Net je update gelezen, wat een onwijs dapper stel zijn jullie!!! Het lijkt me zo moeilijk om iedere keer weer met positieve moed aan een nieuw traject te beginnen. Ik wens jullie het allerbeste voor 2015. Dat moet toch gewoon jullie geluksjaar worden?!!!!
Wat fijn dat jullie een nieuw strijdplan hebben weten vast te stellen. Al was het natuurlijk nog fijner geweest dat dit alles niet nodig was geweest en dat jullie hartewens al veel eerder vervuld zou zijn. Ik ging er al een beetje vanuit toen je schreef dat jullie aan het nadenken waren over een nieuw strijdplan dat het ECD zou gaan worden. Zelf ben ik in verwachting van twee kindjes met behulp van ECD. Ik gun het jullie ontzettend om ook dit te mogen meemaken. Heel veel succes en geluk gewenst en ik lees/f graag met je mee.
Hoi BB, volg jullie al een tijdje. Wat een dappere stap en hopelijk gaat dit zo goed werken dat jullie volgend jaar eindelijk mama en papa mogen worden. Een vraagje, en als je die niet wilt beantwoorden, ook goed natuurlijk Maar waarom ga je ecd doen met de draagmoeder? Is zelf dragen dan nog steeds geen optie, of kan dat bij jou niet meer? (Of stel ik nu een hele domme vraag?)
Dat mag je vragen hoor Elise! We zijn moe en op en gaan voor onze maximale kans. En dat is in dit geval een terugplaatsing in een gezonde jonge vrouw. Eentje die al 3 prachtige kinderen op de wereld heeft gezet. Feit blijft dat mijn lijf 9 keer een prille zwangerschap er uit gegooid heeft. Het KAN zijn dat het aan mijn eitjes alleen ligt en dat ik andermans eitje wel zou kunnen voldragen, maar we willen er niet op gokken. Niet nu. Elk traject is een financiële aderlating van jewelste en de bodem is in zicht.
Dank je wel dat je wilde antwoorden!! Dappere beslissing en ik snap goed dat je dan gaat voor het maximale resultaat. Heel veel succes!!!
Hallo Betty, Wat fijn dat er weer een lichtpunt is! Bij ons is het helaas ook niet gelukt . Wat ik me afvraag, is het geen optie om niet zelf proberen zwanger te worden door middel van ecd? Je schrijft dat er eigenlijk geen oorzaak is gevonden. Je wordt wel zwanger maar eindigt steeds in een MK. Het lijkt mij dan dat er meer kans is dat je eicellen kwalitatief niet goed genoeg zijn. Maar je baarmoeder wel..., immers het zwanger worden lukt wel. Ik hoop niet dat je me bemoeizuchtig vindt! Ook lang nagedacht of ik dit verhaal hier wel moet plaatsen. Vrienden van ons hebben nl een soortgelijk verhaal, en die zijn wel zwanger geworden en vooral gebleven met ecd. Ook mijn vriendin had geen vertrouwen meer in haar eigen lichaam. Maar heeft nu ondertussen een super leuke zoon van 7 maanden! Ze is dankbaar en heel blij, dat ze het toch aangedurfd, heeft ondanks dat het mentaal heel moeilijk was. Ik wilde je dit, positieve verhaal niet onthouden. Maar wat je ook kiest, doe vooral waar je jezelf goed bij voelt!! succes en liefs
Hoi Dionn, Ik vind je helemaal niet bemoeizuchtig hoor Zoals ik hierboven al aan Elise schreef: ik wil niet meer. We zijn moe, op en we gaan voor onze beste kans. Ik heb de fut niet meer om eens te gaan uittesten of dit in mijn lichaam toevallig wel kan. En ik heb straks hopelijk ook een superleuke zoon of dochter. Daar hoef je niet zwanger voor zijn geweest.
Hoi BB, had al op je website gelezen over jullie nieuwe route. Mooi omschreven. Ik hoop dat dit HET gaat worden. Let this be IT!! En je hoeft zeker niet zwanger te zijn geweest om een super leuke zoon of dochter te hebben om lief te hebben en voor te zorgen. En het omgekeerde geldt ook, het kindje dat geboren zal worden uit deze oplossing krijgt geweldige lieve stoere doorgewinterde ouders!!!
Betty ik duim voor jullie. Dat ecd mag lukken. Wie weet blijft het in 1 keer plakken bij de draagbaar en zijn jullie in oktober 2015 papa en mama. Wauw dat zou zo mooi zijn. Ik geloof erin. Een herfstkindje voor jullie.
Wat fijn om te lezen dat er toch nog een kans voor jullie is. Met oud en nieuw zal ik aan jullie denken en voor jullie wensen dat 2015 jullie jaar wordt!
Dat zie jij niet zitten. Maar wat wil je kindje? Dat kun je hem/haar nu niet vragen. Ik ben daar veel mee bezig geweest. Ik was laagtechnologisch draagmoeder. Tijdens mijn proces naar draagmoederschap toe heb ik geleerd dat wij volwassenen het prachtig bedenken allemaal, maar pas over 10 jaar ontdekken we wat we zelf niet konden voorzien: de mening van het kind. Ik leerde een draagmoeder kennen die jaren geleden al (laagtechnologisch) droeg en haar kind bleek er geen probleem mee te hebben dat het genetisch geen familie was van de wensmoeder, maar het had enorm behoefte aan genetische broers/zussen! Dat had niemand verwacht. We weten nu van kinderen van zaaddonoren dat sommigen er totaal niets om geven en niet op zoek gaan, maar velen willen wél weten waar ze vandaan komen. Waar hun roots liggen. Soms pas op late leeftijd, soms zo vroeg als het mag. Een toestemming die ze van anderen moeten krijgen! Zij die die mogelijkheid helemaal niet hebben (A-donoren) doen hun best toch hun afkomst te achterhalen. Ik verwacht dat dat voor kinderen van draagmoeders niet anders zal zijn. Hoe is dat voor het kind uit hoogtechnologisch draagmoederschap met ECD? Ik zou het werkelijk niet weten. Zou het verwarrend zijn? Zou het het makkelijker maken? Waarom zou het makkelijker zijn? Wat ik wel weet: liefde alleen is niet genoeg. Je gaat voor je beste kans, dat snap ik. Maar waar ligt de grens van wat je je kind meegeeft in de start van het leven? Ik ben zelf draagmoeder, dus verre van lid van de "je moet niet voor God spelen" club! Ik hoop alleen dat jullie hier echt goed over hebben nagedacht. Want het zal een essentieel onderdeel zijn van de identiteit van je kind. En hoe belangrijk is dat kringetje op een verjaardag dan...? In hoeverre doet jouw mening er dan toe? Gaat die van het kind niet voor?
Mijn (hopelijk toekomstige) kindje mag altijd op latere leeftijd contact opnemen met de eiceldonor als hij of zij daar behoefte aan heeft. We hebben er bewust 1 uitgekozen die er voor kiest om nu ons niet kennen, (zij kiest er voor om niet betrokken te zijn bij de keuze van de wensouders) maar die wel open staat voor contact als daar vanuit ons behoefte aan is. En daarnaast weten we echt alles van haar en hebben we nu al een fotoboek en videoboek van haar. En daarnaast willen we ons kindje graag op een bepaalde manier deel uit laten maken van het leven van onze draagmoeder, en andersom. Die 2 delen iets bijzonders denken wij, omdat ze 8 maanden bij elkaar horen voor de geboorte. We hebben het afgelopen jaar ontzettend veel wensouders en draagmoeders gesproken om te kijken hoe zij dat doen en hoe zij dat invullen. Dus ja. Daar hebben we wel zeker over nagedacht. En ik geloof absoluut wel dat liefde genoeg is. Als ik dat niet zou geloven dan hadden we dit hele proces al gestopt na mijn 9 vroege miskramen en gewoon geaccepteerd dat we kinderloos blijven. Goed ouderschap staat in mijn optiek helemaal los van je genen. En misschien vinden sommige mensen ons wel te ver gaan. Of misschien vinden sommige mensen ons wel egoïstisch omdat we nu nog niet opgeven. Maar is niet elke kinderwens van welke ouder dan ook egoïstisch? Je kunt moeilijk zeggen dat je dat doet voor je ongeboren kindje...
Je reactie is niet voor mij bedoeld ,maar raakt me echt. Ik vind dat je het prachtig verwoord in het laatste stukje van je reactie. Want zo is het maar net ! De vraag of jullie te ver gaan ? Welnee , gingen alle aanstaande ouders maar zover dat de liefde voor hun ongeboren kind al zo gigantisch groot is als dat van jullie. Wat moet dat wel niet zijn als er straks een kindje is . Nee ,dat gaat zeker niet te ver. Je als kind zo welkom voelen ,zoveel liefde krijgen ...dat wil toch ieder kind !
zo ontzettend mee eens wat Bumbaa hier schrijft .Dit kindje is zo welkom krijgt zoveel liefde want die hebben jullie te geven.. Ik vind je absoluut niet te ver gaan en snap hele goed waarom je voor ecd met een draagmoeder kiest en Anique ik snap jouw reactie ook maar ik denk dat liefde en gewenst zijn het aller belangrijkste is voor een kind! Ik heb zelf het traject als wensmoeder doorlopen en heb ook een dochter d.m.v. laagthechnologisch draagmoederschap en onze meid is welkom zeer welkom en zo gewenst en met liefde omringt door ons en familie ik denk dat dan biologisch en een genetische band daar niks bij uitmaakt. je hebt er meer aan dat je je als kind gewenst voelt dan geboren wordt bij ouders die niet naar je omkijken.. en bij BB zal een kindje alles krijgen wat het nodig heeft daarvan ben ik overtuigd en ik weet zeker dat dit een goed overdachte keuze is.
BB, ik reageerde eerst niet op het stukje van Anique omdat ik haar visie hier zo neer te knallen zeer ongepast vond (en vind) en ik eigenlijk haar niet te veel aandacht en podium wilde geven door er nog op te gaan reageren. Maar ik wil je toch even een hele dikke knuffel geven en zeggen dat ik jou een toppertje vind. BB, strijd jouw strijd, op jouw manier! Dat is de goede manier!! En wat een ene Anique er van vind? Who cares? Jij weet wat goed voelt! X
Bedankt Maartje! Superlief! Ik was er gisterochtend wel even van slag van. Je staat al niet al te stevig in je schoenen in zo'n spannend traject en we proberen ondanks dat alles doodeng is zo goed mogelijk te handelen en niet op te geven. Dan is het best even confronterend als iemand daar zo openlijk zijn vraagtekens bij zet.
😘 Snap ik. Daarom besloot ik alsnog te gaan reageren. Als een ander vindt dat zijn of haar manier beter is dan jouw manier dan is dat prachtig voor diegene zelf zodat zij weten dat zij hun perfecte weg gevonden hebben. Jij hebt jouw weg gevonden, de weg die het beste bij jou op dit moment van jouw leven past. En wat een ander van jouw weg vindt? Totaal onbelangrijk!! Als iemand je wil steunen is dat fijn, als iemand jou in dit al zo vreselijk spannende traject onzeker gaat lopen maken: opzouten X