Ik begrijp je volkomen Rozemarijke. Het is om niet goed van te worden, alle afwijzingen, maar ook de reacties van mensen die geen idee hebben hoe het is. Vreselijk frustrerend...
wat jammer dat er niet veel vraag is naar go opvang. Net het verkeerde deel van brabant denk ik....hier is veel vraag..het gob waar ik bij zit barst bijna uit zn voegen.
Denigrerend ben je zeer zeker alleen omdat ik het niet eens ben met jou standpunt, jammer. Waarom spreek ik mezelf tegen, op welk punt? Ik hoop voor jou dat je weer wat positieviteit kunt vinden en snel een baan hebt of dat je gastouderbedrijf begint te lopen.
De wijk hier stikt echt van de gastouders Niet grappig dus, omdat de meeste mensen kiezen voor een gastouder in de buurt juist. Heb nu twee kids voor 2 middagen, vanaf december, die ik dan 10 km verderop van school moet halen. En als de buurvrouw op de hoek weer een baan vindt, wil ze mij ook inhuren als gastouder. Maarja: die moet eerst een baan vinden. Een andere buurvrouw heeft haar schoonmoeder kunnen regelen, gratis dus. En zo gebeurt dat eigenlijk voortdurend. Onze eigen gastouder, al 15 jaar werkzaam als gastouder, zit met hetzelfde probleem. Zat altijd vol, met elke dag 3-4 kinderen, en mag nu blij zijn met 2 kinderen voor 3 halve dagen...
Je geeft aan dat je in deze tijd een baan vindt, door ergens langs te gaan, te bellen, enz. Dan vertel ik dat dat vorige winter niet ging, door de gezondheid van onze jongste, en dan zeg je: je hebt de avonden ook nog. Ehm, ja.... moet ik gaan inbreken dan? Of de managers prive gaan bellen?
Ja, echt he? Ik ging echt vol zelfvertrouwen de arbeidsmarkt op. Dacht echt: ik wil veel, ik kan veel, kom maar op, ik ga lekker aanpakken. En dan krijg je de ene afwijzing na de andere en wat dat niet doet met dat zelfvertrouwen. Ik moet echt voortdurend tegen mezelf zeggen dat het niet aan mij en m'n CV ligt, maar aan de arbeidsmarkt en het kapotbezuinigen van de zorg. En stank voor dank krijg je dan nog een groep over je heen die gaat roepen dat het toch heus je eigen schuld is dat je (nog steeds) werkloos bent. Ja, dat werkt echt opbeurend en motiverend. knal me even opnieuw de put in, dan vind ik vandaaruit vast wel ineens een baan
jeetje dat is idd bar gesteld. Hier zijn idd ook wel een hoop gastouders maar nog meer vraag, dus dat is goed in verhouding. Ik zou er nog wel kindjes bij kunnen krijgen maar dat wil ik zelf niet. Hier dus zeker niet te klagen. Nu di en do vol..ma 2 en straks 3
Om een beetje rond te kunnen komen en voldoende opzij te zetten voor vakantie en ziekte, zou ik zo'n 80 opvanguren per week moeten draaien. Ik hoef dus niet barstensvol te zitten, (want kan er 100-120 draaien, voor ik echt vol zit), maar zit nu dus op 14...
Ben je nou echt te beroerd om het snappen of lees je alleen wat je graag wil lezen? Langsgaan bij bedrijven of uitzendbureau zorgt ervoor dat er bij de naam een gezicht komt. Je kunt zo duidelijk laten merken dat je interesse heb in een baan. Daarnaast kun je dit in je sollicitatiebrief verwerken en kun je vast informatie verzamelen van het bedrijf waar je wil solliciteren. In de avonduren kan je zoals ik aangaf voorbereidend werk doen. Inlezen in de bedrijven waar je solliciteert, overzichten maken van waar je geweest bent, wie je gebeld hebt, waar je al gesolliciteerd hebt maar nog niets van hebt gehoord enzovoorts. Jou man heeft neem ik aan ook vrije dagen of kan deze opnemen? Op deze dagen zou jij langs kunnen gaan bij bedrijven. Nogmaals, een baan komt je niet aanwaaien. Daar zul je moeite voor moeten doen en JA ik ben er van overtuigd dat iedereen een baan kan vinden en niet door te roepen dat het allemaal onmogelijk is.
Hier merk ik dat in de zogenoemde knelpuntberoepen er best open functies zijn (in de zorg, voorn. verpleegkundigen). Maar daarvoor is ook een specifieke opleiding vereist. Ik kon ook 2 jaar geleden geen baan vinden (master, een heel specifieke achtergrond en veel ervaring in verschillende sectoren, vrij veel gesolliciteerd) dus heb ik ervoor gekozen zelfstandige te worden.
Ik wil de werkzoekende graag Aaltje Vincent aanbevelen. Zij heeft filmpjes op youtube met onderwerpen als - de geboorte van een vacature. Heel heel veel vacatures komen niet eens online, maar worden via het netwerk van de werknemers ingevuld. Belangrijk is te blijven netwerken. Op het schoolplein, op de sportclub en misschien ook wel tijdens het spontane praatje met die vage kennis in de supermarkt. Hoe meer mensen weten dat je een baan zoekt en wat je kan, waar jij in uitblinkt. Hoe groter de kans is dat ze aan je denken. Kijk wat aaltje zegt over netwerken! Want echt, het werkt! Succes met werk zoeken.
Hey, zonder lullig te willen zijn maar als je man teveel verdient voor voldoende kot, hoe kun je dan per maand 600 euro tekort komen? Hebben jullie zo'n enorme hypotheek dan? Wat een rotsituatie zeg. Ik ben ook mede vanwege de kdv kosten gestopt met werken.
Nee, we hebben een huis in een mindere wijk en een benedengemiddelde hypotheek. Hebben helemaal geen rare kosten verder, maar we zitten in die fijne middengroep: net te veel verdienen om recht te hebben op allerlei toeslagen enzo. En daardoor dus per saldo lekker duur uit zijn Hebben nog mazzel dat we 400 euro aan giften zo konden stopzetten en daar een groot deel mee op kunnen vangen, maar op papier redden we het niet op zijn inkomen en dan hebben we echt enkel de vaste lasten gerekend en alles wat niet nodig is, stopgezet. Dan komen we uiteindelijk die 600 niet te kort, maar dan kunnen we dus geen kleding kopen, moeten we zoveel mogelijk thuis blijven (en familie woont allemaal ver weg en stiefkinderen moeten eens per twee weken naar huis gebracht worden). Dus ja, bedankt VVD, voor het kapot bezuinigen van de zorg, terwijl zoveel hoge inkomens gespaard worden
Heb ik dus ook gedaan en doe ik nog steeds. Maar levert dus al 2 jaar lang niets op. Heb gemerkt dat ik dat hele netwerk daarin ook 'op moest voeden', want een hoop mensen zeggen, als je gaat vragen of er mogelijkheden zijn bij hun bedrijf: Kijk maar op de website, daar komen de vacatures te staan. Ja, leuk, maar dan ben ik al te laat.... En heb dus veel gesproken met mensen over oren en ogen open houden, mijn naam noemen, me tippen, etc etc. Niks, nada, noppes
De mensen die vaak het hardst roepen dat er meer dan genoeg banen zijn dat zijn vaak de mensen die er zelf warmpjes bij zitten en ja die hebben dan geen klagen. Vraag mij dan altijd af wat hun verklaring dan is om het feit dat er meer werkelozen zijn dan banen??