Ik vind het aardig bizar als je al lang bezig bent en 3 miskramen hebt gehad dat de gyn aangeeft niks te kunnen doen? En je weer naar huis gestuurd wordt. Volgens mij mag je na 3 miskramen ook laten onderzoeken of er misschien iets is waardoor de miskramen gebeuren. Ben benieuwd wat onze gyn aangeeft eind januari.
Ik moest voor de onderzoeken naar de afdeling gynaecologie in het ziekenhuis, dat vond ik echt niks. Had ik eerst een gesprek met een co-assistent en dan moest ik wachten op de gynaecoloog, heel klinisch allemaal. In de wachtkamer zat ik daar tussen allemaal zwangere vrouwen, terwijl ik juist niet zwanger kon raken. Dat vond ik ook verschrikkelijk. Toen ik hoorde dat er 10 minuten verderop een speciale fertiliteitskliniek zat, ben ik gelijk overgestapt, omdat ik daar veel meer vertrouwen in had. Moest wel wat dingen regelen, zoals nieuwe doorverwijzing en het zaadonderzoek moest overnieuw enzo. Maar ik vond het echt een verademing. Er werkte daar hele lieve mensen en ze probeerde om de afspraken buiten werktijd te plannen. En de wachtkamer was gewoon gezellig met kleur, muziek en leuke tijdschriften en je kon gewoon thee en koffie pakken. In de week van de iui moest ik er 3x per week heen en was dan blij dat ik niet naar dat kille ziekenhuis hoefde.
Wat fijn dat je kon overstappen naar een kliniek dichtbij. Ik heb geen idee of er een kliniek vlakbij zit. Amc etc zit redelijk in de buurt. Ik vind dat inderdaad ook vreselijk in het ziekenhuis, ik zit ook elke keer letterlijk tussen de zwangere vrouwen met dikke buiken. Vind het elke keer weer heel confronterend. Hebben ze in de kliniek meer aanvullend onderzoek gedaan?
Nee dat niet, wel opnieuw een echo. Maar het ziekenhuis heeft mijn dossier doorgestuurd, had daar ook al een hsg gehad. Ze wilde in het ziekenhuis al starten met iui met lichte hormoonstimulatie en in de kliniek kwamen ze tot dezelfde conclusie. In het ziekenhuis was het waarschijnlijk ook goed gekomen, maar voelde me veel prettiger in de kliniek. Ik ben bij MCK (medisch centrum kinderwens) in Leiderdorp geweest.
Die onderzoeken hebben we gehad. Bloedonderzoeken allemaal na twee miskramen en chromosomen na drie onderzoeken. Yup alles is bekeken. Sowieso zijn we nog geen jaar verder en iui heeft geen zin omdat wij gewoon vruchtbaar zijn. (80-90% eigen kans!) voor ivf komen we niet in aanmerking, eventueel als mijn eileiders dicht zitten maar dat zal wel niet. Als ik de hsg heb gehad wijken we uit, ik wil wel graag ff de foto gezien hebben en als er dan geen actie is dan zoek ik het zelf.
Tsja en sinds vandaag weet ik ook dat ik in 2014 geen positieve zwangerschapstest zal vasthouden, tis weer niet gelukt . Is het heel erg als ik zeg dat ik de moed verlies, niet eens meer verdrietig ben maar gewoon boos op mn lijf en er steeds minder in geloof? Maar inderdaad zijn we 'gewoon' naar huis gestuurd. Op basis van allerlei berekeningen, goede uitslagen van zaadonderzoek, echo's en hsg wordt dan gezegd dat we het ondanks mijn leeftijd (36) zelf moeten proberen. Tuurlijk ben ik blij dat de onderzoeken goed waren maar des te teleurstellend is het weer iedere maand. Wanneer kom je eigenlijk in aanmerking voor een vervolgtraject zoals IUI of IVF? Moet er dan iets gevonden zijn in de onderzoeken? Want over een jaar ben ik dus 37..
Wat zwaar balen zeg, ik had dat ook. Werd voor de laatste keer in 2014 ongesteld, ik was zo boos en verdrietig tegelijk. Zag het even helemaal niet meer zitten.. Elke maand weer een achtbaan van emoties! Ik heb geen idee wanneer je ervoor in aanmerking komt. Ook bij ons kunnen ze niks vinden. Ik moet eind januari weer naar de gyn op de fertiliteitspoli. Ik moest nog een half jaar door na mn laatste mk. Nog 1 en ik ben 6 cyclussen verder. Hebben nog 2 cyclussen voor de afspraak. Ik hoop zo dat het daarvoor nog lukt. Maar zie het somber in. Hoe lang waren jullie bezig in zn geheel?
Ik herken je verhaal heel erg, behalve dat ik geen miskramen heb gehad. Wij zijn nu anderhalf jaar bezig voor een tweede en mogen ons deze zomer pas weer melden. Ik ben in 2010 bevallen van ons zoontje (weliswaar met een bak aan complicaties/vroeggeboorte etc etc) maar volgens de gyn kan ik dus 'gewoon' zwanger worden en moeten we het zelf de komende tijd proberen. Alle onderzoeken (zaad, echo's en hsg) waren ook goed. Ik wil natuurlijk ook gewoon op de natuurlijke manier zwanger raken maar ik wordt er niet jonger op. Fijn dat je bijna terug kan naar je gyn maar ik hoop echt voor je dat het voor die tijd raak is! En anders ben ik heel benieuwd wat er dan gebeuren en wat de gyn zal zeggen. Ik ben ook boos op mn eigen lijf en als ik dan om me heen zie dat de een na de ander zwanger raakt.... grrrr. Ik vind het ook zo moeilijk om positief te blijven. En voor het eerst vroeg mijn zoontje ons laatst of hij ook een broertje of zusje mocht. Slik slik slik.
Dat herken ik ook enorm, onze knul is inmiddels 6 wordt in maart 7. Hij zegt ook vaak mn kindjes uit mijn klas hebben allemaal een broertje en een zusje. Waarom heb ik die niet? Hij benoemde laatst ook als ik een broertje of zusje krijg dan mag die wel op mijn kamer. (Echt zo lief, hebben een lege kamer over) Heel wrang, veel collega's zijn zwanger, oud klasgenootjes zie t allemaal voorbij komen op fb. Daar kan ik soms ook heel verdrietig van worden. Mn partner is daar in tegen heel rustig en positief, die zegt ook. Het komt wel als het onze tijd is. Als de ovulatietesten oplopen, geeft hij aan wanneer hij denkt dat het beste is. Heel lief. Wat naar van je zware bevalling, wel alles goed gekomen met je kindje?
We kunnen een boek schrijven over de medische toestanden met mijn zoontje maar het gaat nu heel goed gelukkig. Ik zal als ik zwanger raak wel meteen onder strenge controle staan maar ja, moet ik wel eerst zwanger worden . Manlief staat er ook positiever in als ik maar is natuurlijk ook iedere maand weer teleurgesteld. Maar goed, inmiddels is de boosheid ietsje gezakt en gaan we deze maand weer voor nieuwe kansen. Het moet toch een keer lukken! Ondertussen droom ik maar van het moment dat we zoonlief kunnen vertellen dat zijn wens uitkomt.
Logan, ik kwam op deze pagina door jouw verhaal. Ik herken me er helemaal in. Ik heb ook al 3 mk-en gehad ook daarna alle onderzoeken in NL laten doen (chromosomen, bloedstolsels, stofwisselingsonderzoek etc) waar gelukkig niets uit is gekomen. 19 maanden bezig ondertussen. Let btw op dat deze onderzoeken niet allemaal vergoed worden. Wij kregen een rekening van 800,- binnen. Wij komen daardoor ook voor geen andere behandeling in NL in aanmerking buiten de provera kuur na elke mk en clomid. Daarom heb ik een een afspraak gemaakt in het UZ in Gent. Flinke wachttijd, dus ik dacht je kan maar ingeschreven staan. Net klaar met een kuur provera (die reset de hele boel) en wachten wanneer ik met clomid mag beginnen. Maar nu bleek tot stomme verbazing dat ik gister ineens 2 streepjes had op de test. Is eigenlijk niet echt mogelijk met provera, maar we wachten de eerste echo maar heel voorzichtig af. Kan het niet geloven.
Ha Meiden, Net dit stukje van het forum zitten lezen en ik kan me ook bij jullie aansluiten. Ik herken me in heel veel van jullie verhalen!! Wij morgen weer naar de gyn voor controle of de baarmoeder schoon is na MA. Als dat goed is hebben we een gesprek over hoe nu verder. We hebben al miskraam en vruchtbaarheidsonderzoeken gehad. Onze kans op natuurlijk zwanger worden ligt op 50% volgens de gyn. Maar in 2.5 jaar tijd ben ik nu twee keer zwanger geweest, maar allebei in een MA gestopt. De verloskundige hier noemde ook dat centrum in Leiderdorp. Maar dat is bij ons vandaan wel bijna een uur rijden. En als je er dan meerdere keren in de week naartoe moet... weet niet of dat zo handig is!!