Ik voel mij nu nog niet echt moeder maar wel verantwoordelijk voor de kleine. Denk dat dit heel persoonlijk is. Met vlagen heb ik wel gevoelens waarvan ik denk dat zijn moedergevoelens maar ik denk dat het niet te vergelijken valt met het moment dat ik mijn kindje voor het eerst ga vasthouden. Maargoed dit is mijn persoonlijke mening. Kan voor iedereen anders voelen
Zelf vind ik het namelijk nogal lastig, het ligt voor iedereen anders en dat is natuurlijk ieder voor zich. Het is een gevoel. Zelf dacht ik altijd je bent pas moeder zodra het kindje in je leven is maar nu ik twee miskramen heb gehad en in totaal zo'n 4 maanden zwanger ben geweest is daar toch die vraag, ben ik niet al een beetje moeder? Moeder zonder kind? In die 4 maanden dacht ik dat ik een kindje op de wereld zou zetten, voelde ik mij verantwoordelijk en vonden mensen mij al een aanstaande moeder. Ik kwam daarover een mooi verhaal tegen van Maaike Veerbeek: "Als je als moeder je kind verliest, welke status heb je dan? Je bent nog steeds moeder van je kind. Ik voelde dat in elk geval wel zo. Ondanks dat ik mijn kindjes nooit heb kunnen zien, voel ik me moeder. Moeder van twee kinderen die nooit op deze wereld hebben mogen rondlopen. Maar niemand zal mij als moeder herkennen. Ze zien mijn kinderen niet. Ook van andere moeders die nu ogenschijnlijk kinderloos zijn, hoor ik het terug: Ik ben niet kinderloos. Ik ben nog steeds moeder van mijn kind. Alleen is mijn kindje niet meer hier."
Ik vind dat lastig, ik heb me tot 20 weken geen 'moeder' gevoelt, maar nu langzaamaan wel. Gisteren schreef ik hier op het forum ergens 'mijn zoontje' en toen sloeg de bom in dat ik dan toch echt een kindje krijg en moeder ben/ wordt
Ik vind dat op het moment dat je een kindje draagt, je al een moeder bent. Je past je leven tijdens de zwangerschap al helemaal aan naar je kindje. Je eet bepaalde dingen niet, je let extra goed op jezelf, je leeft naar de echo's toe, maakt het kamertje klaar, koopt alle andere belangrijke dingen.. En dan komt de bevalling, het moment dat je echt moeder bent geworden.
Ik denk dat je ook al moeder in je hart kunt zijn. Voor je zwanger bent of bent bevallen. Dan is de wens zo sterk en verlang je er al zo erg naar... Dan kun je je ook al een beetje moeder voelen.
Ik vanaf het moment dat ze geboren was. Ik had een pijnloze en makkelijke zwangerschap. Werkte nog nachtdiensten toen ik ruim 6 maanden zwanger was, nog 32 uur onregelmatig in de gezondheidszorg en ging met week 34 met verlof. Tot zeker 5 dagen overtijd nog trappen gelopen (4 per keer) dus ja.... ik voelde niks! Ik voelde mij echt moeder omdat je op dat moment ook echt iets in je armen hebt.
Ik voelde mij al moeder toen ik zwanger was, maar toen mijn zoon geboren was had moeder zijn een nog diepere betekenis. Dus achteraf gezien kwam dat gevoel niet in de buurt van wat ik nu voel. Hoe het technisch zit weet ik niet. Ben je een moeder als je een kind hebt( in de buik) of pas als je kan moederen en verzorgen? Ik nijg naar het laatste.. Meer omdat als je tijdens je eerste zwangerschap een miskraam krijgt je niet als moeder wordt gezien, maar als je na de geboorte je kind verliest je voor de buitenwereld wel en moeder bent. Ik vind het wat dat betreft onduidelijk. Het is maar net wat je zelf voelt.
Ja dit vind ik ook. Al voelde ik me in de eerste zwangerschap al wel moeder hoor.....! Natuurlijk niet vergelijkbaar met de werkelijkheid. En wat als iemand een kindje met 24 weken moet baren en het overlijd of is in de baarmoeder overleden, dan ben je in mijn ogen toch ook echt moeder......!
eigenlijk al in de zwangerschap. je houd toch veel rekening voor je kleine en zorgt er ook voor. kleine proberen te kalmeren als ze zo erg tekeer ging in mijn buik en liedje voor haar zingen. dat zie ik ook al als moeder zijn
Ja idd...daar heb je gelijk in of als je net de positieve test ziet eigenlijk al... Dan maak je je toch al zorgen...
Tijdens mn zwangerschap had ik steeds het gevoel ik wordt moeder toen mijn oudste op mijn buik werd gelegd en ik hem aankeek voelde ik me echt moeder.
Dit is voor iedere vrouw weer anders denk ik. Ik voelde me pas moeder toen ik onze zoon ook echt in mijn armen had... Wel vindt ik elke vrouw die een kind heeft gedragen een moeder,hoe lang of kort ze het ook heeft mogen dragen...
Ik noemde mezelf moeder toen ze geboren werd, ik voelde me moeder toen ze korte tijd later opgenomen werd.
Voor mij persoonlijk vanaf dat ik zwanger was..maar er waren toen ook al genoeg momenten dat ik mij zorgen moest maken om ons kindje en voelde mij dus al echt moeder. Maar ik ken ook iemand die zich in haar hart al moeder voelt alleen blijft een (goede) zwangerschap uit
Dat is voor iedereen zo verschillend denk ik. Ik voelde me echt nog geen moeder toen ik zwanger was. Nu ben ik moeder van een kindje dat doodgeboren is met 40 weken, maar ik voel me echt totaal geen moeder. Ik denk dat ik me pas moeder ga voelen als ik een levend kindje in mijn armen heb.