Dag dames, ik ben nu 39 weken en 4 dagen zwanger, ik zou normaal zondag moeten bevallen maar ik voel totaal nog niks behalve de voorweeën. ik vind ook dat mijn buik nog steeds hoog zit. Als het tegen 26 november niet zelf is begonnen gaan ze me inleiden. Ik zou eigenlijk liever een keizersnede willen.. Omdat ik bang heb voor het inleiden, want het is mijn eerste kindje en we weten niet of mijn bekken breed genoeg zijn. Ik wil niet liggen afzien om daarna een keizersnede te krijgen.. Iemand ervaring?
Heb je het hier al over gehad met je gynaecoloog? Ik denk dat het verstandig is deze angsten te bespreken en ook de opties. Je krijgt namelijk niet zomaar een ks. Of heb je een keuze ivm met je bekken?
Een ks doen ze echt alleen op medische indicatie. Ik begrijp je angst voor een vaginale bevalling vertrouw op jouw lichaam en laat het gewoon over je heenkomen. En voor niks afzien is niet waar want je doet het om jullie kindje op de wereld te zetten. ook al zou het eindigen in een keizersnee. Dat heeft niets met verspilde tijd en moeite te maken... Zet m op je kan het echt!
Ik heb zelf een ks gehad ivm stuitligging en het herstel hiervan heeft echt heel lang geduurd! Als je de mogelijkheid hebt om normaal te bevallen dan zou ik dat zeker eerst proberen!
Dat vind ik ook. Het is gewoon een flinke buikoperatie waar je inderdaad behoorlijk van moet herstellen.
KS is idd heftig!! Je kunt gewoon de eerste tijd niks en moet alles (ook de verzorging van je kind) aan anderen overlaten. Voor het herstel staat 6 weken. Ik kon pas na 5 dagen bij mijn dochter haar luier verschonen. Kon haar 's niet uit bed halen om te voeden. Ik snap dat je angst hebt voor het onbekende, maar bespreek dat idd met je gynaecoloog. Een vrouwenlichaam is gemaakt om te kunnen bevallen, uitzonderingen daargelaten. Het kan natuurlijk dat je zo'n uitzondering bent, maar als dat niet vastgesteld is: gewoon op de natuurlijke manier proberen!
Ik wil wel natuurlijk bevallen, heel graag zelf. Mijn mama werd bij haar eerste ingeleid omdat het vanzelf niet begon, ze heeft alles meegemaakt maar ze kreeg niet genoeg opening en er moest dus spoedkeizersnede en heeft haar pas na 2dagen kunnen zien. En dat wil ik dus niet.
ohh maar dat hoeft tegenwoordig echt niet meer hoor. Heb zelf ook spoedkeizersnede gehad en mocht haar met 2 uurtjes weer zien. Niet leuk maar beter dan geplande keizersnee. Is echt geen pretje. 1,5 jaar later nu nog steeds last van soms
Dat je niks voelt zegt niks, en dat jij je buik hoog vind zitten ook niet. Ik neem aan dat er gekeken wordt of je baby inmiddels is ingedaald?! Sowieso zegt de bevalling van je moeder niets over jouw bevalling! Laatst hoorde ik nog van iemand waarvan de moeder altijd binnen 2 uur beviel zonder kleerscheuren, nou haar dochter heeft er bijna 24 uur over gedaan... Zegt dus allemaal helemaal niets.
Ik heb zelf geen idee of ze al is ingedaald, Ik moet overmorgen naar de vk. En ja langs een kant hoop ik dat het mij natuurlijk lukt want de herstelling is sneller..
Danku voor de geruststelling, en ik heb nog al van vrouwen gehoord die nog steeds last hebben van hun keizersnede.. Dat moet geen pretje zijn.
Bij mijn eerste duurde het lang en ging er het nodige mis. Wel zonder ks geboren. Zal je er verder niet mee vermoeien. Ik wil je wel meegeven wat ik sindsdien tegen vriendinnen zeg: als er een partner ( of moeder of...) is , laat die dan met de vuist op tafel slaan als het echt niet meer te doen is. Of te lang duurt of het teveel wordt. Helaas dus de ervaring dat er naar de bevallende vrouw niet echt geluisterd wordt. Bij een vriendin werd er wel naar de partner geluisterd. Zo kunnen jullie samen een plan opstellen met daarbij momenten dat de partner kan ingrijpen. Hopelijk voel je je dan wat minder machteloos/ overgeleverd.
Inderdaad... een keizersnee is echt niet leuk hoor. Het is gewoon een grote operatie. Ik krijg binnenkort mijn derde keizersnee en weet al dat ik wekenlang amper iets kan. Je bent afhankelijk van anderen in de zorg voor jouw kind(eren). Ik denk dat je veel beter ingeleid kan worden dan een keizersnee. Begrijp je angst wel hoor, uren (dagen) in de weeën en eindigen met een spoed Ks lijkt me ook niets. Toch is het het risico wel waard omdat de kans veel groter is dat je toch natuurlijk zult bevallen.
Ik heb liever een korte hevige pijn dan een ks, persoonlijk. Lijkt me vreselijk om weken afhankelijk te zijn. Mijn eerste ben ik bij geknipt, daar had ik een week pijn/last van. Mijn 2e was een heftige bevalling wegens sterrekijker, maar niet geknipt oid. Beetje gescheurd maar ik liep diezelfde dag alweer normaal. Echt, je bent gemaakt om te bevallen, als je verder geen indicatie hebt gaat het je gewoon lukken hoor, en als het niet lukt zie je dan wel weer. Dit is nu precies iets wat je op je af moet laten komen meid.
@1407: volgens mij ben je vooral bang voor een inleiding omdat je moeder daar een nare ervaring mee had. Volgens mij hoeft een ingeleide bevalling niet anders te verlopen dan een spontane bevalling. Je hebt evenveel kans dat het in een keizersnee eindigt. Ik zag mijn dochter ongeveer 2 uur na de spoedkeizersnee voor het eerst, zodra ik weer een beetje bij m'n positieven was (had algehele narcose omdat er geen tijd meer was om de ruggenprik goed in te laten werken). Als je een ks met een ruggenprik krijgt, krijg je je kindje natuurlijk meteen te zien. En als ze een 'gentle sectio' doen, mag je kindje meteen op je borst liggen, net als bij een natuurlijke bevalling. Als de gezondheid van 't kindje dat toelaat uiteraard.
Wil toch nog even reageren... Ik heb bij de eerste een ks gehad na een inleiding, maar na n paar minuten had ik mn zoon bij me! Ik heb er ook 6 weken over gedaan om te herstellen, geen pretje! De tweede is vaginaal geboren maar hij was zo groot dat daar heel veel complicaties bij kwamen, ook bij mn kindje! Dit keer wordt het wel weer een ks omdat ik grote kinderen maak die niet normaal passen bij mij zonder heftig ingrijpen, dit omdat dit beter is voor het KIND. Ik heb gezegd, ze mogen alles met mij doen zolang mijn kindje er maar zonder trauma uitkomt. Wat ik heb meegemaakt met mijn tweede nooit meer. MAAR dankzij deze vreselijke ervaring weet ik nu dat ik nooit meer normaal kán bevallen en das heel wat anders als WILLEN.... Ik liep na een week weer als n kieviet van de vaginale bevalling, van de KS na 3 weken nog als een oud omaatje... Vergis je niet!!!