Dat klopt hoor, dat is zeker niet altijd mogelijk. Maar in veel gevallen is het wel een keuze, waarbij vaders het soms niet zien zitten om minder hard door te groeien in het bedrijf of überhaupt de hele dag thuis te zijn met een baby. In functies waar een vrouw ouderschapsverlof kan opnemen, kan een man dat ook. Ik werk voor een mannelijke vennoot die 2 halve dagen per week thuis met kinderen is. Hij haalt deze uren s avonds in, net als ik vaak. Maar dat kan niet in elk beroep inderdaad.
o zo nee hier is niet dat mijn man zijn carriere als HET ding ziet, maar sommige van zijn taken mogen niet parttime uitgevoerd worden. Daarvoor moet er elke dag iemand zijn....kan niet een dagje niet of later worden gedaan, anders is er die dag geen geld beschikbaar voor het bedrijf. Het mag ook niet parttime gedaan worden omdat er zo snel en zo veel dingen veranderen dat dit parttime gewoonweg niet bij te houden is. Als man vrij is of vakantie heeft dan moet er dus iemand anders geregeld worden die dat doet. Als hij ziek is hebben ze stress haha.
Helaas is het niet altijd een vrijwillige keuze Mijn man vindt het vreselijk dat hij onze zoon maar een uurtje per dag ziet die 4 dagen dat hij buitenshuis werkt. En ik had op zich wel graag wat met mijn opleiding willen doen Maar soms loopt het anders dan men voor ogen heeft. Mijn man moet nu met het ov naar apeldoorn voor zijn werk en dat is een beste reis waardoor hij vroeg weggaat en laat thuis is. Al vind ik werk, dan zal het door zijn vertrek-en thuiskomtijden heel ingewikkeld worden en dus onrustig. Voor de rust ben ik dus zeker dit jaar en volgend jaar thuis, daarna gaan waarschijnlijk de sollicitatiebrieven weer de deur uit. Als onze gezinssituatie dit toelaat. Voor mijn man is de situatie nu zoals ie is, want het alternatief is vertrekken bij zijn werkgever (re-organisatie). De situatie waar wij uit komen: ik 18 uur per week werken en man elke dag tussen 16:00 en 17:00 thuis. Ik hoop dat ons dat weer zal lukken wanneer de kindjes naar school gaan. We zullen zien hoe het loopt.
Dit is een eindeloze discussie die al duizenden keren is gevoerd op ZP. Sommige kinderen worden naar de vso, tso en bso gestuurd, gaan met donker weg, komen in het donker thuis en zijn dan zo afgetaaid na een dag van 10 uur dat ze hun prakkie niet eens meer op kunnen en de volgende dag gaat fijn om 6 uur weer de wekker. Mijn man werkt 100 uur per week en nee, die kan niet om 3/4/5 en zelfs niet om 6 uur thuis zijn, want werkt voor een buitenlands bedrijf en heeft te maken met tijdsverschil. Bovendien kan hij met zijn functie niet eens pt werken. En opmerkingen (of insinuaties) als: 'is een keuze, zoekt ie toch een andere baan' of: 'dan ga jij toch werken' vind ik echt achterlijk. Wat wij belangrijk vinden is een liefdevolle stabiele thuissituatie. Zo hoeft onze zoon nooit naar de opvang, komt thuis lunchen en kan altijd afspreken met vriendjes of lekker lui tv kijken of spelen met zijn nieuwe Sinterklaascadeaus. En zijn lieve papa brengt hem altijd naar school en om de dag naar bed. Wat wil een kind nog meer? Nou, die van ons niet zoveel hoor!
Ik werk 2 dagen in de week. In geval van vroege dienst zie ik beide kindjes vanaf 15:15 tot bedtijd. In geval van late dienst en schooldag zie ik de oudste van 7:00 - 8:30 en van 12:00 - 13:00 en de jongste van 7:00 - 13:00. In geval van late dienst in het weekend zie ik beide kindjes van 7:00 - 14:00. Mijn man ziet de kindjes doordeweeks van 7:00 - 7:45 en van 17:30 - 19:00 of bedtijd. In het weekend de hele dag. Oh en onze jongste willen we dan op dat uur liever niet zien, of dan slapend, maar zien we meestal ook nog tussen 23:30 en 3:30
Oooohhh en in de tijd dat ik op de vso en bso werkte heb ik menig kind voorbij zien komen met de wallen tot op de knieen. Ouders die ze gestresst om 18:30 kwamen halen, nog boodschappen moesten doen en boerenkool moesten maken Prima, ieder zijn/haar eigen keuze. Maar inderdaad ik vind een rustige basis thuis erg belangrijk voor mijn hooggevoelige kind (en ook voor zijn hooggevoelige moeder). Als mijn man zijn werksituatie in de toekomst verandert en ik weer kan gaan werken zonder stress in de thuisbasis te veroorzaken, dan doe ik dat direct! Maar voor nu, rust in de tent. Is ons zoveel waard! Dus ja, het is een keuze, maar soms wel uit nood geboren...
Alsof het altijd een keuze is om je kind naar een vso/tso te moeten brengen! Sommige gezinnen hebben ook gewoon 2 salarissen nodig hoor.
Mijn man en ik werken beiden fulltime en zien de kinderen ongeveer 3.5 uren per dag. De weekends zijn volledig voor hun.
Mijn man werkt 36 uur per week; ene week 5 dagen, andere week 4. Hij ziet ons zoontje dus 2 of 3 dagen per week de hele dag. Verder toch wel vaak óf bij het ontbijt óf bij het avondeten. Allebei gaat helaas niet met de reistijden. Zelf zie ik hem elke dag op de momenten dat hij wakker is, maar vind het ook wel heerlijk af en toe als hij slaapt dat ik heeel even wat tijd voor mezelf heb hoor!! Er zijn dagen dat ik haast jaleors ben op mijn man omdat hij lekker elke dag 2 uur in het openbaar vervoer een boekje kan lezen
Ik ben thuis dus als de oudste niet naar de psz is dan de hele dag, mijn man is van 5.30-16.00 uur ong. weg dus die ziet ze doordeweeks ook lekker veel en in het weekend natuurlijk
Wij eigenlijk ook hoor. Het wordt voor ons echt krap en bezuinigen aan alle kanten! En mijn man werkt 60 uur in de week momenteel. Toen ik nog werkte, werkten we samen 54 uur in de week. Hij werkt nu dus in zijn eentje meer. Soms is er idd echt geen keuze. Dat weet ik echt wel. Maar soms is er bijvoorbeeld wel de keuze gemaakt voor een reteduur huis met hypotheek op 2 salarissen. Ja, dan kies je er indirect ook voor dat je beiden moet blijven werken om je huis te kunnen bekostigen en dus zullen je kinderen naar de opvang moeten. Zo werkt iedere keuze door in je leven. Sommigen pakken goed uit en van anderen denk je later dat je het anders had moeten doen. Wiji hebben er met het oog op de toekomst voor gekozen om een goedkoop huis te kopen, met lage hypotheek op 1 salaris. Omdat we graag de keuze wilden kunnen maken dat ik thuis zou blijven bij de kinderen. En nogmaals, ik weet heel goed dat er soms geen keuzes zijn door verschillende redenen
Ik werk 3 dagen, ik zie ze in de ochtend en daarna van 17.30 uur tot 20.00 uur. De overige dagen, de hele dag (buiten schooltijd).
De 2 jongste zie ik het meest want die gaan nog niet naar school (tbm). De oudste zie ik in de ochtend voordat ze naar school gaat en na schooltijd weer. Om 19.00 gaan ze met zijn alle slapen. Ml ziet ze 4 uur per dag. 2 uur in de ochtend en 2 uur na werk.
Veel want ik werk niet. Alleen tijdens school mijn oudste een paar uurtjes niet en mijn jongste alleen niet als 'ie slaapt
Ik werk vier dagen in de week tot 13:30 en haal daarna dochter van school en zoon komt zelf om 14:30 thuis en werk 1 avond in de week. Ben dus na schooltijd altijd bij ze. Ideaal geregeld zo hebben we geen oppas nodig
Ik zie mijn kinderen alle dagen de hele dag. Mijn man alleen 's nachts als één van de kinderen ons wakker huilt. Hij gaat tussen 5.15 en 6.45 uur weg. Vaak ziet hij de oudste dan wel even. 's avonds ziet hij ze meestal nog net een uurtje voordat ze gaan slapen. Niet zoveel dus helaas In het weekend zijn we vaak de hele dagen bij elkaar
Dochter gaat nu 5 ochtenden naar school en zoon soms 2 ochtenden naar de speelzaal. De andere tijd zie ik ze 24/7 want ze slapen lekker allebei bij ons dus ze hebben ook veel lichamelijk contact als ze die behoefte hebben.
Heel veel mensen zeggen dat het perse moet maar als ze dan meerdere auto's hebben, te duur huis, dure merkkleding, etc dan is het geen kwestie van "moeten" maar toch een kwestie van keuzes maken. Niets mis met willen blijven werken maar ik vind niet dat het ten koste van je kind moet gaan dan. Kennissen van ons die eten vaak pas om 8 uur savonds met een kind van toen 5kind eet amper want is doodop en word met speen maart op de bank gezet om het stil te houden zodat ze haar nog even kunnen zien terwijl ze graag maar bed wil. Prima als je een leuke balans kunt vinden in alles maar sommige ouders maken beg wel heel erg bont en vergeten dat het kind op nummer 1 hoort te komen. Als het echt niet anders kan prima dat kan je niet anders maar heel vaak zeggen mensen dat terwijl in praktijk het daar vaak niet om draait.
Precies dit dus. Mijn man is regelmatig twee weken op zakenreis en ziet de kinderen dan uiteraard niet. Ik reis ook regelmatig maar veel korter. Maar wat Beatissimam al zegt....er is voor de kinderen altijd (!!!) sprake van een rustige stabiele en liefdevolle thuisbasis. En mijn man, beste vriendin en ik stemmen het zo op elkaar af dat er ook altijd minimaal één persoon thuis is die verschrikkelijk veel van onze kinderen houd om hen na school op te vangen en in de weekends, vrije dage e.d. leuke dingen met hen te doen. Bovendien ben ik er stellig van overtuigd: kwaliteit over kwantiteit. Ik kan mij uit mijn eigen jeugd niet herinneren hoe vaak mijn ouders thuis waren, maar ik kan mij wèl herinneren op welke momenten ze thuis waren. De belangrijke dus! En zo doen we het met onze kinderen ook, ze krijgen het beste van beide werelden en komen niks tekort.