Ik zou zéker gaan kijken of je het rijden weer kan oppakken. Pure ontspanning, je zinnen verzetten, hoofd leegmaken, genieten. Heerlijk. Ik heb ook een hele poos niet gereden en na een periode van gedoe en stress had ik besloten om me weer te gaan richten op paarden. Wou dat ik dat eerder had gedaan.
Whysteria, ik ben ook zo'n binnenvetter. Het type niet lullen maar doen. Maar dat doen gaat even niet op dit moment. Daarnet even een belletje dat de reparatie van onze auto 1500 euro gaat kosten 😔 Nu even relaxen met het beste medicijn ever! John Mayer er op, bakje thee en chocolade. *gewoon blijven ademen*
Ja, dat kan er dan ook weer bij....balen zeg! Maar inderdaad, als jij van paardrijden houdt, kijken of je dat ter ontspanning weer op kunt pakken. Want hoe druk een mens het ook heeft, ontspanning heb je wél nodig op zijn tijd. Ik denk altijd "morgen weer een dag"....het is soms inderdaad gewoon ademhalen en doorgaan.
Hey meid, wat rot allemaal zeg! Hier weinig tips behalve blijven praten, je belast daar niemand mee hoor en mensen zullen juist blij zijn om je te kunnen helpen, aangezien mensen altijd graag andere mensen helpen. Veel sterkte en hoop dat 2015 een topjaar wordt voor jullie!
Heel veel sterkte en kracht voor jou.. Neem een flinke stap terug en probeer even tot jezelf te komen.... Knuffel voor jou,hou je taai....
Gecondoleerd. Wat een heftig jaar, begrijpelijk dat het je allemaal even te veel wordt. Praten met een psycholoog kan mogelijk helpen om alles een plekje te geven en weer jezelf terug te vinden in de zee van ellende. Heel veel sterkte!
Ik heb ook geen geweldig jaar achter de rug. Heel pijnlijke zware dingen meegemaakt, die ik ook niet ga benoemen, maar die er wel inhakken. Manlief werkt zich kapot en zit tegen een burnout aan, is nooit thuis, heeft een kort lontje. Ik kan soms echt niet meer. Zorg voor onze zoon en dat het huishouden reilt en zeilt. Maar ik heb meerdere chronische aandoeningen en zit soms echt op mijn tandvlees! Dingen voor mezelf kom ik niet aan toe. Probeer wel lange wandelingen te maken met de hond, maar mijn hobby's koken, fotograferen en schrijven schieten er totaal bij in. Ben op gegeven moment 3x per week gaan sporten en voelde me veel beter. En bam; longontsteking, hoest nu al 3,5 week, kan niet sporten, kom weer aan en ik ben zó moe! Wat ons wel helpt is vrijdag of zaterdag lekker series kijken tegen elkaar aan op de bank, wijntje erbij helemaal gezellig. Ik kan echt teren op die momenten! Sterkte met alles!
Gecondoleerd. Wij hebben het ook heel zwaar gehad. En ook ik heb me suf gepiekerd, slecht geslapen, me een vreemde mijn eigen lijf/huis gevoeld. Maar ondanks dat, kwam het altijd, maar dan ook altijd goed. Probeer het los te laten, want uiteindelijk komt alles wel goed. Heel veel sterkte gewenst de aankomende tijd. En pak je rust in de vakantie!
Aszz, wat vervelend allemaal. Goed dat je de huisarts gaat bellen. Zelf heb ik een burn-out gehad en herken de angst dat het weer terug kan komen. Je herkent de symptomen nu, dus grijp in om erger te voorkomen. Wanneer je niet goed kan praten, kun je het altijd opschrijven. Ga desnoods op een vast tijdstip piekeren en schrijf het op. Zet de kookwekker op een kwartier, dat is dan je piekertijd, daarna 'mag' je niet meer piekeren. Het advies wat ik kreeg van de ha, ga bewegen, blokje om in de buitenlucht. Jammer dat je niet meer kunt ontspannen D.m.v. paardrijden. Volgens mij woon je in de buurt van Harlingen. Ik weet anders nog wel een adres voor een fijne massage bij jou in de buurt welke eventueel vergoed wordt via aanvullende verzekering. Vond het altijd heel ontspannend. Veel sterkte met het verlies van je pake.
Allereerst gecondoleerd . Ik denk dat de afgelopen periode je allemaal wat teveel is geworden, logisch want het is allemaal niet niets wat je hebt doorgemaakt. Geef toe aan je gevoelens, niemand kan altijd even sterk zijn en jij dus ook niet. Hoe moeilijk dat ook is, accepteer dat!
Heel veel sterkte. het is ook niet niks wat je allemaal mee hebt gemaakt en hebt gezien en dan vandaag nog je opa natuurlijk voel je je nu zo. je hebt toch een flinke klap gehad wat niet zo 123 weg is. Daar zit een proces bij hopelijk gaat het volgend jaar helemaal anders. en huilen meid gewoon laten gaan
Dat mag ook even toch, dat je de grip even kwijt bent? Niet zo vreemd, met alles wat er gebeurt. Gecondoleerd met je pake, en sterkte ook de komende dagen vooral. Probeer vooral het idee dat je ten allen tijde alles zou moeten kunnen handelen, los te laten. Je bent een mens en dan mogen omstandigheden je even te zwaar zijn. Zolang er maar mensen zijn op wie je terug kunt vallen en die je emotioneel en praktisch kunnen steunen op die momenten. Het is wel herkenbaar iig, dat als het zich allemaal opstapelt, je het soms even niet meer ziet. Komt wel weer. Eerst het verdriet er maar eens uit, daarna komt het 'jezelf oprapen en weer verdergaan' wel weer.
Gecondoleerd met je opa. Het is toch logisch dat je na een jaar als dit het gevoel hebt dat je het bijltje wilt neergooien. Hopelijk word 2015 een beter haar voor jullie. Hier net zoiets, mijn moeder weer de nodige ct's gehad waar toch weer iets op gevonden is, gelijk het gevoel wat als? Ik nog een chronische ziekte erbij. en nog een heleboel meer, teveel om op te noemen.
gecondoleerd, ik herken je gevoel, onze kinderen lagen lange tijd in het ziekenhuis en hadden veel tegenslagen. Moeilijk wat je nu meemaakt, ik zou wel hulp zoeken als het je teveel wordt. Toch denk ik dat je man het wel fijn zal vinden wanneer je hart bij hem lucht, je bent bij elkaar in voor en tegenspoed, toch?
meid wat een k*t tijd voor je. heel heel veel sterkte en inderdaad je hoeft niet altijd sterk te zijn, ook jij mag het gewoon even niet meer weten. wat ik wel nog even mee wil geven, hier na behoorlijke overspannen geweest te zijn helpt het bij mij om de rust in het hoofd te krijgen, alles weer op de rijtje kunnen zetten met ruval extra firtr van bloem ( met op sint jans kruid! Dus anti conceptie met hormonen werkt niet afdoende , gebruik ook condooms). b12 krijg ik injecties voor verder foliumzuur gebrek en d extra inderdaad van solgar. misschien helpt ruval bij jou ook. Werkt bij mij beter als anti depressiva.
Klopt inderdaad, bedankt! Mijn buurvrouw heeft een massage praktijk, ik ga vanmiddag direct een afspraak maken. Heb wel redelijk geslapen maar werd helemaal uitgeput wakker. Direct weer zo'n zenuwachtig gevoel. Bah! Zo de kindjes naar school brengen en dan door naar mijn ouders en samen met mijn moeder naar pake Man ( en mijn broertje ) heeft een oplossing bedacht voor de auto. Mijn broertje is erg handig en zijn beste vriend heeft een garage bedrijf. Ze zijn nu bezig om de verstuivers, doe vervangen moeten worden, tweede hands of gereviseerd te krijgen dan zetten zij het er in. Scheelt sowieso de helft. Pffffft, erg fijn!
Gecondoleerd als eerste... Goed dat je de symptonen herkend en ze niet negeert. We hebben allemaal wel eens tegenslag en meestal kom je daar ook wel weer bovenop. Maar als er al zoveel gebeurd is, dan is het niet zo gek dat je daar zelf niet uitkomt. Sterkte! Ik wens je een heel goed 2015 toe.
De mijne is een paar weken geleden overgelopen. Stortte opeens in. Zit sindsdien thuis van mijn werk en heb vanmiddag een afspraak met de psycholoog. Binnen een paar jaar tijd enorm veel gebeurd. Neefje met 28 weken geboren, mijn moeder een hartaanval, mijn schoonmoeder lag op het randje, mijn vriend bleek een hersentumor te hebben, onze kinderwens wilde niet vlotten dus vruchtbaarheidsbehandelingen. Intussen holde ik maar door. Twee kinderen verder, een baan van 16 uur in de week, ik die hoofdzakelijk voor het huishouden en de kinderen zorg....Ik trek het niet meer. Mijn vriend gaat wat meer in het huishouden doen en heeft beloofd nu toch echt de hoognodige mannenklussen aan ons huis te doen (zag al gebeuren dat ik dat ook nog eens moest regelen). Morgen gesprek met mijn werkgever over weer voorzichtig beginnen met werken. Slik nu elke avond een halfje Oxazepam voor het slapen gaan. Kan me niet meer ontspannen en maak me overal zorgen over ("wat als?"). Kan dus wel wat hulp van de psycholoog gebruiken. Sterkte TS met alles, gecondoleerd en een dikke knuffel! Zoek hulp als je het echt niet trekt!