Hoi mama's (to be), Inmiddels ben ik bijna 34 weken zwanger en begint het allemaal best zwaar te worden, voornamelijk omdat hier ook een kleintje van 11 maanden volop aan het ontdekken is. Ons meisje zit midden in een sprongetje en vraagt enorm veel aandacht. Dit doet ze sowieso altijd al wel maar nu is het een beetje extra, ook in de nacht wordt ze geregeld wakker wat mijn nachtrust niet ten goede komt. Daar komt bij dat ze ook overdag weinig slaapt en veel jengelt. Al met al best zwaar en mijn lichaam geeft eigenlijk aan dat ik meer moet rusten, maar hoe? Ik heb op dit moment veel last van mijn stuitje/heupen en ook mijn rug wil niet echt meewerken. Daarnaast begint de vermoeidheid op te lopen en lijkt het niet veel beter te gaan. Helaas hebben we geen familie of vrienden in de buurt om op te passen en zorg ik dus 24/7 voor onze dochter. Heb het met de VK besproken en die zegt: tsja dat hoort erbij, probeer je rust te pakken en je bent natuurlijk snel weer zwanger geworden. Dat begrijp ik, maar de situatie is nu eenmaal zo en aan zo'n antwoord heb je ook niet veel natuurlijk. Ik merk ook aan mezelf dat mijn humeur er ook onder lijdt en ik vaak chagrijnig ben. Soms kan ik het ook bijna niet opbrengen om langere tijd met ons kleintje te spelen en achter haar aan te hobbelen (ze probeert te lopen). Gedurende lange tijd van de zwangerschap maakte ik me zorgen om hoe het straks moet met 2 kleintjes, maar inmiddels is dit omgeslagen in de gedachte: kom er maar uit, dan werkt m'n lichaam tenminste weer mee. Eigenlijk wil ik gewoon even klagen, want soms denk ik: joh, loop niet zo te zeuren of heb ik het gevoel dat b.v mijn vriend dat denkt. Ik probeer ook positief te blijven maar met slechte nachtrust en weinig rust overdag vind ik dat steeds lastiger worden. Iemand misschien tips? Mijn vriend werkt op het moment erg veel en ook in zijn vrije tijd zijn er een berg dingen die hij i.v.m werk nog moet doen, hierdoor heeft hij weinig tijd om dingen over te nemen van me en ook in de nacht wordt hij niet wakker (of wil ons meisje alleen mama). Het lucht in ieder geval al op het even van me af te schrijven! Groetjes!
Tja, iets anders zit er niet op. Je kindje is elf maanden, die snapt het niet als je zegt dat je even een uurtje gaat liggen, dus dan moet je het anders oplossen.
Ja de laatste loodjes zijn zeker zwaar. Ik heb 3 kids van 14,5 jaar, 7 jaar en bijna 3 jaar. Ik ben woensdag 36 weken zwanger. Heb Bedrust voorgeschreven gekregen Door het ziekenhuis op die voorwaarde mocht ik naar huis. Vriend werkt lange dagen en heb helemaal niemand die me helpt. Breng me kids steeds heen en weer naar school en naar de psz. Ik loop al bijna 3 weken met 4 cm opsluiting en al bijna 3 weken met vruchtwater verlies. Het is ontiegelijk zwaar. Ben dan ook erg blij dat ik over dik 2 weken wordt ingeleid. Dit trek ik niet meer met die grote buik, steeds weeën en met die bekken instabiliteit Hopelijk kan je nog een beetje de laatste weekjes doorkomen.
Weet niet of ik het in mijn topic gezet had maar helaas hebben wij geen familie of vrienden die bij kunnen springen. Als die er wel waren had dat natuurlijk de oplossing geweest.. Ik denk dat ik het maar gewoon vol moet houden dan Lijkt me ook erg zwaar zeg Lovemykids4, ik dacht trouwens dat je helemaal plat moest met vruchtwaterverlies of heb ik dat verkeerd? Heel veel sterkte en succes!
Klopt. Maar omdat er echt niemand is die me wilt helpen ben ik zelf erop aangewezen mijn Kids te brengen en halen Hier geen familie of vrienden die me helpen. En schoonfamilie heeft met ons gebroken.
Ik heb zelf nog geen kinderen rond lopen dus in in de ervaring kan ik er nog geheel in over mee oordelen. Maar, is het niet mogelijk dat je gaat kijken voor een oppas? Al is het maar een halve middag, dan heb je wel even dat ene momentje voor jezelf. De oppas kan die kleine even bezig houden of n uurtje (of twee) naar de speeltuin.
In jou geval lijkt me dat je oudste van 14,5 wel een handje kan helpen toch? En dan bedoel ik niet je complete huishouden laten draaien maar kleine huishoudelijke dingen en misschien je boodschappen (met name de boodschappen aangezien dat toch wel sjouwen is)
Laatste loodjes zijn idd zwaar. Zou echt niet wéten hoe ik dat ooit zou moeten doen als ik al een kindje rond had lopen.. Als het financieel haalbaar is zou ik idd een oppas zoeken via gastouderbureau of miss een buurmeisje ofzo.. Of je kindje miss af en toe voor tv planten ofzo, niet ideaal maar soms kan het ff niet anders. Vooral je niet schuldig gaan voelen, daar schiet je niks mee op. Heel veel sterkte iig!
Hij zit veel op school en traint 4 keer in de week free run en daarnaast is hij bij vrienden. Savonds kan hij best meehelpen in het huishouden. Boodschappen doen we met de auto en dat 2 keer in de week dan gelijk voor een paar dagen. Het is vooral met name dat naar school brengen en halen. Het is nu elke keer 30 minuten heen en 30 minuten terug lopen. En dat 6 keer op een dag.
Hier 32 wk van de derde en ook op zoek naar manieren om rust te pakken. Ik ben blij dat ik drie dagen per week werk; bij mij zijn die dagen rustiger dan de dagen thuis. In mijn verlof gaan de kinderen gewoon twee dagen per wk naar de opvang; ik krijg immers ook salaris. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie financiële situatie is, maar een (betaalde) oppas kan je net wat lucht geven. Wij hebben ook geen familie in de buurt, maar inmiddels fantastische buurmeisjes gevonden die voor 4 euro per uur oppassen. Boodschappen bestel ik 1 keer per week online; plan ik voor een week de maaltijden vooruit (wel een ruime vriezer nodig). Ik laat ze thuis bezorgen. Ik begrijp ontzettend goed hoe zwaar het is en hoe je ernaar kunt verlangen je normale lijf weer terug te hebben. Het is zwaar en je mag erover klagen, hoor. Zeker hier 😄. Mijn advies: wees creatief in het vinden van oplossingen, niet te streng zijn met een filmpje. En voor als je er straks twee hebt: ga lekker een paar dagen in de week werken en zorg voor een lieve oppas voor die dagen. En voor nu: heel veel sterkte!
Onze zoon is nu 21 maanden en een heerlijke aanhankelijke peuterpuber... Ik ben nu 30w zwanger en hij wil constant gepakt worden en bij zijn mama zijn. Ik werk 32u per week dus dan is hij op het kinderdagverblijf maar op de vrije dagen en 's nachts vind ik het ook best pittig. Hij slaapt nu sinds een week bij mij op de kamer, zo kom ik ten minste ook aan wat slaap toe en ik merk dat het hem overdag ook wel helpt. Binnenkort mag hij naar zijn nieuwe kamer, hopelijk loopt dat vlot. Verder probeer ik zoveel mogelijk te doen met hem dat ik kan doen: samen kleuren, boekjes lezen, wandelen, fietsen, etc... Liefst niet bij hem op de grond zitten vanwege de pijn in mijn rug en als we op de bank zitten wil hij steeds op mijn schoot en dat doet pijn aan mijn buik. Soms kijk ik ook uit naar de dag dat ik mijn lichaam terug hem en mobieler ben met hem maar aan de andere kant wil ik wel nog heel graag genieten van deze laatste zwangerschap. Wat ik vooral doe tegen de vermoeidheid is mee slapen tijdens het middagdutje. Nu we samen slapen, slaapt mijn zoon beter en dus langer en zo pik ik ook de rust mee die ik nodig heb. Succes nog met de laatste loodjes
Hier een bijna kleuter en ook ik vind het zwaar. De afgelopen 5 weken verlof vallen me zwaarder dan werken! Maar gelukkig heeft hij de leeftijd dat hij alles snapt en als ik op de bank een dutje doe zet ik Disney junior voor hem aan. Hij vermaakt zich dan wel. Sterkte!
Zouden ze niet de komende tijd kunnen overblijven op school? Dat scheelt je in ieder geval 1 keer heen en weer lopen.
Zoon van 7 heeft een continue rooster tot 14.30 Maar dochtertje zit van 8.30 tot 11.00 op de psz. Dus moet wel 3 keer heen en weer 3 keer terug. Moet haar ook brengen en halen.
Yup, dat is zwaar. Met 2 kinderen van 2,5 en bijna 5 ook - ook omdat je er nog een schoolschema naast moet fietsen. Ook oudere kinderen kunnen zich niet enorm verplaatsen in je vermoeidheid (eigenlijk kan ik daar alleen de oudste enigszins mee 'dempen'), maar met zijn tweeen tegelijk stoken ze elkaar continu op. Ik heb er ook nog een baan naast, maar dat vind ik eigenlijk wel fijn (de afwisseling). Maar met één kindje van 11 mnd heb je toch in ieder geval een slaapje? Op mijn thuisdag probeer ik altijd zoveel mogelijk huishouden 'samen' (hahahahaha) met de peuter te doen, zodat ik het uurtje dat ze slaapt echt even met de benen omhoog kan zitten. Voor de race naar school, naar vriendinnetjes weer begint.
@Lovemykids4: Maar hoe deden jullie dat dan toen jij in het ziekenhuis lag? Je hebt niks voor niks bedrust opgelegd gekregen, 6x heen en weer lopen naar school past daar niet in.. Ik zou iig je jongste dochter thuis houden van psz. Kan je geen betaalde oppas krijgen??
Toen ik in het ziekenhuis lag was vriendlief vrij. Nu ik weer thuis ben moet vriendlief weer werken. Nu nog ff 2 weken doorgaan. dan wordt ik ingeleid. Vriendlief heeft dan 2 weken vakantie
Ik snap het niet helemaal... Je mocht toch naar huis op voorwaarde van volledige bedrust? Dus als je niet aan die voorwaarde kan voldoen kun je toch beter weer in het ziekenhuis liggen?!