Hoi allemaal, Wij hebben een zoontje van 5,5 en een dochtertje van 2,5 jaar. Afzonderlijk van elkaar zijn het zulke lieve schatten, maar vaak met elkaar hebben ze onenigheid zowel met 'woorden' als 'fysiek'. Uiteraard spelen ze ook wel lief met elkaar maar die onenigheid krijgt steeds meer de overhand. Ik word zo moe van de onenigheid die onze 2 kids vaak met elkaar hebben dat ik er bijna tegenop zie hele dagen met allebei thuis te zijn. Manlief is ook vaak werken dus ben ik voor mijn gevoel alleen maar politie agentje aan het spelen....... Herkenbaar en wat doe je eraan? Tips zijn welkom! Grtjes vruchtje
Hier drie,kids van,7,6,4 jongen meid jongen Gek,word ik van twee jongens,constant ruzie jaloezie Kunnen ook leuk spelen maar vaker ruzie maken Heel dag thuis vermeid ik
Ik herken het.. En er zijn nog 100de moeder die dit ook herkennen .Hoor het bij school ook. Als jou jongste 3 is geweest gaat het waarschijnlijk wel beter. Gaat nu sinds paar maanden goed.. Maar ik liet ze afzonderlijk spelen dus niet met elkaar. Ook niet samen naast elkaar aan tafel en idd politie agent spelen en heel consequent zijn. Dus op de gang als er 1tje slaat..
Zeer herkenbaar..de strijd, eeuwige concurrentie....helaas geen tips want ik vind dit ook een lastige periode!
Hier ook veel geruzie. Naar buiten gaan helpt goed hier. Het helpt ook ze een beetje apart te houden een paar momenten per dag. Zo hebben ze allebei hun eigen badje en laat ik vantevoren zien wie wat krijgt in bad, dat soort dingen.
Heel herkenbaar. Dat het na het derde overgaat helaas niet Het grappige is dat ze ook niet zonder elkaar kunnen. De oudste heeft ook af en toe momentjes dat hij heel zorgzaam is en bijvoorbeeld heel goed voor haar uitkijkt bij het oversteken. Om 5 minuten later haar in het voorbijgaan om te duwen, of erger. Het schijnt er bij te horen. Het voordeel is dat je zo enorm kunt genieten als er maar eentje thuis is. Hoe relaxt is het dan.
Hier helemaal niet herkenbaar. Die van ons zijn ook 2,5 en ruim 5,5. Maar ze hebben zelden ruzie en spelen veel met elkaar. Het zijn wel twee meiden, misschien scheelt dat.
Mijn moeder zei altijd leuk spelen, of los spelen. Tsja...aangezien los spelen niet zo leuk was werd het leuk spelen, als we alsnog gingen ruzieen dan was het klaar en moesten we uit elkaar.
Die herkenbaarheid is al fijn. Dan ligt het niet alleen aan onze kids. Apart spelen proberen wij ook maar ze trekken toch weer elkaars kant op. Zoon heeft vrije dag en ze dagen elkaar alweer continue uit. Over en weer niet eentje die de schuldigste is......ik denk zelfs nog dat de jongste het ergste is
Hier is het ook vaak een hoop gekibbel of laatst heeft een moeder ze in de speeltuin in de buurt uit elkaar getrokken, omdat ze zo aan het vechten waren . Zag het vanuit het zolderraam, maar voor ik dan bij het speeltuintje ben, ben ik zo een minuut verder. Vooral in de auto is het erg, dan zitten ze teveel op elkaars lip, gaan ze al zeuren als de een door het raampje van de ander naar buiten kijkt . Ach, gelukkig kunnen ze ook regelmatig wel leuk samen spelen, dingen knutselen of toneelstukjes bedenken, maar sommige periodes kibbelen ze om alles en om niets.
Hier net zo. Twee meiden van 4,5 en 2,5 en ze hebben het zo leuk samen, gaat vrijwel altijd goed, ze spelen geweldig samen.
hier gelukkig ook niet herkenbaar. De jongste komt nu in de fase dat delen even lastig is maar de oudste begrijpt dat gelukkig, maakt er geen ruzie om en pakt iets anders. Iets afpakken mag hij uiteraard niet en dan grijpen wij in. Maar ze zijn dol op elkaar en hebben het heel leuk samen.
Hiereen jongen en meisje en heel wisselend qua sfeer. Sommige dagen gaat steeds alles mis. Veel strijd en drama. Maar ook vele dagen dat het erg goed gaat gelukkig! Gaat met fases hier. Ze zijn trouwens bijna 4 en 2,5 jaar.
Hier gelukkig ook niet herkenbaar, oudste jongen 6, jongste meisje 3. Kan natuurlijk altijd nog veranderen, maar vooralsnog gaat het gelukkig goed.
Check! Moe word ik er van. Ze kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar. Ben altijd blij als ze naar bed gaan, al presteren ze het zelfs om ruzie te maken als ze ieder op hun eigen kamer liggen