Heel vervelende situatie, als je partner echt niet in staat is om te werken, dan kan zijn werkgever niet bepalen dat hij dat wel kan. Dus inderdaad een gesprek met de bedrijfsarts. Dat je achter hem staat is natuurlijk heel goed, zo hoort het ook in een relatie. Ik heb niet alles gelezen dus misschien heb ik iets gemist. Maar waarom ga je met hem mee op gesprek? ik vind dat persoonlijk heel gek.. het is zijn werk, ik neem aan dat hij zn eigen woordje kan doen? Ik denk dat dat heel raar over komt.
Meegaan vind ik juist niet gek, je bent erg kwetsbaar in een burnout. Een steun in de rug is dan erg fijn. Bovendien horen 2 mensen meer dan 1.
Ik vraag me eigenlijk af of het wel slim is om sowieso naar dat gesprek te gaan. Zou naar de bedrijfsarts willen, heb niet het idee dat het gesprek met het werk gaat helpen na wat ik in dit topic heb gelezen. Of zeg ik nu iets heel raars? (weet niet of je zo'n gesprek mag weigeren). Kan hij niet de bedrijfsarts zelf direct bellen?
Ik zou ook mee gaan Liesje. Is wel fijner voor hem. Als hij echt zo moe is (en ik was ook super emotioneel de hele tijd omdat je er zelf ook van baalt) dan is het moeilijk om sterk in je schoenen te staan. Daarbij is het misschien moeilijk voor je vriend om zich goed te concentreren op het gesprek. Succes vandaag. Ik ben benieuwd hoe het gaat.
Niet naar dat gesprek gaan.. zeggen dat hij dat nu niet erbij kan hebben. Thuisblijven tot hij een uitnodiging krijgt van de bedrijfsarts. NIET GAAN! Is hij wel officieel ziekgemeld al? Zorg dat je dingen op de mail hebt want waarschijnlijk gaan ze proberen hem te ontslaan wegens werkweigering.
Ik zou dus nu een mail sturen en daarin nogmaals duidelijk uitleggen dat je man op dit moment niet kan werken, het gesprek niet aankan en dat jullie nadrukkelijk vragen om contact met de bedrijfsarts. Vanaf nu zoveel mogelijk contact via de mail.
Ja dat is inderdaad wel een goeie, een mail sturen naar zijn werk om zich af te melden. Je moet wel dingen op papier hebben.
Waarschijnlijk is het bedrijf slecht verzekerd tegen verzuim en moeten ze hem een periode zelf blijven betalen..
Ik ga met hem mee om verschillende redenen. Hij kan het gewoon niet meer opbrengen om voor zichzelf op te komen en om de situatie goed uit te leggen. Dit soort gesprekken met 2 man voor je, komen vaak wat dreigend over, dus zal hij zijn poot niet stijf kunnen houden op dit moment. Wat hij vanwege zijn gezondheid dus zeker wel moet doen.. Daarnaast is het voor hem ook gewoon super fijn als hij niet alles na hoeft te vertellen, het is al zwaar genoeg zo voor hem.
We gaan juist wel naar dat gesprek om goede wil te tonen. En om hun te overtuigen dat het wel degelijk noodzakelijk is om de bedrijfsarts in te schakelen en dat beide partijen daarbij gebaat zijn. Het lijkt mij heel sterk dat dit bedrijf niet goed verzekerd is voor dit soort dingen. Het is een heel groot en financieel gezond bedrijf met een paar duizend man personeel. Dan mag ik voor hun toch hopen dat ze daarvoor verzekerd zijn. Oh ik verwacht trouwens niet dat hij al officieel is ziek gemeld, aangezien dit weer dag 2 is vandaag van het ziekmelden en de keer daarvoor heeft hij maar 1 week thuis gezeten.
naar de berdrijfsarts terug gaan.,. als ze daar advies van krijgen mogen ze echt niet luchtig mee om gaan. me vriend is bijna 2 jaar thuis geweest ook voor een burnout.. en net voor zn 2 jaar jaar ziek zijn weer beter gemeld, anders kreeg t ie ontslag. Maar tegen het einde is tie langzaam aan toen weer begonnen, met 4 uur pd werken , 2mnd lang, toen na 6 uurpd...en zo opgebouwd. Ze moeten er niet zo licht over denken hoor, het is niet niks. en met de arbo erachter kunnen ze niks maken, dan moeten ze wel.
Een burnout zien ze niet he, dus heel veel werkgevers onderschatten het.. Terug gaan naar de bedrijfsarts en anders een second opinion aanvragen bij het uwv kan dat. kost eenmalig 150,- tenminste dat was 2 jaar geleden zo weet niet hoeveel het nu kost.. Hebben wij toen ook gedaan voor m'n man.. de 2e bedrijfsarts was wel zo eerlijk om te zien dat hij echt een burnout en depressie had. De eerste wilde hem gewoon aan het werk hebben, het was niet werk gerelateerd zei die maar in de prive sfeer.. right.. Dus blijf vechten! Je zult dit samen met je man winnen en die werkgever moet zn ogen open doen!
Nou we zijn op gesprek geweest vanmiddag. Deze keer hadden ze wat meer begrip voor z'n situatie en willen ze experimenteren of het haalbaar is voor mijn vriend om 4x per week een halve dag in deze regio te werken en dan heel licht werk te doen. Ook om hem in het werkritme te houden. Hij gaat dan 1 dag in de week vrij zijn. Deze week krijgt hij dan helemaal vrij en eind komende week moet hij contact met z'n afdelingsleider opnemen hoe dat gaat. Als hij dat nogsteeds niet trekt, gaan we weer in gesprek en worden de opties weer afgewogen. Mijn vriend zegt dit een prettige oplossing te vinden, zo is alle werkdruk toch van z'n schouders en voelt hij zich toch nog nuttig. Ik hoop dat dit inderdaad een passende oplossing is. Mijn vriend en ik hebben wel afgesproken dat als het hierna niet verbetert, dat we op eigen initiatief naar de bedrijfsarts gaan. Dus we wachten dit nog maar even een weekje af.
Zorg alsjeblieft dat dit soort afspraken ook op papier worden bevestigd!!!! Gaat het dan niet, of verergeren zijn klachten, dan kunnen ze niet ineens andere zaken er bij gaan halen of de gemaakte afspraken gaan verdraaien. En hoe zit t met die vrije dagen??? gaan die van zn verlof af, of wordt t gezien als ziektewet... wel belangrijke zaken hoor!
Ja, alles op papier vastgelegd, wij hebben een kopie van het origineel en ondertekent en wel. En de vrije dagen gaan inderdaad van de ziektewet. Omdat hij dus niet meer uren kan werken, en het dus geen onwil is vanuit zijn kant.
Fijn dat jullie nu een oplossing hebben gevonden samen met werkgever. Inderdaad belangrijk alles zwart op wit te hebben. Benieuwd hoe het verder verloopt met je man vs werk. Hou je ons op de hoogte?