Graag gedaan, mijn vriendin heeft er echt een leuke cent aan overgehouden dus ik hoop dat het jou ook lukt!
Mijn man is al een aantal jaar werkloos en is nu dus tbv. Maar ja, hij zou met alle plezier voor 50 extra de kinderen naar de opvang brengen en daarnaast het huishouden blijven doen. Sterker nog, dat zou ik ook prima vinden. Als we erop achteruit zouden gaan zou ik wel mijn twijfels hebben, we moeten het namelijk wel kunnen redden, maar ook dat zouden we zeer waarschijnlijk wel doen. Op de lange termijn levert het namelijk wel geld op. Kans op loonsverhoging, pensioenopbouw, weduwen en wezen opbouw enz. Ik vind echt dat mensen zich daarop ontzettend verkijken, een beetje toekomstsbeeld moet je wel hierin meenemen. Maar hij kan ook zo'n baan niet vinden. Hij kan niet op stel en sprong werken. We hebben geen opvangmogelijkheden voor de kinderen die we meteen kunnen inzetten. We wilden heel erg graag een tweede kindje, dus hebben we de gok toch genomen, wetende dat het hem in zijn mogelijkheden beperkt. Maar een derde gaan we mede om die reden niet krijgen. Het zou hem weer teveel beperken. Hij kan nu niet op tijdelijke baantjes (paar dagen tot weken) omdat we de kinderen dan niet kwijt kunnen. Ik werk 4dagen, dus alleen op mijn vrije dag heeft hij echt zijn handen vrij om de hort op te gaan om werk te zoeken. De rest van de tijd is gewoon lastiger omdat de kinderen rondrennen. En, heel eerlijk, het begint heel moeilijk te worden om een goede enthousiaste brief te schrijven als je weet dat je toch weer afgewezen wordt. Bij zijn laatste sollicitatie ging het om een bijna zelfde functie als zijn vorige baan, alleen dan voor 500! per maand minder en dan wel meer uren. Hij was 1 van de 400! sollicitanten. Dat vond hij heel moeilijk, om weer zo afgeserveerd te worden.
Een bekende van mij is leidinggevende bij een een sauna, team schoonmaak. Zij heeft dringend personeel nodig, maar kan Geen mensen. Vinden. Ze heeft wel veel sollicitanten en neemt ook bijna iedereen aan, maar door de werktijden haken veel mensen ook snel weer af. Ik geloof zeker dat er best veel banen zijn, maar dat dit niet de beroepsgroepen zijn die een ieder aanspreken. Ik denk ook dat veel mensen (niet iedereen) hun oorspronkelijke beroep niet willen loslaten en te specifiek in bepaalde groepen zoeken. Banen liggen niet voor het oprapen, maar als je wil en niet te kieskeurig bent dan is er zeker wel iets.
Schoonmaak. Dat zijn best pittige banen met een laag salaris. Een vriendin heeft dat geprobeerd, maar hield het moordende tempo niet vol. Respect voor wie dat kan...
Waar zit die sauna en wat zijn de werktijden? @Femkes: ga op zoek naar een gastouder! Ik ben hier startend als gastouder en sta absoluut open voor tijdelijke/flexibele opvang, en ik weet dat dat eigenlijk vrij breed zo is onder gastouders, omdat er veel zijn die maar weinig kinderen hebben.
Bij een werkgever waarbij je kans zou hebben op andere uren of vermeerdering van uren zou de overweging idd al anders zijn weer. Ik hoop dat er binnenkort iets in de buurt te doen komt, want met minder reistijd zou het alweer een stuk meer opleveren, door minder reiskosten en minder opvanguren...
2x HBO blijft HBO. Anyway: als jij in de kas of in het slachthuis wilt werken en voor een minimumloon, kan je meteen beginnen.
Toch gek dat ik dan nog geen baan heb.... (oftewel: het blijft makkelijk praten als het je zelf niet overkomt)
Helemaal waar.. Helaas. Ik ben sinds maart op zoek naar ander werk, gewoon een simpel baantje wat straks goed te combineren valt met een schoolgaand kind. Vacatures genoeg hier voor dat soort werk.... Ik ben alleen met mijn 29 jaar niet aantrekkelijk meer voor werkgevers (te duur) + inderdaad te hoog opgeleid. Ik mag volgende maand voor het eerst bij een bedrijf op sollicitatiegesprek komen, op hoop van zegen dan maar!
Werkgevers in de tuinbouw etc zijn er heel eerlijk over. Liever een pool die voor langere tijd komt werken en verder zijn mond houdt dan een hbo'er die doorsolliciteert en bijdehand gaat lopen doen over mogelijke verbeteringen in het bedrijf en zijn cao!
Hier een universitaire opleiding, maar het was drama om iets te vinden. Vervolgens ging het bedrijf failliet waar ik al werkte tijdens mijn studie. Ik werk momenteel op 87 km vanaf mijn woonplaats. Onder mijn niveau, nog geen moment werkloos geweest en kon kiezen tussen een aantal banen. Ik woon in het Noorden van het land en het is hier echt niet gemakkelijk, maar callcenterwerk is er ook in de grote steden vast te vinden (hoewel het verschrikkelijk slecht verdiend )
Zie deze post: Niet dat ik bijdehand zou gaan doen over het bedrijf, (maar ik zou wel op m'n CAO-rechten staan). Maar wat ik eerder al zei: ze nemen je niet aan, lachen je vierkant uit en nemen liever een ander. Keuze zat. Ik ben gegaan van eerst solliciteren binnen m'n functiegebied en niveau, (advies van UWV, voor alle duidelijkheid. En ook het advies van loopbaancoaches enz enz), naar solliciteren beneden m'n niveau en vervolgens ook buiten m'n vakgebied. Tot nu toe zonder resultaat dus. Hier in de straat 2 buurvrouwen, beiden HBO-opgeleid (de ene op gebied van detachering/personeel en arbeid, de andere op grafisch gebied), die dezelfde ervaring hebben.
Met jouw vakgebied of grafisch kan ik het me voorstellen. Maar hbo personeel en arbeid en in de detachering als recruiter consultant intercedent of accountmanager lijkt me sterk. Daar zijn veel banen in (mijn vakgebied en ik had binnen een week een baan...) dat trekt juist aan! Of lukt het niet qua uren, flexibiliteit of reisafstand. Want het is wel voornamelijk in de randstad.
Beste vriend van mijn partner, is nu 1,5 jaar geleden zijn baan kwijtgeraakt. Ik weet niet hoeveel reacties hij ondertussen heeft verstuurd, maar het is echt vreselijk frustrerend. Hij is ook pro-actief, is laatst bijvoorbeeld alle bank-filiaalen hier langs geweest. Gewoon om zijn cv af te geven en te informeren (en voor alle duidelijkheid, hij komt uit het vastgoed-wezen). De boodschap is duidelijk: hij is te oud en te duur (40!!!!!!). De uitkering is vorige maand afgelopen. Godzijdank redden ze het op haar salaris, maar er moet dan ook wel helemaal niets "mis"gaan. Heel frustrerend om te zien, moeilijk ook voor hem. Het tast je eigenwaarde aan.
Ik weet wat het is, vanaf het moment dat ik wist dat het weleens de verkeerder kant op zou kunnen gaan wat betreft mijn baan, ik kom uit het onderwijs, als Onderwijsassistente, ben ik meteen rond gaan kijken. Dit was in 2009!! Sinds die tijd ben ik gaan solliciteren, heb alles in een schema en in een map bijgehouden, waar ik gesolliciteerd heb, wie ik heb gesproken, mijn brief en de reactie op die brief. Helaas tot nu toe zijn we drie volle mappen verder met een en al hetzelfde antwoord! Na 8 jaar vaste dienst en 12 weken zwanger werd ik ontslagen..... In de tussentijd zijn we met icsi moeten beginnen, heb ik vaak in het ziekenhuis gelegen, operaties, zwanger geworden, bevallen en ondertussen altijd blijven solliciteren maar geen gek die me wil..... Ondertussen ben ik te oud en te lastig met een kindje..... en niet flexibel genoeg, wil geen fulltime meer werken en heb niet op stel en sprong oppas achter de hand want iedereen werkt, dus veel te lastig schijnbaar terwijl ik heus wel iets geregeld zou krijgen. Ik heb ook buiten het onderwijs gekeken maar nee hoor niks nada noppes. Heb ook mijn oude baas gebeld dat ik graag vrijwilligers werk wil komen doen, sterker nog ik wilde graag twee dagen in de week mijn oude werk oppakken maar dan gratis maar zelfs dat mocht niet Ondertussen wordt ik er gewoon beetje chaggie van ook daar schiet ik niks mee op maar, ik heb het laten gaan.......ik zie wel ooit komt mijn tijd weer tot die tijd geniet ik met volle teugen van mijn dochtertje
Als jij daar wilt werken, kan je aan de slag. Je moet gewoon niet bijdehand gaan lopen doen, maar gewoon je werk en dát zal een hogeropgeleide vaak niet kunnen. Maar als jij zegt: ik ga akkoord met de voorwaarden en werk net zo hard als de MOE kan je morgen beginnen. Maar wij Hollanders zijn gewoon lui, vewend en arrogant.