De mijn kinderen slapen altijd en alleen maar in hun eigen bedje dus wij komen niet bij jullie op bezoek moeder De alle posts van FB gaan over de kinderen moeder (waar is je eigen identiteit!?) Zelf hoop ik een: het maakt me geen reet uit wat een ander zegt ik voel de druk niet moeder - te worden Dat ik me dus niet druk ga maken als mijn kind niet na zes weken al doorslaapt of dat mijn kind in groep 1 iets nog niet kan wat hun kinderen állang kunnen.
Heyyyyy ik zet alles op fb omdat ze oefent voor fotomodel, er adorable uitziet en wij saampjes gewoon een geweldige smaak hebben
Wat ik vaak zo zonde vindt is die moeders die sinds ze kinderen hebben in een grijze station wagen rijden (no offence hoor, ik heb er ook zo een), hun pluizige haar niet meer bijkleuren of stroachtig in 1 laag op schouderlengte laten knippen, een oude skinny-jeans of stretchbroek dragen op lage instapschoenen met daarop een vormeloos, oversized t-shirt. Zo jammer. Ik kom ook geen kwartier vroeger uit mijn bed om make-up op te doen, maar ik probeer toch nog wel een béétje moeite in mezelf te stoppen.
De -oh een foto van je dochter, maar mijn dochter kan dat ook/heeft dat ook of nog beter/mooier- moeder. De -alleen in haar eigen kind geïnteresseerde- moeder (die zodra je iets over je eigen kind verteld gelijk beginnen over hun eigen kind zonder op dat van jou te reageren.) Komt een beetje op hetzelfde neer, maar dat zijn de moeders waar ik me aan kan ergeren En ook de -doe jij dat zo? wat raar, ik doe het zo en dat is veel beter- moeder
De mijn-kind-móet-heel-populair-zijn-moeder.. (die op hoge poten verhaal gaat halen als haar kindje niet wordt uitgenodigd voor een feestje)
Oeh, herkenbaar.. hier maakt mijn zusje zich nog wel eens schuldig aan.. Terwijl ik ook heel graag een gezin met 5 kindjes gehad zou hebben...
De 'jij-weet-er-nog-niks-van-want-je-hebt-alleen-maar-meisjes' moeder (met jongens, ik krijg er nu ook eentje). De 'wacht-maar-tot-ze-zo-en-zo-oud-zijn' moeder (met oudere kinderen dan de mijne). Betweterige moeders dus. Irritant, bleh. Hoop dat ik 't zelf niet ben De 'ik-neem-geen-tijd-om-mezelf-aan-te-kleden' moeder, die ik toevallig eigenlijk vrij zelden bij onze school tref, maar wel op de fiets van het wegbrengen vaak tegenkom, haren al eeuwen niet geknipt of zelfs maar gekamd, joggingbroek en slippers aan, echt Zo zou ik dus NOOIT over straat gaan, ik sta op tijd op om mezelf en de kinderen fatsoenlijk de deur uit te krijgen.
Hihi, fair question Ik vrees dat ik wel een tikje van de ergerlijke 'natural mama' kan hebben (met veel principes over voeding, milieu, lang borstvoeding/samen slapen/draagdoeken). Maar ik geef in de regel nooit ongevraagd advies, dus ik ben meer iemand die dat doet (en daar al mensen mee stoort), dan iemand die daar veel over zwamt.
Eigenlijk heb ik een hekel aan alle mama's die hier lopen te roepen dat dit niet kan en dat echt niet kan en zus al helemaal niet.
Oh ik bén zo'n cliche moeder, allemaal op een ander moment! -ik hou van mijn sneakers en oversized truien -ik ga weleens de deur uit zonder make-up -mijn zoontje drink thuis vrijwel alleen maar water -mijn zoontje krijgt tijdens het uit eten chocomel, fristi of iets anders heel zoets -hij doet weleens iets wat hij "normaal gesproken nooit doet" -ik heb op werkdagen weleens haast -ik heb op vrije dagen alle tijd van de wereld en haast me dan dus niet -ik ben trots op wat mijn zoontje doet -als hij er leuk uit ziet maak ik graag een foto van hem en schep over hem op -hij slaapt geweldig, overal -hij slaapt soms niet! -hij mag op een verjaardag chips, snoep, koek en alles door elkaar En ga zo maar door . Ik ben graag een moeder die niet oordeelt over andere moeders en hun werkwijze, helaas ben ik hier nog niet in geslaagd...ik ben ook maar eens mens die het beste probeert te doen.
Ik ben een echte 'ik zoek het wel even op' moeder.. lang leve Google en het ZP forum .. Verder hoor ik vaak dat ik het zo goed voor elkaar lijk te hebben... dus ik zal wel zo'n irritante 'ik heb het zo goed voor elkaar moeder' zijn hahaha.. trouwens.. schijn bedriegt hoor.. ook hier frustraties genoeg
O ja, wat ik trouwens echt hilarisch vind! Een vader gaat met zijn zoontje wat eten bij ons in het hotel, en zoontje mag geen Chocomel, want 'dat is veel te zoet'.. dus krijgt hij Fristi.. en pannenkoeken.. en een kinderijsje.. en een lollie.. haha.. dat soort dingen vind ik altijd wel grappig.
De "ik zie er tiptop uit maar m'n kind loop erbij als een aangeklede bezemsteel" moeder ! Ik moet eerlijk bekennen dat het bij mij vaak juist andersom is .
Ik ben een 'ik-doe-ook-maar-wat'-moeder denk ik. Weet ik veel waar ik mee bezig ben. Ik zorg voor een droge pamper, geef hem eten als hij honger heeft en als hij lastig is, leg ik hem in bed. En daar houdt mijn wijsheid ongeveer op. Zoontje kijkt mee tv, kan al eens een kwartier liggen huilen als hij gewoon in een aanstelbui is en ik geen zin heb hem zijn zin te geven, moet zich regelmatig alleen bezighouden als ik kook/vuilniszakken buiten zet/whatever/..., zit vier dagen per week in de opvang, 's avonds twee keer per week babysit voor een uurtje terwijl ik 'iets voor mezelf doe' (joggen)... Ach, ik zie hem heel graag en hij begint nog steeds te lachen als hij me ziet dus helemaal verknipt zal hij wel niet worden van wat kunst-en-vliegwerk.