Ik stond bij de kassa van de supermarkt. Dochter van bijna 2 weet waar het autootje is en klimt dus in de auto en wacht tot ik klaar ben. De afstand van de kassa tot het autootje is 5 meter. Ik kan haar goed zien. Nu stond er een oudere man van PostNL en tilde mijn dochter in het autootje. Ze bleef er nl bij staan ipv te klimmen. Nu is ze nog geen 2 en weet absoluut nog van geen gevaar. Hij bleef nadat ze in de auto zat, er ook nog gewoon bijstaan. Ook toen ik aan kwam lopen. Ik vind het moeilijk dat mijn kleintje zo makkelijk contact maakt. Uit nieuwsgierigheid en enthousiasme zou ze zomaar een karretje van iemand anders kunnen vastpakken. 1 seconde en ze is pleite! Nu wil ze graag het karretje vasthouden dus dat laat ik haar ook doen. Ze wil graag meehelpen. Ik zit dus met het 'probleem' dat ze (nu nog) voor de duvel niet bang is. Hoe kan ik haar dat aanleren? Ik zag dat die man wilde helpen, bleef ook op een gepaste afstand. Ik wil ook niet zomaar roepen dat ie met z'n poten van m'n kind af moet blijven. En ik wil het mijn dochter goed aanleren dat ze zich niet zomaar laat 'verleiden' tot helpen van een vreemde. Hoe hebben jullie dat gedaan? Of ben ik gewoon te voorzichtig!?
Denk dat ze nog 'jong' is. Komt vanzelf dat ze wat meer voorzichtiger is. Maar je kan haar ewoon uitleggen en hopen dat t bijblijft haha
Ik snap wat je bedoelt maar misschien een optie om haar niet meer alleen daar naartoe te laten lopen zolang ze het gevaar van 'vreemde mensen' nog niet kent? Je kan het haar nu wel uitleggen maar of ze het dan helemaal begrijpt? Ze is nog wel erg jong.
Ik zou er geen probleem van maken. Ik help andere kinderen ook als ze iets niet lukt. Ik zoek niet overal wat achter.
Mijn dochter is ook zo, heb wel eens gehad in de wachtkamer dat ze bij een oudere man op schoot wilde met een boekje in dr hand. Die man vroeg of het oke was, prima. Later ging die man weg, en hij ging staan met mijn dochter op zijn arm. Die begon vrolijk dag mama te zwaaien Snap precies wat je bedoeld. Ik vind het heerlijk dat ze zo vrij is, maar vind het ook doodeng. Wanneer en vooral hoe moet je haar gaan uitleggen dat niet iedereen goede bedoelingen heeft?
Daar gaat het toch ook niet om? TS vindt het eng dat haar dochter zo vrij is, omdat mensen die WEL een kwade bedoeling hebben daar heel makkelijk misbruik van kunnen maken...
Hier ben ik het mee eens.... Soms is het ook moeilijk om in deze tijd een kind te helpen want voordat je het weet doe je wat fout of krijg je een grote mond...
Onze zoon is ook erg vrij,waar ik geen probleem mee heb want hij durft op iemand af te lopen en om hulp te vragen.... Hij weet heel goed dat hij nooit,maar dan ook echt nooit met een vreemde mee mag gaan. Mocht hij mij in een winkel kwijt zijn dan moet hij naar de kassa lopen en daar zeggen dat hij mij kwijt is en bij de kassa blijven staan...
Precies! In de dierentuin heeft ze het bijv weer niet. Dan weet ze dondergoed dat ze bij ons moet blijven. Ze ziet natuurlijk geen gevaar. Op welke leeftijd beginnen ze dat te snappen? @pinter jouw zoon is 4! Dat is wel een heel verschil met een meisje van nog geen 2
Vijf meter en je kunt haar gewoon zien? Dan geen probleem van maken. Ze is te jong om nu al bang te moeten zijn voor de boze buitenwereld.
Mijn kids zijn ook zo open en lopen ook makkelijk met anderen mee. Mijn oudste wilde eens weglopen toen hij 2 was, en ik zwaaide naar hem en zei doei mama gaat deze kant op , waarop een oudere dame zei oh kom maar met mij mee dan. Hij pakte haar hand en liep aan
Dit dus inderdaad En anders verklein je het aantal meters. Ik weet van mezelf dat ik niet een al te beste conditie heb dus vijf meter voorsprong vind ik al teveel.
Precies. Ze is nu nog te klein om zulke dingen te leren en moet je haar zelf meer in de gaten houden. Dat lerem komt nog wel.
Ja dat is ook weer zo! Ik wil haar dus niet onnodig bang maken. En als ze onderweg stil staat, zeg ik: "Doeiii tot morgen!!" En dan rent ze heel hard mee
Mijn dochter is ook twee en net zo. Ik denk dat ze gewoon nog te jong is om te begrijpen dat er mensen zijn die kwaad willen. En eigenlijk wil ik dat ook nog zo houden. Ze leert nog vroeg genoeg dat de wereld niet alleen maar leuk is. Nu mag ze nog onbezorgd en goedgelovig zijn en is het mijn taak erop toe te zien dat daar geen misbruik van gemaakt wordt. Ik vind het fijn dat mijn dochter zo open en vriendelijk is, maar dat betekend wel dat ik haar geen seconde uit het oog mag verliezen. Ik laat haar het liefst op 'grijpafstand', want ik ben als de dood dat iemand haar zomaar meeneemt (zit sinds haar geboorte tussen mijn oren, heb het gelukkig nooit meegemaakt). Natuurlijk loopt ze weleens wat verder weg en dat zit me dan echt niet lekker, ook al kan ik haar zien. Ik begrijp je dus heel goed, tompoes. Waarschijnlijk kunnen we niet meer dan onze kindjes laten weten dat ze met niemand mee mogen gaan en hopen dat ze dit gauw begrijpen. Zolang iemand aardig en 'gepast' doet met mijn dochter heb ik daar niet zo veel moeite mee. Het liefst heb ik wel dat ze mij van tevoren vragen of op een of andere manier contact met mij maken om te zien of het okay is dat ze zich met mijn dochter bemoeien.
Ik vind het bijv wel weer gaaf om te zien dat ze een stukje vooruit rent. Maar iedereen wil haar dan bijv een aai over de bol geven, vooral ouderen jee zeg Ze moet een handje geven enz. Vaak zeg ik er niets van en praat ik ook mee. Maar soms heb ik wel eens van: alsjeblieft zeg ze MOET niks :x en rent ze dan weg zeggen ze: goh das een handenbindertje Ik leer haar nu bijv dat ze, als de stoep eindigt ze even moet wachten. Meestal gaat dat goed. Dan pak ik haar handje en zeg ik: kijk een auto, nu kan je niet oversteken. Maar ziet ze aan diezelfde overkant een hondje moet ik alle zeilen bijzetten om haar echt even te laten wachten. Dan ziet ze echt de auto niet!
Ik denk ook dat 2 jaar nog te jong is om zoiets aan te leren. Zoontje is hier ook alles behalve verlegen (een maand geleden wel nog) tja, ik ben er toch constant bij. Zulke dingen aanleren zijn gewoon een heel lang proces. Ben hem nu aan het aanleren om van alles af te blijven wat niet van ons is. Auto's bijvoorbeeld, die moet hij altijd even aaien en dan zeg ik dat dat van andere mensen is.en ook dat hij bij mij moet blijven als ik zijn handje niet vast heb. Later kan je aanleren niet naar andere mensen te gaan. Dit is een heel lang proces.
In jouw situatie hield ik mijn dochter gewoon vlak bij mij. Nu nog steeds eigenlijk, ze is inmiddels 4 jaar. Als ze ergens heen wil in een winkel, dan mag dat als ik mee kan lopen, niet als ik ergens iets uitgebreid moet bekijken of bezig ben bij de kassa.