Bah wat een lelijke woorden strooi jij in het rond! Van jongenskleertjes sip worden?? niet gepland zwanger zijn?? Willen weten waar je aan toe bent?? MEID!! je mag blij zijn dat je UBERHAUPT zwanger bent!!! Ik ken mensen die er alles aan doen om zwanger te worden, mensen die hun kindje zijn verloren, ik heb zelf een doodziek kind gebaard en jij maakt je potverdorie druk om een piemeltje of niet? jouw verdriet en jouw gevoel?! Gadverdamme!!!! Ik wens jou geeneens een zwangerschap toe, dit gaat mij echt te ver! :x
Snap dat het verkeerd valt want je openingspost komt best hard aan. Ik had geen voorkeur maar om een jongetje erbij te krijgen leek me wel heel leuk, maar dat gevoel of idee was zeker niet zo sterk als jij omschrijft dat gaat wel wat ver vind ik.
Bij de eerste 2 totaal geen voorkeur. Bij de 3e dacht ik ook van niet. Iedereen dacht dat het een meisje zou zijn, maar toen het met een echo met 16 weken een jongen bleek te zijn, bleek ik toch echt wel voorkeur te hebben, want ik was zo dolblij Daarna zei mijn moeder ook wel tegen me: die voorkeur had ik wel door, want steeds als ik wees naar schattige meisjesjurken zei jij meteen: ja, maar die geweldige broekjes voor jongetjes, da's toch nóg leuker? Als je van tevoren al een sterke voorkeur hebt, dan zou ik er niet eens aan beginnen eigenlijk. Zo ging een kennis uit mijn omgeving pas voor de 6e toen ze écht kon zeggen dat ze geen voorkeur had, maar het gewoon heel leuk zou vinden als ze een meisje zou krijgen (hadden 4 jongens en 1 meisje). Het werd weer een jongen, en ze waren en zijn er gelukkig dolblij mee.
Bij de eerste dacht ik echt dat ik een jongen zou krijgen. Daar hoopte ik ook op. Maar toen bleek het een meisje te zijn. Ik moest wel even aan het idee wennen. Maar was net zo blij. Bij de 2e dacht en hoopte ik ook een jongen maar werd een meisje. En vond ik net zo leuk. En was ook wel praktisch omdat ik allemaal meisjes spullen had. bij de 3e hoopte ik op een meisje om de praktische kant. Alleen maar meisjes spullen. Maar dit word een jongen. En ik ben net zo blij. Ik wou alle 3 keren gewoon een kindje. En dat heb ik gekregen
Kijk dan...als je dit ziet kan je toch niet zeggen 'ik wil geen jongetje'? (plaatje komt van internet trouwens) Het is maar net hoe je een jongetje ziet. Bij meisjes heb je al snel het beeld in je hoofd van heeeerlijk tutten met de haartjes e.d. maar met een jongetje kan dat net zo leuk zijn! Ik denk dat zodra het er is het helemaal niet meer uitmaakt. Het is dan toch gelijk je eigen kleine meid of je eigen kleine jochie. Als blijkt dat je kindje niet gezond is denk ik dat je je nog dood gaat schamen voor die gedachten over het niet willen krijgen van een jongetje
Wat een leventje heb je als je denkt dat alles zo maakbaar is en volgens plan moet verlopen... Het komt inderdaad echt heel verwend en wereldvreemd over. Jeetje, de combinatietest gebruiken om zekerheid te hebben over het geslacht in plaats van de gezondheid. Maar goed het zijn jouw gevoelens en die mag je hebben natuurlijk ik denk/hoop dat als het toch een jochie blijkt te zijn, dat je dan na een paar weken aan dat idee gewend bent en niet meer anders wil. Hier waren we alleen bezig met wanneer het een keer zou lukken, en na de eerste miskraam hoopten we vurig op een kloppend hartje en een gezond kindje. Of het nou een jongen of meisje werd, we hoopten dat ons kleine wonder het goed zou doen. Ik wens je een gezonde zwangerschap, een lieve kleine meid, en een hele hoop wijsheid toe.
En iemand geen zwangerschap toe wensen gaat niet te ver wil je zeggen? Schaam je. Zelf heb ik overigens geen voorkeur. Ben nu de trotse mama van een knul van 2.5 en een broertje is net zo welkom als een zusje. Al lijkt het me wel heel leuk om eens voor een meid te mogen shoppen
Ik kan me voorstellen dat t gevoel je dwars zit ts, je hebt een hele sterke voorkeur terwijl je dat misschien wel helemaal niet wil.. Het enige wat daar tegen helpt: zien wat je kindje is. Als jij heel graag een meisje wilt hoef je alleen maar op de echo te zien dat je een jongetje krijgt om een jongetje te willen.. Misschien even slikken maar ik durf te wedden dat je zo om bent, volgens mij werkt dat zo bij moeders Bij mn eerste had ik wel een voorkeur voor een jongetje en het werd een jongetje.. Deze keer had ik in alle eerlijkheid helemaal geen voorkeur. Een meisje leek me alleen lastiger omdat ik totaal geen meisjesmeisje ben en voor mijn gevoel ook geen meisjes mama. Laat t nou deze keer een meisje worden Maar ik zag de echo en kon alleen maar blij zijn. En wie zegt dat t geen tomboy wordt net als dr mama? Probeer het gewoon los te laten en maak je niet te druk over je voorkeur want wat het ook wordt, je gaat er zielsveel van houden en het wordt super leuk!!
Oh ik herken het gevoel hoor. Waarom mag zo'n ondankbaar persoon zomaar zwanger worden en duurt het bij ons al 5 jaar terwijl ieder kindje, zelfs gehandicapt, van harte welkom is! Alleen ik sprak het niet uit omdat ik denk dat het niet veel toegevoegde waarde heeft. Nu wil ik mamamama85 even laten weten dat ik die opmerking best kan snappen.
Dit is mijn eerste zwangerschap en ik geef eerlijk toe dat ik een lichte voorkeur had voor een meisje. Ik ben iemand die houdt van tutten en vind het altijd super om de met de haren van mijn nichtjes te knutselen. Ik was dus ook superblij dat dit een meisje bleek te zijn. Maar ik zou zeker niet minder blij zijn als het een jongen was geweest. Wij hopen meerdere kinderen te mogen krijgen en het zal me dan geen bal meer uitmaken van het wordt. Ik ben gewoon heel blij dat ik in ieder geval een meisje heb en zal van haar echt niet meer houden dan van mijn 2e als dat een jongen zou zijn. Ik denk dat bij een 2e de voorkeur juist iets meer uitgaat naar een jongen
Ik heb bij de eerste twee geen voorkeur gehad, bij de derde zou beide handig wezen maar het was we " maar " 1 haha we wouden namelijk een meisje omdat we de kleertjes van onze dochter nog hadden, maar we wouden ook een jongetje omdat dit onze zoon zo blij zou maken Het bleek een meisje en we zijn dolgelukkig met haar, Voor een vierde maakt het mij voor mezelf niets uit een jongen of meid maar voor mijn zoon zou ik stiekem hopen op een jongetje hij hoopt altijd nog op een broertje, maar weet ook dat papa en mama die keus niet hebben en het ooit nog een zusje kan worden,
Ik kan me best voorstellen dat je een voorkeur hebt maar de manier waarop je het beschrijft............ongelofelijk! Ik heb van beide 1 en hou van de een niet meer als van de ander. En weet ook hoeveel andere mensen daar een moord voor zouden doen. Wees blij met wat je is gegund!
Al voor ik zwanger raakte koesterde ik de droom om een jongen te mogen krijgen. Toen ik dus in verwachting raakte en dit een jongen bleek kon ik mijn geluk niet op. Bij de tweede had ik deze hoop weer het leek me fantastisch twee broers. En ja het is uitgekomen. Met een meisje hadden we trouwens net zo gelukkig geweest!
Ik ben gek op jongens en daarom vind ik het heerlijk een tweede kereltje te krijgen. Maar als het een meisje was geweest was ik ook blij hoor...
Bij mijn zoontje had ik ook echt het gevoel dat het een jongetje was, heel raar maar eigenlijk nooit aan gedacht dat het een meisje zou zijn terwijl ik mezelf vroeger altijd als een 'meisjes moeder' zag. Deze zwangerschap een lichte voorkeur voor een meisje omdat het me zo leuk leek om een jongen en een meisje te hebben. Mijn gevoel zei ook een meisje en dat bleek te kloppen. Maar na een miskraam en een bbz was ik net zo gelukkig met een jongen. Ben wel blij dat het een meisje is nu, begrijp dus jouw gevoel wel maar je omschrijft het wel erg extreem moet ik zeggen...
Lees het nou eens goed? Het zou zuur zijn?! Je koopt toch geen brood, je krijgt een kind! Eigen VLEES EN BLOED! Wel wat verwend? Nou sorry hoor, behoorlijk verwend. Een voorkeur kan ik nog begrijpen (als ik mn best doe!)... maar dit. Nee sorry.
daarnaast, wat is het grote verschil? ik was vroeg nooit een meisjes meisje. speelde alleen met jongens, spaarde dino's en klom in bomen... wilde niets liever dan archeoloog worden. en nu zit ik ook nog aan de brommers en auto's te sleutelen. tja... kleding heeft me nooit geboeid vroeger, als het maar lekker zat. net als staartjes vond ik jurkjes verschrikkelijk... pas later is dat nog 'goedgekomen' :')
Ik vind het eigenlijk heel triest voor je dat je zo vroeg in je zwangerschap je hier al zo druk over kan maken. Woorden als teleurgesteld, sip, zuur enz. zouden vervangen moeten worden voor blij, enthousiasme en geluk. Het is namelijk nog steeds wel een kindje wat in je groeit en dat blijft een wonder. Waarom al zo teleurgesteld zijn in het begin? Waarom kan je er nu niet gewoon van genieten? Misschien moet je gewoon blij zijn voor je schoonzusje en niet zo jaloers zijn. Jij krijgt immers ook een tweede wonder! Ik snap dat je voorkeur hebt, dat hebben heel erg veel mensen en dat is ook normaal maar ga alsjeblieft niet teleurgesteld al huilend op de bank zitten als het een jochie word. Het kindje kan er niks aan doen. Ik heb geen voorkeur. Allebei lijkt me erg leuk. Misschien wel een voorkeur als ik in verwachting zou zijn van een tweede. Jongen en een meid heeft me altijd leuk geleken maar ik zou dus zeker niet teleurgesteld zijn als de tweede hetzelfde geslacht zou hebben als de eerste. Het enige waar ik me nu "druk" over maak is of het een gezond kindje word, want staat voor mij nog altijd op 1.
moet wel bekennen dat mijn vriend vroeg tijdens de weeën: wat hoop je, een jongen of meisje. zei direct meisje... vond de jongens naam nooit echt WOW :') ben achteraf ook erg blij dat dat hem niet is geworden, hebben nu voor een andere naam gekozen zodat ik niet straks weer daar zit en denk: nee haha
Ik wou altijd een dochtertje en tweede hoopte ik er ook op nu wachten we op ons prinsesje samen met mijn grote prinsesje ik kan mijn geluk niet op als ook de tweede ook gezond blijkt te zijn dan zijn we volledig compleet