ik was een tijd terug ook echt ziek en mijn man was aan het werk toen ook opa en oma gebeld die hebben onze zoon opgehaald en mijn man heeft hem na het werk opgehaald. ik kon echt niet op mijn benen staan geen idee hoe ik het anders had moeten hebben.
Ik loop er gewoon altijd te lang mee door met als resultaat dat ik op een gegeven moment knock out lig. Nu ook al twee weken snotverkouden, verleden week een dag thuisgebleven van mijn werk, maar ja je kunt je niet ziek melden bij je kinderen.. Dus je gaat maar door en kan nu vandaag naar huisarts omdat mijn kaakhokte waarschijnlijk ontstoken is. Neusspray moet ik nu mee stoppen omdat ik bloedneuzen heb. Dus heb ik me weer moeten ziek melden. Eef is op school en fiep bij mijn gastouder. Gelukkig vangt die veel voor mij op als het echt niet meer gaat.
Hier vorige week ziek geweest, maar dochterlief was ook niet lekker en dan ga ik haar niet wegbrengen naar oma's. Gelukkig kunnen wij op zo'n moment een paar dagen bij mijn schoonmoeder blijven slapen zodat ik wel bij haar kan blijven maar ik ook wel de extra handen krijg die ik zo hard nodig heb! Verder is wegbrengen sowieso niet echt een optie aangezien alle opa's en oma's nog gewoon werken.
Ik ben al een week ziek, ontsteking in mijn borstbeen. Griep erbij inclusief de koorts en spierpijn overal. Hoofd knalt zowat uit elkaar. Jongste 18 mnd spugen en aan de diarree, maar geen koorts. Middelste sinds vandaag weer naar school, die heeft de laatste 5 dagen niks anders gedaan dan spugen incl. koorts en de oudste is er nu 3 dagen vanaf. Hoe ik het doe, paracetamol erin en doorgaan. Ik zal wel moeten geen achterban en mijn partner werkt in het buitenland door de week.
Ik heb geen vangnet dus ziek zijn is pech hebben. Geen familie in de buurt en aangezien ik thuisblijfmama ben heb ik ook geen kinderdagverblijf of gastouder waar ik op terug kan vallen. Mijn man werkt fulltime. De oudste gaat wel naar school en die school ligt gelukkig om de hoek. Als ik echt ziek ben, ga ik op de bank liggen en kijken ze wat tv, of ik ga met ze naar boven, naar één van hun kamers. Ga op één van hun bedjes liggen en zij spelen wel.... Zodra mijn man om 18.00 uur thuis is duik ik mijn eigen bed in, tot de volgende ochtend 6.30 uur.
Hier ook bikkelen. Al ben ik gelukkig nooit zo erg ziek geweest dat het echt niet meer ging. Wel in de kraamweek van mn jongste zoon (spoedkeizersnede) er flink doorheen gezeten omdat mn man echt moest werken tot s'avonds en de kraamhulp om 15.00 uur klaar was.
Even een vraagje: zijn er geen ouders op school die je kunt vragen bijv de middelste en de oudste naar school te kunnen brengen en op te kunnen halen? En kun je ze niet laten overblijven? Bij mij is er nu ook een zieke thuis en de oudste blijft vandaag over op school en wordt om 15uur door een andere ouder naar huis gebracht. Dit is eigenlijk een ongeschreven afspraak tussen een aantal ouders bij ons op school, dus daar ben ik wel blij mee. Nu ik hoogzwanger ben heb ik ook al meerdere aanbiedingen gehad om de dames straks in mijn kraamtijd op te vangen of om ze naar school te brengen of thuis te brengen mocht het mij dan niet lukken.
Hier nog geen kinderen, maar ik kan me herinneren uit de tijd dat ik oppas aan huis was, dat ik toen ook ineens heel ziek ben geworden. Ik heb mijn toenmalige vriend gebeld en die heeft het oudste kind in bed gelegd en alle troep opgeruimd. Ik was non-stop aan het spugen, kon helemaal niets. Zo sneu voor dat meisje toen. Ex is de hele nacht gebleven tot ouders terug waren. Ik weet nog dat ik toen dacht: hoe doen moeders dit als ze meerdere dagen zo ziek zijn... Ik zou het echt niet weten. Mijn ouders en schoonouders wonen niet om de hoek.
Heb net flinke griep achter de rug. Helaas niet goed kunnen uitzieken en dus duurde hij ruim 1 week. Nu nog last van nasleep oa hoofdpijn, keelpijn en strond verkouden. Vorige week moe, overal spierpijn , overgeven, koorts tot 40 graden en ja kon niks maar moest wel. Zoontje was ook ziek vanaf vrijdag en dus moest ik voor jezelf en voor hem zorgen. Druk Sinterklaas weekend achter de rug en heb op zondag middag na niet kunnen liggen. Nachten waren ook al niet fijn omdat ik er veel uit moest voor mijn zoon oa overgeven in bed, hoestdrankjes en water geven Zoontje is ondertussen beter, ik alleen nog strond verkouden en partner je raad het al is nu ook ziek. Hij functioneerde amper nog, ligt ziek op bedof op de bank . Tja het blijven mannen. Moet wel zeggen dat ik flinke jank bui heb gehad maar raapte mezelf weer op en ging door. Partner was werken dus kon niet anders. Heb 2 hernia's en aangezien griep altijd op mijn spieren slaat liep ik krom van de pijn in rug en benen ;( Ergste vond ik gisteren toen ik dochter naar school bracht ik mijn zoon mee moest nemen en hij tot aan de school heeft lopen overgeven . Was zo zielig maar ja kan hem niet alleen thuis laten en dochter kan nog niet alleen naar school
Ga altijd gewoon door. Heb dagelijks te kampen met lichamelijke beperking dus heel wat gewend denk ik. Geen tijd om ziek te zijn
Ik denk indd dat je dan veel meer kunt hebben. Je bent gewent door te gaan omdat je pijn en shit gewent ben en een griep is dan niks. Wel zonde eigenlijk want zie bij mezelf dat de griep heel lang aanhoudt hierdoor en eigenlijk altijd uitdraaid op keelontstekkking. Je hebt indd geen tijd om ziek te zijn. Mannen hebben dit wel en profiteren hiervan ( stiekem geef ik ze groot gelijk)
In principe is het gewoon doorgaan en pech hebben. Heb wel eens aan een schoolmoeder gevraagd of ze mijn oudste mee wilde nemen en hem ook wilde ophalen, was op een vrijdag dat ze alleen de ochtend naar school moesten Ik had buikgriep en zat om de paar minuten op de wc. Gelukkig was het geen probleem voor haar en anders had ik het toch zelf gedaan. En 2 weken terug had ik voorhoofdsholte ontsteking en keelontsteking :x Lag met 40 graden koorts in bed. Toen heb ik mijn moeder gevraagd om een paar dagen te komen omdat ik niet op mijn benen kon staan. Dus in principe gewoon zelf maar ik heb voor noodgevallen wel iemand om op terug te vallen
Dat vind ik toch zo'n onzin. Hoezo hebben mannen die tijd wel en vrouwen niet? Er wordt hier zo vaak het beeld geschept dat alle mannen luie varkens zijn.
Ik ben toevallig vorige week na 2 weken met hoofdpijn te hebben gelopen naar de ha gegaan. Voorhoofdholte/bijholte ontsteking. Neusspray met ab. Nu gaat het gelukkig beter. Klinkt misschien stom maar vind een ander soort pijn wel eens fijn...
Ja inderdaad, vreselijk. Mijn man werkt hard, maakt lange dagen maar is er altijd voor ons als we hem nodig hebben. Hij voelt zich net zo verantwoordelijk voor de kinderen en het huishouden als mij en ik heb nog nooit het gevoel gehad dat hij mij er voor laat opdraaien, ondanks dat ik thuis ben. Uiteraard doe ik daarom meer in het huishouden maar hij heeft net zo goed zijn taken als ik en vindt dat heel normaal. Hij is ook degene die niet loopt te piepen als hij ziekig is maar ik moet hem er juist soms op wijzen of het niet beter is om een dagje thuis te blijven om uit te zieken. En ben ik ziek, dan is hij er voor mij.
ik ben tbm dus ben er altijd als mijn man ziek is hoeft hij ook minder te doen en kan echt ziek zijn als ik wel had moeten werken had hij in de zelfde situatie gezeten als wij moeders nu en had hij gewoon door moeten gaan mijn man kan wel behoorlijk piepen als hij ziek is hoor een tijd geleden was ik ziek (begon op donderdagavond) en moest ook gewoon door (buikgriep) vrijdag avond kreeg ik al de opmerking "het wordt niet echt beter he gek hoor" op zaterdagochtend vertrok hij naar boven met de opmerking " ik voel me net echt lekker en ga nog even naar bed, kan er niet echt de vinger op leggen wat er aan de hand is" ik kan je vertellen dat ik toen niet echt amused was :x
Dit ja. Ook bij erge migraine was dochter bij mijn moeder. (Ik kan dan alleen maar huilen en met mn hoofd bonken) maar als zij niet kan of zelf ziek is ofzo dan is het helaas pindakaas. Als ik echt echt echt ziek ben en oma ook zal mijn man vrij moeten nemen.
Meestal ga ik gewoon door en leef op ibuprofen. Als het echt te erg is, probeer ik iets te regelen met mijn schoonmoeder. Die haalt ze dan op en als dat niet wil blijft mijn man thuis. Maar dan moet het wel erg zijn. Verleden week maandag was het bijvoorbeeld zo erg. Ik had 41 graden koorts, ijlde, spuugde en was compleet van de wereld. Mijn man is toen thuis gebleven. Op een gegeven moment was het te erg en heeft hij de dokter gebeld en lig nu al 1,5 week in het ziekenhuis. Kids zijn al die tijd bij oma geweest zodat mijn man door kon werken. Ze hebben een eigen zaak dus kunnen dat gelukkig zelf regelen.
Ik heb helaas ook geen achterban. Als ik ziek ben, doe ik echt niks in huis, halen we afhaal en lig ik op de bank en zet de tv aan voor de kids. Ik hoop dan dat de kids zich zo een beetje kunnen vermaken. Om 19.00 uur liggen de kids in bed en wordt het voor mij echt rusten en uitzieken. Schoonouders zijn nu met pensioen, dus hopelijk kunnen zij bijspringen.