgen. Dus voordat je iemand 'veroordeeld' over het laten huilen van je kindje is het misschien eerst handig om te weten wat er aan vooraf is gegaan. Ouders beginnen niet zomaar met deze aanpak, want ik geloof dat er geen ouder is die zijn kindje graag laat huilen. Iedere moeder wil haar kindje troosten als het verdrietig is, maar ook iedere moeder wil haar kindje helpen als ze ziet dat het niet goed gaat. Het is uiteindelijk je eigen keuze of je het met deze aanpak eens bent of niet en of je het zo doet of niet. Maar het is niet leuk om te horen wat een vreselijke moeder je bent als je je kindje laat huilen. En over de bv: ze schrijft toch niet dat dit slecht is? Kunstvoeding verteerd langzamer dan borstvoeding, dus logisch dat een kindje daarmee langer zal slapen.
Kom ik weer aan met mijn linkje, maar het omschrijft precies hoe ik denk over slaaptrainingen. En dan vooral óók het laatste stukje lezen: Column: Handleiding voor het resetten van je baby | Kiind Magazine Als ik het volgende lees: "alles is uitgesloten, er zijn geen medische problemen, geen honger, geen vieze luier, niet te koud of te warm; dus er kan niets aan de hand zijn", vraag ik me af hoe het kan dat men in dit lijstje de allerbelangrijkste behoefte van een kindje vergeten? Nabijheid! Ik heb net mijn zoon naar bed gebracht voor zijn middagslaapje. Voor het eerst een beker melk beneden ipv een voeding om hem op zijn kamertje in slaapzak moe te laten drinken. Hij viel kletsend in slaap zag ik op de babyfoon. Dit is dezelfde baby die eerst helemaal niet in bed sliep, later korte stukjes nadat ik hem in slaap had gevoed of gewiegd, s nachts regelmatig in mijn armen sliep en ook elk uur wakker werd. Wat ik wil zeggenok zonder slaaptraining leert je kleintje het. Ik heb ook ooit op het punt gestaan, maar ik ben erg blij dat ik meer gelezen heb over de gevolgen van het laten huilen van je kindje. Dus.. Lees er eerst meer over. Nog zo'n artikel: http://www.natuurlijkouderschap.org/de-misleiding-van-het-gecontroleerde-huilen/ Succes met het vinden van je weg hierin.
Bedankt voor jullie reacties! allereerst denk ik (net als de kinderarts en hulpverlener) dat het een gewoonte is van onze zoon. Hij heeft nog niet door hoe hij de slaapcyclussen aan elkaar moet plakken. Hij begint ook niet direct met huilen! Hij begint eerst geluiden te maken wat op een gegeven moment over gaat in kletsen. Als wij er niet als de kippen bij zijn om een speentje te geven is hij gerust hele stukken wakker. Vandaar dat ik wil beginnen met een slaaptraining om hem hopelijk te leren de cyclussen aan elkaar te plakken.
Idd! Hier ook drama's gehad in het begin. We moesten gewoon haar gebruiksaanwijzing leren lezen (naast 2 bezoekjes osteopaat). Uiteindelijk prima in orde gekomen en beide kids weten dat als er wat is, we altijd bij hen komen. Ook als ze gewoon onze troost/geborgenheid nodig hebben.
En nog even ter aanvulling.. Ik snap dat er op een forum verschillende mensen mee lezen en schrijven. Wat op zich alleen maar goed kan zijn! Ik ben het idd met danielle eens.. Ik begin en overweeg dit niet zomaar! Het is het laatste "redmiddel" voor ons. Als je nacht in nacht uit niet kun slapen breek je gewoon! Ook al proberen we bij te slapen door op zolder te gaan liggen hem een nachtje te laten logeren enz. maar dat weegt bij lange na niet op tegen dit.. Elke dag in en uit. Ik laat hem niet zomaar uren huilen! In tegendeel! We hebben het afgelopen jaar van alles geprobeerd.
Bij je laten slapen (cosleeper) en inspelen op de eerste tekenen van wakker worden en hem weer in slaap helpen? Zo hebben we de oudste de slaapcyclussen aan elkaar leren plakken. Overigens speelde dat hier alleen overdag. Nachten werden ze wakker om te drinken en sliepen dan weer verder. Jongste sliep overdag steeds een uur, bij haar werkte het niet om haar weer in slaap te helpen. Dat geaccepteerd. Rond 7 mnd ging ze vanzelf langer slapen overdag.
ok hier wil ik toch even op reageren, 1. ik heb haar nergens een vreselijke moeder genoemd dat maak jij ervan. Maar naar mijn idee (en ook heel veel onderzoekers met mij) huilen baby's op deze leeftijd omdat er iets is en omdat ze het niet kunnen uitleggen. Vandaar dat IK het zielig vind. Dit is een mening en volgens mij mogen we die hier hebben 2. Volgens mij is jouw situatie iets anders dan van ts. Jouw kindje huilde enorm veel gedurende de dag en nacht. TS heeft het over de vermoeidheid van meerdere nachtvoedingen per nacht en een kindje wat slecht (door)slaapt. Dit zijn naar mijn idee twee verschillende problematieken en hebben beide dus andere aanpak nodig. 3. Annekijn, op wie ik reageerde, suggereert met haar opmerking dat wakker worden om een nachtvoeding niet goed is toen ze schreef " niet oppakken, laat staan voeden ". Het klopt dat bv lichter verteerbaar is, en het is wetenschappelijk bewezen dat nachtvoedingen omtrent bv alleen maar goed zijn.
De reden dat ik altijd reageer op dit soort topics is omdat ik een tegengeluid wil geven. Danielle omschrijft precies wat het cb en andere instanties adviseren. Daar kun je voor kiezen, maar het kan ook anders. Ik heb wat stukjes van je tekst gequote en onderschreven met hoe ik erover denk zonder dat ik je wil beledigen of kwetsen! Zo veel mensen, zoveel meningen. En het is ook niet leuk om te horen dat je als je kind niet uit een boekje komt, dat je het dan wel erg verkeerd doet.
Okidoki, ik wilde ook niemand voor het hoofd stoten Voor ons was dit het enige middel wat ik nog kon proberen. Ik heb zo vaak geroepen dat ik zo graag geholpen wilde worden, omdat ik er zelf niet uit kwam. Nadat onze zoon een week in het ziekenhuis was opgenomen (waarvan 48 uur observatie) was ik zo blij dat ik er niet meer alleen voor stond, maar dat mensen met ons meedachten. Hier heeft het gewerkt en merk ik dat we eindelijk tot rust komen. Hoe je het ook doet, het is allemaal goed als je er maar achter staat.