He meiden mag ik even iets delen. Ik lees zoveel super mooie berichten steeds en jullie zijn allemaal zo mega positief . Ik vind het alleen allemaal zo spannend dat ik nog totaal niet van het hele proces kan genieten . Ik ben drie jaar lang heel depressief geweest medicatie gehad en therapie enz. Nu is mijn therapie Al een hele Tijd klaar en mij. Medicatie helemaal afgebouwd ik ben de clean hihi . Ik ben er alleen heel onzeker van geworden . Twijfel of ik wel een goede moeder kan zijn want wat als ik ooit een terug val krijg . Heel ver in mijn achterhoofd weet ik dat ik het kan dat ik die terugval niet krijg rn dat alles goed komt . Maar die onzekerheid en spanning is soms zo irritant !! Voor mij zou het gewoon perfect zijn als ik onbewust zwanger was geworden haha zonder twijfelen dat het ineens voor de deur staat en deal er maar mee hihi . Rare meid die saar i know maar wilde het even delen. Groetjes
Ik ben hier ook weer even aan het doordraaien. Voelde net in de auto 2x een flinke steek in mijn bm..... Innesteling?? Ooooh het zal toch niet??? Als er ook nog bloed komt later dan maak ik Denk ik een vreugdedansje. Maar het zal wel niet.... Rustig blijven. Nu aan het werk, FOCUSSSS!!!!
Adem in.... En blaas uit ....!! Als Er gedanst mag worden dans ik met je mee ! Maar nu nog ff chil wachten op zekerheid meid.
Aah lieve saar, dat is toch heel logisch dat je zo denkt! Maar probeer niet teveel aan jezelf te twijfelen.. Kijk, dat zwanger worden hebben we allemaal niet in de hand (okee wel blijven klussen natuurlijk)maar je bent al zover gekomen die afgelopen jaren! Dat is toch iets om trots op te zijn! Er zullen vast nog veel onzekere momenten komen ( zwanger worden, zwanger zijn en daarna elke keer als je kindje weer wat nieuws leert..) maar dat is gelukkig voor iedereen zo. The past is the past en zolang jij altijd om hulp durft te vragen wanneer je het even niet weet, ben je in mijn ogen een sterkte vrouw! Ik ben vet onhandig met kleine baby's, waar al mn vriendinnen meteen newborns vasthouden en knuffelen, zit ik het liefst van een afstandje te kijken..toen ik mijn kinderwens uitte naar anderen, kreeg ik vaak reacties: huh?jij? Doet soms pijn en maakt mij ook onzeker.. Liefs!
dank je meid ! Ik werk met kindjes en hoor vaak dat ouders collega's familie of vrienden zeggen meid je zou een goede moeder zijn maar ja soms voelt dat voor mij ff anders
Saar ik sluit mij aan bij jillster, het gaat helemaal goedkomen! En ik ga ff uit mn panty! AHHHHHHHHHHH Ik word echt helemaal gek van die zooi in dit huis en van mn vriend die blijkbaar niet door heeft dat het een zooi is. En nu ben ik net boos geworden omdat hij belangrijke papieren laat slingeren waardoor ik in de war raak en OVERAL staan dozen van apparaten en gereedschap. En overal liggen kledingstukken. Ik krijg letterlijk rode jeukende vlekken En why the piep ben ik zo fokking opgefokt! POTVERDRIE *hijg* Zo
Jeetje dat waren weer een hoop berichten! Jillster: ik had sensitive ovulatietesten die vanaf dag 1 al een streepje lieten zien, werd ik niet heel vrolijk van aangezien ik niet zag dat ze opliepen. Duurde dus heel lang. Vanmorgen wel een betere streep maar ga vanavond nog even testen. Volgens mij geven de 'normale' vrij kort voor de ovulatie een beginnend streepje. Dont worry. Het slijm was bij mij met afvegen en ter grootte van een 2 euro munt. Doorzichtig en echt een klont (Sorry klinkt vies). Heb het maar 1 keer, ik vertik het om met mn vingers naar binnen te gaan op zoek naar het slijm zoals ze op internet zeggen. Saar, we zijn allemaal onzeker, je gaat het vast super doen. Alles is eng maar dat komt echt wel goed. En idd zoals net gezegd werd als je niet bang bent om om hulp te vragen dan zul je ook door lastige tijden heen komen! Je kunt het! Sabo, hahahaha oh jee bende in huis. Als ik iets geleerd heb van samenwonen is dat ik mijn vriend moet vragen om iets te willen doen. Dus erg concreet: zou je alsjeblieft even de was op willen vouwen oid. Iets verwachten zonder het te vragen gaat hier niet, wat wel is frustrerend is geweest 😁
Thanks! Ik zal ophouden met zo belachelijk obsessed te doen en komende week even afwachten naja proberen dan.. Ohja Sabo, om GEK van te worden! Meeste mannen zien die troep niet en moet je idd heeeel concreet opdrachten geven.. Pff ben er soms ook klaar mee.. Hoop dat je opvliegerigheid (mooi woord) een teken is
Ik hoop ook dat het een goede reden heeft.. Hij pakt de concrete opdrachten trouwens wel op, maar stopt halverwege. En als hij een dag alleen is komt het ook echt niet in hem op om iets te doen. Maar o o als hij de was een keer doet. Dan zegt hij dat net zo vaak tot ik hem een veer in zn reet steek 😂 Hij is onwijs rustig en normaal is dat heel prettig met mijn control autisme, maar dat gaat gewoon niet altijd op. Relaxen maakt je huis niet schoon. Ik heb nu opgeruimd en dan mag hij morgen stoffen en zuigen. Maar ik kan in ieder geval weer even ademhalen. Mn buik kwam wel in opstand trouwens 😳 kreeg net ineens een paar steken. Dus ik ben nu maar in de ontspanstand gegaan Oh en saar, ik maak mij ook echt zorgen of ik wel geschikt ben. Vooral op dit soort momenten. Maar wij kunnen dit gewoon
Ha het is alsof je het over mijn vriendje hebt, precies hetzelfde.. Ben benieuwd in welke chaos ik zo weer thuiskom.. Lekker in de ontspanstand Sabo, geniet van jullie avond allemaal! Ik geef mezelf nu even een internet verbod en ga straks lekker op de bank met de huishoudcoach.. Misschien kan ik wat kopietjes voor vriendlief maken
Hahaa het boek is bij mij ook binnen! Dat worden lijstjes voor vriendlief 😆 Ik ga ff kleuren in mn volwassenen kleurboek, heerlijk Ik ben gek op kleuren Gister bij het oppassen lekker een kleurplaat ingekleurd van de kleine zeemeermin 😆
Klinkt allemaal zo bekend.... hier ML die ook al zn zooi laat rondslingeren en ik die eens in de zoveel tijd uit mn sloffen schiet! Ook hier verder wel eens wat onzekerheid of ik wel een goede moeder zal zijn maar ga me daar niet teveel druk over maken.... We kunnen het allemaal en zodra het wat moeilijk dreigt te worden en we durven te roepen dat t even minder gaat komt t allemaal wel goed! Zo, ik duik op de bank en onder n deken, heb knallende lage rugpijn en word er gek van! Wens jullie allemaal nog n fijne avond toe meiden!
Lieve Saar, Ik ben ook zo gek als een deur. Ik heb boulimia gehad en overwonnen en zit ook om de zoveel tijd in een behoorlijke dip oa omdat ik vanwege mijn werk veel met afwijzing te maken heb (mijn naam verraad ook mijn beroep). Dan ga ik weer naar de psych voor een tijdje en dan gaat het weer. Wat ik ervan heb geleerd Is dat ik er elke keer sterker uit kom en ik Denk ook dat iedereen op zijn tijd wel met zichzelf aan de slag moet. En juist de mensen die dat doen zij sterker en rijker in mijn ogen. Dus wees gerust. Iedereen heeft twijfels en niet altijd alles op een rijtje. Dat mag best! Dikke knuffel!
Het meiden! Mijn telefoon was gewoon leeg dus zit maar op de iPad. Ik las je bericht Saartje en moet echt iets met je delen. Zoals je weet heb ik al een kindje en heb volgens mij ook verteld dat ze extreem vroeg is geboren. Hierdoor ben ik volledig geflipt! Pas sinds deze zomer ben ik enigszins mezelf weer geworden en denk ik ook beetje aan mezelf. Mijn dochter is zo vroeg geboren dat het van groot belang was dat ik moest remmen,ik werd aangesloten aan infusen in beide armen en kreeg gedwongen een ruggeprik, om rustig te blijven zeiden ze. Een week kon ik rekken, een week lang in een verloskamer gelegen en was volledig in een andere wereld. Gesprekken die ik toen heb gevoerd kan ik me niet meer herinneren en heb soms nog verschrikkelijke flashbacks. Mijn dochter heeft 3 maanden in het ziekenhuis gelegen, een week na haar geboorte moest ze geopereerd worden anders zou ze het niet redden (Pfff moeilijk dit!). Ze heeft nog wat fysieke problemen waarvoor ze nog geopereerd zal worden voordat ze naar school gaat maar ze doet het inmiddels zo ontzettend goed en is al bijna 12 kilo! Bij haar geboorte was ze net geen 1 kilo. Ik was een zombie, ik deed idioot tegen iedereen, iedereen! Ik liep een keer snachts door het ziekenhuis en klampte een zuster aan om te vragen waarom nou ik zo vroeg was bevallen. Ik heb me geschaamd en me maanden verborgen. Ik was zooooo bang ook dat ik geen goede moeder zou zijn, dat dit me zo onwijs had beschadigt dat ik gewoon stuk was. Toen mijn dochter eindelijk thuis kwam was ik op, had geen buffer meer. Toen ze bleef huilen raakte ik soms in paniek! Ik dacht ze vind me niet lief ik kan d'r niet troosten. Maar uiteindeljk lukt het toch! De liefde van een moeder zit diep, en ik merkte dat ik ondanks mijn trauma echt een goede moeder was! En nog steeds ben! Ik heb ook hulp gehad om dit te verwerken, heb medicatie wel geweigerd gewoon uit persoonlijke principes. Afgelopen zomer ging er weer een kriebeltje opspelen, ook bij mijn man. Ondanks de risico's die we wellicht weer gaan lopen, we willen zooooo graag een 2e kindje, en zo zie je maar zit ik hier op een forum eigenlijk vrij stabiel mijn verhaal met jullie te delen Ik baal gruwelijk dat het zo lang duurt voordat we een 2e kindje kunnen verwachten maar toch blijf ik positief. Ik mag dan wel door mijn medische indicatie vroegtijdig alle onderzoeken laten uitvoeren maar blijf er toch echt met goede moed voor gaan Ik hoop dat je begrijpt dat ik hiermee wil zeggen dat iedereen twijfelt zeker als je een geschiedenis hebt maar het komt echt goed! Je wilt graag een kindje, anders zat je hier niet met ons te kletsen. Meid dan word jij ook echt een enorm goede moeder! Zo! Kennen jullie me ook weer wat beter Liefs!!!!!!
Bijzonder dat je jouw verhaal met ons wilde delen, wat moet dat een moeilijke periode zijn geweest Zo te lezen ben je een sterke vrouw en durf je je angst weer tegemoet gaan door voor een 2e kindje te gaan. Hopelijk snel een positieve test en een voorspoedige(volledige) zwangerschap, het is je gegund. Ook bij jou komt het echt wel goed Saar! Onzekerheden zijn er om gevoeld te worden, je zal altijd iets nieuws krijgen waar je onzeker van kan zijn maar dat heeft iedereen want het is nog zo nieuw allemaal. You can do it!