Als je stopt met de bv heeft je kindje nog steeds reflux en kiss, dus waarom denk je dat je dan minder gestresst zult zijn? Ik verwacht geen antwoord, maar denk daar zelf maar eens over na. Misschien kom je dan wél met een goed argument om te stoppen. Of juist om het niet te doen
Wel frapant dat jullie je zo herkennen in mijn verhaal...wel een oplichting voor mij... de ka vertelde mij dat ze twee weken medicatie moest gebruiken, kijken of het helpt want het kon ook 'eenfase' zijn... ik werd er zo boos om en ging daardoor ook twijfelen...ben ik nou gek?? Maar nee...gek ben ik dus niet...de ka is gek Ik heb een little frog doek... er werd mij verteld door draagconsulent dat rugpijn kan komen door ontzwangeren en het nooit hebben gedragen van een kindje ...zou vanzelf beter worden...
Nou nee gek niet! Maar sommige reflux gevallen (niet alle!!) trekken wel vanzelf Weer weg met de tijd omdat heel veel if bijna alle kindjes last hebben van reflux verschijnselen. Hier direct de leefregels gaan toepassen en net toen het op zijn hoogtepunt was en wij medicatie zouden gaan gebruiken nam de reflux af. Het is er zeker nog maar baby lief heeft er minder last van en zit beter in z'n vel. En dit kwam zo rond de 13/14 weken. Dus wij zijn niet meer begonnen en "de dramatijd " was echt even een fase. Maar nu zitten we weer met de volgende dingetjes, problemen en een "fase" Het is gewoon enorm lastig allemaal! En behalve steeds vanalles proberen en de tijd laten verstrijken kun je niets doen. Maar alles wordt uiteindelijk beter! Ik hoop dat de Kiss goed weggeholpen is en dat de medicatie aanslaat en dat je goed kunt gaan genieten. 1 ding weet ik in elk geval nu zeker die droombabys zijn juist vaak de uitzondering! De onze zijn juist reuze normaal Veel succes en fijne feestdagen.
Herkenning (van mijn oudste)! Hier ook verborgen reflux (zonder medicatie), snel overprikkeld, gevoelige darmpjes (onrijp), sliep niet overdag, sliep 's avonds slecht in, huilde veel, veel onrust in haar lijfje... En ik herken me ook in jouw reactie erop. Ik was ook boos en teleurgesteld dat het zo liep nadat ik zo gevochten had voor mijn meisje, en dat ik niet kon genieten van haar. Dus het roer omgegooid, de "ideale baby" en "ideale mama" ideeën losgelaten, de regeltjes overboord gegooid en gewoon "ons ding" gaan doen, wat voor ons werkte: - haar 23/7 (niet 24!) bij mij houden - zo'n 15 keer per dag drinken (zonder op de klok of weegschaal te kijken!) - dragen - bij mij laten slapen - in vrolijke momenten samen leuke dingen doen en bewust even genieten - in buiklig te slapen leggen (beter voor haar onrust, woelde minder, beter voor haar darmen...) En wat toen nog het állerbeste werkte... 1u elke dag, ging mijn man met haar de deur uit in de draagzak. In dat uur douchte ik, verzorgde mezelf, relaxte, of deed een power nap... wat dan ook, iets voor mezelf. De wetenschap dat elke avond er dat uurtje zou komen, deed ook al heel veel voor mij. Ik ben mijn man nog steeds dankbaar hiervoor. Borstvoeding heeft hier verder veel meer goeds gedaan dan slechts. Ik ben blij te lezen dat je ook zelf snel tot dat besef bent gekomen. Als er 1 ding is waar ik oneindig dankbaar en blij om ben, dan is het dat ik haar dat heb kunnen geven ondanks al het andere.
Ik ben savonds ook zo blij als mijn man thuis is...hij doet dan eigenlijk alles (ik voed dan alleen) maar een keer de deur uit zonder baby is ook niet verkeerd om te doen nee... Het is niet zo dat mn dochter de hele dag (meer ) huilt... maar overdag is die slaap gewoon waardeloos... ik hoor en zie de voeding omhoog komen en dan kan ze niet meer in slaap komen... de ene keer schreeuwd ze als de voeding opkomt maar lang niet altijd... Dus ik vraag me ook af 'is het misschien gewoon een slechte slaper? Og heeft ze echt last van die voeding?" Ik zie dat ze wil slapen (oogjes vallen dicht en ze is na een dag met weinig slaap niet meer te genieten) maar op een of andere manier lukt het haar niet... Ze word dan ook onrustig... Ben niet zo van de medicatie als het niet nodig is...dus hoop dat ik haar niet met medicatie volgooi terwijl het ookbinnen een aantal weken weg kan zijn...snappen jullie m nog? Hadden jullie kindjes het al vanaf de geboorte? Bij ons sliep ze de eeerste twee weken als een roosje (op haar zij) en daarna heeft het, niet slapen, zich gewoon opgebouwd...totdat ik dacht 'he?! Haar voeding drijft in haar mond!"
Snap ik. Had ik ook. En toen hoefde het ook ineens niet meer. Maar als het zo was gebleven had ik het WEL gedaan hoor. Want hier sliep hij overdag ook niet en huilde wel alleen maar en vocht tegen zijn slaap. Bij mij kwam de ommekeer toen mijn man een week op oefening was (militair) ik was helemaal alleen en dat was dus dag en nacht er mee bezig zijn.Nou toen was ik zelf kapot en huilen. Vanaf toen leuke dingen gaan plannen.Zelf de deur uit (even stad in, sporten, zonnebank, kapper, iets met vriendinnen etc) En vooral. Mijn mind set. Ik was ook zo bezig met HIJ moet SLAPEN overdag. Hij MOET in een bedje. HIJ MOET volgens de schema's CB gevoed worden. En toen ik het losliet en steeds wel bedje probeerde maar hem vervolgens anders gewoon weer in de doek nam ging het goed. Hij sliep tenminste en was uitgerust. En ineens was het bedje ook goed. En 2 uur slapen ook.Zo raar. Alsof hij het voelde! Ik heb echt wel 12 uur overdag gedragen. En achteraf gezien. Was dat best wel lekker Hij is nu zo beweeglijk hij wil vooral trappelen dus vindt de doek niet echt iets meer Je weet het gewoon niet wat er precies is. Dat is ook het lastige. Meer dan jij al doet kun je dus niet doen.
Ow echt?? Hoe is t mogelijk...hoe kan doe reflux dan oneens 'opgelost' zijn?meestal gaat reflux toch pas rond een jaar over? Is het na doe tijd ook niet meer teruggekomen? Hier is het wel zo dat ik van te voren moet kiezen of ik haar in doek ga dragen of in bed ga leggen... als ze toch niet slaapt krijg ik haar (omdat ze dan overstrekt) nirt meer in het doek
Nee de arts heeft het uitgetekend het gaat om dat het sluitspiertje van de maag naar de slokdarm niet goed werkt. En dat trekt bij met tijd. Alleen bij de een dus iets langer dan bij de ander. Hij heeft het wel nog sommige dagen maar stukken stukken beter!
Ja inderdaad! De oudste gaf ook veel terug. Niet genoeg voor reflux, maar toch zat alles onder. En ineens was het over. Weet niet meer wanneer
Wat fijn dat jullie geen medicijnen nodig hadden! Ach ja, ik denk ook maar zo, er zijn tientalle kinderen die dit hebben gekregen, het zal te vergelijken zijn met een Rennie ofzo? We proberen het gewoon 2 weken, de derde week moeten we zonder doen, kijken wat het verschil is en of het echt daaraan ligt... als het dan gewoon goed blijft gaan hebben we het ook niet nodig... en anders, tsja, dan hebben we geen andere keuze
Idd het maagklepje is bij baby's nog niet goed, vandaar dat de meeste baby's reflux klachten hebben. Echter groeien de meeste baby's er rond de 3 maanden overheen. Onze zoon is sinds 3 weken ook zo veranderd. Van heel veel huilen naar een vrolijk tevreden kereltje. De onzekerheid herken ik wel. Bij het opvoeden van je eigen kind komen zoveel emoties bij los, dat je over alles gaat nadenken en twijfelen.
Ongeveer he De gedachte dat het met de dag beter gaat geeft mij meer rust. En het gaat ook met de dag beter, want elke dag leer je je kleintje weer iets beter kennen
Yep. Echt. En er zal altijd weer iets nieuws zijn maar je gaat er steeds beter mee om ook. Helemaal eens met Blemma
Nee precies Nog een vraag: Hebben jullie nog tips om haar na die 45 minuten weer in slaap te krijgen? Volgens mij heb ik alles geprobeerd ( ze heeft dan nog slaap, gaapt etc) Maar wellicht hebben jullie DE tip? Ik wil haar graag leren dat ze na die 45 miniten ook verder mag/kan slapen. Ik heb inbakeren, erbij zitten met hand op haar buik en hoofd, speentje, zingen, bij me nemen, wiegen, muziekdoosje, op de buik, op haar zij, speentje geprobeerd maar het werkt niet... jullie nog dingen om te proberen? Zo niet...hoe kan ik een soort van ritme aanbrengen? (na 2.5-3 uur drinkt ze pas edfectief)
Wat hier lukt(e) bij kleine zus en broer (oudste heeft overdag zover ik me herinneren kan nooit langer geslapen): - sabbelen aan de borst (beiden) - in de drager (zus) - in de auto (beiden, maar broer langer en beter, de Römer die we nu hebben is veel beter dan de MaxiCosi die we bij de zusjes hadden!) - wandelend in de kinderwagen (broer) 's Nachts waren en zijn het allemaal van bij het begin goeie slapers geweest. Ik moet ook zeggen dat ik enkel bij mijn oudste geprobeerd heb haar in bedje te laten slapen overdag. Vanaf de tweede, werden dutjes overdag meestal "on the road" gedaan, ik ben nooit thuisgebleven voor de slaapjes (ging ook praktisch niet, grote zus ging vb. al naar school).
Alleen in de auto valt ze in slaap...totdat we stilstaan :d Ik vind het opzich niet erg dat ze niet zo lsng slaapt maar wat doe je dan met de voeding he? Tegen de tijd dat ze honger heeft is ze ook weer moe... Snachts slaapt ze goed...meestal van 2000-0300 en van 330-630... 10 uurtjes dus.
Fijn dat ze in de nacht goed slaapt. Count your blessings . Overdag, speentje en hand op haar hoofdje lukt hier soms. Als we weggaan valt ze in de maxi cosi in slaap. Kinderwagen lukt soms. Draagdoek lukt altijd. En op papa of mama lukt vaak. Geen nieuwe tips dus, behalve dan dat het per keer verschilt. Wij blijven ook niet thuis voor slaapjes, ik neem de doek overal mee naar toe. Vervelend dat dit met je rug niet goed wil. Kleintje is deze week in de doek al naar de binnenspeeltuin, het zwembad en het Kinderboekenmuseum geweest . Loslaten is de enige optie, maar ik weet dat dit moeilijk is. Bij de oudste had ik ook heel sterk, ze moet in haar wiegje. Nu niet. We leggen haar er af en toe in, lukt het een half uurtje is dat al winst. Ze pakt het vanzelf op. Ze heeft hier 6 voedingen, dus langer dan 3 uur laat ze er niet tussen. Uurtje wakker, klein uurtje slapen en dan nog een uur bij ons of in de maxi cosi als we weggaan. Hoe bevalt de Zantac?