Het zat er een beetje tussenin. Tijdens mijn zwangerschap was er op zich wel belangstelling. Ik heb een heel makkelijke fijne zwangerschap gehad, deed tot aan de bevalling alles wat ik voorheen deed (behalve dingen die in de zw niet goed zijn natuurlijk). Drie dagen na de bevalling belde mijn collega om te vragen hoe het ging, hoe de bevalling geweest was en hoe het met mijn zoon ging. We spraken een datum af dat er een paar op kraamvisite zouden komen. Iedereen heeft jonge gezinnen, hobby's, oppasproblemen en avonddiensten, maar ze stonden werkelijk zonder uitzondering allemaal op de stoep die avond! Had ik nooit verwacht. Ik werkte er nog maar 6mnd toen ik zwanger werd. Na de kraamvisite (4wk na de bevalling) heb ik geen enkel contact meer gehad met het werk. Koffie gaan drinken kwam er steeds niet van omdat de koffietijd samenviel met spitsuur hier thuis. De vrijdag voordat ik moest beginnen was er een etentje met alle collega's. Dat was ver vooraf al gepland. Daar aangekomen bleken er 2 collega's zwanger te zijn die dat allebei ter plekke vertelden. Daardoor werd er verder eigenlijk niet naar ons geïnformeerd. Ook gedurende dat etentje niet. Die maandag kwam er een nieuwe stagiaire, die wegwijs gemaakt moest worden. Daardoor werd er van mij verwacht dat ik direct mijn werkzaamheden op zou pakken, maandagochtend is superdruk bij ons. Ik ben maar gewoon gaan zitten en begonnen. Informeren hoe het met ons ging werd pas uren later gedaan. Ik had het me wel wat anders voorgesteld, ik was tenslotte met vakantie erbij bijna 5mnd weggeweest. Maar het leek alsof ik maar een weekje weg was geweest. Het viel me tegen.
Bij de jongste veel belangstelling op het werk. Ook sms contact tijdens mijn verlof. Ik ben zelfs hoogzwanger bij een collega op visite geweest en ook nog op mijn werk langsgeweest want moest toch bij de vk langs. Na de bevalling veel sms contact en telefoontjes. Toen kleine meid 4 weken was is een hele club langs geweest en een aantal weken later de andere collega's. Tijdens mijn verdere verlof belde mijn manager weleens om te horen hoe het ging en ook een aantal andere collega's. Heb het als zeer positief ervaren. Mijn andere collega is nu ook op haar uitgerekende datum en die appen we om toerbeurt ook regelmatig maar nu durf ik niet meer zo goed haha We wachten nu geduldig af wanneer het zover is.
Hier ook niet gek veel belangstelling, uitgezonderd van een paar collega's. Op mijn laatste werkdag geen bloemen, kado's etc. Ook niet verwacht hoor. Zelf heb ik wel iets lekkers gekocht voor de twee collega's die mij zouden gaan waarnemen. Na de bevalling heb ik veel kaartjes gehad, vanuit de hele regio, vond ik fantastisch! Helaas hadden we hier niet zo'n fijne start. Ik had van mijn directe collega's wel wat meer verwacht. Zeker als ik nu hoor dat ze wel op facebook hadden gezien dat het niet zo lekker liep... Collega's uit de rest van regio waren juist wel heel belangstellend. Ik ben ook niet langs gegaan met de kleine, had ik best willen doen maar ik had wel wat anders aan mijn hoofd. En ach, als er nauwelijks belangstelling is... dan zoek het maar uit .
Inmiddels ben ik weer aan het werk en de 1e dag was er geen aandacht. Er werd alleen gevraagd hoe het gaat en verder was er geen aandacht. Echt super a-sociaal. Zelfs collega die bij mij op de kamer zit geeft me geen hand en andere collega van dezelfde afdeling die tot 2 keer toe in de deuropening staat, mij ziet zitten en gewoon niks zegt. Schandalig gewoon. Heb er geen goed woord voor over.
Lieve to, Het is hard en niet zoals jij zou willen, mar Voor je collega's gaat het werk en hun leven gewoon door. Je weet ook niet hoe het met hen gegaan is die laatste 2 maanden. Jij had ook contact op kunnen nemen. Natuurlijk (!) begrijp ik dat jij het liever anders had gezien. We willen allemaal gezien/gehoord worden en ons speciaal voelen. Ik denk dat je nu gewoon de conclusie moet trekken dat je sit soort aandacht niet van je collega's krijgt. Hopelijk wel van je vrienden en familie en is dat niet veel meer waardevol? Bedenk jezelf of je in zo'n organisatie wilt werken. Misschien is et tijd voor iets anders. Succes en sterkte. ** Zelf werk ik ook op een soortgelijke werkplek en ik vind het dus heerlijk. Werk is voor mij gewoon werk. Heb er een jaar over moeten doen om er goed mee om te kunnen gaan, maar heb er vrede mee. Ik zou ze niet eens op bezoek willen
@kattenvrouwtje. Klopt, dit soort aandacht moet ik blijkbaar niet bij mijn collega's vragen of verwachten. Zoals nu bij terugkomst vraag ik iedereen toch ook hoe het gaat. Zijn aantal die in lastig pakket of leuke periode zitten in prive leven en vraag hen er ook naar. Heb ik allemaal onthouden van 5 maanden geleden toen ik met verlof ging. En zij vragen me gewoon niet naar mijn situatie, gewoon helemaal niks he. Net alsof ik gewoon paar dagen vrij heb gehad. Mijn collegas zullen nooit mijn vrienden worden, hoeft ook niet. Had er alleen andere voorstelling van en vind ik erg jammer. Belangstelling in elkaar vind ik belangrijk voor goede werksfeer maar daarin ben ik blijkbaar de enige op mijn afdeling. Overigens heb ik dit nu ook besproken met leidinggevende.
Maagd, Snap heel goed dat het tegenvalt hoor. Vind het wel enorm moedig van je dat je dit besproken hebt met je leidinggevende! Hoe reageerde hij/zij?
Hij vond het erg vervelend dat ik teleurgesteld ben en dat ik er verdrietig over ben. Helaas kan hij er ook niks aan veranderen behalve dit bespreekbaar maken met het team. Dit gaat dan ook gebeuren.
Bij ons op werk hebben we een groepsapp aangemaakt. eigenlijk voor de zwangere met verlof maar er worden ook leuke vakantie foto"s gedeeld enz. Zo blijven we van elkaar op de hoogte. Werkt heel goed en leuk.
Hier bij de eerste wel 15 collega's.... Bij de 2e werkte ik ergens anders, heb ik 9 weken bedrust waarvan 6 in het ziekenhuis. Niemand geweest, wel kaartjes. Nadat alles thuis rustig was (7 weken zh na geboorte) wilde ze weten wanneer het bij ons uitkwam maar uiteindelijk niemand geweest. Eerste werkdag werd ik niet gespaard kon meteen vol aan de bak. Ik ben iemand die het hart op de tong heeft en heb gewoon gezegd dat ik zwaar teleurgesteld was! Maar waarom ze nou niet kwamen weer ik niet want niemand is er op in gegaan. Ik loop niet meer zo snel naar anderen voor kraamvisite in ieder geval. Ik stuur wel een kaartje.
Ah zelfde als bij mij dus. Inmiddels ben ik weer een maand aan de slag en nog steeds heeft niemand er een woord over gerept. Echt zo teleurstellend. De drang om anderen te vragen hoe het gaat etc wordt ook steeds minder. Jammer maar de sfeer wordt er niet beter op zo.
Weet je wat mij zo steekt je bent trots en je wilt je kleine graag laten zien. Maar kennelijk interesseert niemand het iets. Ik was er echt even verdrietig over!
Bij ons op 't werk is 't eigenlijk "standaard" dat er maar 1 à 3 personen op bezoek gaan. Liefst samen en liefst in de eerste maand na de bevalling. Er wordt wel geld ingezameld van iedereen om een cadeautje te kopen (standaard bedrag van 5 euro per persoon) dat die dag wordt meegenomen samen met een leuk kaartje, maar we gaan niet met 25 man - of beter vrouw - de deur platlopen. Feestjes of bloemen vooraf / bij vertrek op verlof of bij terugkomst wordt bij ons ook niet aan gedaan. We zijn gewoon collega's van elkaar, geen beste vrienden. Niet dat er niet af en toe geïnformeerd wordt tijdens de zwangerschap of bij terugkomst, maar er wordt geen 8 uur per dag over gesproken. Berichtjes tussendoor? Ik heb van geen enkele collega zijn / haar gsm-nummer. Of zijn / haar privé-mail. Die wisselen we echt niet zomaar uit. Alleen de personeelsdienst heeft voor extreem dringende zaken een telefoonnummer. Sommigen doen overigens tegen 't eind van 't verlof wel es een bezoekje op 't werk met baby. Effe door 't huis goeiedag komen zeggen - al dan niet vergezeld van een portie suikerbonen. Maar da's helemaal geen verplichting (woon je bijvoorbeeld te ver, of heb je gewoon geen zin dan kom je niet). Bovendien werkt ongeveer 80 % van de mensen deeltijds, dus een heel deel mist die blitsbezoekjes vaak.
Ik ook hoor. Heb echt huilend aan bureau van m'n leidinggevende gezeten. @kaboutermeis Het lijkt me ook niet meer dan normaal dat je iets organiseert en een kleinigheidje meeneemt. Maar zelfs dat was niet georganiseerd. En nog steeds niet overigens.