Ik kan er gewoon niet bij dat mensen voor abortus kunnen zijn zeker bij een kindje dat al zo groot is! Het is een LEVEND kindje, staat niemand daarbij stil?? Er wordt maar gepraat over het leven van de moeder, maar het leven van het kindje is het leven dat afgebroken wordt! Voor mij onbegrijpelijk en bovenal heel erg egoïstisch.
Dus dan roept deze mevrouw wel degelijk op tot moord, of praat het, in het minst erge geval, goed. Want een baby die al is geboren doden valt wettelijk niet meer onder 'abortus'.
Ik deel jouw mening. Moet er niet aan denken om na de 12w nog een abortus te moeten plegen om wat voor reden dan ook :O
Volgens mij kan dat ook in de huidige wetgeving ook wel na die termijn van 24 weken, als het kindje niet levensvatbaar is. Niet dat dat dan zo makkelijk gaat, er gaat een hele procedure aan vooraf en er moet toestemming gevraagd worden aan de officier van justitie, maar de mogelijkheid is er wel. Dat is tenminste wat ik ervan heb begrepen.
Wat lopen er toch bizarre en mislukte individuen rond op deze aardkloot.... duidelijk eentje die geaborteerd had moeten worden. *hoofdschuddend* Werkelijk te zot voor woorden. Meteen opsluiten. Ergens in een hele donkere vergeten kelder in Kazachstan ofzo ...
zie dit stukje: Zwangerschapsonderbreking na 24 weken Na 24 weken mag een arts een zwangerschap alleen afbreken om zeer zwaarwegende medische redenen. Bijvoorbeeld als het kind niet levensvatbaar is. Artsen moeten zich houden aan zorgvuldigheidseisen bij late zwangerschapsafbreking.
Echt walgelijk zeg! Dat er zulke mensen bestaan. Sta je kindje dan ter adoptie af. Er zijn genoeg mensen die graag een kindje willen.
Volledg mee eens. Ik blijf in hart en nieren Pro Choice. Autonomie van vrouwen is een belangrijke verworvenheid die we nooit mogen loslaten
Ik heb het gister avond gelezen en er eens over nagedacht. Ik zelf heb ook heel lang nagedacht of ik mn kindje wel of niet wilde houden. Gevoel en verstand gingen niet samen en eenmaal de keus voor een abortus gemaakt is kan je niet meer terug. Gelukkig heb ik mijn verstand richting mn gevoel kunnen brengen notabene samen met een abortusarts. Was toen ruim 14 weken zwanger. En mn zoontje is nu alweer 7 weken. En ben dolgelukkig met hem ook al doe ik het alleen. Wat ik probeer te vertellen hiermee is dat de keus heel moeilijk is omdat hij eenmaal uitgevoerd onomkeerbaar is. Natuurlijk is het beter voor de foetus als dit niet te lang op zich laat wachten, alleen het is de vrouw in kwestie die met de consequenties moet leven. Deze mevrouw is dan misschien nogal liberaal in haar standpunten zoals in het artiekel wordt gesteld ze geeft wel stof tot nadenken. Hoe graag ik ook zou willen zeggen de baby heeft rechten breng die grens terug denk ik dat vanuit het belang van de baby het maar goed is dat sommige kindje niet geboren worden. Want een baby heeft inderdaad rechten namelijk op een veilige en liefdevolle omgeving. En als de moeder deze niet kan of wil bieden dan ben ik blij dat ze nu de keus voor een abortus neemt ipv een zoveelste kind Op de wereld zet wat onder erbarmelijke toestanden op moet groeien. Ook al walg ik van het idee ik heb diep respect voor artsen die deze ingrepen uitvoeren. Niet om er rijk van te worden of omdat ze het leuk vinden maar omdat ze deze ongeboren wezentjes meer leed willen besparen. Er is een paar jaar terug een docu gemaakt in de bloemenhoven kliniek in Heemstede. En daar zegt een van die artsen het volgende. Ik help liever een meisje dat al 20 weken zwanger is uit frankrijk komt en door haar hele familie wordt verstoten als de baby komt dan een stelletje dat 8 weken zwanger is en nog op wintersport wil. Maar uiteindelijk is in beide gevallen het kindje niet gewenst en het belang van het ongeboren kindje staat voorop. En voor mij ligt daar wel de kern. En dan maakt het niet meer zoveel uit of je 22 of 24,5 week zwanger bent. De wereld is toch al zo krom als een hoepel.
Hoe zij (of de verslaggever?) het brengt is natuurlijk bizar! Maar discussie die ze aansnijd over de precieze grens ed vind ik niet gek. Ik ben niet tegen abortus, maar vind de reden ervoor wel belangrijk. De vergelijking: dan maar voor adoptie gaan vind ik een vreemde. Want een kindje kan nog zon goed leven hebben bij een ander, maar adoptie is gewoon niet niks voor een kindje. En dit wil niet zeggen dat ik het oke vind om met 9 maanden te aborteren hoor....! Ik kan me er sowieso niet veel bij inbeelden na twee zwangerschappen, dat je behoorlijk zwanger bent zonder het te weten.
Te triest voor woorden.. Grens mag van mij omlaag naar 12-16 wkn. Daarboven alleen nog in gevallen van verkrachting of gevaar voor eigen leven of als het kindje niet levensvatbaar is.
Dan zou het ook mooi zijn als vrouwen het recht hebben om hun kindje te houden... Want hoe vaak lees je wel niet dat een vrouw verplicht abortus moest ondergaan onder dwang van vriend of ouders.
Ben ik ook helemaal met je eens, dit geldt voor alle situaties. Helaas zijn man en vrouw ook in 2014 nog steeds niet gelijk in hun rechten
Dat is zeker waar, en valt ook onder de autonomie van de vrouw. Haar baarmoeder, haar kind (in geval van twijfel, dwang, whatever. Ik wil zeker niet zeggen dat de vader helemaal geen rechten heeft).
Maar helaas wordt daar te weinig op gehamerd. Je hoort altijd maar baas over eigen buik en dit staat bijna gelijk aan abortus, en dan lees ik hier zo vaak topics over ongeplande zwangerschappen en vriend/man die de vrouw dreigt te verlaten als ze geen abortus laat doen etc.