Welke hoek moeten we zijn precies? Mijn man komt eraan! Hier is dat absoluut niet zo helaas. Gelukkig heeft hij nu een baan, maar helaas zwaar onder zijn niveau plus een salaris waar je van gaat huilen. Maar hey een baan is een baan.
Haha ja hoor, op iedere hoek is er wat te vinden. Hoe verklaart hij dan die immens grote aantal werklozen? Mensen met een vaste baan kunnen altijd lekker makkelijk praten tot ze zelf in die situatie zitten. Natuurlijk is er niet op iedere hoek iets te vinden, de werkgevers hebben tegenwoordig zoveel keus dat ze zoveel eisen kunnen stellen en daardoor vallen veel mensen buiten de boot. Erg jammer maar zo is het helaas. Dus nee er is niet op iedere hoek wat te vinden.
Dat zijn geen eisen, dat zijn dingen waardoor ik niet fulltime bezig kan met solliciteren en het lastig is om langs te gaan bij werkgevers. Ze zien me aankomen met m'n jongste dochter bij me.... Wel goed lezen.... Maar duidelijk dus: jij bent niet werkzoekende en je denkt nu op basis van een paar mensen in je omgeving dat je de wijsheid in pacht hebt. Ik zou zeggen: solliciteer maar bij het UWV, daar pas je goed tussen....
\ Het grappige is: ik kom juist veel tegen dat ik fulltime zou moeten gaan werken. En dat zou ik doen als ze me aan zouden nemen, daar niet van. Maar werkgevers schaffen op dit moment juist parttime banen af: kost ze te veel geld, is teveel geregel en gedoe: ze hebben liever de hele week dezelfde persoon op de functie. Er zijn dus op dit moment best veel mensen die MEER werken dan ze eigenlijk zouden willen, (ik kom ze veel tegen!), en ook dat neemt weer werkplekken in van mensen die nu dus werkloos thuis zitten...
Wellicht had je het duidelijker neer kunnen zetten. Ik kan uit jou stukje namelijk niet opmaken dat je niet kan solliciteren omdat je met kinderen zit. Daarbij vind ik dat nog geen excuus maar goed, wie ben ik...toch? Als jij wil solliciteren en een baan wil dan doe je daar alles voor, dat zijn er geen excuses in de zin van "ik heb kinderen dus het kan niet". Duidelijk, dus jou baseert jou wijsheid op 1 persoonlijke situatie en denkt dat jij de wijsheid in pacht hebt. Ik heb gelukkig een baan waar ik erg tevreden mee ben maar bedankt voor het compliment, ik denk dat ik inderdaad wel geschikt zou kunnen zijn. Ik help en motiveer mensen graag in het zoeken naar een baan. Ik zou zeggen, ga jij vooral zo door. Blijf excuses verzinnen en zitten in het zelfmedelijden. Banen komen je niet aanwaaien, er zijn namelijk ook mensen die zorgen dat er geen excuses zijn en gewoon gaan solliciteren.
Ik vind dat je buurman makkelijk praten heeft. Ik heb een jaar lang echt hard moeten werken om een andere baan te vinden. Het ligt er wel aan in welke branche en welke functie je solliciteert maar zoals al eerder gezegd op een beetje een brede functie (administratief medewerker bijvoorbeeld) komen vaak 500 reacties binnen. Dan moet je echt een hele goede brief en cv hebben om op te vallen. Wel ben ik van mening dat er voor iedereen (die wil) uiteindelijk een leuke baan te vinden is. Maar je moet er wel veel tijd en energie insteken om die te kunnen vinden.
Ik heb ook een eisenpakket.. Ik kon laatst wellicht in horeca gaan werken. Zo 50 km verderop. Brutoloon net 9 per uur. Zonder reiskostenvergoeding. Oftewel 7 netto. Parkeren kosten 7 per dag. Reizen zo 14 per dag. Oftewel eerst 3 uur gratis werken, hopen op een 8 urige werkdag. Dan heb ik 35 verdiend. En dan moet er evt nog een oppas van betaald worden.. Ik heb maar bedankt!
Ligt aan een heleboel factoren denk ik. Mijn man raakte zijn baan kwijt maar voordat die periode inging had hij een nieuwe baan. En niet door brieven te. Schrijven maar door iedereen die hij kent te bellen en vragen te stellen, netwerken dus. Ik daarentegen heb opleidingen in de kinderopvang, onderwijsassistent en maatschappelijk werk. Dat is er bijna niet meer. Mijn huis is ook niet geschikt voor gastouderwerk. Nu ben ik het laatste half jaar niet meer aan het solliciteren, besloten om eerst om gezin uit te breiden (hopelijk) en daarna weer aan de bak te gaan. Maar voor mij is het niet makkelijk hoor.
Was het maar waar, ik heb 2 jaar lang 50 sollicitaties per maand de deur uitgedaan, helaas maar 2 afwijzingen en verder niet eens een reactie. Wij hebben besloten dat ik thuis blijf, nu dat financieel kan. De jongste is nu 17 maanden, dus ik kijk wel weer verder als hij op de peuterspeelzaal zit. Mijn partner daarin tegen heeft een baan in een werkgebied dat niet echt overspoeld is. Hij heeft een vaste baan en als hij wel zou worden ontslagen zou hij binnen dezelfde week een nieuwe baan kunnen betrekken. Hij heeft al aanbiedingen liggen, zowel hier als in België.
Dus JIJ baseert je met een aantal gevallen om je heen wel breed en als ik me baseer op niet alleen mijn persoonlijke situatie, maar ook op tientallen (hoogopgeleide!!!) mensen om me heen en op informatie uit nieuws etc, doe IK alsof ik de wijsheid in pacht heb? Zoals iemand al zegt: 100.000 vacatures en 650.000 werkzoekenden. Elke idioot snapt dan dat niet iedereen aan een baan komt. LANG niet iedereen.... Dat zijn gewoon de feiten. Hoe positief je er ook in steekt.
Het ligt aan de sector. Mijn man wordt regelmatig gevraagd via linkedIn en ze staan echt om hem te springen lijkt wel. Terwijl ik een parttime baan in de financiën zoek en die zijn echt zeldzaam in de regio. En voor winkel werk (wat ik echt wel wil doen) wordt ik dan afgewezen omdat ze bang zijn dat ik me ga vervelen. Ik ga nu op fulltime vacatures solliciteren omdat ik gewoon wil werken.
Jij probeert mij de mond te snoeren door te zeggen dat ik niet werkzoekende ben en mijn wijsheid baseer op mensen uit mijn directe omgeving. Kom dan niet moeilijk doen als ik de bal terug kaats . Ja, en hoeveel van die werkzoekende zijn daadwerkelijk opzoek? Anyway, hou jij je vast aan de gedachte dat er niet genoeg banen zijn, dan hou ik me vast aan de gedachte dat er wel genoeg banen zijn. Dan lopen we elkaar ook niet in de weg .
Nou iedereen die mijn vader aan die ene baan kan helpen, is van harte welkom om mij een PB te sturen! Woonachtig in het noorden, 58 jaar, 40 jaar ervaring als scheepstimmerman. Bereid om in de kost te gaan, wil elke baan aannemen, expertise in scheepsbetimmering. Komt u maarrrrrrrr met al die banen.
Ik vind het altijd zo mooi om te lezen dat iedereen die een baan zoekt dagelijks solliciteert en wekelijks 20 sollicitaties de deur uit doet.. Ik geloof er helemaal niks van! Ik denk dat het heel erg makkelijk is om te zeggen dat je per week 10 sollicitaties verstuurd, want wie kan het uiteindelijk controleren? Het UWV? Als ik 2 bedrijven bel om info te vragen over een vacature, en 2 mailtjes stuur dat ik werk zoek dan heb ik aan mijn sollicitatieplicht voldaan. Maar in feite heb je dan dus gewoon niks gedaan. Daarnaast denk ik dat mensen hun eisenpakket eens een beetje moeten aanpassen. Ik wil dit, ik wil dat, ik wil zus, ik wil zo en ik wil dit niet, ik wil dat niet, enz. Als je je vasten lasten moet betalen dan heb je nogal weinig te willen.. Iemand gaf hier aan dat ze een bepaalde baan niet aan nam omdat ze er maar een laag bedrag zou overhouden.. Dan denk ik bij mezelf; hoe hard heb je werk nodig?! Dit is overigens geen persoonlijke aanval, want ik hoor het wel vaker.. Maar als je je hypotheek/huur niet meer kunt betalen en je je kinderen geen eten kunt geven dan ga je zelfs voor minder dan het minimumloon werken (hoe onterecht dat ook is even daar gelaten). En natuurlijk gaat dit lang niet voor iedereen op. Er zitten echt wel mensen bij die ALLES zouden aanpakken als ze die kans überhaupt maar krijgen, mensen die anders gewoon kei hard hun huis moeten verkopen, en maar moeten zien hoe en waar ze van moeten leven. En voor die mensen vind ik het oprecht kl0te dat ze in zo'n situatie zitten, maar verder denk ik dat er indd echt meer moeite gedaan kan/moet worden..
Het beste is alle uitzenkantoren afgaan. Zo heb ik het altijd gedaan als ik werkloos was. De maandag in stad A en B, dinsdag in stad C Maandag erop weer in stad A en B, dinsdag weer in stad C Cv's doorsturen naar bedrijven, websites van uitzenbureaus afgaan naar vacatures. Bellen,... Tot ze je kotsbeu zijn en doorhebben dat je niet opgeeft.
Het is ook gewoon voor een man doorgaans makkelijker een baan te vinden. Niet voor iedereen natuurlijk, zoals ouderen, maar mannen zijn over het algemeen flexibeler dan vrouwen. Je kunt je kids moeilijk alleen thuis laten. En een baan ver van huis tegen een heel laag tarief is ook leuk, maar als er verder geenn carrièreperspectief is, is dit een nutteloze investering. Zeker als je partner wel een vaste baan heeft. Mijn man is wetenschapper en heeft ook lang moeten zoeken naar een baan. Daar komt de concurrentie vooral uit het buitenland. Nu heeft hij al 2 jaar van een 3-jarig contract erop zitten, dus in 2015 wordt er weer volop gesolliciteerd. In zijn sector betekent dat ook buitenland. Maar ook daar willen ze het liefst 30 jaar met 15 jaar ervaring. Ook is HBO meer gewild dan een gepromoveerde.
Dit... Heb zelf 14 jaar werkervaring en in branche waarin ik dit werk zoek nemen ze me niet aan omdat de vacature niet zou aansluiten op mijn ervaring... hoe bijzonder! Ze willen gewoon niet zeggen dat ze me te oud vinden.. (33)
Wel is het systeem helemaal bagger in Nederland. Velen krijgen zoveel ww dat ze geen banen meer aannemen omdat ze dan minder verdienen dan ze krijgen om thuis te zitten. Ik geef die mensen gelijk hoor! Maar het systeem is wel echt bagger.