Onze dochter is ook echt niet van het slaapprobleem af hoor. Er zijn hele goede nachten nu, maar ook nog slechtere. Dus alleen de veiligheid bieden is niet genoeg. Zou een kinderpsycholoog bezoeken niet een goed idee zijn? En nee, je moet zeker niet doen waar je niet achter staat. Hebben wij ook echt niet hoeven doen. Het gaat hier juist heel rustig. Hoe oud was je zoontje ook al weer? Zou een beloningssysteem niet werken? In zo'n slaapcentrum zou ik wel ook goed opletten dat het gebeurd zoals jullie je er goed bij voelen. Geen ervaring mee hoor, maar als ik iemand slaaptraining hoor zeggen dan gaat dat vaak niet subtiel, toch? Ik weet niet waar je woont, maar wij zijn met onze dochter bij Karakter geweest. Accepteren is bij ons ook een heel groot dinge geweest. Accepteren dat het zo gaat, dat ze zo is, dat dingen zo gaan. Je kind voelt je zoektocht en stress enorm goed aan. Sterkte!
Indd accepteren is een goede. Hier top meisje overdag echt voorbeeldig kind nou dan snachts even pitten maar je went eraan. Al als ik zwanger zal zijn zou dan andere verhaal zijn.. Ik hoop dat ze bij slaapcentra kunnen je helpen. Ik dacht dat het meer dat ze gaan monitoren snachts kind net als vij volwassene en dat het niet zo zeer om training of tips gaat? Of doen ze dat monitoring niet bij jonge kinderen?
accepteren kan ik voor een bepaald deel. mijn zoontje lijd onder zijn eigen slaapprobleem en dat is de reden waarom ik het graag wat beter voor hem maak. 6 x per nacht klaarwakker en dan niet meer kunnen slapen we zijn er best lang mee bezig voordat hij weer slaapt. en vaak kunnen we het niet eens beter voor hem maken hij moet uiteindelijk zelf weer in slaap vallen. er zijn ook nachten bij dat hij om 1 uur wakker word en hij om 4 uur pas weer slaapt.hij is dan helemaal gedesorienteerd en niet te bereiken. hij is kapot moe maar kan gewoon niet terug in zijn slaap komen. het breekt niet alleen ons zoontje maar ook ons. er zit in geen enkelijke hoek verbetering.en inderdaad nu ik zwanger ben maakt het soms iets moeizamer ( zwangerschap was niet gepland dus was best even schrikken toen ik er achter kwam. maar al met al toch heel blij mee) medisch slaapcentrum kempehaeghe heb meerdere specialisten. ze gebruiken psygologen neurologen kinderartsen slaapgeneeskunde en er schijnen 2 artsen te zijn die de eerste van nederland zijn op slaapgeneekunde gebied die zo ver gediplomeerd zijn ( nu wil dat niet altijd wat zeggen ) er worden zoals ik begreep meerdere artsen gebruikt tijden eventuele opname. ( maar niet altijd nemen ze op ) dat is nog even afwachten. uiteraard ben ik niet 123 voor een opnamen. ons zoontje in eens opgenomen geweest voor slaaptherapie maar dat verergerde juist ipv verbeteren. ( maar dat kwam ook wel doordat er de ene naar de andere zuster naast zijn bed zat. heel verwarrdend) wat ik wel weet is dat kempehaeghe heel goed aangeprijst word. het voordeel is dat ze op een paar gebieden gespecialiseerd zijn. en niet op alles iets zoals in een ziekenhuis. kinderartsen en pedagogen weten over slaapgeneeskunde eigenlijk te weinig. pedagogen letten meer op gedrag. wij zijn pas verhuist en mijn buurvrouw haar dochtertje is er ook geweest.en die had er zoveel lof over.het is een behoorlijk eindje rijden maar het werpte bij haar na 2 weken al vruchten af. nu durf ik daar voor ons zoontje nog niet op te hopen maar wieweet tot nu toe heb ik vrijdag enkel de intake. 2 afspraken van een uur. bij 2 artsen. daarvoor eeeeeeen heeeele grote stapel vragen ingevuld en slaap waakkalender pfff... gisteren op de post gedaan. een kinderspygoloog weet ik niet of dat heel veel zin heeft nog.kinderen laten bij vreemden vaak ander gedrag zien als thuis. ik denk dat we dan dezelfde tips krijgen als bij mijn kinderpedagogen van het ziekenhuis.en eigenlijk zeggen de meeste mensen arsten altijd hetzelfde. rust en regelmaat duidelijkheid. ik kan het bijna niet meer horen hihi. want hoeveel rust en regelmaat ik ook geef voor zover dat lukt het werkt gewoon niet voldoende. want ja een kleine uk heeft ook nog zelf een willetje ook heb ik veel boeken door gebladert voor tips en trucs maar een kindje kan je nu eenmaal niet altijd met trucs in slaap toveren.het is namelijk niet dat mijn zoontje niet wil slapen maar het lukt hem gewoon niet hoe hard hij ook zijn best doet. het is niet dat hij express dwars doet. hij wil snachts zooo graag weer slapen maar hij weet gewoon niet hoe en dat zit hem echt heel erg dwars. en het is niet 1 nacht maar elke nacht . paar maanden terug voordat hij melatonine kreeg was hij niet eens in te slapen. het was uren krijsen. van 8 tot +_ half 12 dan gaf hij het uiteindelijk op en viel hij van ellende en uitputting in slaap. dat ging zo elke dag in en uit. hij had zowat een trauma voor zijn bed. toen kwam het pilletje melatonine. en gelijk de eerste dag hij wilde zelf naar bed 10 minuutjes met warm flesje melk erbij en hij was weg zo rustig en zo vredig op 1 lage dosis pilletje melatonine. dus wij kozen ervoor om melatonine te blijven gebruiken zo lang nodig is. want het was of een trauma van zijn bed en elke dag uren lang uitputting van het krijsen. of 1 pilletje en rustig voldaan in slaap vallen. de keus van voor ons niet heel moeilijk wij wilden ons zoontje gelukkig naar bed zien gaan en niet uren langen krijsend van de angst. ik laat jullie weten hoe het gesprek vrijdag is verlopen
Mijn vriendin is orthopedagoge en slaapcoach bij kempenhaeghe. Zij doen echt super werk voor je kindje. Er wordt naar allesgekeken door een team van allerlei specialisten en begeleiders, juist om fysieke zaken uit te sluiten. Zou er zeker heengaan (volgens mij best een wachtlijst?) Sterkte, lijkt me heel zwaar voor jullie allemaal zulke nachten Edit zie dat je vrijdag een afspraak hebt staan: succes en vooral veel vragen
hihi ik heb bij 2 mensen een afspraak bij een vrouw en een man maar weet niet of ik de namen hier mag noemen. wil geen problemen super om te horen dat ze er goed hun best doen. ja best een behoorlijke wachtlijst. gelukkig konden wij vrij snel er tussen.normaal geloof ik 3 maanden wachten. wij mochten de zelfde maand nog. echt heel snel we moeten er om 9 uur smorgens zijn. en het is een dik uur rijden . en precies een drukke tijd dus ik denk dat we vroeg weg gaan.wil niet te laat zijn
Klinkt goed hoor. Spannend en een fijn vooruitzicht he..! Met accepteren bedoel ik niet dat je het moet laten voor wat het is. Maar dat het wat rustiger mag gaan. Of even helemaal loslaten en niets meer proberen. Soms helpt dat een beetje. Maar jij gaat er vrijdag al naar toe..! Die onderzoeken daar zijn ws ook met een psycholoog erbij. Natuurlijk is je kindje thuis anders dan daar. Maar als het goed is kunnen zij icm met de vragenlijsten ed veel zien. Ik wens je veel succes en hopelijk heel snel verbetering!
Ik begrijp je inderdaad we hebben het op gegeven moment ook los gelaten en gewoon met ons zoontje zijn flow meegegaan. het is anders inderdaad heel moeilijk vol te houden. We willen geen strijd meer van maken.vinderdaad we hebben heel veel vragenlijsten ingevuld . Ik ben heel benieuwd naar vrijdag.
Heel herkenbaar! Even in het kort de situatie hier. Tijn wordt over 5 weken 2. Hij heeft in deze 2 jaar in totaal 3 keer een nacht doorgeslapen. Hij is extreem bang om alleen te zijn. Inslapen kan hij nog steeds niet zonder ons erbij. Als hij eenmaal slaapt, wordt hij 's nachts nog minimaal 3x wakker. Hij huilt dan. Als we snel bij hem zijn, slaapt hij redelijk snel weer. Duurt het langer, huilt hij zich totaal overstuur. Hij heeft na zijn eerste verjaardag buisjes gekregen. Had vocht achter zijn trommelvliezen. Helaas niets verbeterd aan de situatie. We lopen bij de kinderarts en medisch lijkt er niets aan de hand. Er ligt nu nog een brief om bloed te prikken. Inmiddels zitten wij er behoorlijk doorheen. Hebben nu een tweede zoontje en hij slaapt vanaf dag 1 al beter dan Tijn ooit gedaan heeft. Heel Tijns schema klopt van geen kanten. Is elke dag al om 5u klaarwakker.. we hebben ook hier al alles op geprobeerd. Later naar bed, middagslaap inkorten en zelfs helemaal weglaten , laten liggen en negeren, er naartoe gaan en vertellen dat het nog geen tijd is, maar niets helpt. De situatie is nu helemaal ver van wenselijk aangezien mijn man tegenwoordig op Tijns kamer slaapt. Zo is er namelijk iemand om hem meteen de geborgenheid te geven die hij 's nachts zoekt. En zo komen we allemaal nog enigszins aan onze nachtrust. Maar normaal is het natuurlijk niet. Ik word er echt heel verdrietig van, want het legt een behoorlijke druk op ons gezin. Als baby heeft hij ter observatie in het zkh gelegen. Daar kwam niet echt iets uit. Hoe kom je bij zo'n slaapcentrum? Verwijzing nodig? Gaan ze daar ook goed om met zo'n extreme verlatingsangst? Of laten ze hem net als in het zkh lang huilen om het 'patroon te doorbreken' omdat hij nu eenmaal flink verwend is? (Woorden van de verpleging in het zkh)
Hmm.. even in het kort zeg ik dan.. Sorry voor het lange verhaal. Hoop gewoon zo dat we iets kunnen doen eraan. Schaam me er op de een of andere manier ook voor
Hee meid thee ook al niet zon fijn verhaal! Ons zoontje heeft ook een weekje in het zh gelegen maar vond het ook totaal niet fijn en slechte begeleiding en teveel verschillende mensen. Voor kempehaeghe is inderdaad verwijzing nodig maar dat doen ze meestal pas als ze het zelf ook niet meer weten. De huisarts mag er tegenwoordig ook naar toe verwijzen . Kempehaehge schijnt echt heel goed te zijn en heel vriendelijk en nemen de tijd zoals ik heb gehoord en gelezen. Ze hebben ook een kinder website kempy dacht ik. En een facebookpagina met reviews. Met de intake heb ik 2 afspraken van een uur dat vond ik al een hele verbetering. In een gewone zh hebben ze vask haast en weinig tijd. Ik hoop dat ik me er op me gemak ga voelen vrijdag en nog belangrijker ons zoontje zich goed voelt bij de mensen.
Lees nu pas dit topic en volgens mij ben je ondertussen al op intake geweest? Maar wij hebben er gelopen met onze dochter. Ze heeft er ook een nacht geslapen voor onderzoek. Mocht je vragen hebben, stel ze gerust! Hier hebben we na jaren onze slaap weer terug, dus ik ben de deskundigen van kempenhaeghe meer dan eeuwig dankbaar!
Soeza, hoe oud was jouw dochter toen je daar liep met haar? Wat hebben ze eraan gedaan om haar goed te laten slapen? Hier zitten we alweer vanaf 4.45 met hem op Gaan er zo langzaamaan een beetje aan onderdoor!!
Dochter was drie jaar. We zijn doorgestuurd door onze huisarts. In eerste instantie naar de kinderarts in het ziekenhuis, maar na een opname van een aantal dagen daar konden ze niks medisch vinden, dus zijn we verder doorgestuurd. Bij kempenhage is ze voor 1 nacht opgenomen om haar te monitoren. Kreeg ze overal plakkertjes en slangetjes aan haar hoofd armen en buik. Ik mocht gewoon op de kamer bij haar slapen. En ze hielden ook echt rekening met haar dat ze nog zo klein was. Ze mocht bijvoorbeeld als eerst naar de behandelkamer en in de ochtend was ze de eerste waar ze alle plakkertjes en slangetjes weer eraf haalden. Er waren heel veel verschillende redenen waarmee mensen voor die nacht gemonitord werden, meerendeel volwassenen, maar nog 1 klein jongetje die daar was ivm epilepsie. Uiteindelijk kwam er door het onderzoek uit dat onze dochter zichzelf als baby een heel verkeerd slaappatroon aangeleerd had, waar wij zelf ook "fout" in hebben gehandeld. We moesten onze dochter dus een nieuw slaappatroon aanleren. Daarbij kregen we vanuit kempenhage alle hulp van de pedagoog. Uiteindelijk een lang verhaal geworden, maar hier heeft het ons dus echt wel geholpen. De pedagoog stuurde toen de behandeling al gestopt was na een half jaar nog een mailtje met de vraag hoe het met ons ging. Dus de betrokkenheid is enorm
Soeza, dank je wel voor je antwoord! Ik lees op de website veel over psychologische onderzoeken en ik vraag me dan meteen af hoe dat in zijn werk gaat met zo'n kleintje. Mijn zoontje is namelijk 'pas' 2 en praat nog niet zo goed. Ik denk dat mijn zoontje ook een heel verkeerd patroon aangeleerd heeft, hier heb ik absoluut ook schuld aan. Ik wilde mijn zoontje nooit laten huilen. Hoe gaat dat aanleren van een nieuw patroon in zijn werk? Gaat dat verder dan 'laten huilen volgens het 5 minutenprincipe?' (Advies van het cb) Elk advies dat we krijgen houdt eigenlijk in dat we harder moeten zijn, hem moeten laten huilen etc. Maar ik vind dat zo moeilijk. Wat voor soort hulp kregen jullie?
Ik denk dat elke behandelmethode verschilt per kind, ligt er maar net aan wat het probleem is... Wij hebben nooit nachten opgelopen, want zodra wij haar een aai over haar wang gaven sliep ze meteen weer, maar dat herhaalde zich dus wel elk uur. Psycholoogisch onderzoek kan ik me eigenlijk niet echt herinneren, dus durf niet te zeggen of we die gehad hebben... Wel veel gesprekken met de pedagoog, die heeft ons handvaten gegeven over hoe we alles moesten aanpakken. Ik denk eigenlijk wel dat je na een tijdje inderdaad harder moet zijn dan 'niet willen laten huilen' De nachten werden hier echt een probleem, het beheerste mijn leven, kon aan niks anders denken dan aan slapen... Dochter kreeg er ook behoorlijk last van, van een lief vrolijk meisje veranderde ze in een chagrijnig, lusteloos en zeer moe meisje, wat vanwege slaapgebrek teveel ging afvallen en achterliep in haar groei, dus er moest echt iets gebeuren.... Het niet willen laten huilen heb ik dus ook echt los moeten laten
Eerst kan je naar kinderarts gaan in zh hebben ze ook pedagogische begeleidng bij slapen. Geen ervaring mee maar ik geloof dat ze eerst dat proberen. We gaan eersr hier eczeem aanpakken en erna met pedagogische begeleiding in zh. Erna zien we het.. Maar hier is het zeker geen verkeerde slaappatroon...
Wij lopen idd al 1.5 jaar bij de kinderarts in het ziekenhuis. Is daar ook 2x een week opgenomen, maar helaas niks verbeterd. Soeza, ik snap dat ik daar harder in moet worden, maar ben zo bang dat het daar nu te laat voor is. Hier beheerst het slapen van Tijn momenteel ook alles. Ik kan geen twee tellen op de bank zitten zonder in slaap te vallen en ik en erg snel in tranen om alles. Maar het ergste vind ik dat mn zoontje er vreselijk vermoeid uitziet, inmiddels qua groei op de -1 lijn zit terwijl hij van +2 komt. Ik ken mn zoontje tegenwoordig alleen maar wrijvend in zijn oogjes en enorm prikkelbaar. Om alles huilen en dreinen. Dit is pas over na zijn middagslaap die met de dag langer lijkt te worden (inmiddels 4u!!) (Proberen in te korten helpt helaas niks ) Voelt een beetje uitzichtloos
Ctje1987 Oh meid, wat begrijp ik goed hoe rot je je nu voelt Je verhaal is precies ons verhaal.... Daarom zou ik echt eens proberen voor een doorverwijzing voor kempenhaege, die weten wat ze doen en kunnen jullie misschien wel verder helpen... Want zoals het nu gaat kun je het toch ook niet nog jaren volhouden? En voor jullie zoon ook niet... Sterke meid! Ik hoop dat het snel beter mag gaan!