Hallo allemaal We hadden de opvang van ons kindje al helemaal uitgedacht. Namelijk 1.5 dag kinderopvang en 1 dag naar oma. Nu ze er eenmaal is twijfel ik enorm of ik haar wel echt naar een kdv wil brengen... financieel gezien kan ik ook wel 1.5 dag werken.. Wat zouden jullie doen? Je kindje 1.5 dag naar oma brengen en zelf minder gaan werken ( dus ook financieel minder te bieden) of het zo houden als dat we bedacht hadden? ik hoor vaak ouders dat hun kind 'socialer is omdat het naar het kinderdagverblijf gaat maar is dat nou echt zo? Heeft een baby er uberhaupt wat aan om naar het kdv te gaan? ( samen spelen doen ze toch nog niet... ze willen alleen liefde ontvangen maar vraag me af of ze dat ook genoeg krijgen op het kdv) Of is een peuterspeelzaal op 2 jarige leeftijd veel leuker voor ze...zijn ze er dan niet meer aan toe dan als ze zo klein zijn? Ik ben zelf nooit naar een kdv geweest en heb volgensmij ook geen sociale achterstand maar wellicht is het tegenwoordig anders en ontneem ik mn kind juist wat als ik haar niet breng? Ben benieuwd naar wat jullie zouden doen Groetjes maartje
Ik zou wel ook naar kdv laten gaan. Goed voor je eigen carriere, fijn dat de kleine ook "andere" dingen meemaakt dan alleen oma... Ik vind oma alleen iets voor extra, iets speciaals. kdv laat je kleine ook leuke dingen doen (waarvan je zelf nog niet wist dat dat kon), zoals verven, knutselen, etc. Bovendien krijgen ze ook leuke voorbeelden van andere kindjes met bijv. eten, drinken, tanden poetsen etc... Groepsdruk is altijd anders dan gewoon thuis of alleen met oma. heel andere dynamiek. Vanaf een maand of 9-10 vonden ze de andere kindjes ook heel leuk (om naar te kijken en later mee te spelen)! Succes met je keuze.
Ik werk zelf op een kdv en vraag me gewoon af of een baby uberhaupt wat aan het kdv heeft... tuurlijk zijn op een gegeven moment de andere kinderen leuk en het is een nieuwe omgeving dan thuis maar heeft zon kleintje er niet juist meer aan om de eerste twee jaar in een veilige omgeving te zijn en daarna naar een psz? Jullie denken nu vast:" als je zelf op een kdv werkt waarom dan deze vragen?" Nou... omdat ik weet hoe het eraan toe gaat op een kdv... het is er druk (ze komt op een groep van 0-4 jaar) leidsters hebben niet altijd tijd om te reageren op alle behoeftes van je kind... weinig kniffelmomenten door drukte etc.) Ow ja...helaas mag ik haar niet meenemen naar mijn eigen groep
Hier hebben ze horizontale groepen, waardoor er dus wel (iets) meer gerichtte tijd is voor de baby's. Gelukkig mag je haar niet meenemen naar je eigen groep. Dat vind ik volledig terecht, voor de andere kindjes. En tsja ik weet het dan niet, wat ik zou doen... Ik werk niet op een kdv, dus ik zou me ook kunnen voorstellen als je zo gek bent op kinderen, dat je meer zelf thuis wilt zijn... Weet ook niet hoe jij je carriere ziet..., maar ik zou niet mijn functie kunnen behouden met een klein dienstverband, ik werk 32 uur.
Ik zou sowieso nooit volledig af willen hangen van mijn ouders of schoonouders qua opvang. Da's een behoorlijk zware verplichting en als ze het beu zijn of bijvoorbeeld ziek worden en niet meer aankunnen heb je niets / niemand om op terug te vallen. Als je kind op zo'n moment al gewend is aan kinderopvang kan je eventueel extra uren proberen te krijgen in de opvang. Niks zegt dat je kind naar een KDV moet, hé ... Je kan ook naar een gastouder gaan. Lijkt mij veel kleinschaliger en meer tijd en aandacht voor elk kind apart. Een andere optie met je huidige job is natuurlijk ... zelf gastouder worden . Kan je je eigen kind opvangen én andere kinderen ook die kleinschalige opvang bieden.
Ik merk echt wel verschil tussen kindjes die niet of wel naar kdv gaan of tenminste als ze alleen maar naar oma gaan. Met gastouder die andere kindjes erbij heeft is verschil er niet. Dus ja ik vind t wel goed voor haar ontwikkeling. Hier gaat ze ene week 1 dag, andere halve dag. Als ze twee is wil ik misschien wel uitbreiden. Los van wat t voor kindje doet zou ik echt geen 1,5 dag maar willen werken. Ik wil financieel inderdaad wat te bieden hebben, maar belangrijker nog ik wil niet alleen maar moeder zijn. Ik werk 3 dagen en dat is mooi. Bij minder zou ik mn werk niet goed kunnen doen door te weinig betrokkenheid en bij meer zou ik me kindje te veel missen.
Hier bewust niet voor oma gekozen. Een oma gaat op vakantie, kan ziek worden maar wat ik belangrijker vind, een oma moet een oma zijn en geen opvoeder. Ik wilde dat mijn moeder haar kleinkinderen kon verwennen en gekke dingen met ze moet kunnen doen ipv de regels handhaven. Zo mochten onze kinderen als ze bij oma waren de planten water geven en zaten ze helemaal onder de blubber, werden er tekeningen geverfd op de eettafel in vla en aten ze poffertjes in de rook van poedersuiker. Als ze standaard op zou passen had ik hier niet zo blij mee geweest. Onze kinderen hebben het op het KDV altijd naar hun zin gehad. Als ik ze kwam halen wilde ze niet mee naar huis. Ik had in die tijd een paar vriendinnen die niet werkte en zelf zag ik een groot verschillen tussen kinderen die thuis waren en kinderen die op een KDV zaten. Maar ook voor jezelf en de kansen op je werk is het belangrijk door te gaan. Straks gaat jullie kindje naar school en dan?
Mijn dochter is nooit naar een kdv geweest. Ze is de eerste 2,5 jaar opgevangen door oma's en opa's als ik moest werken. Dit is altijd goed gegaan, nooit problemen mee gehad. Maar beiden opa's en oma's wilden dit ook zelf graag. Met 2,5 jaar ging ze naar de peuterspeelzaal voor de sociale contacten en nu zit ze op school. Ze is heel sociaal en heeft vriendinnetjes. Dus wil je het voor de sociale contacten, kun je je kindje ook naar een peuterspeelzaal brengen als hij/zij wat ouder is.
Mijn moeder wil niet eens aan een vaste dag gebonden worden. Over 3 jaar gaat ze eindelijk op pensioen en dan wil ze gaan genieten. Eindelijk niet meer 6 op 7 werken. Reizen zoveel ze wil, dagjes weg, ... zonder gebonden te zijn aan een job en een winkel. Ze ziet bij haar zussen hoe die hun huis bijna niet meer uitraken omdat ze aan die vaste dag vasthangen. En hoe dat begint met 1 dag, maar als je meerdere kinderen hebt, zijn dat op de duur 2 à 3 dagen per week. (Ik zie het overigens ook bij een collega. Die vangt 2 dagen per week haar kleindochter op, maar raakt dus echt nergens meer en eigenlijk vindt ze 't veel te zwaar ... maar tja, ze heeft het haar zoon en schoondochter nu éénmaal beloofd.) Occasionele noodopvang als er één ziek is en zij toevallig thuis is ziet mijn moeder wel zitten. En af en toe een logeerpartij en verwennerij ook. En mijn vader ... die wordt nu al gek bij 't idee dat zijn kleinkind binnenkort misschien wel af en toe (1 keer per maand ofzo) komt logeren. Zegt hem helemaal niks en dat zal mijn moeder toch echt wel moeten opvangen.
Ik denk toch echt dat het per oma of opa verschilt. Zo is het bij ons wel heel duidelijk verschillend. We hebben allebei nog enkel onze moeder. Mijn schoonmoeder is alleen en erg op zichzelf. Ze gaat helemaal voor haar kleindochter. Haar dagje met onze dochter mogen we echt niet van haar afnemen. Daar leeft ze zo'n beetje voor. Ze is vrijwel nooit ziek. In 2,4 jaar is dat denk ik 1 keer voorgekomen! Terwijl ze al dik in de 70 is. Mijn moeder daarentegen, heeft een relatie en reist veel. Zij heeft toen mijn dochter een baby was 1 vaste dag in de week gehad. Ze vond dit erg leuk en zelfs ook noodzakelijk voor het kind. Nu past ze nog maar zelden op. Ik wilde zelf dat mijn dochter toen ze nog een baby was ook niet naar het kdv ging. Ik ben zelf van mening dat ze dan nog het liefst bij de moeder/vader of ander vertrouwd persoon in de nabijheid willen zijn en meer geborgenheid nodig hebben. Vanaf dat m'n dochter een jaar is gaat ze naar het kinderdagverblijf voor 2 dagen in de week. Oh ik moet er bij zeggen dat ik ook ooit in een kdv heb gewerkt dus ik snap je standpunt heel goed. Zoals hierboven beschreven. Zo sta ik er in. Vanaf een maand of 8/9 tonen ze uberhaupt pas interesse voor andere kinderen vaak.
hier twee oma's en kdv. Maar pas begonnen met kdv toen ze een jaar en een paar maanden was. Eerst ouderschapsverlof opgenomen. Dochter heeft t geweldig naar dr zin op kdv maar nu heeft ze daar de leeftijd voor. Persoonlijk zou ik ze niet naar kdv doen als ze nog zo klein zijn.
De dingen die jullie noemen m.b.t oppassen door oma vind ik ook hoor. Oma moet inderdaad oma kunnen zijn en geen opvoedee etc. Daar zit zeker wat in... Wat vetreft mn carriere...tsja, ik ben totaal geen carrierevrouw...mijn prive gaat zeker ver boven mn werk... het betrokken zijn bij mn werk id inderdaad, met 1.5 dag werken, een stuk minder ( werk nu 3hele lange dagen ) We hebben ook over go gedacht maar het feit dat zo iemand alleen is vind ik masr niks... (ik vind het zelf fijn om collegas te hebben zodat als je het even niet meer weet.. je collegas het over kunnen nemen) Ik zie n.m. voor me dat mn kind de hele dag in de wipstoel of box ligt en heel weinig aandacht krijgt.niet omdat de leidsters het niet willen maar omdat er gewoonweg geen tijd is.... helaas is ditbwel de realiteit van een kdv.. de gedachte alleen al...
Goh, ik vind het eigenlijk wel zielig om te lezen wat je persoonlijke ervaringen zijn in een crèche. Dat is inderdaad bijzonder jammer voor zowel kindjes als leidsters. Mijn dochter gaat sinds ze 4 maand oud is 3 dagen per week naar de onthaalmoeder, 1 dag naar de ene oma en 1 dag naar de andere. Superleuk voor haar dat ze zo'n goeie band heeft met haar grootouders omdat ze er elke week is. En die oma's kunnen echt nog wel oma zijn hoor, ze moeten heus niet enkel streng optreden. Ze wordt er nog steeds volop verwend. En zelfs al is dat twee dagen per week, dat heeft echt geen gevolgen voor haar gedrag thuis. Kinderen zijn heus slim genoeg om te beseffen dat bepaalde dingen daar wel mogen, en daar dan weer niet. Maar ze geniet ook zo hard bij de onthaalmoeder. Die heeft dan wel 5 à 6 kindjes per dag, toch knuffelt ze wat af met elk van hen. Mijn dochter is gek op haar, vraagt zelf om ernaar toe te gaan, springt zowat in haar armen als ik haar daar afzet. En vooral: heeft heel veel vriendjes daar om mee te spelen, zowel baby's als peuters. Ik sta er net heel anders in: ik ben ervan overtuigd dat het minder stresserend is voor een baby om naar de opvang te gaan, dan voor een peuter. Die eerste heeft vooral nood aan warmte: als je dus een opvang zoekt waar ze dat bieden, dan is alles ok. Een peuter wéét al dat hij naar een vreemde plek gaat zonder mama. Ik zou het veel zieliger vinden om mijn tweejarige voor een eerste keer 'achter te laten', bij mijn baby had ik dat helemaal niet.
je kunt dit niet de realiteit van een kdv noemen..bij jullie gaat het misschien zo, maar zeker niet overal. Je kunt niet alle kdv's en go met elkaar vergelijken. Er zijn ook go die de hele dag met de benen omhoog zitten en alleen het noodzakelijke doen, maar dat betekend niet dat ze allemaal zo zijn...zeker niet als ik voor mijzelf spreek.
Ik denk hoezeer je het ook meent en wilt als kinderdagverblijf dat het nog moeilijk blijft om de moeder na te bootsen als het gaat om de behoeften van een baby. Het is zeker niet moedwillig van leidsters maar als er 8 a 9 baby's op een groep zijn en er zijn 2 a 3 leidsters dan zitten er niet de hele tijd maar 2 baby's in de nabijheid van een leidster dan wel bij haar op schoot. Ik denk zelf in termen van apen. Daar stammen we volgens mij vanaf. Helemaal als het gaat om de primitieve behoefte van een baby. Baby's zitten het liefst bovenop hun moeders geplakt. Nu kan een vervangend persoon ook maar in een kdv (is ook mijn ervaring) moet je zo af en toe even een kleintje in een wippertje zetten als er een ander kindje huilt of valt bij het kruipen, etc. Nu heb je dit in een thuissituatie ook maar dan heb je vaak niet meerdere baby's in 1 ruimte en kun je bv. een draagzak gebruiken. Tsja, ieder zijn of haar mening. Ik denk dat de kans dan groter is dat ze niet allemaal genoeg aandacht kunnen krijgen. Ik zeg dit niet om m'n gelijk te halen of te veroordelen. Dit is hoe ik er in sta en wil ik delen zodat je verschillende meningen/visies hoort. Bij ons voelde het alsof ze er vanaf ongeveer 9 maanden aan toe was.
Ik zie voor een baby niet echt de meerwaarde van een kinderdagverblijf. Maar zodra ze iets ouder zijn toch wel (wel een beperkt aantal dagen/uren). Ook zie ik duidelijk verschil tussen kinderen in mijn omgeving die altijd in een thuissituatie zijn geweest (dus ook bij opa/oma) of die al gewend zijn aan een groepssituatie, afscheid nemen, andere kinderen, soms even wachten etc. Wel zou ik zelf altijd kiezen voor een dagverblijf met aparte leeftijdsgroepen. Baby's hebben nu eenmaal andere aandacht nodig dan peuters en kleuters. De dagverblijven die ik ken hebben echt een aparte baby/dreumes, peuter en kleutergroep. Op de babygroepen zijn minder kinderen en meer leidsters. Ook de kleuren en materialen zijn aangepast aan de leeftijd. Een ander groot voordeel van een kinderdagverblijf is dat ze veel meer activiteiten hebben en verschillende speelmogelijkheden en materialen dan dat je thuis kunt bieden. Ook in de omgang met andere kinderen merk ik een duidelijk (positief) verschil. Grootouders zou ik zien als een zeer goede aanvulling op het dagverblijf maar niet als vervanging. Daar komt bij dat ze ziek kunnen worden of op vakantie kunnen gaan. Ook is er geen toezicht en is het lastiger om grootouders aan te spreken op gedrag (denk aan opvoeden zoals ze het vroeger deden, zich teveel gaan bemoeien met jouw opvoeding etc). Je hebt immers ook een familierelatie. Als je kind ook naar een dagverblijf gaat kan de grootouder zonder schuldgevoel aangeven als hij een keer niet kan (denk aan een vakantie of uitstapje). Je kunt immers makkelijk iets regelen.
Ik hoef godzijdank geen gebruik te maken van een Kdv maar heb hele lieve ouders en schoonouders die er altijd voor de kleine zijn. Zij nemen samen 3 dagen op zich. Las iets over ziek zijn wat dan een probleem zou zijn maar ik zie juist het tegenovergestelde. Zij zijn amper ooit ziek, in 1,5 je niet voorgekomen. Terwijl ik gewoon kan werken als de kleine ziek is omdat opa's en oma's m vertroetelen (nog meer als ik doe). De band is ook echt geweldig voor de kleine. Wat betreft het sociale aspect denk ik ook dat er weinig verschil is. Hier gaat ie elke dag wel buiten spelen. Ook met opa's en oma's dus genoeg contacten op een dag. Ik vind t echt sneu als kindjes op een Kdv zo weinig aandacht krijgen. Als ik had gemoeten dan had ik m gebracht (heb ook mijn werk nodig om gelukkig te zijn) maar ben echt blij dat t niet nodig is.
Ik vergelijk ook een kdv niet met een go maar ik heb op 4 verschillende kdv hier in de buurt gewerkt en daar zie ik precies hetzelfde... er is nou eenmaal geen tijd om baby's de aandacht te geven die hun ECHT nodig hebben... niet dat dat aan de leidsters ligt want die willen maar al te graag maar komt gewoon door de grote van de groepen... van go weet ik niet veel alleen dat die keuze ons niet trekt...
Als ons kindje alleen naar opa en oma gaat komt het weinig in aanraking met andere kinderen... hoe doe jij dat dan? Aan de andere kant...toen ik jong was ging bijna geen een kind naar het kdv...dus of dat nou zo erg is? Het is gewoon een lastige keuze...ik weet dat als ze wat ouder zijn dat ze het geweldig naar hun zin kunnen hebben op het dagverblijf en dat zie ik ook bij de kinderen op mijn groep... maar toch ...nu is het mijn eigen kind en het doet dan toch wel zeer om haar ergens achter te laten... want ja...je weet toch niet precies wat er met haar gebeurd
Het klopt zeker wat je zegt...zeker over de familierelatie... ook dat zorgt bij ons voor twijfel... Als ik haar naar het kdv breng wil ik dat wel vanaf het begin doen. Als je dat rond de 10 maanden doet is het vaak dramatisch is mijn ervaring... Ben ik de enige die het moeilijk vind om deze keuze te maken?? Maakte jullie zonder enige twijfel de keuze voor het dagverblijf of hebben jullie ook aan opa en oma gedacht?