Rustig aan hoor met je foto's te bekijken, neem er tijd voor, er komt vast een moment waarop je er aan toe bent. Ik moet nog even kijken hoe ik mijn foto's kleiner moet maken zodat ze er hier op passen. Laat het weten als ze in me album staan. Sterkte je met hoofdpijn! Slaap lekker allemaal! Xx
Anneke, begrijp je helemaal als je zegt dat je de foto's niet durft te bekijken. Heb je je kleintje wel gezien toen het geboren was? Sterkte met de hoofdpijn. Ik heb gisteren na jullie reactie de foto aan mijn zusje laten zien. En was toch wel ergens blij dat ik het beeld kan delen. Ook al is het geen af kindje, het is wel mijn zo vreselijk gewenste meisje.
Hi dames, Wat een triest weer vandaag hè. @Daisykesie: idd samen een mooi moment zoeken om de hanger te vullen, is heel belangrijk. Lijkt me heel bijzonder om bij je te dragen. Fijn dat je vriendin je zo goed begrijpt. En ik herken het wel, aan de ene kant wil je dat mensen rekening met je houden, maar top op zekere hoogte. Zij hebben ook hun leven en geluk en mogen dat ook delen, ook al doet het soms pijn. Goed dat je dat ook tegen haar hebt gezegd, en ook hebt aangegeven dat het je natuurlijk raakt. Moet een fijne gedachte zijn zijn dat de hele gyn afdeling zo aangeslagen was en meeleeft, dat je niet een nummertje bent maar ze oprecht meeleven. @Daan01: dank je voor je reactie op ons mannetje. Ben ook supertrots en vind het heel fijn om met jullie te delen! Jullie hebben dus 2,5 jaar op jullie zoontje gewacht en naar hem uitgekeken en nu is ie opeens weg en moet je weer opnieuw beginnen... Zo verdrietig. Gelukkig direct in het medisch traject, maar ook dat zal niet meevallen. Ondanks dat wij ons mannetje zijn verloren ben ik ook heel dankbaar, dat ik vrij makkelijk zwanger kan worden beide keren. Want heb veel respect, en het lijkt me superzwaar, voor vrouwen als jij die door de hele medische molen moeten. Deze 'feestmaand' moet dubbel zo moeilijk voor je zijn, omdat je ook je moeder bent verloren. Wat vreselijk . Sterkte deze extra moeilijke tijd meid. Maar wat een supercadeau van je vriend, heel bijzonder. Ben benieuwd naar de foto van jullie zoontje. @Anneke: hoe gaat het nu met je hoofdpijn? Ook jij super bedankt voor je lieve reactie op mijn mannetje. Bekijk de foto's van jullie kindje wanneer je daar zelf klaar voor bent, laat je niet opjagen door alle foto's hier. Neem de tijd, komt vanzelf wel. @dewendy: tranen in m'n ogen, wat speciaal dat je de foto aan je zus hebt laten zien terwijl je dat nog niet eerder had gedaan. Heeft het geholpen om het eerst met ons te delen? Hoe reageerde je zusje? Was vast een speciaal moment. Hoe gaat het met de andere dames? Fijne dag allemaal! X
Ik heb de foto net ook gezien, zo mooi en bijzonder, hoe klein ze dan ook is. Het is toch al een kindje en zoals je idd zelf al zeg 'jullie kleine meisje'.
Hey de Wendy. Vind het heel bijzonder dat je jullie meisje met ons deelt. Het is al echt klein meisje, dat voetje vind ik een hele mooie foto. Xxx
Hoi dames, Ik zou heel graag op iedereen willen reageren, maar ben bang dat ik dingen door elkaar ga halen... ga mijn best doen! (Dek me du nu alvast in voor fouten) @dewendy, mooie foto's hoor. Ik denk dat jouw meisje wat ontwikkeling betreft ongeveer even ver was als mijn kindje. Inderdaad nog niet helemaal af, maar wel een heel eind op weg en toh al ontzettend mooi. Ik heb mijn kindje dus wel gezien, wist in eerste insta tie niet of ik dat wilde, maar toen het er eenmaal was, was ik snel om. Heb er geen moment spijt van gehad! Heel fijn dat je je foto hebt kunne delen met je zus, erg bijzonder, zal je vast goed gedaan hebben. Mijn schoonzus wil ook graag nog een keer de foto's zien, maar heeft er begrip voor dat ik daar nog tijd voor nodig heb. Ze werkt in de kraamzorg (zou ook nu weer mijn kraambed doen) en heeft al behoorlijk wat gezien, ze wil ook graag ons kindje zien. Komt nog wel. Wat zijn jullie slecht behandeld in het ziekenhuis, zeg. Heb je daar later in het ziekenhuis nog iets van gezegd? Werd er gewoon een beetje kwaad van toen ik het las, wat harteloos en onprofessioneel! En ben inderdaad niet te streng voor jezelf omdat je al 3 kinderen hebt, je hebt er ook 1 verloren en het is heel logisch dat je daar verdriet om hebt. Geef jezelf daar echt de ruimte voor! Fijn dat het met je zoontje weer wat beter gaat, toch altijd spannend een operatie. @bee, fijn dat je langzaamaan weer wat opknapt! En ook fijn dat de arbo zo mee werkt! Heb je inmiddels al contact gehad met je werkgever? En gisteren een fijne avond gehad met je vriendin? Wat lief dat zij zo betrokken is, doet je vast heel goed! je schrijft dat ik nuchter ben... kan ik soms zijn, maar afgelopen dagen toch wel moeite mee gehad. Gisteren me toch ook echt wel rot gevoeld, komt denk ik toch ook echt wel door het weer ongesteld zijn. Het is niet zo heftig als de vorige keer, maar toch ook absoluut niet fijn. Heb erg mijn best gedaan om mijn tranen binnen te houden. Gelukkig ging het op het werk vrij goed, dus niet veel triggers om alsnog in tranen uit te barsten (zou niet heel veel nodig gehad hebben hoor!). Vandaag gaat het gelukkig alweer wat beter. Hoop dat je herstel de goede kant op blijft gaan, is het bloeden inmiddels wel gestopt?Doe het rustig aan, he?! @daisykesie, een erg mooie hanger, heel bijzonder om bij je te kunnen dragen! Fijn dat het gesprek bij de gyn goed was, maar wat een heftig verhaal ook, echt heel erge pech. Hoop dat het jullie weer snel gegund is. Fijn dat je extra controles krijgt, zal toch wel wat geruststellen. Ik kan me zo goed voorstellen dat jullie je rouwstukje nog laten liggen, lijkt me zo akelig, zo'n leeg bedje. Dat komt vanzelf wel als je er aan toe bent, lijkt mij. Hier hebben de kaarten ook erg lang gestaan. Heb ze nu in een doos gestopt die de leerlingen van mijn klas voor mij gevuld hadden met allerlei brieven, tekeningen en kleine dingetjes. Daar heb ik de kaarten nu bij gestopt zodat ik ze makkelijk kan pakken als ik er behoefte aan heb. Ze weggooien kan ik echt niet! @daan, heb dus ook echt een paar dagen nodig nu ja... heb het er vooral erg moeilijk mee dat ikm niet meer zwanger ben, kan daar dan echt even kwaad om worden. Wacht nu eigenlijk totdat ik het gevoel krijg om vol goede moed weer de nieuwe ronde in te gaan. Wat heftig dat je je moeder laatst verloren bent. Ik weet helaas hoe het is (ik moet het inmiddels al weer 11 jaar zonder mijn moeder doen), die eerste feestdagen zonder haar waren erg moeilijk, hoewel we als gezin toch ook wel erg naar elkaar toe groeiden (woonden toen nog allemaal thuis). Hoop dat je ook veel steun bij je familie kunt vinden en toch enigszins kunt 'genieten' van de mooie momenten die je samen hebt. Heel veel sterkte in ieder geval! Wat lief, die ring van je vriend, kippenvel momentje! @hier, vandaag even lekker potje gejankt, kreeg een berichtje van die collega dat het niet goed was. Kindje was niet gegroeid en hartje was gestopt. Mijn vriend kwam net binnen en kreeg ook tranen in zijn ogen toen hij het hoorde (we werken op dezelfde school, dus kent haardus ook). Dit gun je gewoon niemand! En ook al was zij 'nog maar' 9 weken, het was wel hun kindje. Bah... De hoofdpijn is wel wat gezakt, vanmorgen gewoon gaan zwemmen met mijn zoontje, nu voel ik het wel weer beetje, maar minder dan gisteren gelukkig. Is iets waar ik nog wel eens last van heb tijdens de menstruatie (alsof ik nog niet genoeg redenen had om snel weer zwanger te willen worden). Morgen kertsviering op school en vrijdag nog werken, dan 2 weken vakantie. Vind het soms wel lastig, want eigenlijk hadden dit voorlopig mijn laatste werkdagen moeten zijn en had ik moeten gaan genieten van mijn verlof.... Ik zou willen dat dat gevoel en die gedachten weg zouden gaan! Ik hoop dat het met de meiden waar ik nu niet op gereageerd heb ook goed gaat! Fijne avond nog! X
Nu even reageren op de andere dingen. Ik ben sinds eergisteren ongesteld. Op zich fijn want ik maakte me al zorgen. Ik heb die ovulatietesten besteld dus daar kan ik dan eindelijk mee beginnen binnenkort. Geen idee wanneer nog want ik weet niet hoe lang mijn cyclus is. @khloe wat lief van je opa! Vroeger gingen ze er zo anders mee om als nu, weet ik ook uit mijn omgeving. Dat maakt het een extra mooi gebaar van je opa. Dat begrip! @Anneke: balen he een ronde wachten.. Fijn dat je bijna vakantie hebt samen! We lopen gelijk op, ik ben nu ooit ongesteld. Die foto komt wel. Ik ben er ook nog niet aan toe om ze te bekijken, de mooiste uit te zoeken en hier neer te zetten. Ik bekijk de foto's zelf wel, maar echt het kaartje in de computer doen en uitzoeken, nee daar ben ik nog niet aan toe. @leeftijd Anneke, 31 is toch nog niet zo oud joh. Ik ben 35!! Vriend is 42.. Bij mij ook niet. En wat conejita zegt, het is niet wat ik ooit in gedachten had. Maar ik ken mijn vriend pas een paar jaar dus dan is het logisch dat het zo gaat. Neemt niet weg dat ik nu extra haast heb, ben bang dat leeftijd mee gaat spelen. Tja soms kan ik behoorlijk doemdenken. @Daan Moeilijke rotmaand komt eraan hè zo zonder je moeder? Mijn moeder is ook afgelopen jaar overleden. Dat maakt het wel extra zwaar en zo ontzettend oneerlijk. Ik heb soms zo het gevoel dat ik het alleen moet doen.. Mijn vriend is lief hoor, maar wel een man. En ook mijn vader kan nooit doen wat mijn moeder had gedaan. Pfff ik kan dit niet eens typen zonder te janken.. Oh meiden, ik zie zo op tegen de kerst. Iedereen maar leuk doen en feestjes vieren.. Ik doe het voor mijn vriend en mijn zoontje hoor. En misschien is afleiding goed. Maar bah, ik ben zo toe aan een lichtpuntje.. @Dewendy Wat mooi en speciaal dat je de foto aan je zus hebt laten zien!! Maar wat zijn jullie slecht behandeld in het ziekenhuis! Wat verschrikkelijk voor jullie, bij het verdriet dan ook zo behandeld te worden. Fijn dat het met je zoontje wat beter gaat. Heftig hoor, dat er ook nog bij!! Ik heb jouw foto nog niet gezien, heb je een vriendschapsverzoek gestuurd. @Bee Wat fijn zo'n lief vriendinnetje! En ook een fijn idee dat je een begripvolle arboarts hebt! @hier Ik moet begin januari weer beginnen met werken, dat staat in het adviesrapport van de arboarts. Ohh ik zie er zo tegenop. Ik weet ook niet of ik er al aan toe ben. En wanneer dat sowieso komt.. Ik hoop dat ik niemand vergeten ben!! Er wordt ook zoveel geschreven Gezellig hoor en ook fijn! Fijn om het er met jullie over te hebben. Wij hebben ook een medisch maatschappelijk werker vanuit het ziekenhuis. Ook prettig hoor, maar dat is toch veel verder weg voor mijn gevoel. Daar doe ik nog wel stoer zeg maar. Praten jullie ook met iemand nog?
Hoi dames, oh, wat ontzettend verdrietig dat sommige van jullie ook nog eens hun moeder moeten missen Dat is elke dag moeilijk, maar met de feestdagen die je meestal met je familie viert nóg moeilijker. Hopelijk kunnen jullie toch nog de aankomende dagen zoveel mogelijk genieten van andere dingen. @Anneke: wat mooi dat je een doos hebt vol met lieve dingen. En logisch dat je die kaarten niet kan weggooien, ik ook absoluut niet. Dat zijn allemaal herinneringen aan je kindje. Een nichtje van mijn man heeft pas geleden de zwangerschap moeten afbreken omdat haar kindje zwaar gehandicapt bleek te zijn en zij vertelde mij dat ze een kist heeft waarin ze alle herinneringen heeft gedaan. En af en toe schrijft ze een briefje/kaartje naar haar kindje om van zich af te schrijven en ook die doet ze in die kist. Ik wil zoiets ook gaan doen, dus zodra de babykamer weer in gebruik gaat gaan alle kaartjes in die kist. En ik denk dat ik elk jaar een verjaardagskaartje ga kopen en daar mijn gevoelens voor Delilah op ga schrijven en die ook in de kist doe. Zo hoop ik uiteindelijk toch een kist vol met herinneringen aan mijn meisje te hebben. @hier: ik heb er toch wel heel veel moeite mee dat het alleen de navelstreng was waardoor Delilah is overleden. Dan heb je een gezonde en voldragen baby en dan gaat het verdorie nog mis Ik merk dat ik het gewoon absoluut (nog) niet kan accepteren. Het voelt ook heel vaak alsof het allemaal niet echt is, alsof dit alles met een kennis gebeurt en ik van de zijkant mee kijk. Als ik foto's van haar bekijk voelt het soms net of ik het kindje van iemand anders bekijk. Ik denk dat dit mijn ontkenningsfase ofzo is, maar lastig is het wel want op andere momenten komt het dan weer keihard binnen. Ik merk ook dat mijn verdriet er moeilijk uit komt, ik kan het maar niet goed uiten. Ik blijf de laatste paar dagen heel vlak. Als dit zo blijft wil ik toch hulp gaan vragen. De gyn gaf al aan dat ze iemand in het zh hebben die gespecialiseerd is in rouwverwerking bij het verlies van een kind. @ovulatie: volgens de vruchtbaarheidscalculator zou ik vanaf dinsdag een beetje vruchtbaar zijn en zou ik morgen mijn ei moeten hebben. Maar ik heb dinsdag en vanochtend een ovulatietest gedaan, maar er is echt amper een streepje te zien. Ik heb de test van sensitest vandaan en er staat bij dat je ook hele lichte testresultaten kan krijgen; dat je amper tot geen streepje ziet en dan op de dag van je ei een lichtroze streep. Dus ik blijf nu maar elke 2 dagen testen, kijken of er verschil in komt. Ondertussen maken manlief en ik het maar gezellig Maar ik vind het wel verwarrend, zit meteen met veel vragen: was ik dan wel echt ongesteld vorige week? Is mijn ei al geweest? Hoe lang is mijn cyclus nu? Krijgt ik überhaupt wel een eisprong deze maand? Ik ben er dan toch weer meer mee bezig dan ik eigenlijk wilde. Ik wilde alleen weten wanneer mijn ei was en verder wilde ik het aan het lot overlaten...maar dat vind ik toch een stuk moeilijker dan ik dacht. En tegelijkertijd denk ik weer 'ik had helemaal niet bezig moeten zijn met mijn ovulatie, ik had verdorie al een baby!'. Zucht, emoties vliegen dus echt nog alle kanten op....
Zoooo. er wordt echt heel veel geschreven. Zoals Anneke ook zegt, ik ga proberen te reageren, maar op iedereen reageren wordt lastig... Iedereen weet toch wel dat hun bericht gelezen en door ons gelukkig begrepen wordt. Tenminste ik herken zoveel in jullie berichten. @Binalo, apart he, hoe je bij het praten met zelfs een mw je zo lekker groot kunt houden. Oftewel, ik zou daar ook niet zo veel aan hebben. Dus heb dat aanbod afgeslagen. Ik zoek zelf mijn mensen wel om mee te praten. Jullie!! En mijn zusje en mijn man. Wel fijn als je mensen om je heen hebt. Maar heel fijn dat ik bij jullie altijd terecht kan en geen reactie krijg 'hou nou eens op met je gezeur'. Zal niemand ooit zeggen, maar je hebt zelf al snel het idee dat je teveel zeurt. Klaagt etc... Fijn dat je ongesteld bent geworden. Liever natuurlijk een positieve test, maar nu kan je iig starten met ovutesten over een week of 10 dgn ofzo en dan maar kijken wanneer je ei springt. Ik ben ong. 2 weken na mijn bevalling begonnen en toen zag ik na een week ong een streepje verschijnen. En met die goedkope testen is het ook niet zo erg om een tijdje te testen. Erg he, de stap om weer naar het werk te gaan. Lijkt me een erg grote stap. @Daan, wat ontzettend heftig om eerst je moeder te verliezen en dan je zo lang verwachte kindje. Jeetje, tranen in mijn ogen. Kan het me echt niet voorstellen..... Maar die kerst, ja dat heeft toch wel echt een stuk minder happiness. Sterkte @Daisykesie, wat hebben jullie dat mooi gedaan, om je kaartjes en het rouwstuk in de babykamer te zetten. Dan kan je daar af en toe je verdriet ook wel kwijt of niet?? Wij hadden nog niks gedaan qua kamer. Moesten eerst de zolder verbouwen en konden dan de babykamer gaan maken. Deze weken zouden we dus druk in de verhuizing zitten. Nu gebeurd er vrij weinig :x We hebben de as van onze dochter hier thuis staan. Want onze zoontjes wilden afscheid nemen en zien hoe het eruit ziet. Nou ja prima, maar het moment om dat te doen is nog niet gevonden. Mijn dochter wil het absoluut niet zien. Is bang om dode mensen te zien. Dus dat wordt natuurlijk geaccepteerd en dus moet ik even tijd vinden met de jongens. Komt wel. En nadat zij het gezien hebben gaat de as naar het sterretjesveld op de begraafplaats. Dan hebben we een plekje om elk jaar naartoe te gaan en om een kaarsje te branden. Goed dat je tegen je vriendin hebt gezegd dat ze wel dingen moet zeggen, maar dat het wel lastig voor je zal zijn. Moet ik mijn grote zusje ook maar eens vertellen. Ze vertelde de dag voordat ik te horen kreeg dat Eva niet meer leeft dat ze zwanger is..... Lastige situatie dus. @Bee, fijn dat je langzaam weer opknapt en dat je niet meer vol aan het werk hoeft. Rustig aan!! Dat begrijpt iedereen en anders.... @hier Inmiddels ben ik alweer volop aan het werk. Ik werk vanuit huis, dus als ik een uurtje wil janken, dan kan dat gewoon. Heb wel wat projecten teruggegeven, want dat werd echt teveel. De week na de bevalling moest iets af en dat moest naar de gemeente, dus kon niet wachten. Toen heb ik me 2 uurtjes sterk gemaakt en kon daarna weer een paar dagen bijkomen.... Was niet echt handig. Vanuit het zkh hebben we van de vpk een kaartje gekregen. Omdat ze onze klachten had gehoord. Daarna hebben wij een mail gestuurd met 'verbeterpunten'. We hebben het maar positief ingekleed. Daarna weer een mail terug dat ze het jammer vindt dat we geen persoonlijk gesprek willen. Maar daar heb ik echt geen behoefte aan. Beetje welles nietes spelletjes wordt het dan met heel veel negatieve energie voor mij. Nee bedankt, dat doen we echt niet. We hebben alles gezegd wat er te zeggen valt. En nu hoop ik dat het zkh er iets van leert. Naar aanleiding van jullie reactie heb ik inderdaad de foto aan mijn kleine zusje laten zien. Dus ja, heb echt heel veel aan jullie hulp!! En die rotkerst, ja die kan me echt gestolen worden. Gisteren mn schoonmoeder op bezoek en die heeft het zo moeilijk en zwaar en weet ik veel wat allemaal. Ik kan het echt niet meer aanhoren. TOen ze eindelijk een keer vroeg hoe het met ging en ik zei 'lastig'. Zei ze 'ja dat sort dingen gebeuren'. Zo.... toen was de zin om haar buiten veprlichte nrs te zien wel weer even over. Blegh. Morgen laatste dag met de kinderen op school en nu heel hard aan het werk, want anders krijg ik het nooit af. Zou nog wel 3 uur hier door kunnen lezen, maar ja, het gebeurd helaas niet vanzelf. Morgen gaan we een weekendje weg met de kinderen. Zal wel weer wat tijden droevig zijn, maar dan hebben we iig voor hun een goed begin van de kerstvakantie. Jullie ook allemaal alvast sterkte met die 'gezellige' dagen
Pfff Daisykesie, wat heftig he. Dat ontkennen en dan toch dat het weer binnenkomt. Je lichaam beschermd je ook wel om niet alles gelijk te beseffen, maar het maakt het niet minder vervelend. Ik heb trouwens de ovutesten online besteld. Van die hele goedkope. Doen het prima en merkte de eerste ronde dat je idd geen knaltesten hoeft te hebben, maar dat je een paar dagen naast elkaar kan leggen en dan wel degelijk verschil ziet. En op of na de donkerste dag heb je je ei. Tenminste dat was het bij mij. Je kan trouwens ook ongesteld worden zonder ei. Mijn kleine zusje had pas 10 wkn na haar miskraam een ei. En toch wel netjes om de 4 wkn ongesteld. Help je hopen dat je ei gauw gevonden is. En dan op naar een zware zwangerschap met een vooral levend en gezond kindje. Vanmogen over een kerstwens nagedacht. Dacht wil niet een 4e kindje (heb ik al). Maar een levend kindje om lekker mee te knuffelen. Maakte me weer zo verdrietig. Ook om jouw bericht dan weer te lezen...... Zo veel verdriet om een kindje wat helemaal niet had mogen overlijden. En dan door zoiets toch. Getver.
Nog 1 dingetje... Hebben jullie je wel uitgeschreven voor eventuele zwangerschaps en babydozen?? Wij kregen namelijk van de week een brief van dela met herinneringskaartjes. En daar stond op de brief 'gefeliciteerd met je zwangerschap'. Erg slordig en erg confronterend, want ik dacht dat het over Eva ging, omdat we haar bij Dela hebben laten cremeren. Dus gelijk klacht aangegeven bij dela dat dat echt niet kan. Ze gaan erachteraan. Maar om voor jullie nare dingen te voorkomen.... Nu echt aan het werk. Concentratie is weer ver te zoeken. :x
Hi girls, Mn eerste (halve) werkdagje met cerclage zit erop. Was nog best pittig, dus nu rustig aan. Maar was oke om weer te gaan. @Anneke: avond met vriendin was fijn! En mijn werkgever heb ik gebeld dinsdag, maar spreek ik morgen op kantoor uitgebreider, ze was er vandaag niet. Wat vervelend dat je je zo rot voelde, heel begrijpelijk natuurlijk. Snap goed dat je je groot probeert te houden bij anderen, maar dat is soms heel lastig denk ik. Fijn dat werk je wat dat betreft afleiding biedt ipv dat het voor veel triggers zorgt. Kun je je gedachten even verzetten, al komt het er daarna dubbel zo hard uit. Wel fijn dat jullie bijna vakantie hebben, al had je nu met verlof moeten gaan... Vreemd idee he, je leven had er nu zo anders uit moeten zien. Die gedachten zullen nog wel even blijven. Tenminste, ik denk dat het bij alle belangrijke momenten zal zijn dat je beseft hoe anders het had moeten zijn. Gaan jullie eigenlijk ook nog weg of gewoon veel thuis samenzijn en met familie? Wat vreselijk voor je collega.. Ook al was het nog maar 9 weken, je toekomstbeeld is al meteen anders en jij begrijpt dat als geen ander. Fijn dat je er voor haar kunt zijn. @Binalo: goed nieuws dat je ongesteld bent geworden. ook al was je het liever niet geweest, nu weet je waar je aan toe bent en kun je idd met ovu's starten. Zou gewoon voor de zekerheid 4 of 5 dagen na je ongi starten, dan kan je m haast niet missen. Veel succes! Bij vragen stel ze gerust. Ik praat wel met iemand, maar de frequentie is inmiddels minder. Vooral over de traumatische bevalling (EMDR) en nu over de angsten. Ik vind het wel prettig, maar merk dat ik het steeds minder nodig heb. Prima natuurlijk. Praat ook veel met mijn man en mijn ouders, heel fijn. En heb contact met iemand die vorig jaar haar dochtertje verloren is en inmiddels gelukkig een zoontje in haar armen heeft mogen sluiten. Positief voorbeeld dus . En heel fijn om met haar contact te hebben. @Daisykesie: het blijft zo oneerlijk dat het door de navelstreng kwam en dat je meisje gewoon gezond was. Dat valt ook haast niet te accepteren. Dat het soms niet echt voelt herken ik. Heb een hele tijd gehad dat ik dacht: maar ons mannetje komt gewoon weer terug, het komt vanzelf goed. En dan weer het besef: nee het komt nooit goed, hij komt nooit goed. Incl duizenden tranen. En ongeloof. Dat het soms net een film lijkt, over iemand anders lijkt te gaan is denk ik onbewuste zelfbescherming tegen de emoties, maar die komen/moeten er vroeg of laat idd uit. Al laat je het toch ook best vaak toe? Als je zelf het gevoel hebt dat je teveel opgekropt verdriet hebt, helpt het idd misschien om met iemand te praten. De eerste keer dat ik bij mijn psych binnenstapte, zat ik amper op de stoel of ik was onophoudelijk aan het huilen. Voor mij was het een plek waar ik juist alles eruit kon gooien. Misschien voor jou ook wel. Oja, ovu-kalender is niet echt betrouwbaar, zeker zo kort na je bevalling niet, misschien is je cyclus nog wat anders dan normaal. Kan me voorstellen dat je geen zin hebt in ovu-gedoe, maar als je het toch serieus wilt proberen dan een tip: ik zou wel elke dag, dus niet om de dag, ongeveer dezelfde tijd een test doen, anders kan je je piek missen (bij mij lopen ze bv niet echt op maar heb ik opeens een knaltest). Ik zou dus gewoon doortesten, elke dag, en dan vind je m vast vanzelf. En gezellig blijven maken. En na de positieve ovu nog 2 dagen gezellig maken . @Dewendy: wat goed, alweer volop aan het werk. Heel knap. Een welles-nietes situatie met je vk zit je idd niet op te wachten, het is jammer dat ze niet gewoon toegeven dat ze het anders hadden moeten doen. Goed dat jullie hebben kunnen zeggen dat jullie willen en meer kun je ook eigenlijk niet doen. En die kerst: liefst sla ik het dit jaar ook over. En met je schoonmoeder helemaal, wat een opmerking, echt niet gepast. Zou er ook klaar mee zijn. Wat slordig van Dela! Ik heb me zoveel mogelijk uitgeschreven bij alles, soms komt er nog wat. In het begin werd ik er woest om, daarna legde ik het gewoon bij het oud papier en inmiddels bekijk ik het natuurlijk met een andere blik weer. Maar vond het ook heel lastig soms! En heel onzorgvuldig. Waar gaan jullie naartoe het weekend? Ondanks dat je er nog niet zoveel in in hebt, misschien doet het jullie wel heel veel goed. Geniet ervan met jullie gezin! @Conejita: zag dat jij ook nog had gereageerd op mijn mannetje. Lief! Wat voel ik me trots. @hier: vandaag dus 1e halve dag. Was nog best pittig en was blij om weer thuis te zijn: meer pijntjes, en werd daar toch wat onzeker van. Heb het zkh gebeld maar schijnt normaal te zijn. Ook opeens weer wat bloedverlies, maar is waarschijnlijk nog van een hechting die door het meer bewegen opnieuw wat ging bloeden. Moet wel echt nog vertrouwen krijgen in mn cerclage hoor! Kijk erg op tegen morgen: ga dan met mijn werkgever bespreken hoe en wat vanaf nu. Ze weet van het advies van 50%. Maar een lieve directe collega vertelde dat mijn leidinggevende had aangegeven dat ik ook nog thuis ga werken, en prima vanuit huis kan bellen en mailen met contactpersonen. Nou, ik wil bij uitzondering best iets afronden thuis, maar ik ga dus niet structureel de resterende 50% thuiswerken. Dat heeft geen enkele zin, wat heeft het dan voor nut. Voel me er even naar bij, moet dus morgen alsnog beargumenteren wat wel en wat niet, terwijl ik dacht dat het duidelijk was. Gelukkig staan mijn directe collega's compleet achter mij, dus dat scheelt. Zo blij met hen. Maar ben blij als morgen achter de rug is. Hebben jullie eigenlijk nog kerstfeesten van jullie werk? En gaan jullie heen of slaan jullie over?
Zullen we eens proberen of we korter en bondiger kunnen zijn (vooral een uitdaging voor mezelf trouwens )?
Hihi, goed idee om wat bondiger te zijn...ik ga het iig proberen (voor mij ook een uitdaging!) Wat een onzin trouwens van je werk, alsof dat idd nut heeft om die andere 50% thuis te werken. Dan moet je alsnog voor 100% concentreren. Elke dag ovutesten is een goed idee, heb alleen gister niet getest maar wel dinsdagavond geklust haha Waar kopen jullie de ovutesten trouwens? @dewendy: ik heb me nergens voor uitgeschreven eigenlijk, maar tot nu toe nog geen brieven oid ontvangen (het is morgen 6 weken geleden dat Delilah* stil geboren werd).
Ik ga het ook proberen, wordt lastig denk ik. K heb ze bij zwanger en kids gekocht online. Heb eventueel code bij bestelling van 10,00krijg je met die code 10 ovulatie testen er gratis bij. Xx
Haha laten we gewoon kijken of het lukt, ook niet erg als het niet lukt. Persoonlijk vind ik het niet erg hoor om alles te lezen en te reageren . Maar kan me voorstellen dat jullie soms last hebben van mijn lange epistels haha. En we hebben ook gewoon veel te vertellen en te delen en iedereen is altijd zo attent om op iedereen te reageren. En dat is alleen maar heel fijn. We zien het wel . Als je maar je verhaal kwijt kunt. @Daisykesie: ik heb net als Khloe die van Z&K besteld. Heel voordelig en heel duidelijk.
Bedankt voor de tip meiden! Deze zijn toch weer een stuk goedkoper dan die van Sensitest Oh, en een code voor extra testen is altijd welkom natuurlijk
Bah krijg nu toch meer pijn, nasleep van vanmorgen denk ik maar ben bang dat ik te snel weer begonnen ben... snap er niets van, dat het zo lang duurt. Denk dat ik m'n werk maar laat weten dat morgen m niet gaat worden..