partners samen niet eens over verdeling werk/thuis zijn

De eerste jaren was het ik thuis en manlief gewoon fulltime. sinds een half jaar werk ik ook maar tijdens de schooltijden van de oudste of als mijn man zijn vrije dagen gunstig vallen (heeft geen weekenden)

Gelukkig kan ik die uren zelf indelen. Mijn man vind het allemaal prima en doet ook 50% in de huishouding terwijl ik 30/40 uur werk op 3/4 dagen en hij 65/70 uur op 6 dagen

 

Wij zijn allebei van 5 naar 4 dagen gegaan, hij 4x9 en ik 4x8 (in de praktijk werk ik echter meer omdat mijn werk niet in 32 - en ook niet in 40 - uur past). Maar het uitgangspunt vind ik heel prettig: we zijn allebei een dag thuis, we gaan er niet meteen vanuit dat mijn baan ondergeschikt is aan die van hem. Al verdient hij nu wel een stuk meer door overstap in loopbaan. Dat levert mij iets meer ruimte op, gezien ik steeds maar tijdelijk werk heb (de academische loopbaan, ik kan het je niet aanraden eigenlijk...). De jongste (straks ook de baby) gaat 2,5 dag naar kdv, de oudste 2 middagen naar bso. Helaas hebben we geen oma's en opa's in de buurt, wat zou dat een klap geld schelen... het is droevig om te zien hoe weinig werken echt loont als je aangewezen bent op opvang. Het is namelijk niet iets waar je op wilt bezuinigen, een gastouder zou misschien goedkoper zijn straks met twee kinderen op kdv, maar voor onze peuter is dat niet het beste, die heeft vriendjes en is verknocht aan de vaste mensen op haar kdv.

Opvang vergoed via werk? Dat heb ik helaas nog nooit meegemaakt. We krijgen een stukje toeslag en gooien de kinderbijslag ook maar in die rekensom om het nog een beetje te verzachten

 

Hier was het geen punt van discussie. Manlief verdient het meeste en werkt fulltime, ik ben van 4 naar 3 dagen werken (per week) gegaan. Vanaf juli volgend jaar gaat mijn man wel ouderschapsverlof opnemen. Dan is hij op maandag thuis met de kindjes. Hij kan niet wachten .

Lijkt me vervelend als je er allebei een andere kijk op hebt. Ik zou zoiets met elkaar afstemmen voordat je aan kindjes begint denk ik (als je daar de mogelijkheid toe hebt natuurlijk).

 

Soms is het niet anders, lijkt me wel lastig (hoewel fijn dat je werk hebt...). Is het niet vreselijk duur om zoveel opvang te moeten gebruiken? Of weegt het alsnog niet op tegen een dag minder inkomen zeg maar?

 

Mijn man en ik zijn het met elkaar eens. Onze situatie is het alleen niet eens met ons.....
Wij zouden beide willen dat ik niet werk of echt de hoeveelheid die ik zou willen werken, bijv. korte ochtend of avond diensten (in de ouderenzorg) als flexer.

Nu werk ik 24uur met daarnaast een opleiding van min 8 uur in de week.

 

Vriend werk 5 dagen (is 12uur weg van huis per dag) en ik werk er 4, maar ook dagen van 11uur... en heb ook bijberoep, maar dit is maar heel af en toe.

Heel graag wil ik minder werken, maar mag niet van vriend.
Het gaat volgens hem niet financieel, al zou een paar uur echt niet maken vind ik.

Alles komt thuis op mijn schouders en vind het zwaar de laatste tijd.
Maarja, mag niet minder werken jammer genoeg.

 

Nee hier geen discussie gehad.. Was eigenlijk gewoon vanzelfsprekend dat ik er voor ons zoontje zal zijn en dus tbm zou worden. Als hij bij zijn vorige werkgever wad blijven werken was dit absoluut niet mogelijk geweest en was ik 3 dagen in de week gaan werken.

Mijn man helpt daarnaast ook gewoon wat mee in het huishouden zoals: container aan de weg zetten, vaatwasser doet hij pok nog wel eens, in het weekend is stofzuigen, alles wat aan de auto moet gebeuren behalve binnenkant stofzuigen, en natuurlijk veel tijd door brengen met zoontje.

Lijkt me lastig als je er samen niet goed uit kunt komen. Zal sowieso als eerst naar de financiën kijken en naar de wensen van de ander

 

Wauw dat vind ik nogal wat.. Als jullie het financieel gewoon goed hebben waarom MAG he dan niet minder werken???

 

mb90 jij MAG niet minder werken?
Sorry maar mijn man bepaald niet wat ik wel en niet doe, zeker niet op de manier wel of niet mogen. Natuurlijk gaat vrijwel alles in overleg hier, maar zowel hij als ik zullen een ander nooit iets verbieden. Dit kan toch ook niet, we zijn toch volwassenen.

Ik vraag me af wat hij zal doen als je wel minder gaat werken, met zijn dat MAG niet. Wil hij je aan je haren naar je werk slepen? Wordt hij dan boos? Gaat hij dan bij je weg?

In mijn ogen hoort er altijd een consequentie bij een verbod. Je mag dit niet en doe je het wel dan is dit het gevolg.......

 

Serieus, ik zou op zo'n basis uberhaupt niet met iemand in een relatie zitten denk ik.

'mag niet van hem'?

(en hij is 12 uur per dag weg, dus ziet zijn kind niet?)

 

Wij zaten vrijwel direct op 1 lijn, althans, ik heb laten uitrekeningen voor dat ik ging bevallen wat het parttime salaris ging worden op verschillende scenario's en daar hebben we de beste uit gekozen, wat financieel ook haalbaar was zonder heel veel in te moeten leveren. En dat werd 3 dagen werken.

Wel met in het achterhoofd houdend dat wanneer mijn werkgever zou vragen om 4 dagen te gaan werken (3 was namelijk best een gevecht), dat dat ook kan. Daar hebben we al over gesproken. Of manlief dan 1 dag minder gaat werken, dan valt te bezien, hij moet in zijn baan vrij veel reizen naar het buitenland. Maar so far is het nog niet aan de orde geweest.

Overigens ... toen ik een week of 3 geleden riep 'zeg, als de zaken zo goed gaan bij jou op kantoor, en als Eva naar school gaat over een jaartje of 3, dan kan ik zeker helemaal stoppen'?? En daar verslikte hij zich wel even maar hij vind het wel prettig als ik thuis ben als Eva iedere dag uit school komt, die heeft een Pickwick beeld in zijn hoofd, Moeder thuis met een kan thee als dochterlief thuiskomt uit school

 

Mag niet??! Zo te lezen werk jij ook fulltime en doet daarnaast ook nog alleen het huishouden?? Hij kon van mij de pot op! Je kan zelf ook berekenen hoeveel jullie financieel inleveren als je iets minder gaat werken. Volgens mij hoor je in een relatie alles in gezamelijk overleg te doen en niet iets opgelegd te krijgen.

Ontopic: hier waren we er vrij snel uit. Ik zou parttime gaan werken, de kleine hoefde dan niet naar een KDV en man werkte fulltime. Helaas is man nu thuis doordat zijn werkgever failliet is gegaan en werk ik nog wel gelukkig.

 

Vriend is vooral bang dat we het financieel niet gaan redden, en dat is de reden dat hij niet wil dat ik minder werk. We zitten ook met een redelijke lening. Het minste dat ik zou mogen doen is 32uur. Maar liever wil hij dat ik gewoon de uren doe die ik nu doe.
En je moet natuurlijk ook wel ander werk vinden waarbij dit mogelijk is enzo...

Vriend ziet dochter enkel in het weekend, soms in de week een kwartiertje. Hij gaat dan ook nog eens gaan fitnessen. Zo ook ik, de dagen dat ik werk zie ik ze weinig.

Maar dit hoort hier eigenlijk helemaal niet huis nu...

 

Hier heeft man eigen bedrijf aan huis. Was dus geen optie dat hij minder ging werken, maar hij probeert wel dingen op te vangen wanneer één van de kinderen ziek gehaald moet worden. Ik wilde graag 30 uur, maar werkgever perse 32, dus dat is het geworden. Wel toen oudste één jaar was hulp in de huishouding genomen, dat was mijn beslissing, maar mijn man gaat daar dan wel zonder bezwaar in mee.

 

Even op je laatste zin hoor mijn man is of 11 of 12 uur weg maar is uiterlijk om 5 uur in de middag thuis. Dus we eten samen en samen de kinderen naar bed. Vanmiddag is hij zelfs uiterlijk 4 uur thuis. Het is net welk beroep je hebt en welke tijden.