dames ik moet dit even van me af schrijven en ben benieuwd hoe andere moeders hier over denken. mijn dochterje is een heel onzeker meisje, ze is nu 5 jaar (13 sep 2009) maar maakt wel veel vriendinnetjes. gister hadden wij een 10 min gesprek, en toen kregen wij te horen dat ze wat op achter loopt, ze herkent geen cijfers en letters en als dit niet verbeterd kan ze blijven zitten. nu voel ik mij daar echt heel erg kut onder, het voelt alsof ik faal in mijn moederschap (komt ook door die lekkere zwangerschaps hormonen) trek het me heel erg aan , misschien is dat wel omdat ze thuis wel de cijfers kan herkennen maar dit op school niet doet , dan zegt ze dat kan ik niet . iemand tips ?
Laat los! Onze jongste van 4.5 heeft een spraakachterstand, en daar kan ik ook zo ontzettend van balen. Het voelde voor mij ook echt als falen ' wat hebben wij fout gedaan ?! ' Nou, helemaal NIETS! Ik kreeg zelfs van de juf op m'n kop omdat ik er over in zat. Blijf spelenderwijs oefenen, als ze het weet en thuis wel allemaal doet dan is er niets aan de hand. En als ze 18 is, zal ze dit echt wel op school zeggen Wij gaan naar de logopedie, en in de afgelopen maand heeft hij zo'n grote sprong gemaakt. Daarbij komt dat hij niet zo goed praat, maar al de cijfers en letters herkend en op kan noemen. Ze kunnen vaak niet alles tegelijk. Benoem vooral haar leuke, positieve eigenschappen.
In hoeverre komt je dochter (spelenderwijs) in contact met cijfers? Onze oudste is al een hele tijd weg met cijfers, maar zonder dat we er zelf mee bezig waren: ze heeft het via TV geleerd (Umi zoomi). We hadden niet door dat ze het kon ,tot ze plots begon mee te roepen wat ze zag op het scherm... Letters: we hebben een houten puzzel met het alfabet. Ik had haar naam een keertje gevormd. Dan door elkaar gehusseld om te kijken of ze haar naam kon vormen, dan weer de letters opnieuw tussen de andere gelegd en uit laten zoeken. Vervolgens telkens wat letters toegevoegd. Je kan heel wat appjes vinden voor op je smartphone om kinderen spelenderwijs kennis te laten maken met cijfers & letters. In ieder geval, pushen lijkt me zinloos, wordt een kind alleen maar onzekerder van als het niet meteen lukt- ook al omdat je aangaf dat je meisje onzeker van karakter is...
tja als ze het thuis wel kan en op school niet... dan is het lastig. kan ze het thuis nou ook niet dan vind je het vast niet zo erg als ze blijft zitten.. (want in groep 3 draait nou eenmaal alles om letters en cijfers en het leren herkennen daarvan) kan er niet eens een juf een goed gesprek hebben met je dochter in de hoop dat ze het dan (al dan niet spelenderwijs) zelf kan zien dat ze het best kan? hier een dochter die in groep 1 kon lezen.. maar absoluut niet op school. juf geloofde er niets van natuurlijk... die was in de heilige veronderstelling dat ze net tot 10 kon tellen en dr eigen naam niet kon schrijven. wat bleek... op de gang kon ze het wel. in groep 3 (en nu groep 4) is er dan ook helemaal niks aan de hand qua "achterstand". maar juffen willen het vaak met eigen ogen zien. dat is geen falen van jou... het is alleen wel onhandig
Mijn zoontje is van 13 september 2007 (en mijn dochtertje van 13-09-2009 en heet elise trouwens haha). Wij kregen dat bericht ook bij mijn zoontje en hij heeft dus ook groep 2 nog een keer gedaan. Hij liet thuis ook meer zien dan op school, maar hij was er ook absoluut nog niet aan toe. Ik herken het gevoel van falen niet, niet alle kinderen zijn even snel en een extra jaar kleuteren is echt niet erg hoor. Mijn dochtertje heeft ook op een onderdeel van de cito niet zo goed gescoord, tja, misschien krijgen we bij haar ook wel het advies om groep 2 nog een keer te laten doen. Prima toch? Je doet niets fout, je faalt niet als moeder! Mijn zoontje doet nu zelfs mee met een versnelde lijn qua lezen omdat hij het nu zo goed doet en zit heerlijk op zijn plek.
Ik zou ten eerste al niet praten over blijven zitten...en ja dan doet ze groep 2 over...maakt niks uit toch. Lekker stevig groep 3 in straks...is ook veel beter. Hier eentje van oktober 2008 en zit ook in groep 2 (voor de tweede keer nu) soc emotioneel zeker niet aan groep 3 toe en een vermoeden van dyscalculie. En scores in toetsen zeggen weinig...mijn dochter is met lettertjes en lezen dan wel weer lekker vlot...ze krijgt nu in groep 2 al het begin van veilig leren lezen aangeboden omdat ze al kan lezen. Maar op de cito scoort ze voor taal eigenlijk nog lager dan E (ontoetsbaar)...tja hoe dat kan...wij en de leerkrachten vinden het ook vreemd.
Blijven zitten ?? De scholen zijn net een paar maanden begonnen en ze heeft nog even te gaan. Vind dat ze daar wel snel over spreken hoor. 5 jaar is ze pas mijn zoon kon dan wel letters en cijfers herkennen maar dat kwam in de loop van het schooljaar. Eigenlijk laten ze kinderen van die leeftijd uitzonderlijk zitten. Bij ons op school Ik zou eens zien of het faalangst is als ze dit op school moet doen en thuis gewoon lekker blijven oefenen evt met logo
Overigens ik dacht bi mijn zoon ook die is echt niet toe aan groep 3 omdat hij nog zo speels was maar in 2 maanden tijd kan hij al lezen enngaat als een speer met rekenen. Komt echt wel goed
het zou ook helemaal niet erg zijn als ze blijft zitten , maar ik oefen me thuis rot met haar en cijfers gaat goed , maar dan zegt ze op school ja dat kan ik niet. terwijl ze thuis een leer en speel laptop heeft en er alles mee doet, als ik zeg je mag 4 snoepjes pakken kan ze ook tellen... waarom op school dan niet ? de juffen begonnen ons langzaam voor te bereiden dat we er aan moesten denken dat ze hierdoor kan blijven zitten. daar voel ik me gewoon echt slecht bij. maar we gaan met frisse moed weer verder en geef haar ook complimentjes, maar het lijkt net of het allemaal niet aankomt bij der. het is een dromertje en dat is dus wat ze op school laat zien
nou zoiets had ik dus ook al , ik dacht we zijn net begonnen dus hoe kun je dit nu al zeggen , want voor de rest gaat het goed. het zijn alleen de cijfers en letters
hmm bij ons krijgen de ouders ook rond deze tijd de eerste signalen dat het niet goed genoeg gaat hoor want dan kunnen ze (de juf en evt de ouders) namelijk nog vanalles doen om het bij te trekken. en ben je niet in juni van de leg als je kind INEENS blijft zitten maar weet je dat er vanalles gedaan is om te zorgen dat het niet nodig zou zijn. maarja.. als ze het niet DURFT te zeggen.. valt er weinig bij te werken. anders dan hooguit dr zelfvertrouwen...
Pfff lastig.... Denk dat je er achter moet zien te komen wat de reden is dat ze het "niet weet". Hoe is de band tussen je dochter en de juf? Is ze erg verlegen, durft ze juf wel om iets te vragen? Is het een zelfvertrouwen kwestie? Of voelt ze zich onder druk gezet en is de manier waarop het gaat nog wat spannend? (neem aan dat ze aan een tafeltje zit met juf en opdrachtjes/spelletjes moet doen) Zou het toch nog een keer met de juf bespreken en aankaarten dat ze het dus wel kan maar niet laat zien. Dan kunnen jullie samen een plan van aanpak bedenken. Misschien kan ze haar laptop een keer meenemen om in de kring te laten zien en dan ook aan juf laten zien wat ze er allemaal op kan? Of misschien zou juf in eerste instantie op een meer speels manier met haar aan de slag kunnen gaan (juf helpen: wil je voor mij 5 gele potloden pakken).
Ik denk dat ze misschien gewoon nog niet sterk genoeg in der schoentjes staat. En het daardoor ook nog niet durft? En los daarvan is ze een jonge leerling! Ik herken het van mijn dochter. Is ook een jonge leerling, en gaat wrs ook nog een x groep 2 doen. Kunnen ze sociaal gezien alleen maar van groeien en dus zekerder worden! Liever een jaartje langer kleuteren, dan altijd op der tenen moeten lopen!
En misschien ff loslaten nu..leren kunnen ze de rest van hun leven nog. En wanneer zij er aan toe is komt het er vanzelf uit.
https://www.taal-oefenen.nl/taal-groep-2/blok-1/klanken/oefenen-met-i mijn zoon vindt deze website geweldig. misschien ook iets om mee te oefenen? ik zou niet teveel samen oefenen. want op school moeten zij op gr2 zelf werkjes maken samen met andere kinderen. het is dus niet zo dat het kindje altijd 1 op 1 gevraagd wordt.
Hoe "thuis" is thuis? Enkel binnen de 4 veilige muren van jullie woning? Is het dan mss een optie om het op een speelse manier naar buiten uit te breiden? bv als jullie in de stad lopen en ergens een reclamebord zien of zo en dan vragen naar het cijfertje of lettertje dat er staat? Zodat ze het op de duur tot in het klaslokaal kan? En verder de hemel inprijzen als het goed is en zeggen dat het helemaal niet zo erg is als ze mis is. Vertrouwen kweken dus...
wij dwingen haar helemaal tot niets maar stimuleren haar juist heel erg, en inderdaad buiten oefenen en in de winkel doen we ook. maar ene moment doet ze het heel goed en uur later weet ze het al niet meer. erg frustrerend dus... gister spellen gekocht met letters en cijfers, dat gaat goed. alleen vergeet ze het snel weer
Dat is de leeftijd ook hoor, de ene dag kunnen ze heel veel weten en een dag of week later kan het lijken alsof ze er werkelijk niets meer vanaf weten. Zou me er niet druk om maken, het is november, ze heeft nog heel wat maanden te gaan en kleuters ontwikkelen zich sprongsgewijs.
Mijn ervaring: er komt zo belachelijk veel op die kinderen af aan het begin van groep 2 ! van lekker spelen in groep 1 moet je nu opeens de oudste zijn en de werkjes moeten,voorheen mochten ze. (combinatieklas). Zo deed mijn dochter het ook groep 1 ging goed leuke juf, bleek heel leuk te kunnen tekenen, scores cito waren hoog. Groep 2 nieuwe juf en klas en in oktober kregen we te horen, ze loopt achter met alles, rafelt dingen af en komt constant vragen. Ik had thuis ook een boos meisje vanaf die tijd want ze wist dat ze achter liep. Eind van het school jaar cito ontestbaar en een dochter met faalangst(hadden we al voor gewaarschuwd) en gefrustreerd omdat ze zo haar best deed. Nu groep 3 haar oude juf terug inclusief haar teken talent en een blij meisje thuis. Wat blijkt alles word herhaald en nu pakt ze het wel op. Groep 2 gaat n.m.i veelste snel stond echt verbaasd wat ze allemaal vroegen. en als de basis er dan niet inzit aan het begin van het schooljaar schiet het natuurlijk niet op als ze verder gaan.