Het geheugen van honden werkt inderdaad anders. Honden hebben wel een geheugen, maar dan pas als ze iets of iemand zien die ze ergens aan herinnert. Dus als jij je hond naar het asiel doet, lijkt hij verdrietig, maar hij moet dan gewoon wennen aan de nieuwe omgeving. Pas als hij zijn oude baas weer zou zien of iemand hem zijn oude bal voorhoudt, wist hij weer hoe het was.
Tuurlijk speelt het verhaaltje in op de emoties! Lijkt me niet meer dan normaal, aangezien al het dierenleed op de wereld. Het is juist goed dat er mensen voor de dieren spreken, omdat ze dat zelf niet kunnen! En dat een dier geen gedachtegang heeft: Hij heeft wel GEVOEL. Die voelt het echt wel als hij afgedankt is hoor! Of denken jullie dat ie z'n leventje gewoon verder leeft? Denk eens aan al die dieren die door mishandeling niet meer te plaatsen zijn.
Dat is niet waar mumija. Gelukkig niet! Ik heb in Spanje in een hondenopvang gewerkt en heb echt zwaar mishandelde honden van de ketting geknipt; zo dankbaar, zo lief! Als ze een persoon zien die ze herinnert aan hun baas, dan reageren ze bang of agressief, wat niet verwonderlijk is. Ik heb ook in een asiel gewerkt en sommige honden zijn wat terughoudender of angstiger geworden, dat kan zeker wel als ze systematisch mishandeld zijn. Kan ook verbaal, soms zie je dan zo'n hond helemaal ineen krimpen als er iemand tegen ze schreeuwt! Sommige honden waren niet meer te vertrouwen en het enige wat dan nog restte was euthanasie, maar die gevallen zijn wel heel zeldzaam! Herplaatsers vragen wel om een stevige baas met veel tlc, geduld en ervaring!
Allereerst dit was niet bedoeld op iemand, wie dan ook een "trap" na te geven. De n.a.v. is bedoeld omdat ik vind dat juist in dat topic ook veel mensen reageren dat ze een dier bepaald bedrag niet "waard" vinden. Speelt het op emotie, ja. Maar helaas is het wel de realiteit. Het is ook bedoeld in de algemene zin om na te denken alvorens een dier aan te schaffen. Niet alleen aan de kosten, maar ook of het dier bij je past of het ras bij je past, wat weet je ervan, is het een eerlijke fokker etc. etc.. Weten wij wat een hond denkt, nee dat weten we niet. Maar het is dan wel weer grappig dat juist mensen die dat aangeven ook aangeven dat honden van bepaalde dingen zich helemaal niet bewust zijn.......beetje tegenstrijdig. Door de jaren heen is er wel veel bekend geworden over gedrag van honden en aan gedrag kan je wel afleiden, hoe het met de hond gaat. Ik als fokker, walg van bepaalde houdingen van mensen t.o.v. dieren, "het zijn maar dieren" etc. etc.. Ik denk dat de plank misgeslagen wordt. Het zijn dieren niet maar dieren. Het zijn niet je kinderen maar wel leden van het gezin, die ook afhankelijk zijn van de grappen en grillen van zijn of haar baasje. Ook walg ik van fokkers, die doorgaan met het fokken van rassen waarvan je weet dat ze niet ouder dan 7 jaar worden. Ik walg ook van fokkers die niet de moeite nemen voordat ze beginnen met fokken om bloed van een hond te checken, omdat dat niet verplicht is binnen de vereniging of raad van beheer. Al met al; kies een hond of welk dier dan ook dat bij je past, voor de rest van zijn of haar leven, zorg er goed voor (ongeacht de kosten) zolang het waardig is, check de fokker, en fokkers vraag de nieuwe eigenaar het hemd van zijn lijf!
vreselijk zulke teksten net zoals die uit de naam van een geaborteerde baby. Natuurlijk vreselijk, maar ik vind dit echt sensatiezoekerij.
dat mag jij vinden, waarschijnlijk heb je mij zonet geplaatste berichtje niet bekeken, waarin ik het eea uitleg. Maar wil dat met liefde nogmaals voor je doen, wat ik wil is dat mensen die een dier in huis willen nemen het eea nagaan, niks meer en niks minder. Vergelijk dit aub niet met een verhaal over een abortus. Ik ken dat verhaal niet en dat heeft niks met al dan niet kiezen voor een dier te maken. Maar als het zo is dat mensen vinden dat dit bedoeld is om sensatie te schoppen zal ik dit topic laten sluiten, het is namelijk zo absoluut niet bedoeld. En he, je hoeft niet te reageren he, by the way is het juist geen sensatie zoeken om iets sensatiezoekrij te noemen?
Mag tuc vinden toch? Vind ik namelijk ook. Dit is een forum. Je zet deze stukken hier neer, dan mag je ook reacties verwachten van mensen die het er niet mee eens zijn en zo'n soort teksten sensatiezoekerij vinden. 'Zorg ervoor, ongeacht de kosten'? Sorry, dat vind ik echt te ver gaan. Hoe gek ik ook van dieren ben.
ik had jouw uitleg niet gelezen en nee bedoel jou niet met sensatiezoekerij, maar het maken van dit soort teksten..dus misschien handig dat je eerst gevraagd had wat ik bedoelde en nergens vergelijk ik dit verhaal met abortus maar wel het soort tekst. Jij plaatst deze tekst zonder enige uitleg en ik lees niet altijd alle reacties, ik heb een hekel aan dit soort teksten en dat mag ik vinden.
Ja hoor dat mag zij ook vinden hoor, net zoals ik ook een mening mag hebben, zoals je zegt het is een forum
Ik heb het niet zo op met fokkers (in het algemeen) van welk ras dan ook. Fokken van honden is vooral bedoeld om uiterlijke kenmerken te versterken met alle lichamelijke aandoeningen tot gevolg. En denk aan lijnteelt, vervalsing van stambomen en medische gegevens (zoals ED en HD), de haat en nijd tussen fokkers van hetzelfde ras onderling wat het ras niet ten goede komt, etc. En er zijn gewoon fokkers die er hun brood mee verdienen hoor, wat overigens weer wat anders is dan het zijn van een broodfokker. Ik houd nu bijv. mijn hart vast wat er gebeurt met de labradoodle. Het ras staat nog niet vast, er zijn teveel varianten, maar ik sprak laatst iemand die had een teef en die kreeg pas de stamboom als ze gesteriliseerd was. Mooi dat hem dat niet interesseerde! Ja, zei hij, er is genoeg vraag naar een goedkope labradoodle of iets wat daarop lijkt.
En dit is dus waarom ik hel concept 'huisdier' sowieso niet vind deugen. Ten eerste worden ze volkomen vermenselijkt in hun emoties in verhalen zoals deze en worden ze ook vaak op die manier behandeld. Er zijn soorten die een monsterlijke verbastering van hun voorouders zijn geworden, genetisch toegetakeld, pijn lijdend en niet in staat om op natuurlijke manier te overleven. En waar is het goed voor? Ik vind het onnatuurlijk en egoïstisch. Het spijt me als ik mensen hiermee kwets, maar ik wil dit ook even gezegd hebben. Huisdierenliefhebbers zijn er fantastisch goed in om elkaar de les te lezen en de een ervan te veroordelen dat de ander niet goed voor zijn dier zorgt, maar in mijn ogen is het allemaal respectievelijk.
Hier kan ik me goed in vinden. Ik snap sowieso niet dat een hond/kat (en dan met name hond) vaak als kind/familielid wordt gezien. En ja dan zal ik vast wel iemand zijn die zo'n dier 'gewoon een dier' vindt, maar wat is daar mis mee? Ik ben opgegroeid met katten vroeger, maar zag die katten dus echt niet als zusje ofzo...
Ik vind het dubbel en waarom? Ik heb alles voor mijn dieren over, maar helaas heb ik ook onlangs een hond moeten herplaatsen Puur omdat ik niet meer voor de hond kon zorgen en de hond niet kon geven wat ze nodig had, ze had zeker 3 uur beweging per dag nodig en dat kreeg ze eerder ook maar mijn man heeft een andere baan gekregen en is 70 uur per week weg, ik ben sowieso lichamelijk wat beperkt en nu zwanger en dus konden we haar die beweging niet meer geven waardoor ze in huis onhandelbaar werd omdat ze haar energie niet kwijt kon, dat was niet haar schuld, dat was onze schuld omdat we haar niet konden geven wat ze nodig had. Ik heb haar van tevoren nog laten steriliseren omdat ik niet wilde dat ze voor de fok gebruikt zou worden want ze was een prachtige Amerikaanse Stafford met kleuren die weinig voorkwamen maar ze had wel heel erg puppyschurft gehad en zou dit geheid dan aan puppy's doorgeven wat onverantwoord is. We wilden haar niet 'verkopen' want het ging ons niet om het geld maar dat ze een gouden mandje zou krijgen, we hebben haar dus laten herplaatsen via een stichting die Staffords en Pitbulls doet herplaatsen in België en Nederland, we hebben dus zelfs nog betaald om haar herplaatst te krijgen in een gezin die ervaring met het ras hebben en dat is allemaal heel netjes en volgens allerlei regels en richtlijnen gegaan. Ik heb nog een aantal keren foto's gestuurd gekregen van haar in het nieuwe gezin en ze is er heel erg gelukkig. Als ik dan boven geschreven stukjes zie staan dan doet me dat ook pijn want er zijn ook mensen, zoals ons, die een hond weg MOETEN doen omdat het niet meer gaat en er dus gekozen wordt wat het beste voor de hond is en niet uit gemakzucht of wat dan ook! Ik vind dat als iemand huisdieren in huis neemt dat diegene er alles voor moet doen in het welzijn van het dier en als dat soms betekend weer afscheid nemen van het dier omdat het door wat voor situatie ook echt niet meer gaat dan is dat helaas zo, als je dat maar op een verstandige manier doet en er zijn altijd wel instanties of stichtingen die je erbij kunnen helpen zodat je ook zeker weet dat je huisdier goed terecht komt.
Mijn streven is altijd: een huisdier heb je niet voor even, maar voor heel je leven. Ziekte zal ik betalen, kúnnen wij betalen, wij hebben het goed. Maar als mijn zoontje nou enorm allergisch zou zijn voor de kat (zoals in het topic van BuffySummers, ik voel met haar mee!) of de hond komt niet meer aan zijn trekken omdat ik ft zou moeten gaan werken, dan is herplaatsen vaak beter. Maar het topic waar dit allemaal over ging, hanteerde de stelling of je voor 200 euro een chronisch zieke hond op leeftijd zou blijven helpen of dat euthanasie beter zou zijn.
Je rukt woorden nu uit zijn verband; 'lid van het gezin' zegt men, waaronder ik ook. Jij hebt zo te lezen geen huisdieren. Mijn dieren leven in mijn huis, in mijn gezin en worden niet behandeld als 'gewoon een dier', zoals de kat van mijn buren, die woont dáár, bij dat gezin en niet bij mij. Snap je wat ik bedoel?
Denk dat er bedoeld wordt 'lid van het gezin' als in 'gelijkwaardig'. Snap je toch zelf ook wel? Mijn katten mogen niet meer binnen. Ik moest elke week de overgordijnen wassen door sproeigedrag dat ik er niet meer uit kreeg. Zou mijn dochter dit wekelijks doen, dan hoeft zij vanzelfsprekend niet in de schuur te gaan slapen. Zo horen zowel kat als kind bij mijn gezin, maar ik behandel ze wel anders. Ze zijn niet gelijkwaardig. Zo ook met financiële uitgaven. Er is gewoon een heel duidelijk verschil.
Op het moment niet, maar ik heb wel eigenlijk altijd huisdieren gehad vroeger. Zou graag een kat willen, mijn dochter (oudste) wil er ook dolgraag één maar helaas kan dat niet omdat ik er ontzettend allergisch voor ben geworden. Ik ruk niks uit het verband. Ik zeg alleen dat ik een dier als dier zie en niet als zusje of kind.