Iedereen wist hier wel dat we graag kinderen wilden, maar het daadwerkelijke starten hebben we voor onszelf gehouden. Tja, en toen lag ik ineens in het ziekenhuis vanwege een BBZ en toen wist de halve wereld het ineens Dat vond ik wel even raar hoor, ik had het er ineens met familie en vrienden over. Ik vond het altijd iets intiems en nu lag het ineens zo op tafel. Op dit moment is het eigenlijk wel makkelijk, ik hoef me niet meer in allerlei bochten te wringen als ik geen alcohol hoef, ik heb geen uitleg hoeven geven toen ik direct na mijn BBZ stopte met roken enz. Niemand durft er eigenlijk iets over te vragen/te zeggen, toch een beetje angst dat ze me kwetsen. Aangezien ik nog niet zwanger ben vind ik dat wel heel prettig, ik zou niet zo blij worden van mensen die vragen wanneer er bij ons kinderen komen. Dat weet ik namelijk zelf ook niet, ik moet eerst nog maar eens zwanger zien te raken...
Ik zou er eerlijk over zijn.. op moment dat ik weet dat vriendinnen stoppen met de pil, kan mijn hoofd zich er al een beetje op voorbereiden en komt de klap anders aan als het zover is.. Mijn ervaring is echt, praat er over.. wees eerlijk en open mijn vriendinnetje heeft dat wel gedaan.. ze is ondertussen zwanger van de 2de, terwijl we gelijk begonnen voor de 1ste. Ik ben echt super blij, dat ze altijd zo open is geweest, waardoor ik ook echt blij ben voor haar. Ook al vond ik het moeilijk toen ze het vertelde, maar gewoon samen lachen, samen huilen.
Bedankt voor de tip! Ik denk dat je gelijk hebt. Dat lijkt mij het beste. Ik vind het gewoon dood eng om het haar te vertellen.. Bang dat ze me afwijst/boos wordt/afkeurt/verdriet heeft etc. Maar ik denk dat je gelijk hebt en dat we dit toch gewoon bespreekbaar moeten maken!
Oh naomi: ik heb ook een leuk zwangerschapsboek gezien maar ik ben dus bang dat het ongeluk brengt.. Dus nu durf ik hem niet te kopen Ik word gewoon zweverig van dit gedoe haha
Hahaha vreselijk zijn we, vrouwen! Ik durf dus niks te lezen over onvruchtbaarheid etc.. Ben ook bang dat ik daarmee iets afroep ofzo. Hartstikke onzin natuurlijk. Maar dat boek moest ik kopen! Het riep me
Het is wel het eerste wat ik ga doen zodra ik een tweede streep zie haha Hup naar de bruna! Om trouwens nog antwoord te geven op je topicvraag: mn zus weet het, want het stond blijkbaar op mn voorhoofd haha En mn schoonzus, want zij is nu ook zwanger enz. Is leuk om te delen.
Ik vertel het niemand, het was de bedoeling *( maar meer door mijn bijgeloof ) om het tegen niemand te vertellen tot we er zeker van zijn dat het blijft zitten. verder heb ik het alleen nu nog hier op het forum verteld om er in ieder geval over te kunnen praten aangezien we Alllemaal zo'n beetje in het zelfde schuitje zitten. zodra we de 2 a 3 maanden echo in handen hebben gaan we een kaartje sturen naar meerdere met de echo erop als aankondeging dat we zwanger zijn . Mijn bijgeloof was ( ik had me verlovingsring niet om door voetbal en ik had het nog tegen niemand gezegt dus wilde dat zo houden en dus ook me trouwring af laten omdat ik dacht als ik het om doe dat het ongeluk zou brengen. heb hem toch weer omgedaan en toch op zp laten weten dat ik pril zwanger ben om die cyclus te doorbreken van mijn bij geloof!
Niet... Mijn schoonbroer en zus roepen al jaren dat ze kinderen willen en dus verwachte iedereen dat zij als eerste zwanger zouden zijn. Toen wij vertelden zwanger te zijn (wat niemand verwachte) kregen zij dit ook van iedereen te horen. Lijkt mij niet leuk. Ligt eraan natuurlijk wie je het verteld maar wij hebben het expres niet verteld om minder "prestatie" stress te hebben
Iedereen weet het, vanwege de vruchtbaarheidsbehandelingen. Zo vaak naar het ziekenhuis moeten en het geheim houden is gewoon heel moeilijk en we hebben de steun echt nodig. Maar toen het nog een leuk, stiekem plannetje was wisten alleen een paar vrienden ervan.
ik heb 2 kinderen uit mijn vorige relatie nu willen ik en mijn vriend voor een 3e kindje gaan we wilden het stil houden maar ja op fb like je dingen enzo dus onze families weten wel beter haha
Bij ons wist in eerste instantie niemand het, totdat ik zwanger was de eerste keer. & daarna een mk kreeg heb ik dat verteld aan mn buuf (waar ik een hele goede band mee heb) daarna weer zwanger, ook dat aan haar verteld & daarna mk & curretage ook dat wist ze. De laatste mk. Achter af verteld aan mn moeder, van curretage wist ze wel. Die dag paste ze op op ons zoontje. Moeder weet wel dat we een wens hebben nog steeds, mar denkt dat we in een pauze zitten. Heb gezegd er even niet mee bezig te willen zijn. Is meer zelfbescherming denk ik. Mn schoonmoeder maakt elke keer opmerkingen wanneer komt de volgende etc, dus mn partner heeft uitgelegd dat het niet zo makkelijk gaat bij ons. Nu toont ze meer begrip.
Alleen mijn moeder en beste vriendinnetje. Iedereen weet wel dat wij graag de kids het liefst zo snel mogelijk achter elkaar willen. Maar veder weet niemand van onze concrete plannen. Ik moest het wel aan iemand vertellen zodat ik het er lekker met een vrouw over kan hebben! Hihi os toch weer anders dan met manlief
Ik heb het eigenlijk alleen gedeeld met mensen hier op het forum en met een goede vriendin waarvan ik toevallig wist dat zij binnenkort ook voor de tweede wilde gaan. Toen ik zwanger was wel al aan een bevriend stel verteld omdat we gingen kamperen en ik me echt beroerd voelde. Dat werd een miskraam maar daarna zijn zij er volgens mij niet vanuit gegaan dat we aan het proberen waren. Ik denk dat ze er vanuit gingen dat het een foutje was omdat het relatief snel na de eerste was. Dus eigenlijk voor iedereen een verrassing toen we aankondigden dat ik weer zwanger was Vind het overigens niet raar om zoiets te delen met je omgeving hoor! Ik was zelf alleen bang dat het lang zou duren voor het zou lukken en wilde niet elke maand de vraag krijgen: en en en?
Sinds wij bezig zijn weten een vriendin en vriend van ons het. Mijn vriend vertelde het later ook aan 2 collega's. Na de mk weten ook onze ouders dat we ervoor bezig zijn.
Bij onze eerste wist iedereen het, hahaa, collega's wisten dat de wens er was, familie en vrienden. Bij de tweede, tja was voor de hand liggend dat die er zou komen omdat ik altijd al roep er 3 te willen. Men wist alleen niet wanneer. Toen ik met 8 weken vertelde zwnager te zijn en het een kleine week later mis ging, wist iedereen dat we klaar voor een 2de waren. nu weet nog niemand dat ik zwanger ben.. Woensdag weeg een echo.. hopelijk issie goed. dan vertelle we het eerste kerstadag ana mijn ouders
Ik vertel t meestal gewoon bijna gelijk aan iedereen wanneer ik zwanger ben. Ik heb 2x mk en 2 kindjes op de wereld gezet. En ivm met mijn werk vertel ik t bijna gelijk. Ik heb werk waar ik nogal zwaar moet tillen. En ik vind t fijn dat ook als er iets fout gaat dat mensen ook weten waarom t even niet goed gaat met mij.
Toen ik gestopt was met de pil heb ik het aan een aantal vrienden/vriendinnen en m'n zussen verteld. En zelfs aan m'n 3 (vrouwelijke)collega's. Maar Ik had dit ook dolgraag met mijn moeder willen delen! Helaas is ze een paar jaar geleden overleden. mijn schoonouders weten nog van niks overigens...