Daar staan dan de moeders tegenover die spreken over een 'woef', een 'toetauto', 'bammetjes' ... Ik sta er nogal op dat er gesproken wordt over een hond, een auto, boterhammen ... Natuurlijk voer ik geen diepfilosofische gesprekken met mijn kind, maar normaal taalgebruik kan best. En soms los ik met zoon de wereldproblemen op. Gewoon omdat er niemand anders in huis is om het mee op te lossen.
Herkenbaar: Hier een oma die, als één van de kleinkinderen mee gaat zegt: "Ga je dag?"..... Je wilt niet weten hoe vaak ik al heb gezegd: "MEE!!! Ga je mee, niet ga je dag?...." Zó ongelofelijk slecht voor hun taal!
Mijn moeder zegt "da" als ze wil dat ons zoontje iets aangeeft. Net geeft mijn zoontje iets aan me en zei dus ook "da"
Erg he? Ik ben van huis uit gewend dat er gewoon normaal gesproken wordt, óók tegen kleine kinderen: Hier dus echt geen koetje, koetje of ander krom taalgebruik En ik wil dus ook niet dat oma (schoonmoeder dus, mijn moeder zou zo iets absoluut nooit doen) mijn kinderen van die domme praat aan leert. Ze leren daar nl helemaal niets van! Ook met aangeven zegt ze bijv: daaaaank Ipv dank je wel en alsjeblieft....ergerlijk!
Die staat bij mij ook hoog op de lijst. Ik heb een vriendinnetje, die nu zwanger is van nr. 2 en het werkelijk over niets anders meer kan hebben. Doodvermoeiend. Verder ken ik nog veel ik-doe-het-liever-zelf-allemaal-dan-weet-ik-tenminste-dat-het-goed-gebeurd moeders. Anderen (inclusief hun mannen) kunnen niets goed doen en verprutsen de hele opvoeding als je ze een keer een middag alleen laat met de kinderen. Deze moeders hebben ook buiten de kinderopvoeding veel problemen om dingen los te laten en denken dat ze echt alles zelf moeten doen en dat moeten kunnen. Ik heb een collega die zo is en merk dat ze langzaam maar zeker overspannen wordt. Maar ja, daar mag je niets over zeggen tegen haar (schiet ze alleen nog meer van in de stress, want als zij straks uitvalt vergaat de wereld) en uiteindelijk moet ze het ook allemaal maar zelf weten, daar is ze eigenwijs genoeg voor. Zelf ben ik een vreselijk irritante moeder, omdat ik zo trots ben op mijn dochter dat ik regelmatig op mijn handen moet gaan zitten om niet weer foto's of filmpjes van haar te laten zien en op mijn tong moet bijten om niet continu op te scheppen over haar.
Top 10 stereotype moeders - Love2BeMama Thanks lady's. Ben goed op weg geholpen. Ummm, ik vond die van jou ZO leuk. Dat ik hem gepikt heb .
Ik krijg echt spontaan uitslag van de: Ik bak 3 taarten, ga elke avond sporten, werk 4 dagen, heb altijd mijn huis schoon, ga 5 keer op vakantie, mijn kinderen zijn echt fantastisch, als de juf hulp nodig heeft sta ik vooraan, ik doe alles perfect en mijn leven is echt GEWELDIG-mamma .....ZUCHT...... Ook de 'harde'kern van het schoolplein, oftewel: Schoolpleinmafia. Ontwijk ik liever. Ik ben dan ook het type dat: JA, ik sta BUITEN het hek te wachten, Ik woon in mijn crocs. En een elastiekje is s'morgens mijn beste vriend.En nee! Ik heb idd niet de ambitie om klassenmoeder van het jaar te zijn, in de OR of MR plaats te nemen!! Vaak zijn de kinderen nog aan het kauwen als ze op school afgezet worden.! En geef ik heel vaak pakjes mee. Ook mogen ze van mij wel eens samen naar school fietsen, heel onverantwoord blijkbaar want he, het zijn wel 3! straten....Ik laat ze lekker buitenspelen en voor de vieze kleren heb ik een wasmachine, dus ja ze hebben wel eens modder op hun broek als ik even boodschappen ga doen oid..... En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik wordt door de schoolpleinmafia echt afgerekend soms op keuzes die wij/ik maken, jammer, maar ik besef mij heel goed dat de nekharenkwestie hier wederzijds is haha.....
Haha, herkenbaar, zelfde rugzakje alles. Tegenwoordig zie ik ook steeds vaker dat tweelingen elke dag hetzelfde aanhebben, zelfde kapsel, echt alles hetzelfde, was in mijn jeugd een beetje geweest, maar dat is volgens mij weer helemaal terug. Oh ja, inderdaad, die babybrabbeltaal, zo irritant. Op de psz zeiden die leidsters ook steeds van die dingen 'doe maar even een puuuzeltje maken, doe maar naar mammie zwaaien, heb je auw?'. Zucht, heeft ruim een jaar gekost voor mijn kinderen niet meer 'L. doet slaan' enzo zeiden, hadden dat helemaal overgenomen. Heb het ook aangegeven hoor, dat ik het vervelend vond dat hun eigen Nederlands niet goed was. Kinderen snappen echt wel wat je bedoelt als je normaal praat, zelfs al je moeilijke woorden gebruikt.
De jij-hebt-geen-kind-en-dus-geen-mening-moeder. Niet zo heel lang geleden mee geconfronteerd, in een gesprek met haar had ik niets te willen over hoe we ons hopelijk toekomstig kind zouden opvoeden en werd me in niet zoveel woorden gezegd dat ik eigenlijk niets had om voor te leven, want ja, ik ben geen moeder (en bedankt he) en weet ik niet hoe intens diep verdriet of vreugde kan zijn om diezelfde reden. Kijk, ik snap heus wel dat het allemaal heel anders kan zijn met een kind, maar ze zijn nu eenmaal niet te koop in de winkel :\
Ja, dat klopt. Het verschil met mijn vriendin is echter dat ik het door heb bij mezelf en probeer het niet te doen. Dat was juist mijn punt: nobody's perfect. Het is zo makkelijk om iets over andere moeders te roepen, maar 'we' kunnen er zelf ook allemaal wat van.
ik weet niet waarom jij denkt dat je er op af gerekend wordt??? Blikken van moeders oid? Maar ik lees in je verhaal wel een stuk verzorging, en heel eerlijk, ik zou je als mens er nooit op af rekenen, maar je zou ook van mij wel eens onbewust een verbaasde blik krijgen. Want het maakt mij geen bal uit of een kind Zeeman of burberry draagt, als het maar verzorgd is, en een kind dat knauwend op school komt daarvan zijn na het eten dus niet de tandjes fris gepoetst lijkt mij. En crocs...tja is het meer moeite om even een echt paar schoenen aan te doen???
Ik ben die moeder die met bijna niemand praat en daar ook geen behoefte aan heeft wat te zien is aan mijn blik. Haha. Ik roddel niet mee, ik heb niet al de schoolmoeders in mijn Facebook want meer dan een 'hoi' komt er vaak niet vanaf dus waarom zou ik ze toevoegen? Dat vinden 'ze' leuk trouwens, dat ik hun verzoek afwijs haha. Verder ben ik een ' het zal mij aan m'n reet roesten wat een ander van mij vindt' moeder. Wel altijd netjes in mijn haar, kleertjes, luchtje, de hele rambam. Vind ik altijd leuk En ik help graag op school mee met knutselen, de OR, vergaderingen etc. Er zullen ongetwijfeld moeders mij arrogant, chagrijnig en weet ik veel wat vinden. Lekker belangrijk, de mensen die mij kennen weten beter Ik let ook niet veel op andere moeders, ik vind mijn kinderen belangrijker en ben daar druk mee. Geen flauw idee of kinderen 2 keer dezelfde kleren aan heeft, ongezond eten mee heeft, zijn haren niet gekamd heeft. Ik zie het echt niet. WEL zie ik sommige kinderen die dood ongelukkig zijn. Echt een beetje verwaarloosd, een moeder die ze afsnauwt. Dit reageren ze weer op andere kinderen af. Daar heb ik vooral veel medelijden mee. En een paar moeders ( en een vader! ) die gewoon ALTIJD te laat komt. Kind wordt aan z'n arm mee naar binnen getrokken. Ga dan 5 minuten eerder van huis!
Ik dacht dat ook na het lezen van dat stukje Ik ben zeker geen perfecte moeder, maar het kwam wel een beetje over alsof er iets mis is met een beetje verzorging.... (duikt gauw weg )