Nou, ik had juist gewild dat ze wat meer aandrongen toen ik stopte met bv. Ik was dus zo'n onzekere mama die volledige vertrouwen had in het cb. Omdat ik hun advies aannam, was mijn productie gekelderd en ze hebben niet eens een lactatiekundige geadviseerd.
Dit dus. Een instantie als het CB zou mensen met meerdere opvoedstrategieen moeten kunnen helpen, maar daarentegen zijn ze meestal van enkel 1 soort opvoeding. Ontzettend onprofessioneel. Als ik dat soort advies wil, kan ik ook aan de buurvrouw gaan vragen hoe zij vindt dat ik m'n kinderen moet gaan opvoeden... Ik snap de vijandigheid dus wel. En voor de goede orde: de VPK en de arts zijn beiden qua mens prima personen. Kan goed met ze door een deur, maar als het op hun adviezen aankomt....
Moet eerlijk bekennen dat ik op het cb de vragen ook vaak beantwoord met wat ik denk dat ze willen horen. Heb geen zin in gezeur. Dus ja en amen Hier wel de ervaring dat als ze vragen of alles goed gaat en je verteld een klein probleempje ( bijvoorbeeld dat de kleine even een paar daagjes minder drinkt) het probleem enorm word opgeblazen, inclusief huisartsbezoek en nieuwe voeding uitproberen. Terwijl ikzelf denk: we hebben allemaal wel eens wat minder honger, trekt wel weer bij. Mijn zusje moest naar de huisarts met de kleine want de wv vond hem sloom (was net wakker). Ze ging dus erheen en de huisarts was woest. Er was niks aan de hand en vond het maar bangmakerij. Mijn zusje was ook erg overstuur en zoiemand die alles aanneemt en alle adviezen opvolgt. Ook met 3 maanden gestart met groente omdat ze dat zeiden. Nu dus de conclussie: ik ben altijd erg snel klaar zeg gewoon wat ik weet wat ze willen horen en eventuele probleempjes kan ik prima zelf uitkomen.
Ik zeg niets meer. Het gaat goed en dat wat niet goed gaat, loopt via de kinderarts of de KNO Ben dus altijd snel weer weg
Niet helemaal met je eens. Een goede zorgverlener hoort als een moeder aangeeft te willen stoppen eerst te achterhalen of de moeder echt wil stoppen, of dat ze diep in haar hart door wil gaan, maar zich overweldigd voelt door de situatie en om die reden zegt te willen stoppen, terwijl ze daar eigenlijk niet achter staat.
Hier houden ze geen rekening mee dat hij te vroeg is geboren. De laatste keer hij eet nog geen brood maar met bijna 7 maanden moet dat wel. Ja maar hij was toen 5 maanden 3 weken.sabbelen deed hij wel maar toen at hij dat nog niet.nu ondertussen wel (8 maanden en bijna een week gecorrigeerd bijna 7 maanden.)
De laatste keer dat ik er was had ik gezegd dat hij de laatste tijd wat vaker wakker werd s'nachts omdat hij steeds naar zijn buik rolde en dan ging huilen, werd ik de week erna opgebeld of hij nu wel doorsliep, vond dat zo raar. Dus ik gaf aan dat hij nog steeds draaide in zn slaap, toen zei ze dan moet je er maar snel voor gaan zorgen dat hij ook weer terug draait naar zn rug. Ik heb maar ja gezegd maar dacht echt bij me eigen, zodra hij er aan toe is gaat hij vanzelf wel terugdraaien. De eerste keer dat ik bij het consultatiebureau kwam toen was hij gewogen en gemeten en daarna moest ik naar de arts, kreeg ik gelijk te horen dat ik binnenkwam hij is te zwaar en te weinig gegroeid, dus ik zei tegen haar, hij krijgt het aantal flessen volgens het boekje en qua lengte, ik kan toch moeilijk aan zijn benen gaan trekken, zegt ze ja, ja moeilijk wat we daar mee moeten, nu zit hij op de +1 lijn qua lengte en zegt ze hij is wel lang hé, ik denk ik ga dr niet meer tegenin het is nooit goed.
Wat een fijn topic dit! Hier ook al aardig wat vreemde adviezen gekregen. Dl heeft altijd op de bovenlijn gezeten(in mn buik al) bij de controle met 3 maanden kregen we advies om 1 of 2 voedingen overdag te vervangen door water! Omdat ze te dik was en daar heel haar leven last van zou houden. Dat hebben we natuurlijk niet gedaan! De keer erna hadden we een ander... Die vroeg of we t advies hadden opgevolgd... Ik: nou nee... Snap ik zei ze! Wat een stom advies heb je gekregen zeg! Zelfs t cb zelf vindt hun adviezen dus niet altijd even goed!
Weet je wat ik het gekke vind? Hoe kan het nou dat de adviezen zoooo uiteenlopen? Het lijkt wel of ze allemaal hun eigen richtlijnen hebben... da's toch raar? Je zou toch zeggen dat ze ongeveer hetzelfde hanteren?
Zelf nooit problemen met CB gehad. Vind het overigens ook vreemd dat er verschil in advies zit tussen de verschillende bureau's. Vind het ook wel raar dat mensen hier zeggen het gewenste antwoord te geven op vragen die gesteld worden en zelf wel antwoorden kunnen vinden op problemen. Waarom ga je überhaupt dan nog naar CB? Als je je eigen boontjes kunt doppen en je zegt alleen maar wat ze willen horen dan heeft het toch geen meerwaarde om erheen te gaan? Het is niet verplicht, neem aan dat iedereen dat weet.
Om even op mijn voorganger te reageren..... Ik ga enkel naar het CB nog voor de vaccinaties, maar zelfs dat aangegeven te hebben, blijven ze vragen stellen. Daar geef ik dan kort een eerlijk antwoord op, op zo'n manier dat het ze ook duidelijk wordt dat ik weet waar ik het over heb. Denk dat er ook veel goede CB's zijn met mensen die een goede begeleiding bieden aan ouders, maar helaas zijn de verschillen erg groot. Misschien heeft dat ook te maken met de plek waar je woont.......
Nee joh, dat moeten meteen twee potjes Olvarit per dag zijn... Ja, dan maakt het wel verschil neem ik aan...
Hier beginnen ze elke keer over het feit dat mijn beide zoontjes een te klein hoofd hebben voor hun lengte etc. En ik blijf ze iedere keer vertellen dat mijn partner en ik beide een kleiner dan gemiddelde hoofdomtrek hebben dus dat je dan niet kunt verwachten dat de kinderen een groot hoofd hebben. (En dan nog wat zou ik moeten doen tegen een te klein hoofd, rietje erin en opblazen tot juiste proporties?) Maar verder zijn ze hier echt heel aardig en hebben ze ervoor gezorgd dat mijn oudste sneller naar de psz mocht.
De eerste keer dat het CB thuis langs kwam kreeg ik elke te horen dat mijn zoontje te dik is en dat kreeg ik elke maand te horen! Ja mijn zoontje zit op de +2 lijn met lengte en gewicht! dus vorige maand was ik er een beetje klaar mee en vroeg waarom ze dat vonden? Nou deze dame vond dat het niet zo was dus heb haar vriendelijk verzocht of ze dat ook wou delen met haar collega! Wat ik wel altijd raar vind is hun advies met voedingen zo snel mogelijk minder flessen en met 4 mnd vast voedsel. Ze vonden het raar dat mijn zoontje nog niet veel bijvoeding at en nog op 5 flessen zat toen was hij net 5 mnd. Wel vertel ik hun duidelijk hoe wij het doen en dat advies welkom is maar dat ik me niks laat opleggen. Al die schema's zijn heel leuk maar als zoontje het niet wilt kan ik hem moeilijk dwingen.
Ik kom voor het wegen en meten. Voor de vaccinaties en vooral bij de arts voor het onderzoeken of alles nog in orde is. Straks ook de oogtesten. De adviezen hoor ik aan maar zoals ik al zei, ik meld geen kleine probleempjes meer. Er word dan teveel op vastgepint. Niet door arts maar door de wv. Misschien niet duidelijk uitgelegd maar bij vragen als: hoe gaat het slapen/drinken/omrollen/weet ik veel wat nog meer. Dan is mijn antwoord dat wat ik weet dat ze willen horen: goed hoor! Daarin kan ik zeker mijn eigen boontjes wel doppen. En het is niet alsof ze doorvragen hoor. Het is rikketikketik op het toetsenbord en door naar de volgende vraag.
Lastig als CB niet naar het zin is. Bij mij dus wel goede ervaring, maar vriendin van mij die haar CB 12km verderop heeft zitten krijgt hele andere adviezen voor haar kleintje van een week ouder dan de mijne. Het hangt er dus gewoon vanaf wie er op het CB zit.
Ik heb twee "rare" adviezen gehad. 1. Mijn dochter bleef afvallen na de geboorte. Toen ze bijna twee weken oud was kwam ik bij CB dat ik wilde stoppen met borstvoeding. Ik had heel sterk het gevoel dat borstvoeding, hoe graag ik het ook had willen geven, niet het beste voor mijn kind was. Met kolven kwam productie nauwelijks op gang en wat er uit kwam leek meer water dan melk (ik heb 11 weken lang aan de antibiotica gezeten vanwege blaasontsteking). Dat mocht niet van het CB ( althans die indruk kreeg ik). Ik moest door blijven kolven totdat ik weer beter was en in de tussentijd aanvullen met kunstvoeding. Dat ging zo tegen mijn gevoel in dat de tranen in mijn ogen sprongen. Niet heel gek lijkt mij als je net voor het eerst moeder bent en je kind blijft afvallen. Volgens het CB was het wel heel gek, waardoor ze een notitie hebben gemaakt dat ik een risico liep op postnatale depressie. Ieder bezoek bij het CB begint nu steevast met de vraag hoe het nu met mij gaat en of ik nog donkere gevoelens heb. En hoe goed ik het ook vind dat ze alert zijn op pnd, vond ik het wel ongelofelijk irritant. Want nadat ik toch was gestopt met de borstvoeding en het met dochterlief weer goed ging, was er met mij niets meer aan de hand. Het was gewoon dat ene ding waar ik voor mijn gevoel geen zeggenschap over had. 2. Onze dochter is uiteindelijk heel erg goed gaan aankomen. Heeft een tijdje rond de +2,5 lijn gezeten. Nu zit ze iets onder de +2 en met de lengte iets boven de +1 lijn. Het groeit naar elkaar toe in ieder geval. Onze dochter eet overigens altijd gezond. Geen koekjes of snoep, alleen maar water, (karne)melk of verse sinaasappelsap. Bij het laatste bezoek (rond 18 maanden) aan het CB kregen we te horen dat we nu toch echt op moeten gaan letten. We kregen een folder mee met ontzettend handige tips die wij ook erg goed vonden passen bij een dreumes ("cynische modus aan") - beperk het aantal uren gamen achter de computer - maximaal een glas cola of andere softdrink per dag - geef uw kind op voor een teamsport En zo waren er nog een paar waar we echt niets aan hadden voor een kind van 1,5.
Ik wil even een tegengeluid laten horen Ik heb juist hele goede ervaringen met mijn cb. Gaan mee met het kind, kijken niet naar de cijfertjes en grafieken maar echt naar mijn kind. Hebben ook gezegd dat ik met 4 mnd eventueel zou mogen starten met vaste voeding, maar toen ik direct aangaf nog minimaal een maand te willen wachten zeiden ze alleen maar 'helemaal prima, doe waar jullie je goed bij voelen'. Toen het niet helemaal lukte met brood eten in het begin (hij verslikte zich continu, zowel bij grote als bij kleine stukken) raadde ze me aan eens te kijken naar de rapley methode. Ik kende dat al en deed dat ook al, dus voor mij niks nieuws, maar het feit dat zij daarvan op de hoogte zijn verraste mij zeer aangenaam!
Ik ben bij mn oudste braaf naar het CB gegaan en bij de jongste alleen voor zijn eerste prikjes ( DKTP ) en vanaf een jaar ben ik niet meer geweest. Toen ik de arts sprak over zijn koemelk allergie, ik had een super arts die mij helemaal begreep, gaf ik aan dat ik ivm zijn kippen ei allergie de BMR wilde uitstellen en zij stond daar helemaal achter. Nu ben ik verhuisd en hebben we een wat mindere arts ( Oud, beetje warrig, niet echt op het kinder niveau ) en een verpleegkundige die het goed weet te brengen maar waar ik weinig boodschap aan heb. Ik ga dus alleen voor prikken en bijv de oogtest naar het CB en alle tussentijdse afspraken niet. Ook zeg ik gerust "Je mag kijken hoe het gaat met ons kind maar die vragenlijst daar werk ik niet aan mee". Wat ik typisch vind is dat zoveel moeders iets "moeten" van het CB. Moeten bijvoeden, moeten laten huilen, met BV moeten stoppen of doorgaan. Ik heb niet zoveel te moeten gelukkig! Ik heb wel de ervaring ( Bij mezelf en bij een nichtje ) dat ze jonge moeders van hun 1e kind graag onzeker maken, bij een 2e hebben ze meer vertrouwen in je ofzo.