de hele cultuur, dagritme e.d. zijn daar anders dan in nl, dit is totaal niet te vergelijken. Je kunt niet zeggen dat wat de mensen daar doen dat dat evengoed in nl kan. De situatie zoals rozemarijke schetst is idd niet haalbaar in nl. Dat houdt geen mens een week vol. En idd serieus en goed solliciteren dat lukt dan helemaal niet, dus denken, ik kijk wel verder dat werkt gewoon niet. Je komt dan nooit meer uit die situatie.
Met dit soort uitspraken denk ik altijd aan mensen die echt werkelijk geen idee hebben hoe het is om nu te moeten solliciteren op de arbeidsmarkt. Verder zijn het ook wel hele gemakkelijke uitspraken om te doen wanneer je zelf lekker "veilig" zit met je vaste contract. Even een directe reactie op de OP
Ja, maar te hopen dat zij nooit in die situatie komen... maar wat is vandaag de dag een "vast contract"? Dat had ik ook...
Ik ben zelfs 2 keer met vast contract zonder werk komen te zitten. En dat lag niet aan mijn functioneren. Dus nee, het zegt niks meer... Maar ik zal alle tips aan mijn 53jarige exmanager doorgeven, die zit nu al bijna 2 jaar thuis. Met al zijn expertise en jarenlange werkervaring wordt hij ondergesneeuwd door jonge, goedkope mannetjes. En hij solliciteert zich blauw, dus nee de banen liggen niet vior het oprapen.😦
Ja dat zegt ook geen reet meer hoor. Bij mijn vriend (werkt bij een heeel groot bedrijf) gaan er ook veel ontslagen vallen. Gelukkig niet waar hij zit, maar er was in het nieuws dat er geloof ik 650 banen weg zouden vallen. Ook mensen met een vast contract dus ja... En kinderen de hele dag elke dag op de opvang, nou sorry daar zou ik ook voor passen hoor. Ik snap best wat de meeste moeders hier zeggen. Je hebt geen kinderen gekregen om ze maar weg te stoppen (om het maar even bot te zeggen). De meeste werkgevers zijn echt niet flexibel als het om kinderen gaat, Er wordt wel over gesproken dat de werknemer flexibel moet zijn, maar je kan je kinderen moeilijk alleen laten, niet?
Ook als je alles wel wil doen, is het nog lastig. Dan solliciteer je met je HBO, willen ze je niet hebben. Bang dat je zo weer vertrekt, steken ze liever geen tijd in. Ik heb echt geluk dat ik connecties had, anders had ik zelfs dit schoonmaakwerk niet gekregen. Het is écht ontzettend lastig. Ik ben blij dat ik überhaupt werk heb, ondertussen kijk ik verder naar werk passend bij mijn opleiding. Maar dat zal er voorlopig nog niet in zitten...
Ik had het niet beter kunnen omschrijven. Ik lees veel vrouwen hier waar het water schijnbaar niet aan de lippen staat omdat er nog steeds allemaal eisen gesteld worden. Eerlijk, ik neem ook nog wel eens mensen aan maar ben bijna huiverig om vrouwen aan te nemen. Niet omdat ze op een bepaald moment er een tijd uit zijn vanwege zwangerschapspverlof maar omdat veel vrouwen op een bepaald moment hun prioriteit verleggen. Kinderen en huishouden zijn dan prio 1, en het werk hobbelt er achteraan. Vertel me, waarom zou ik dan die vrouw aannemen terwijl ik 3 of 4 even goed opgeleide en beter gemotiveerde mannen heb om uit te kiezen? Ik zou wel meer vrouwen aan willen nemen maar in de laatste 3 jaar heb ik maar 1 vrouw aangenomen tegenover 4 mannen. Mentaliteitsprobleem.
Nou ik vind ook zeker dat het niet koste wat het kost moet, het werken. Wij hebben het echt nodig, ik wil veel doen. Maar 40 uur? Nee, dan zien onze kinderen alleen nog maar anderen. Daarnaast ben ik net een beetje mijn burn out te boven en dat zou ik echt niet trekken. Ik heb diep gezeten en dat wil ik niet weer. Dus nee, werken en inkomen gaan niet boven alles hier. Jammer dat er zo weinig begrip voor verschillende situaties van anderen is.
Het staat trouwens buiten kijf dat als je laag opgeleid bent en ouder dan 35, je echt serieus het haasje bent. Maar dan moet je denk ik iest aan je omstandigheden gaan doen, zoals een opleiding volgen, in plaats van blijven solliciteren op banen waar je toch niet meer aan de bak gaat komen.
Ach ik ben dan (buiten de werkzoekdiscussie) wel blij dit te horen...dat voor veel vrouwen de kinderen op nummer 1 staan. Werk is leuk maar je kinderen horen wat mij betreft toch altijd op nummer 1 te staan.
Maar waarom wordt toch alle zorg zo op de vrouwen gegooid? Als ik ook kijk naar mijn vriend, op zijn werk is het echt zo ouderwets! Als mijn zoontje ziek is moet ik maar vrij nemen want ik werk toch maar parttime, als hij dan vrij wil dan wordt er moeilijk gedaan. Alsof ze op mijn werk blij zijn als ik vrij wil nemen om die reden. Nou zijn ze erg flexibel bij mij en doen ze niet snel moeilijk, maar dat is niet overal zo. En het moet ook niet elke week zijn bijv. Gelukkig zijn er ook werkgevers waar je thuis kan werken, maar dat is lang niet overal zo (zoals bij mijn vriend dus). Als mannen ook wat meer thuis zouden kunnen zijn zouden vrouwen ook meer vrijheid hebben om te werken. Ik zie op het schoolplein nog steeds meer vrouwen dan mannen die de kinderen op halen of zich moeten haasten om op hun werk te komen. Ik kan bijv met veel activiteiten niet helpen want het is altijd op dagen dat ik moet werken en zo vele met mij.
De arbeidsproductiviteit ligt bijna nergens zo hoog als in NL. Vandaar dus dat in andere landen de cijfers over burn-out en arbeidsongeschiktheid veel lager zijn. Werkdagen van 12 uur maken heb ik zelf wel gedaan in mijn laatste baan, (met crises bij clienten regelmatig nodig), maar is gewoon echt niet haalbaar meer als je 2 jonge kinderen hebt, (zeker niet als ze slaapproblemen hebben, zoals de meiden hier hadden). Dan kost ik de maatschappij veel meer als ik dat toch ga proberen en er compleet uit knal... Maar er is dus helemaal niet zo'n andere werkethos. We doen hier veel meer in minder tijd. Da's mooi, want dan houden we dat over voor ons gezin. Maar dan moet je vervolgens niet gaan roepen dat we dan NOG meer moeten gaan doen en maar net zo lang moeten gaan werken als in landen waar ze veel minder hard werken/arbeidsproductiviteit veel lager ligt. Als je burn-out en arbeidsongeschiktheid echt de pan uit wilt zien rijzen in NL, moeten we dat vooral gaan doen....
Nou, zoals ik al zei: ook als ik zou zeggen: JJAAAAA, ik word dolgelukkig van een baan achter de lopende band, doe mij die, dan krijg ik 'm toch niet. Dus heel veel keuze is het niet, als we op een gegeven moment toch de schulden in duiken
Kleine kanttekening (sorry de econoom in me ): de arbeidsproductiviteit in nederland is niet zozeer heel hoog vanwege het feit dat we veel doen. Arbeidsproductiviteit per uur wordt gemeten door het bruto binnenlands product te delen door het aantal gewerkte uren. En waar wordt ons bruto binnenlands product zo hoog van? Juist, de gasbel in Slochteren. De enige landen in de OESO die een hogere arbeidsproductiviteit hebben zijn noorwegen (bakken olie dus een hoog bbp) en luxemburg (fiscaal aantrekkelijk bankenland dus hoog bbp). Dus arbeidsproductiviteit als economische maatstaf is vertekenend als je door externe factoren een hoog bbp hebt, zoals bij ons. Maar nu weer on topic want ik dwaal af