Gister tot mijn verdriet mijn vriend verlaten ik houd veel van hem maar kan niet meer constant op mijn tenen lopen om hem tevreden te stellen en te ontzien. hij werkre te veel 6dagen en 5Avonden na 11jaar stop ik met vechten ik hoop dat hij gaat inzien wat hij mist en gaat verandere.. gister gesproken toen was hij.heel emotieloos snapte niet mujn keuze ook.al heb ik hemvan de zomer al een ultimatum gesteld. vorigr week gezegd dat ik dit niet red en nu brak ik gister ik ben mezelf kwijt. oel me een. vreemde in.mijn eigen lijf en vooral voel me bang red ik het wel waar en hoe zijn jullie begonnen jullie leven weer op orde te krijgen groetjes wendy
Werk had ik al gelukkig. Dus ik had een huurwoning gezocht, een auto gekocht, en een advocaat geregeld. Ga eens praten met maatschappelijk werk, ik denk dat je daar wel wat aan zal hebben.
Alamea, werk heb ik gelukkig ook een 3 daagse werkweek met een vast contract maar in een andere stad als waar ik woon. Maatschappelijk werk ga ik ook zoeken inderdaad Vlindermoeder ik weet niet soms denk ik van wel soms denk ik van niet Ik zeg nu tegen iedereen de toekomst zal het uitwijzen Hij heeft 1ste kerstdag de kleine gehad en met papa zijn ouders kerst gevierd gister bij mmij. Maar gister besefte ik ineens dat hij met 2de kerstdag heel de dag alleen thuis was alleen cadeaus heeft uitgepakt en dat deed me verdriet Maar vandaag gaan we samen rond de tafel zitten om te kijken hoe nu verder met kind en ons
Als er nog hoop is, zou ik eerst eens kijken of jullie niet nog iets kunnen doen om samen verder te kunnen. Voordat je grote besluiten gaat nemen.
Al vele gesprekken verder ja we willen allebei maar voor nu afstand en rust nemen van elkaar en van onze ruzies we verwachten minimaal een half jaar zoet te zijn ik blijf reageren oo huurwoningen omdat ik liever niet nog zo lang bij mijn ouders woon ze doen hun best maar het is niet meer mijn huis...