Lieve meiden, even snel, reageer later weer uitgebreider maar goede afspraak gehad. Mooie echo weer, hartje ook gehoord nu, en voor nu goed gevoel bij behandelaanpak, ondanks dat ik geen preventieve cerclage krijg, maar mocht ik die op gegeven moment alsnog perse willen dan zijn ze wel bereid om dat te doen waarschijnlijk. Vertel morgenavond meer en reageer dan ook op jullie berichtjes
Bee, wat fijn dat de afspraak bij de gyn vanmiddag prettig verlopen is en jullie je kindje nog een keer hebben kunnen zien en horen! Super! Khloe, bij jou is echt alles misgegaan zeg... wat slecht dat je na je het overlijden van Elise niet beter begeleid bent. Echt heel slordig dat sommige instanties van niets wisten en jullie er steeds mee confronteerden. Volledig terecht dat je dan boos reageert! Ook niet netjes van de verloskundigenpraktijk dat die niet beter begeleid hebben, die zijn bij mij 4 keer langs geweest na mijn bevalling en hebben nacontroles gedaan omdat ze mij 'gewoon' als kraamvrouw beschouwden. Hoop echt voor je dat het gesprek op het ziekenhuis beter verloopt, want dat heb je zo onderhand wel verdiend! Conejita, wij hebben ons zoontje niet mee naar huis genomen, maar in het ziekenhuis gelaten, hij is gecremeerd met andere vroeggeboren kindjes. Hij had de groei van 14 weken, dus was nog niet zo ver ontwikkeld, alles zat er wel op en aan. Ik heb hem vlak na de geboorte gezien, omdat hij vermoedelijk al 2 weken eerder overleden was, was hij wat bruin van kleur, maar toch mooi. Ik heb hem niet heel lang gezien, want ik moest naar de ok om de placenta te laten verwijderen. S avonds heb ik hem niet meer gezien. De volgende ochtend nog wel, maar toen zag hij er al niet meer zo mooi meer uit. Ik heb hem toen dus ook niet lang gezien, maar toch voldoende naar mijn idee. De verpleegster heeft een voetafdrukje gemaakt en foto's genomen. De foto's heb ik nog steedsniet terug gekeken, lukt me op een of andere manier niet... het voetafdrukje wel. De symbolische steen die we hebben gekregen ligt bij de foto van mijn moeder (inmiddels al weer 11 jaar geleden overleden). Misschien heel stom of raar wat ik nu ga schrijven, maar mijn gevoel deze zwangerschap was heel anders dan bij de eerste. Toen ik bij de eerste zwangerschap mijn zoontje voor de eerste keer op de echo zag, had ik meteen een onvoorwaardelijk gevoel voor liefde voor datgeen wat in mijn buik zat. Nu had ik dat niet, was natuurlijk wel heel blij, maar dat gevoel ontbrak (nog?). Ik dacht dat het kwam omdat ik al een zoontje rond heb lopen en daar door afgeleid werd, had daar immers de vorige keer nog geen 'last' van. Een collega van me zei laatst dat ze me minder blij vond dan de vorige keer. Ik was inderdaad een stuk onzekerder deze keer, vooral omdat het kindje qua groei toch wel behoorlijk kleiner was, misschien toch een moederinstinct datme een beetje in bescherming heeft genomen??? Ik vraag het me vaak af... Ik ben blij met de keuzes die wij gemaakt hebben, voelde goed op deze manier. Vind het mooi om terug te lezen hoe ieder hier op zijn eigen manier mee omgegaan is. Vandaag verder nog niet zo'n beste dag, echt even een dip, weer veel gehuild en merk dat ik wat bozig ben, kan niet zoveel hebben. En dan is vanmiddag ook mijn schoonzus bevallen. Ben echt heel blij voor hen en vind het fijn dat het met moeder en zoon goed gaat,maar het doet ook weer zo'n pijn. Weer even beseffen dat wij dat over 3 maanden niet gaan hebben. Ik merk sowieso dat ik veel moeite heb met alles en iedereen om me heen die zwanger zijn of bevallen (en ik zit nu eenmaal in een leeftijd waar veel hier mee bezig zijn). En nogmaals, het ligt absoluut niet aan hen, het ligt puur aan de situatie. Ik kijk er ook wel naar uit om mijn neefje te zien, je beseft je ook meteen hoe bijzonder het is en blijf er ook van overtuigd dat het ons nog een keer gegund is/wordt. Nou, hoop dat de dip snel over is. Trusten! x
khloe, dat is inderdaad vreselijk zeg, dat je dan ook geen zorg krijgt , terwijl je die zo hard nodig hebt juist. kun je dat aangeven ergens? een klacht of zo indienen? of van ziekenhuis wisselen? heb je wel met iémand goed contact gehad? met die arts toch, die zei dat hij trots was op jullie meisje? misschien kun je met hem praten en een pad uitstippelen voor jullie, mocht je na x tijd nog niet zwanger zijn? het lijkt me ook belangrijk voor je herstel dat je gezien en gehoord wordt. goed om te horen dat je lekker geshopt hebt en sauna dagje. gefeliciteerd alvast voor morgen, mooi hoor, zoveel jaar samen met je man! zal wel ook moeilijk worden, als je dochtertje morgen uitgerekend was.. heel veel sterkte meis. wat fijn dat je zoveel van je meisje hebt en ook tijd met haar hebt doorgebracht. en dat je ook een video opnamen hebt. ik heb ook alles op video van haar afscheidsceremonie en vind dat wel fijn om terug te kijken. dan zie ik hoeveel liefde en aandacht we haar hebben gegeven, en alle mensen om ons heen. dan denk ik "we hebben gedaan wat we konden: van haar houden" en dan heb ik weer wat rust. Bee, gefeliciteerd! ik hoop zo dat ik in jouw "voetsporen" mag treden met goede echo´s... (ik heb morgen eerste afspraak gyn en ga inwendige echo vragen) Anneke, ja, kindjes gaan er best snel anders uitzien he. neem je tijd om de foto´s te kijken joh. ik had een kleedje voor Noa dat ik echt niet kon zien de eerste tijd. nu slaap ik ermee best mooi om te zien hoe de tijd dat toch met je doet. ik vind het niet zo gek wat je schrijft over dat je een ander gevoel had bij deze zwangerschap. het zal wel echt je moederinstinct geweest zijn.. ik heb dit pas één keer eerder gezegd tegen eem vriendin maar ik heb ook wel eens een "gevoeletje" gehad over mijn buik. dat ie toch wel klein was, en daar heb ik me soms wel eens "raar" over gevoeld. nu achteraf besef ik dat. maar het was mijn eerste zwangerschap, ik ben zelf best klein, mijn man ook, mijn hele familie. ook tenger dus ja, als de gyn zegt dat je je geen zorgen hoeft te maken over de groei van je kindje... de trots overheerste en ik dacht; het beste wat je je kindje kunt geven is liefde en vertrouwen. dus dat deed ik. mijn moeder vond het (ook achteraf) raar dat ze me niet op controle lieten komen de laatste 2 weken. maar dat schijnt normaal te zijn in dit ziekenhuis (best raar). en dat met een klein kindje... anyway. we zullen het nooit weten. al haar controles waren supergoed dus voor het zelfde geldt was een extra controle ook goed geweest en haar dood was zo plotseling, dat kun je bijna niet voorkomen.. ik wil er ook niet te veel induiken anders raak ik weer zo van slag. wat balen dat je een slechte dag hebt (had), maar andere kant ook zó normaal en logisch! geef jezelf de tijd om te rouwen hoor. je "moeten erdoorheen" want anders komt het later drie dubbel zo hard terug, denk je niet? hoop dat je goed geslapen hebt. oh ja, Olive, hoe is het met jou? iemand vroeg ook over de combinatietest. Ja mijn man wilde dat vorige keer wel, hij wil er op voorbereid zijn als er iets "mis" mocht zijn. maar een gehandicapt kindje zal ik nooit laten weghalen. nu al helemáál niet meer. daar ben ik wel in veranderd. gaan jullie combinatietest doen?
http://www.zwangerschapspagina.nl/stel-vraag-de-verloskundige/546838-lage-antitrombine-3-bloed.html#post17887022 Hier de reactie van de vk op mijn vraag. Verhoogde kans op mk
Heey Conjita .. K ben van streek zieken huis na amc gegaan daar weten ze meer en ook omdat elise te vroeg kwam mocht k niet in het streek zieke huis zijn ivm met dreigendevroeg geboorte wat uiteindelijk het geval was. K blijf sowieso bij amc, en arts die ons geholpen heeft blijft ook ons arts in toekomst. Hun zijn eigenlijk de eenige waar k alles mee overlegt. K hadt geen recht op hulp omdat we al 4dagen hulp van amc hadden na de bevalling, heel krom maar zo gaat dat in Nederland. K heb heel veel vragen op geschreven. Zoals wat kan k verwachte met volgende zwangerschap kwa controles... Ik heb staant werk ( werk in winkel) heeft dat risico? Wat uitslag is of dat gevolgen heeft.. Of we hulp kunne krijge aangezien 2,5 jaar duurde voor raak was Enzo. Conjita heb je al afspraak met je arts? Verhoogd mk :xm ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen Maar kunne ze daar niet iets aan doen? Of iets van medicijnen voor? Aah vreselijk, dit wil je niet lezen ggrr. K blijf voor je duimen dat gewoon goed komt. Het is jullie zo gegund. Dikke knuffel
Jeetje, dat maakt onzeker! Gelukkig heb je morgen een afspraak bij de gynaecoloog, kun je daar eens goed uitvragen hoe het zit, als de taal tenminste geen problemen geeft... zijn er anders toch mogelijkheden om contact op te nemen met een arts hier in nederland? Hoop dat je wel duidelijkheid krijgt morgen en dat ze er iets aan kunnen doen om de bloedstolling beter te krijgen. Hopelijk ook een mooie echo. Zal aan je denken morgen! x
Vind nog steeds dat de nazorg bij jullie erg slecht is geweest, de verloskundige had toch zeker een aantal bezoekjes af moeten leggen (in overleg met jullie natuurlijk). Fijn dat je nu onder controle blijft in het amc. Je hebt wel een goed gevoel bij je arts, toch? Goed dat je je vragen opgeschreven hebt, als je eenmaal in zo'n gesprek zit, krijg je zoveel info dat je vaak een hoop vergeet. Neem ook gerust pen en papier mee naar het gesprek. Ik zie dat ook wel eens bij ouders die bij mij op gesprek komen (ben leerkracht) zo kun je thuis alles nog eens nalezen. Succes met de verdere voorbereidingen! x
Ja klopt na zorg is niet gegaan zoals het moet. Dat geeft amc toe. Hun hebben kontakt met verloskunde praktijk opgenomen na mn beballing hun wpude nacontrole doen. Dat werd in amc ook gezegd tegen ons. Aleen is dat niet gebeurd. Ja stond voor deur dat wij elise net ware verloren dus mijn man heeft dr weg gestuurd en gevraagd of ze andere keer wou komen. Nooit meer gezien. Arts van amc ging dit uitzoeken. Tnx voor tip pen en papier ligt klaar. K hou jullie op de hoogte. Bedankt voor jullie steun. Doet me goed. Xxx
Toch later thuis dan gedacht maar was fijn even weg samen. Reageer dus morgen ff Conejita: heel veel succes morgen bij de echo! Ga voor je duimen en reken maar op inwendig, is volgens mij altijd bij die termijn, anders zien ze niks. Mijn beide echo's tot nu toe waren ook inwendig. Denk aan je morgen. Ben je erg zenuwachtig?
Hallo meiden even kort we hebben een héél klein hartje zien kloppen! Ik ben wrsch een paar dagen minder ver. Ik mag over twee weken weer en moet ondertussen heparine gaan spuiten. Ben blij dat er iets gedaan wordt iig. Nu nog even bloed laten afnemen en dan over twee weken zien we weer. Ps ik heb ook nooit nazorg eigenlijk gehad in de zin van dat er iemand bij me thuis kwam. Alleen een gesprek na 6 weken na de bevalling en that's it. Maar ja. Dit is Spanje. Nederland krijg je veel meer hulp. Behalve dan dat er ook dingen mis gaan zoals bij jou Khloe. Maar bij mij zijn ze vergeten voet en handafdrukjes te maken in het ziekenhuis. ..ben er zelf achteraan gegaan bij de begrafenis onderneming en trof daar superlieve vrouw die het voor mij geregeld hebben. Anyway voorlopig goed nieuws hier xxxx bedankt voor duimen en meeleven
Wat een goed nieuws! Hele opluchting, dat hartje is zo fijn en belangrijk om te zien, hoe klein ook. En ook goed dat je heparine krijgt. Geeft het je wat rust voor dit moment? En idd, nu weer op naar over 2 weken. Ben heel erg blij voor je!
@Khloe: hoop dat je cyclus snel weer mag beginnen en wat vervelend dat je zulke slechte nazorg hebt gehad. En dat je achter alle instanties aan moest, zo confronterend steeds. Toen ik thuis was is de verloskundige nog een paar keer langs geweest, was daar erg blij mee. Heel raar dat dat bij jou niet is gebeurt, wel goed te lezen dat je gevoel bij het AMC goed is verder. Wat heerlijk dat je er lekker op uit bent geweest met een vriendin. Ik voel me redelijk goed, wel vrij misselijk, maar gelukkig niet overgeven, dus het is te doen. Ik klaag er niet over, ben blij om weer zwanger te mogen zijn dus ik doe het ervoor. Sterkte vandaag en ook gefeliciteerd. Je was dus vandaag uitgerekend, hoe ervaar je de dag tot nu toe? @conejita: nogmaals, superfijn van de goede echo! Hopelijk kun je er een beetje van genieten? Ben heel blij om te lezen dat je je wat happier voelt met lieve mensen en positief nieuws om je heen. Is je zo gegund ook. fijn dat je je verhaal even kon doen bij een vriendin, lucht vast op. En wat een lieve pastor, moet jullie vast ook een goed gevoel hebben gegeven. Wat toevallig dat je vriendin ook zwanger is! En goed dat je ook blij voor haar bent, al zullen jullie zwangerschappen enorm gaan verschillen, het kan ook prettig zijn om eens gewoon over zwangerschapkwaaltjes en de leuke dingen met elkaar te kletsen en te delen. Heb ook heel veel bewondering voor je wil om iets voor anderen te betekenen met al je plannen, zo knap. Ik kan/heb dat nog niet zo in me, behalve dat ik merk dat ik het fijn vind om dames hier te helpen met tips/adviezen waar mogelijk. Ik zie wel wat er verder op mijn pad komt . Ik zal je even een pb sturen over het land, ik vertel hier best wel veel maar wil niet teveel details ivm mogelijke herkenning. Dus hoor Jennie ff. Ons mannetje was idd erg veranderd in vergelijking met vlak na de geboorte, maar hij was nog steeds heel mooi. Hij is heel goed gekoeld daar en dus heel gaaf gebleven, al was zijn kleur wel heel anders. Hebben hem 5 hele dagen thuis gehad, en dat was zo waardevol, hebben heel veel foto's gemaakt van hem en met ons en hem veel vastgehouden ook. Hele waardevolle herinneringen en de foto's zijn ons belangrijkste bezit nu. Ik heb de navelstreng ook nog trouwens, jullie? @anneke: balen dat je toch ongesteld bent geworden maar goed dat je er zo nuchter in staat, al is het ongesteld worden op zich idd heel erg confronterend. Dat zou niet moeten, had ik ook heel erg. Ik heb een paar dagen in een diep gat gezeten omdat ik me zo ellendig voelde, maar gelukkig er ook weer snel uitgekrabbeld toen. Goed dat je hebt toegegeven aan je verdriet toen je je niet fijn voelde in de drukte, dat mag ook. Hopelijk heb je wat kunnen ontspannen. Voel je je al wat minder ellendig nu? @olive: hoe is het met jou? @hier: ik heb dus goede afspraak gehad bij de gyn, met een mooie echo. Heb een prettig gevoel bij haar en vertrouwen in de aanpak, al krijg ik vooralsnog geen bandje. Maar weet wel dat als ik alsnog in de stress schiet ze bereid zijn om het te doen. Maar het voorstelde plan wil ik eerst proberen te volgen, ze adviseren het niet voor niets natuurlijk: hun conclusie is wel dat we ons mannetje idd zijn verloren door een zwakke bmm, maar het kan in deze zwangerschap ook goed gaat, hoeft niet perse weer te gebeuren al is de kans wel aanzienlijk. Ik krijg vanaf 16 weken progesteron om de boel stevig te houden en tweewekelijks (of als wij willen wekelijks, dus daar gaan we voor metingen van de lengte van de bmm. Op die manieren kunnen ze hoogstwaarschijnlijk ruim op tijd zien als het korter lijkt te worden, en dan krijg ik alsnog een bandje. Dit om een onnodige operatie te voorkomen (al zou ik mezelf wel voor mijn kop kunnen slaan als het toch opeens misgaat en ik denk, had ik maar doorgezet... Vind dat so lastig). Hebben nu besloten het per week te bekijken en ze gaan ook kijken naar mijn stressniveau en wat dan goed is om te doen qua werk enzo, en als ik na 16 weken dus alsnog perse een bandje wil omdat ik het niet trek kan dat. Dus voor nu voelt het goed en heb ik er ook wel vertrouwen in. Nu eerst de volgende mijlpaal: 12 weken. Met 11 weken nog termijnecho en met 12 weken combinatietest. Gaan wij wel doen, meer om het uit te sluiten dat is dan een prettig idee, maar denk ook dat een andere uitslag nu heel anders zal zijn dan een vorige keer. Mocht het kindje trisomie 13 of 18 hebben, dan zouden ie het wel af laten breken omdat je kindje dan vrijwel zeker overlijdt, bij down vind ik het een ander verhaal.. We zien het wel, eerst maar de test, en we gaan van het positieve uit en anders zien we daarna wel verder. Mis mijn mannetje wel echt enorm, heel veel met hem bezig, en aanstaande zaterdag was mijn uitgerekende datum... Had nu gewoon hoogzwanger thuis moeten zitten of met ons mannetje in mijn armen. Vind ik soms zo moeilijk en pijnlijk, huil weer heel veel de laatste tijd, misschien ook door hormonen. En ben ook zo bang dat mensen hem vergeten ofzo zeker nu ik weer zwanger ben, terwijl hij nog net zo belangrijk als altijd voor ons is en altijd ons eerste kindje zal blijven al vroeg een vriendin of het echt zo voelt dat hij een broertje of zusje krijgt. Ja natuurlijk! Hij heeft bestaan en blijft bestaan voor ons.
@bee1986 Het is somber buiten en zo voel ik me ook. Dit hadt een leuke tijd moeten zijn, Ik hoop dat gauw januari is, nieuw jaar nieuwe kanse, vind zo niet leuk jaar alleen maar ellende. Wat fijn dat je echo goed ging. Ik snap je twijfel, k hadt ook BMM verkort was, Dat zoude ze nu extra inlaten houden als k ooit zwanger raak. Conjita wat goed nieuws, geniet er van. Xxx
Bedankt, meiden. Khloe, ik snap heel goed je gevoel. Ik had ook zoiets op mn verjaardag. Blegh! Ben toen aan de wijn gegaan, op de bank met film en verder niks. Heel veel sterkte voor jou en je man. Heb je nog wel wat lekkers gekookt of had je daar geen zin meer in? Hier gister avond nog heel erg gehuild om Noa. Nu weer blij om de nieuwe baby. Maar idd het zal ook heel anders zijn dan bijv bij mijn vriendin. Die stralende glimoogjes, die heb ik niet. Zij lijkt wel verliefd. Soms denk ik "het kan ook mis gaan hoor", maar dat zeg ik natuurlijk niet. Bee, je helpt ons ook door tips en ervaringen en meeleven en niet iedereen hoeft "er iets mee te doen". Ik heb hulpverlening gestudeerd dus het zit een beetje in mijn bloed haha. Over de cerclage, als jii er vertrouwen in hebt, moet je het zo doen toch? Wat je ook kunt doen is misschien eens hier op het forum vragen naar ervaringen van anderen die ook in jouw situatie zitten. Ik kan het ook eens vragen voor je in mijn groep op fb als je wil. ik ben zelf na Noa's dood wat meer van het zelfonderzoek en niet 'zomaar' aannemen wat de arts zegt. Niet dat jij dat doet hoor, ik doel op mijn situatie met mijn gyn en ziekenhuis. Maar dat komt omdat ze bij hadden gezegd dat Noa niet zó klein was en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Dus ik onderzoek alles wat zij zegt, ook nog zelf. Niet dat ik haar niet vertrouw, maar het is mijn leven, mijn buik, mijn baby dus ik ben extra voorzichtig. Als je het toch wil doen "voor de zekerheid" lijkt me dat ook niet gek. Je bent immers wel je kindje verloren. Maar je moet dan plat liggen vanaf 16 weken? En zou het dmv operatie geplaatst worden dan? Sorry ik hoop niet dat je het vervelend vind als ik zo mijn ideeën erover opschrijf. Je hebt er tenslotte niet om gevraagd Anneke, Olive, hoest met jullie? Nou ik ga weer eens. Tot laters xxxx
Tegenstrijdige gevoelens zijn het hè? Ene moment blijdschap en het andere moment weer intens verdriet. Blijft denk ik een achtbaan aan emoties de komende tijd. Vind het helemaal niet erg hoor dat je meedenkt, juist fijn en lief. En dat is ook precies waar ik mee zit, ik wil er alles aan gedaan hebben, maar heb nu wel het gevoel dat ik dat doe tot nu toe. Ik ben ook nogal van het googlen en heb heel veel gegoogled op cervixmetingen, progesteron, cerclage etc en nergens een verhaal tegengekomen waarbij iemand bij de ene meting nog een hele mooie lange bbm had en een week later opeens totaal verstreken was, wel dat het opeens snel van bv 5 naar 3 cm kan gaan, maar dan is er op dat moment tijd om in te grijpen. Dus dat stelt me voor nu gerust dat als ik dit traject volg en elke week metingen krijg, en dus ook nog progesteron, dat het tijdig wordt opgemerkt mocht het mis dreigen te gaan.. Maar dat goede gevoel kan zomaar opeens anders zijn - gister werd ik weer heel bang wakker - en daarom vind ik het fijn dat ik na de eerste meting met 16 weken kan kijken hoe het voelt (voor die tijd kan er bbm-technisch niets nog gebeuren, evt inkorten gebeurt vanaf dan als er meer druk op komt) en als ik me niet zeker genoeg voel, niets durf omdat ik anders een risico neem voor mijn gevoel, vraag ik alsnog om een cerclage. Ik ga alleen naar mijn gevoel luisteren, en natuurlijk dat van mijn man, dat is het enige dat telt. En de gyn is niet tegen cerclage, dus als ik het echt wil dan, dan komt ie er, volgens mij. Lieve meelevende vrouw was het. Reden dat ik het nu niet voor de zekerheid doe is dat het niet geheel zonder risico's is, al zijn de risico's klein. Het gebeurt onder narcose en dat brengt risico's voor de kleine met zich mee, en het kan de baarmoeder prikkelen. Dus voor nu kies ik voor de veiligste oplossing op dit moment, en na 16 weken kijken we weer verder. Heb jij ook zoveel steekjes en pijntjes? Komt door het groeien van de bm denk ik, maar toch vind ik het af en toe een beetje eng.
Dikke knuffel voor jou! Het is idd superdroevig weer. Wij zeiden vanmiddag ook nog, mijn man en ik, hoe gek dit jaar is. Lijkt me fijn om het achter ons te laten en aan de andere kant is het ook 'het jaar' van ons mannetje... Dubbel allemaal. Hopelijk hebben jij en je man nog een fijne avond samen. Wanneer was jouw bbm verkort? Al vroeg of vlak voor je bevalling? Goed dat ze dat bij jou een volgende keer ook in de gaten gaan houden.
K kreeg net een heeel groot bos rode rozen Vlak voor de bevalling.. ze hadde al gemeten op de 1e opnamen dag torn niks aan de hand. Dag 3 mocht k naar huis. Niet werke rustig houden. Maar na nacht endag is zat k nacht later weer bij amc. En toen was bmm verkort.. aleen hadt harde buike wat moest stomme om ring te kunne plaatse. Toen was het 3uurtjes weg en kwam savonds weer harde buike gerug. Niet pijnlijk. En toen voelde k dat ze kwam.. ze dachten dat k mishad. Maar hadt voorledig ontsluiting binne 13min was ze er. Dat ging wel heeeel snel hoor.. nooit gedacht zo snel. Hoe was dat bij jou? Xx
Hi lieve mamas Anneke: Fijn dat jullie uitslag hebben gehad van het onderzoek, alleen wel erg ingewikkeld! Je hebt een antwoord, maar toch eigenlijk niet helemaal.. Het is in ieder geval heel positief dat het niet iets heftigs is wat zeker herhaald wordt bij een volgende zwangerschap! Ik hoop dat het bloedonderzoek jullie meer antwoorden zal geven. Jammer een negatieve test! Hopelijk volgende ronde wel een mooie roze test voor jou en Khloe! Khloe: Wat fijn dat jullie eindelijk een afspraak hebben in het ziekenhuis! Kan me je angsten en zorgen voorstellen! Hopelijk is het niets ergs en kun je dat gedeelte voor je jezelf afsluiten en een plekje geven. Als je alternatieve dingen wilt proberen, ik ken een uienkuur en vijgenkuur. Volgens mij was de vijgenkuur voor een regelmatige cyclus en de uienkuur om follikels te helpen met groeien. Ik kan je het recept geven als je dat zou willen. Lieve Khloe, wat ontzettend rot dat niemand je wat vroeg op die verjaardag! Mensen zijn soms bang om erover te praten of denken dat als ze er niet naar vragen dat het dat er dan ook niks is, het kan maar beter snel vergeten worden ofzo. Terwijl jij ook zo ontzettend trots op bent op jullie mooie Elise. Hopelijk zit jij er volgend jaar bij met een prachtige zusje of broertje van Elise en kun je hun allemaal vertellen hoeveel zij/hij op haar/zijn grote zus lijkt! Het is niet raar hoor dat je bang bent dat jullie dochter vergeten wordt, ik ben daar ook bang voor omdat niemand over hem praat als we in gezelschap zijn. Ondanks dat je zorg hebt gehad in het ziekenhuis hoort de verloskundige nog wel langs te komen hoor, bij mij zijn er twee maal twee verloskundigen langs geweest en steeds gebeld om te vragen hoe het gaat. Ik vind het heel erg slordig maar vooral kwetsend van ze. Jeetje wat dubbel meis, negen jaar getrouwd van harte! Maar ook de uitgerekende datum van jullie dochtertje. Heb je ondanks je verdriet nog een beetje kunnen genieten? Wat lief van je man, een mooi bos rode rozen! Daar wordt je wel blij van denk ik! Conejita: Van harte met de echo!! Wat een geruststelling een mooi hartje zien kloppen! Super dat je gelijk aan de heparine bent gegaan! Op naar de volgende goede echo! Bij jou is het net een paar dagen voor de geplande ks misgegaan! Pff!! Heel heftig!! wat is de wereld toch vreemd denk ik dan, hoe kan het misgaan als je al zover bent he en geen oorzaak?! Gek is dat he, alsof de eerste zwangerschap even opzij gelegd moet worden ofzo? Ik herken dat wel hoor! Mensen weten soms echt niet wat er uit hun mond komt. Lage antitrombine waarde dus! Maar is deze dusdanig laag dat het een oorzaak kan zijn? Hebben ze ook je placenta onderzocht? Om gek van te worden meis! Er zat geen stolling in de navelstreng of iets? Fijn dat je nu die injecties krijgt! Geeft je toch iets meer geruststelling hoop ik. Ik heb aan het begin toen ik hoorde dat er geen oorzaak was maar toch iets afwijkends met de placenta echt gegoogled als een gek! Ik had alles opgeschreven en 4 van de 5 bloedstollingsproblemen had ik al genoemd voordat de gyn erover begon. Wat goed nieuws van je schoonzusje!! Hopelijk maakt ze snel een full recovery! In nl zijn doulas minder bekend volgens mij, ik vind het super van je dat je zo bewust bent van jezelf en voor jezelf zorgt! Ik denk dat het een enorme steun voor je zal zijn tijdens je zwangerschap en bevalling. Vooral omdat ze je ook echt zal begrijpen. Jeetje dat is echt *** dat je familie en vriendinnen dan zo ver wonen he? Skypen jullie vaak met elkaar? Maar echt contact is natuurlijk veel leuker! Komen ze naar de bevalling of daarna pas? Wat ontzettend lief van jullie pastor, wat heeft hij je goed opgevangen zeg! Ik kan me goed voorstellen dat je die andere vriendinnen met babies even vermijdt, je moet doen wat goed voelt en niet wat hoort om maar zo te zeggen. Superleuk nieuws van je vriendin! Leuk dat jullie bijna even ver zijn, kun je toch weer dingen delen met iemand die in de buurt is! Wat tof dat je fotos wilt gaan nemen! Wij zijn stichting make a memory zo ontzettend dankbaar voor de mooie fotos en herinneringen, echt prachtig hoor. Ik denk dat het heel waardevol werk zal zijn! Bee: Wat fijn een goede echo gehad, altijd een gerustelling he?! Zo spannend allemaal! Op naar de volgende goede echo! Jeetje wat een strijd! Lijkt me heel erg, je bent je kindje net verloren en dan nog te strijden met instanties in het buitenland.. Heel erg super dat het gelukt is! Wat ontzettend fijn dat jullie jullie zoontje thuis is geweest en dat jullie hebben kunnen genieten van hem! Heel bijzonder! Wat een mooie reactie van die vriend, inderdaad hij is al papa. Wat een lastige situatie van de cerlage! Ik vind het heel mooi te lezen dat je er zo positief instaat, we blijven hier heel hard duimen dat het allemaal goed gaat! Doe je wel rustig aan? Je hebt nog even om te beslissen, doe wat goed voelt voor jou. Anneke: Bij ons hebben ze geen doodsoorzaak gevonden, enige wat opviel was dat de placenta iets te klein was voor het termijn en er hele minuscule bloedstollingen waren. Maar dat was niet de oorzaak, ons zoontje zou dan met iets minder gewicht geboren worden wat met voeding op te lossen zou zijn zei de gyn. Ik ben getest op oa factor V Leiden, Lupus etc. maar er is niks gevonden bij mij. Misschien moet ik voor de zekerheid asperine genaamd ascal? nemen als bloedverdunner maar dat hoor ik nog. Ik krijg om de 2 weken een echo en heb gevraagd om een guo. We praten af en toe met een medisch maatschappelijk werker, hele lieve vrouw die ons goed begrijpt. Dat geeft steun. Alleen ik kom nog niet van mijn angsten af, dus toch naar een psycholoog. Ik geniet wel, zit regelmatig met mijn handen op mijn buik maar ben tegelijkertijd ook erg bang. Soms ben ik heel erg verdrietig, het is heel raar om in de rouw te zijn en tegelijkertijd blij te zijn. Hier: We hebben besloten om de combinatietest niet te doen, vanwege mijn leeftijd maar vooral omdat er dan een kans berekening uitkomt waar ik waarschijnlijk heel onzeker van zal worden. We zouden het niet weghalen, alleen zou ik er op voorbereid zou willen zijn. Maar we gaan uit van het positieve natuurlijk. Vandaag 12 weken, aanstaande vrijdag weer een echo en ben ontzettend zenuwachtig weer merk ik, ik hoop dat alles nog steeds goed is. Ik krijg dan een intake bij een vk en verpleegkundige in het ziekenhuis. Ik ga niet meer terug naar de gewone vk omdat ik nu een medische indicatie heb. Word waarschijnlijk met zon 38 weken ingeleid. Verder vorige week en deze week erg druk geweest met afspraken, arbo, uwv, werkgever. Ik vind die hele rompslomp maar niks, wordt er zo moe van om mezelf steeds te moeten verantwoorden, maar kan momenteel echt nog niet aan het werk. Ik merk ook dat mijn zoontje ontzettend mis, al die eerste dingen, mijlpalen. Vind dat zo moeilijk! Ik ben heel blij met mijn zwangerschap maar ik mis mijn zoontje ontzettend en daar kan ik zo verdrietig om zijn..
Hoi, wilde eigenlijk gisteravond al reageren, maar mijn zoontje was niet lekker, dus die heeft de hele avond heerlijk op mijn buik geslapen. Hebstiekem heel erg liggen genieten van dat kacheltje... Conejita, wat fijn van jullie echo! Het is een goed begin! En wat fijn ook dat je medicijnen gaat spuiten. Hoop dat het je een beetje rust gaat geven. Kon je toch ook wel genieten van de echo? Bee, ik vind het knap hoe jij alles kunt relativeren en zo goed stap voor stap vooruit kunt kijken. Doe je goed! Moet een fijne gedachte zijn dat je zelf mag beslissen over wel of geen cerclage, al blijft het wel moeilijk natuurlijk. Ook fijn dat je extra controles krijgt, hoop dat dat je beslissing wat makkelijker kan maken. Klhoe, wat lief die bos rozen! Hoop dat je toch, hoe dubbel ook, een beetje hebt kunnen genieten van de avond samen. Olive, donderdag gaan we bloed laten prikken, geen idee hoelang het dan weer gaat duren voor we de uitslag hebben. We moeten eerst bij de gynaecoloog zijn omdat die een hele stapel papieren in te vullen heeft, dus hij zal ons daar vast meer over kunnen vertellen. Wat fijn dat je een maatschappelijk werkster hebt met wie jullie goed kunnen praten. Ik ben ook een paar keer bij een maatschappelijk werkster geweest bij het ziekenhuis, fijn zo'n luisterend oor. We hebben nu afgesproken dat ik weer contact met haar opneem als het niet zo goed met zou en mocht ik weer zwanger raken wordt het lijntje sowieso weer korter. angst en onzekerheid... goed dat je ook hulp gaat zoeken bij een psycholoog, rouwen en blijdschap is inderdaad een hele vreemde combinatie. Hoop dat hij/zij je wat handvatten kan bieden. Ik ken de rompslomp met de arbo/uwv en werkgever ook. Gelukkig krijg ik veel begrip, vervelend dat jij het gevoel hebt dat je je moet verantwoorden, jammer. Ik ben nu sinds 3 weken weer een paar dagdelen aan het werk, maar krijg soms wel het gevoel dat ik volgens anderen nog niet snel genoeg ga, maar misschien is dat alleen maar een gevoel... Succes weer morgen bij de echo, eerste termijn zit er dan al weer bijna op! Hier begin ik langzaam weer een beetje uit de dip te komen. Heb me volledig aan het gevoel over gegeven en denk dat dat gewerkt heeft. Veel gehuild en soms de behoefte gehad om toch de foto's te bekijken, maar nog niet gedaan, komt nog wel. Gisteren heel even bij mijn nieuwe neefje geweest, mooi manneke! Van het weekend gaan we waarschijnlijk weer even, dan zijn ze als het goed is weer thuis. Is toch prettiger dan in het ziekenhuis. Verder hebben we een rusitg weekend voor de boeg. Ook wel eens prettig! Ik wens jullie alvast een fijn weekend! x
hoi dames, phoe, de berichtjes worden steeds langer . (moet je horen wie het zegt ) haha. ik ga proberen op alles te reageren maar vergeef me ajb als ik iets oversla. ik lees wel alles hoor Bee, oh, dat klinkt goed. dat je inderdaad verhalen leest dat áls de bm hals groter wordt, dat niet in één keer gebeurt, maar in stapjes. zodat je er op tijd bij kunt zijn! goed dat je zo naar je gevoel luistert, stapje voor stapje, en je kunt altijd nog van koers wisselen inderdaad. stoere mama! pijntjes en steekjes heb ik niet nee. alleen soms last van darmen en dt doet wel pijn. ik denk nu meteen "oh mijn baarmoeder/ kindje groeit vast niet goed". het zit er toch in he. de bezorgdheid. ik ben ook totaal niet misselijk. had ik bij Noa wel... maar ja ze zeggen elke zs is anders. khloe, wat goed dat je al die vragen opschrijft. wanneer heb je weer een gesprek? wil je meteen met hulp beginnen of eerst zelf proberen? of ga je dat ook vragen. wat lief van die bos rozen echt een lieve man heb je (denk ik) Olive, fijn om je hier weer te zien! Er zijn nooit bloedpropjes gevonden. placenta was in orde, alleen (te) klein. ik denk niet dat een bloedprop de oorzaak is (nooit gevonden) maar ik lees dat je door stollingsproblemen ook groeivertraging van je kindje kunt hebben. en dat beeld klopt wel met Noa. ik heb geen tijd gehad om dit allemaal te vragen bij de gyn. het gaat zo snel snel snel. ik ga toch veranderen denk ik. het probleem hier in Spanje is dat voor veel mensen de zorg gratis is, dus om het voor de overheid behapbaar te maken financieel, zitten er superveel mensen bij één zorgverlener. er ís simpelweg geen tijd. heb er over nagedacht om in een privé verzekering te gaan maar dan moest je 6-8 mnd wachten met zwanger worden en dat wilde ik niet. plus; de kwaliteit van de zorg is wél heel goed. en omdat ik nu toch al "high risk" ben dacht ik dat het niet nodig is (plus dat ik als zelfstandige 260 euro per maand aan sociale verzekeringen betaal dus kan echt geen privé verzekering erbij nemen!!). er is wel een gyn bij wie ik een second opinion had gevraagd. maar die kost 150 per consult. mijn ouders willen dat betalen en ik was van plan dan een paar keer naar haar te gaan. als extra zorg. maar nu wil ik toch van gyn veranderen en van ziekenhuis (eentje die ook gewoon in het ziekenfonds valt). er is nog een heel goed ziekenhuis, een buurvrouw van mij werkt daar. ik wil dit weekend met haar gaan praten of zij missch een naam van een gyn kan geven van iemand die minder gehaast is. (want ik denk dat het ook de aard van het beestje is bij mijn gyn.). ik voel heus echt wel betrokkenheid maar als ik niet eerst uren op internet zit alle info af te speuren, en superveel vragen klaar heb, verteld zij uit zichzelf zo bar weinig! ik moest ook zelf beginnen over de heparine. tenminste, zo leek het. ik heb ook gevraagd aan paar vriendinnen en mijn moeder of ze mee willen lezen wat ik vind op internet, zodat ze mee kunnen denken en ik niet zo alleen sta. mijn man zei gister ook, ik ben er voor je, en ik moest gewoon huilen, zo voelt het alsof ik mijn eigen zs in de gaten moet houden, ik de controle moet houden. ben denk ik toch het vertrouwen in de artsen kwijt ... wel heel lief dat mijn man nu zo betrokken is. ik stuur nu alle info door en ga ook gewoon vaker bellen en skypen (nog steeds geen internet thuis!!) en aangeven dat ik ze nodig heb. Olive wat fijn dat je elke twee weken een echo krijgt. bij mij wordt er dus helemaal niks gezegd. he. alleen: dan en dan mag je komen. punt. niks over de toekomst. ik weet nog dat ik vroeg of ze wat over de keizersnee kon vertellen. toen vroeg ze "wat wil je weten?". nou álles! gewoon, hoe het in z´n werk gaat etc etc. wat ik kan verwachten. echt, dat is toch raar? wat denkt ze nou, dat het voor mij allemaal kattepis is? (sorry, wordt weer boos, adem in, adem uit ) anyway, wat is een Guo trouwens? en vandaag heb je een echo toch? oooh laat ons weten! ik snap heel goed dat je de combinatietest niet laat doen. hoeft voor mij ook niet. maar mijn man wil het graag. hoe oud ben jij als ik vragen mag? (ik ben 36) logisch dat je je zoontje zo mist!! ik mis mijn meisje ook heel erg. ik denk dat het heel normaal is hoor. je mag verdrietig zijn. en dat gedoe met arbo en uwv.. blegh. verschrikkelijk, kan echt stress zijn he. vooral als je je niet echt gezien en gehoord voelt. wat voor werk doe je ook al weer? volgens mij zijn ze nu veel pusheriger dan vroeger. heel balen, want jij moet aan je gezondheid denken! Anneke, wat fijn dat je zoontje lekker bij je kon liggen en jij er ook van kon genieten hoe was het gister bij de gyn? de stapel papieren die je in moest vullen? op zich wel fijn dat er "wat gebeurt" lijkt me. je wordt serieus genomen lijkt me. voel je dat ook zo? wat goed dat je je "overgegeven" hebt aan het gevoel... soms is er geen andere manier helaas wel heftig.. heeft je man de foto´s wel gezien? missch kun je over een tijdje samen kijken. ik haalde er eerst heel veel troost uit maar nu ik zwanger ben, heb ik er maar een paar waar ik graag naar kijk (heb ze ook bewerkt en in zwart wit) en de rest vind ik nu te heftig. dus voel niet dat je de foto´s "moet kijken" hoor, als dat volgend jaar is, is dat ook goed toch? je houdt heus wel superveel van je kindje, daar ligt het niet aan! gefeliciteerd met je neefje trouwens! mijn schoonzus is gister naar huis gegaan! trouwens, meiden, hebben jullie de foto´s ook laten bewerken? bijv bij Noa kwam haar velletje van haar huid af. op sommige foto´s ziet dat er een beetje naar uit, alsof ze pijn heeft (wat ze niet had). dus ik heb dat laten bewerken en vak in zwart wit vind ik ze ook mooier. als jullier er behoefte aan hebben, ik ken iemand die het graag doet. echt een superlieve meid die ik al twee jaar ken van een lotgenotengroep. ze verandert precies zoals jij het wil, zodat je kindje niet te veel verandert. ze kan het ook met bloemetjes erom heen doen, etc. (of andere dingen) ze vraagt er nu wel een vergoeding voor. maar ze doet met echt met zorg en liefde. dus laat me weten als je dat wilt. meiden, fijn weekend, hoop dat jullie een beetje kunnen relaxen. het is hier 18 graden! dat is ook niet normaal hoor voor hier. ik zat met een wollen vest te zweten in de trein vanmorgen. nou hoop jullie ook een beetje mooi weer. liefs!