Wat een kletskoek! Heb je bronnen? Ik wel, kijk maar eens hier: http://nl.wikipedia.org/wiki/Hechting_(psychologie) Dit is die theorie en hier wordt gesproken over de eerste 3 jaar met als meest kritieke jaar het 10e levensjaar. Bovendien gaat het niet om verandering, maar vooral om de hechting aan 'een opvoeder' zie ook de zin: "Later toonden diverse onderzoekers aan dat een kind niet per se aan de moeder gehecht hoeft te geraken; ook andere opvoeders kunnen een veilige hechtingsrelatie tot stand brengen." Tip: lees jezelf eerst wat beter in voordat je op een forum met wetenschappelijke onderzoek gaat zwaaien die het tegenovergestelde beweren.
Overigens staat er wel in dat kinderen die te maken hebben met adoptie vaker hechtingsproblemen hebben, maar dit heeft niets te maken met de adoptie zelf, maar vooral met de periode voorafgaand aan de adoptie, dus het verblijf in kindertehuizen en dergelijke.
Er zijn vele soorten moeders die hiervoor kiezen...simpele mensen, arme mensen, et cetera.... Er zijn mensen die door omstandigheden geen uitweg meer zien. Die omstandigheden kunnen in hele arme landen echt zo uitzichtloos zijn dat je geen keus hebt... Over die moeders heb ik het...moeders die door armoede en afkomst ( in India bijvoorbeeld de kasten) gewoon geen keuze hebben...maar wel zielsveel van hun kind houden. Dan komt er een stel uit het westen en "koopt" het kind.... Als die mensen voor dat zelfde geld de moeder daar hadden geholpen had het kind misschien wel bij de moeder kunnen blijven... Maar ik snap natuurlijk ook dat die ouders dat niet willen....die willen zelf een kind. Dat maakt het voor mij moeilijk...ben je dan als adoptie ouder zo egoistisch? Of kun je niet anders omdat je gevoel om zelf voor een kind te zorgen te groot is? Hoe kun je het voor jezelf goed praten dat je eigenlijk een kindje bij de echte moeder had kunnen houden als er hulp geboden was... Ik vind het echt te heftig om dit een "leuk" programma te vinden. Ik heb eens een docu gezien over vrouwen in India... de laagste kaste. Die vrouwen moesten kun kinderen afstaan ( na een paar maanden maar soms ook na een paar jaar) het verdriet wat ze hadden als ze hun kind in de armen van een echtpaar uit het westen legden... Die mensen gelijk helemaal lief en verliefd doen terwijl de biologische moeder er gebroken naast zat... want ze had ook echt gewoon geen keus.. Vanaf dat moment krijg ik altijd een knoop in mijn maag als ik adoptie ouders een kindje zie ophalen....hoe goed bedoeld ook. Over die moeders heb ik het... En ik begrijp natuurlijk dat het voor sommige kinderen echt heel goed is dat ze niet bij de biologische ouders kunnen blijven...maar dat zie ik eerder in psychische aandoeningen of misschien zelfs leeftijd.
Ik ben het volledig met je eens. Dit is vreselijk. Wel vraag ik me af in hoeveel procent van de gevallen van adoptie het over dit soort 'onvrijwillige' adoptie gaat. Elk kind waarvan de moeder er niet achter staat, is er 1 te veel en zou niet mogen gebeuren, eens. Maar de vraag is gaat het hier om enkele incidenten vooral uit India, en wat is in dat geval het percentage waarbij dit gebeurd op het totaal? Moeten we daarom adoptie in het algemeen geheel afkeuren, terwijl het in vele gevallen ook vrijwillig gebeurd, waarbij kinderen liefdevol worden opgevangen en goed verzorgd terwijl ze dit niet hadden ontvangen als ze bij hun moeder waren gebleven? Ik bedoel niet bij een moeder die het niet kan betalen/voor kan zorgen, maar een moeder die gewoon geen kind (erbij) wil. Zou het niet beter zijn als daar op geselecteerd zou worden, in plaats van adoptie in het algemeen af te keuren en af te wijzen?
Helemaal mee eens. Ik vind het een heel bijzonder programma. Ik vind het mooi dat dit bestaat, maar in en in triest dat het werkelijk nodig is. Ik vind onvrijwillige adoptie ook belachelijk. En een land als china waar 1 kind (ondertussen meer?) maximaal toegestaan is.... Belachelijk....! En zoiets ga je gewoon niet tegen door te zeggen we adopteren niet meer van jullie. Zo'n land zoekt dan wel een andere oplossing (of niet). Ik zit iig elke week jankend op de bank. Want ja een kind adopteren is misschien egoistisch, maar een kindje van jezelf toch met zo goed? De mensen die adopteren, woow wat zitten die mensen vol met liefde zeg. Heel bijzonder en heel mooi om te zien. Maar ook mega heftig...!
wat eindig je (voor mijn gevoel) denigrerend met je laatste paar zinnen en je uitroep over kletskoek. Vind je bericht niet fijn over komen naar mij toe. mijn reactie was in elk geval niet zo bedoeld naar jou,ik probeer algemeen een discussie te voeren over dit onderwerp waar ik toevallig veel me heb en over weet, zowel persoonlijk als professioneel. Ik kan nu mijn eigen wetenschappelijk onderzoeksrepertoire en van collega s uit de kast trekken en weer tegenargumenten gaan geven. Maar ik ben een beetje bang dat t dan te ver gaat voor op een forum en vervelend wordt en dat wil ik liever niet. Overigens is hetgeen jij nu schrijft over hechting aan een ander ook totaal niet waar ik op doel. Ik ben niet tegen adoptie op zich,in tegendeel. Ik ben er juist van overtuigd dat dit wel kan,maar daar zitten dus bepaalde aandachtspunten aan vast, waaronder tijdstip en wijze van blootstelling aan anderen dan de primaire opvoeders.
Ja absoluut.. Maar ook weer niet. Want hulp is er helaas gewoon bijna niet voor de laagste van India. Ze geloven daar ook nog steeds dat je dat ook zelf hebt verdiend. Het is ontzettend moeilijk en daarom vind ik dit programma te kort door de bocht.
Op een forum wordt in een discussie om kracht aan iemands mening toe te voegen vaak (onterecht) gesmeten met 'wetenschappelijk onderzoek' zonder dat er bronnen zijn. Gezien ik open sta voor wetenschappelijke conclusies en daarna zelf ga zoeken, blijkt in de helft van de gevallen dit niet te kloppen of bronnen juist het tegendeel te bewijzen. Soms triggert een onderwerp iemand zo op emotioneel vlak dat mensen werkelijk 'alles' uit de kast trekken hun gelijk te behalen. Gezien jij het duidelijk had over 'dé hechtingtheorie' in verband met het kindje van nauwelijks één maand oud, deed dit inderdaad mijn wenkbrauw optrekken en ben ik zelf gaan zoeken naar de inhoud hiervan. Dit is niet denigrerend bedoeld maar ik vind dat wanneer iemand met onjuiste informatie een ander probeert te overtuigen, dat het op duidelijke wijze ontkracht dient te worden voordat mensen dit in algemeenheid ook aan gaan nemen. Ik ben het met je eens dat er bepaalde aandachtspunten voorop dienen te staan, zeker bij oudere kinderen maar om deze direct met 'beroepsmatige informatie' op een jongetje van nog geen maand oud te betrekken, terwijl hechtingsproblematiek hier niet inherent aan verbonden is volgens andere bronnen, dien je wel met duidelijke informatie uit de kast te komen om ook overtuigend over te komen.
Laat maar. Ik heb alles al gezegd wat ik wil zeggen. Ik ken mezelf en ik kan beter hier niet meer op in gaan want dan kan ik eeuwig doorgaan met allerhande argumenten en dan wordt dit topic aardig vervuild. Ik blijf achter mijn (onderbouwde) mening staan wat betreft dit tv-programma en wat betreft het handelen van sommige wensouders in het programma. Ik heb overigens absoluut geen onjuiste informatie verkondigd zoals jij schrijft. Misschien vond jij het niet duidelijk of volledig genoeg, dat kan ik me voorstellen, maar onjuist, nee.
Met enige vertraging de aflevering gezien. Wederom zie ik 2 liefhebbende ouders waarvan hun wens in vervulling gaat. Ik vond het intressant om te zien dat de moeder nu wat meer besproken werd. In dit geval had de moeder ook een grote rol in de adoptie aangezien ze zelf de ouders had gekozen. Heftig toen ze zei dat ze bewust voor 2 papa's had gekozen omdat zij dan de enige mama zou blijven. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het weer een mooie aflevering vond.
Bedankt dat je deze kant ook belicht Bosi. Dit is namelijk hoe het vaak gaat in dat soort landen. Verder ga ik maar even op mn handen zitten
Ik denk altijd (gaat automatisch) hoe egoïstisch het is van de adoptie ouders.. Waarom niet het geld 'geven' aan die ouders die het kindje moeten afstaan omdat ze niet anders kunnen. Maar nee, het lijkt zo ego, want ze willen het kind zelf. Kan me voorstellen dat het moeilijk om te zien is als je zelf geadopteerd bent. Heel verdrietig
Ik vind dit ZO enorm kort door de bocht!! Denk je dat deze adoptieouders met plezier een kindje adopteren? Denk je dat ze het liever niet anders hadden gezien? Denk je dat ze liever niet zelf een kindje hadden gekregen?? (Afgezien van het stel die bewust adopteerde) Alles heeft 2 kanten. Als je al zo lang bezig bent om een gezin te stichten en niets wil lukken.. Zou jij dat zomaar kunnen accepteren?? Waarschijnlijk weet je hun situatie pas, herken je hun gevoel pas, als je in dezelfde positie zit... Om dan te zeggen dat adoptieouders egoïstisch zijn....... Ik walg echt van die uitspraak.
Tja ik vind de uitspraken die hier gedaan worden ook walgelijk. Maar dat mag allemaal gewoon. Maar zodra het gaat over mensen die zelf geen kinderen kunnen krijgen moet er ALLLLEEEEE begrip van de wereld zijn. Maar ik lees hier maar weinig dames die respect hebben voor het verhaal van het adoptiekind of de biologische ouders!! Sommige opmerkingen die hier geplaatst zijn, zijn voor mij NET ZO kwetsend als hoe kwetsend jij dit vind.
Ff buiten de discussies om maar het komt toch altijd op woensdag?? Komt het niet meer? Zie dat gooische vrouwen komt
Kijk het krijgen van kinderen is eigenlijk altijd egoïstisch. Kinderen vragen er natuurlijk niet om. Ik vind het niet egoïstisch van de adoptieouders om kinderen te willen en geld geven voor de biologische ouders van kansarme kinderen is niet altijd een oplossing. Adoptie kan heel mooi zijn en gelukkig gaat het tegenwoordig allemaal anders dan in de tijd dat ik hier heen kwam. Er is meer bekend en ouders hebben wat meer informatie over hoe om te gaan met een adoptiekindje, want dat is altijd anders dan een biologisch eigen kindje. Het is wel fijn dat er ook aan de biologische ouders gedacht wordt, want dat gebeurt hier veel te weinig. Ik wil me niet voorstellen hoe mijn moeder zich gevoelt heeft toen zij mij over moest dragen en met lege armen en een leeg hart weg moest. Terug naar haar 'gewone' leven, zonder haar kleine meisje. Niet wetende of ik wel goed terecht zou komen en of ze mij ooit nog wel eens terug zou zien.
ik ben het volledig met je eens! Wat een kutopmerking! :x Kinderloosheid is een van de zwaarste dingen om te moeten dragen..
ik ben het volledig met je eens! Wat een kutopmerking! :x Kinderloosheid is een van de zwaarste dingen om te moeten dragen.. Ik zou trouwens met liefde willen adopteren maar helaas een psychisch verleden.
Je kunt appels niet met peren vergelijken. Zoals ongewenste kinderloosheid voor veel mensen ongelofelijk zwaar is, is geadopteerd worden dat ook. Beide ethische problemen zijn er en mogen toch gewoon naast elkaar bestaan?