Gister een groei echo gehad, opzich was het goed.. Hij weegt bijna 1500 gram, zijn benen zijn lang maar zijn buik en hoofd zijn klein. Zijn hoofd was met de 20 weken echo ook al klein en die volgt de zelfde lijn dus dat was niet erg maar zijn buik was met de 20 weken echo gemiddeld. Nu heb ik op 30 december weer een echo om te kijken of hij wel goed groeit. De verloskundige zei dat ik mij nog geen zorgen moest maken maar ik heb er toch wel wakker van gelegen .
Dat kan ik me voorstellen Floddertje! Over een paar weken kan het ineens weer helemaal anders zijn. Als de verloskundige zich grote zorgen had gemaakt dan had ze je dat vast verteld.
Erg he die groei echo's. . Bij mijn dochtertje met 30 weken paniek.. T hoofdje was niet goed. . Laatste maanden toen zwaar in de stress en achteraf niks aan de hand!! Laat je niet gek maken. .. Dit is dus wel de reden dat ik weinig zin heb in de groeiecho. ..
Floddertje, ik denk dat zo'n groeiecho vooral ook een momentopname is. Je kindje is volop aan het groeien. Als het echt zorgelijk was, hadden ze het zeker wel gezegd en of doorgestuurd naar het ziekenhuis of zo. Aan de andere kant wel goed dat je binnenkort weer een groeiecho krijgt, hopelijk brengt dat weer een geruststelling. Daarnaast hebben sommige mensen/baby's/ kinderen nou eenmaal langere of juist kleinere benen in verhouding met de rest van het lichaam. En misschien begint dat al in de buik. Maak je niet te druk!! Ik maar vele anderen ook krijgen geen groeiecho, dat zegt ook wel wat, denk ik. Gisteren de babykamer opgehaald bij Babypark. Nu nog allemaal in elkaar zetten en een plekje geven in de kamer. Mijn buik nu opeens een groeispurt gehad volgens mij. Er was een oudere vrouw in het magazijn van Babypark (een klant) en die zei het wordt ook ook hoogste tijd voor een babykamer ophalen. Ze dacht dat ik nog maar een maand had in plaats van 10,5 week. Wel een beetje brutaal van haar, we moesten nou eenmaal drie weken wachten op de kamer.
Ik ga nu gillen Net weer de 3-4d echo herkansing. . Nu licht meneer al ver ingedaald 😕 en kijkt naar mijn rug pfffff Dat was de druk die ik afgelopen 2 weken heb gevoeld dus... Maar opnieuw levert het geen gezicht foto op... Ik mag als ik wil nog eens kosteloos terug maar ze denkt dat het weinig effect heeft.. Dus nog maar eens nadenken of we dat gaan doen..
Hilly wat mooi!!! Ik lees wel mee hoor. Wel veel op mijn telefoon. Reageren is dan lastig. Ben wel veel moe..
Hoi hoi! Prachtig Hilly, ik ben ook aan het haken.. Bijna klaar! Ff de update: Vorige week op dinsdagochtend kwam de vk weer acupunctuur doen. Ik voelde mij al weken slecht maar hield me (STOM!) groot. Nu checkt ze ook altijd mn bd.. Die was dus gewoon 75/30! Uhum.. Ze heeft daarna nog een paar x bd gemeten maar hij bleef laag. Ik moest van haar stante pede naar het ziekenhuis, ze zei een paar dagen en een paar infusen en je bent weer op de been. 2/3 dagen werden er 5, de paar infusen werden vocht, pijnstilling en antibiotica. Ik bleek nl een infectie te hebben gehad (geen idee waar) mss nierbekken oid. Verklaarde waarom ik zo beroerd was iig. Ze wilden mij eigenlijk langer houden maar ik trok het daar echt niet meer. Ik miste mijn kids en man te erg. Gelukkig gaf de arts na controle alsnog zijn goedkeuring en kon ik zaterdagavond naar huis. Nu gaat het goed met me, il voel me stukken beter maar pas wel op hoeveel ik doe. Op die ergerlijke pijn op mn schaambot na heb ik geen klachten meer. Letten jullie ajb goed op jezelf, iets dat jij als zwangerschapsklacht ziet kan zomaar iets anders blijken.
Lalay, wat heftig allemaal! Wow, wat schrikken! Gelukkig voel je je nu weer stukken beter! Doe verder nog maar rustig aan! Sterkte meid, en laat je lekker verwennen!
Goedemiddag lieve lieve dames, Allereerst mijn excuses dat ik lange tijd niks van me heb laten horen, een hoop prive omstandigheden de afgelopen maanden. Ik heb niet alles terug kunnen lezen maar ik hoop heel erg dat het nog goed gaat met iedereen en de baby'tjes. Ik ben in verwachting van een meisje! Na weken opgenomen te zijn geweest vanwege de HG (extreem misselijk en braken) ben ik naar huis gegaan omdat ik heel depri raakte in het ziekenhuis (ik houd er niet van als ik me moet houden aan regels die ik thuis niet heb bijv. ontbijt op voor mij veel te vroeg tijdstip maar ook mijn slaap die ik heel hard nodig heb werd steeds onderbroken door bijvoorbeeld dokterbezoekje, schoonmaakster en anderen .... heel vervevelnd en ik trok het echt niet meer in goed overleg mocht ik de sondevoeding naar huis meenemen, ik gaf deze steeds over en kreeg een sonde die met een roesje dieper werd ingebracht bij de MLD, nou dit nooooooit meer toen ik ook die over gaf heb ik niet meer gebeld... weken gingen heel moeizaam voorbij en ik weigerde plaatsing van nieuwe sonde (moest dan ook een camera mee vreselijk die camera !!) Maar !! Het is weggegaan jeeeej! we dachten allemaal dat ik mijn hele zwangerschap last zou hebben. rond week 20 werd het minder en enkele weken later kon ik weer als vanouds eten. De baby maakt het goed, alleen heb ik nog bijna geen buikje ..... in het ziekenhuis praten ze dit goed onder het mom 'jij bent zelf ook klein' maar dan denk ik A. ik ben niet klein ben namelijk 1.72 en gem. gewicht en B. mijn kindje is op de metingen ook niet kleiner dan gemiddeld dus ..... waar mis ik het ? In het begin maakte ik me er totaal geen zorgen om maar nu .... 31 weken zwanger en niks meer dan een bolletje ... uiteraard als ik vertel dat ik zwanger ben zeggen mensen oohh ja ik zie het een beetje en mensen om mij heen die zien natuurlijk ook wel 'iets' maar het is totaaaaal geen zwangerschaps- overduidelijke buik. En verder ja ... babykamer alle grote dingen zijn klaar. Bevalling erg spannend want met mijn aandoeningen nog maar de vraag welke richting het op zal gaan. Nu ligt de focus op gewoon normaal proberen te bevallen. Ik moet nog wel een goed bevalplan maken maar ben hier steeds erg lui in. Dus voor mij dubbel spannend want er kan van alles gebeuren of misschien wel niets. De borsten daarentegen zijn aanzienlijk gegroeid haha, misschien verstopt de baby zich gedeeltelijk daar haha Nogmaals mijn excuses en ik ga weer meelezen!
Fijn om iets van je te horen Yasmientje en dat alles oké is!! Heb je geen foto van je buik? Ik heb zelf ook geen bolle buik, nu zeggen de mensen pas 'Oh nu begint ge 't te zien he' Ik ben wel klein van gestalte
@yasmientje : Inderdaad fijn om wat van je te horen! We hebben ons toendertijd best zorgen gemaakt met z'n allen. Fijn dat de misselijkheid nu weg is en dat het allemaal best oke gaat. Dat buikje.. Tsja zolang je baby maar goed groeit zou ik me er niet zo heel druk om maken en zeggen 'geniet' want een grote buik is ook echt niet fijn Hier gaat het zijn gangetje. Inmiddels is duidelijk dat ik in het WKZ moet bevallen omdat een hartafwijking bij het boefje met de nier niet uitgesloten kan worden en hij dus direct na de geboorte door de kindercardioloog onderzocht moet worden. Dit is een behoorlijke extra zorgenpost weer. Inmiddels ben ik blij dat we de 30 weken hebben gehaald. Ik heb flinke boys die elk rond de 1650 gram wegen en dus qua groei rond de 32 weken zitten nu. Ze liggen nog steeds lekker dwars op elkaar dus zoals het er nu naar uit ziet wordt het een keizersnede, maar dat wil ik misschien ook gaan overwegen als ze wel goed gaan liggen om de ene boef stress te besparen voor een hopelijk nog betere start.
@ yasmientje, fijn weer van je te horen. Heb me af gevraagd hoe het met je was. Gelukkig dat de hg weg is, en dat je de dames versterkt! @ lalay, laat je zien wat je hebt gemaakt? Hoop dat je nu geen problemen meer hebt en thuis kunt zijn bij je gezin! @ Manonenmike, wat een boef zeg! Dat deed onze dochter ook altijd. Draaien naar de rug zodra de echo er was. @ seepje, wat naar nieuws zeg. Laten we hopen dat er geen hartafwijking is en dit alleen voorzorg is. Aan de andere kant weet je het nu al en kun je erop instellen dat de bevalling anders gaat verlopen! Wees blij dat ze voorzichtig zijn met je mannen. Hier alles goed, alleen enorm veel maagzuur:x
Een afwijking is er eigenlijk sowieso al, alleen de ernst ervan is niet vast te stellen Zijn aortaboog loopt namelijk niet waar hij behoort te lopen. Nu kan dit iets onschuldigs zijn, maar dan moet hij wel op de goede plek uit het hart komen en niet uit een vertakking van de longslagader en omdat ze al zo groot zijn en hun eigen ribbenkast al zoveel schaduw geeft kunnen ze dat niet meer zien Dat er iets is is dus zeker maar wat nog niet
Ik plaats liever geen foto ivm de hoop op privacy hier Maar van inet 1 geplukt, mijn buik is vergelijkbaar hiermee: http://i211.photobucket.com/albums/bb305/Karlijnvangenugten/16weken.jpg
Aww dat vind ik echt heel lief van jullie allen, ik heb me ook daadwerkelijk bijna dagelijks afgevraagd hoe het hier met iedereen is. Een goede vriendin van ons verloor haar tweeling met 23 weken, we waren even ver en dit was zooooo een klap .... totaal niet aan zien komen .... ik maakte me toen opeens heel veel zorgen om de tweeling mama's en de baby's .... begon ook nachtmerries te krijgen dat het bij mij en andere bekenden die zwanger waren ook opeens mis was .... ben een soort van angst gaan ontwikkelen voor het kwijtraken van wondertjes Ahh lieve Seepje, ik lees nu over je boefje, wat heftig!! Ik zal voor je bidden dat het goed komt ! Wat ik je wel mee wil geven, ik leef zelf met wat aandoeningen, en deze aandoeningen maken een mens niet minder gelukkig, dus weet wat je kindje ook heeft, het maakt je boefje juist uniek zoals de 1 snel geprikkeld is en de ander bijv. een lichamelijke aandoening en zal altijd een onderdeel van hem zijn. Leer je kindje gewoon om zich niet te schamen voor wat hij heeft en dat hij net zoveel kan bereiken als ieder ander alleen soms met een omweg! Belangrijkste voor nu is dat je kindjes zoveel mogelijk gezondheid tegemoet komt, dus goed rusten en ook dingen doen die jou blij/gelukkig maken want het is wetenschappelijk bewezen dat hoe de moeder zich tijdens de zwangerschap voelt de basis vormt voor bepaalde hersenstructuren van de baby die je draagt. Zijn er fora met mama's met boefjes met soortgelijke of dezelfde aandoening ? Misschien is het goed je voor te bereiden wat het kan betekenen voor je kindje, korte en lange termijn, ergste en minst ergste geval. Ik denk aan je ! Zoals velen op dit forum zo te lezen
Ik heb gistermiddag wat uurtjes op de verloskamers rondgehangen. Ik kreeg donderdagavond rechts boven in de buik buikpijn. Die ging niet echt weg met rusten enz. Vrijdagochtend niets gedaan, maar pijn bleef. Toch maar de vroedvrouw gebeld, die heeft me doorgestuurd naar de gyn. Eerst een echo, toen een uur aan de monitor( ctg) bloed geprikt en urine gecheckt. Bloeddruk was 110/50 dus goed. Urine was goed. Baby zag er goed uit, maar bewoog amper tijdens de echo. Leverwaarde iets te hoog in het bloed. Pijn komt waarschijnlijk van de baarmoeder, maar waarom weten we niet. Maandag weer voor controle en bloedprikken. Vandaag heeft pruts genoeg bewogen in ieder geval! Pijn is nog wel aanwezig, lijkt nu meer op blauwe plekpijn. Misschien heeft ze me lens geschopt Het was in ieder geval een pijn die ik in drie zwangerschappen nog niet kende. Hopelijk snel weer normaal!