Ik zie dat je jongste 1 is, ik weet niet hoe oud jezelf bent, maar je hebt nog tijd. ik wilde altijd dolgraag 3kindjes en mijn man maar 2. Ik heb het laten rusten en begin dit jaar kwam mijn man er zelf mee. Nu ben ik zwanger van de 3de. Het leeftijdsverschil zal wat groter zijn. (7 en bijna 5) maar dat vinden wij juist geen probleem. Praat met je man hierover en laat de keuze even bij hem. succes met je gevoel.
Ik snap het bezwaar. Maar juist nu dat je een moment (al is het in een grapjes-vorm) hebt gehad waarop je het even hebt aangestipt, zou ik daar op een rustig moment als je met z'n tweetjes bent nog eens op terug komen. Zo van, ik weet dat ik toen het zei alsof het een grapje was, maar eigenlijk was ik heel serieus. Dan hoeft hij natuurlijk nog geen ja of nee te zeggen, maar dan weet hij wel van je verlangen af. En jullie kunnen dan samen de voors en tegens bespreken. Je gaf aan dat zwanger zijn gevaarlijk is, dat zou ik wel zeer serieus nemen. En ja, hier ook net als Dorisn even moeten wachten, maar uiteindelijk ben ik heel blij dat er nog een derde spruit komt. Maar goed, bij mij waren er andere bezwaren dan lichamelijk en financieel. Ik ben blij dat ik nu juist wel eens mijn hart gevolgd heb.
Je moet echt met je man praten. Je bent de spiraalafspraak niet nagekomen en je man denk van wel? Als ik daar achter zou komen dan zou ik me bedrogen voelen. Je wens zit zo diep, daar moet je echt wat mee doen anders wordt je alleen maar ongelukkig. Succes.
Hier hadden we ook twijfels over wel of geen derde. Hadden sowieso al besloten om er de komende 2 jaar nog niet voor te gaan, maar gewoon even af te wachten hoe we er dan in zouden staan. Tot vrienden van ons laatst een baby hebben gekregen en we daar op kraamvisite waren geweest. Toen waren we beide in 1 klap genezen van de twijfels, en besloten dat het wel mooi is met 2 kinderen. Tja, en wie weet bedenken we ons over 2 jaar of later nog een keer, we hebben nog wel even tijd. Maar wij vinden het dus wel fijn dat het allemaal iets makkelijker wordt en we langzaam aan iets meer vrijheid terug krijgen. Praat met je man over je wens en je gevoelens, zodat hij er ook over kan nadenken. Oh, en wbt spiraal, dat hoeft echt geen definitieve keuze te zijn hoor! Die kan makkelijk genoeg weer worden verwijderd!
Ik heb het idee dat je je gevoel een beetje koestert: je praat er met niemand over, dagdroomt erover, zegt je afspraak af. Zo groeit het allen maar. Net als een verboden verliefdheid: je gaat alles romantiseren en wordt door niemand de werkelijkheid in getrokken. Zoals anderen zeiden: praat erover met je man. Om te beginnen. En dan lijkt het me voor jou ook niet onverstandig om er ook met een ander (huisarts of zo) over te praten, want zo in je eentje dobber je lekker in je gevoel. Daar kom je zelf echt niet meer uit, en zo te lezen wil je dat ook eigenlijk helemaal niet. Het lijkt me heel verstandig om eens eerlijk je motieven te gaan onderzoeken. Net als iemand anders al zei: zij wilde graag nodig zijn, maar ja, als je dat op gaat lossen met baby's ben je voorlopig nog niet klaar natuurlijk. Die behoefte kun je op talloze andere manieren vervullen. Succes!
Thanx.. Ja die 3e is zooo zielig hihi. Ik ben zelf de 3e in de rij en was juust erg gewild.. mijn moeder heeft erg haar best moeten doen om mij te krijgen... Dat voeld nu juist speciaal.. geen extra motivatie voor mij hoor. Maar voel me zeker niet zoveelste wiel aan de wagen.. aan alles is een mouw te passen.. De spiraalafspraak is manlief compleet vergeten houd hij zich denk ik niet eens mee bezig.. ik zal er asap over beginnen (mooi bruggetje) ik snap dat het niet definitief is.. maar als het dan toch voor maar korte tijd is.. begin ik er niet aan... Ik ben 34 heb nig wel even de tijd . Maar zal ook geen jaren meer duren. .. Stomme gedachtes schieten soms binnen... Ja we hebben een grote auto.maar beder word ie niet...3 stoeltjes passen toch nooit..
Ik zou er echt goed met je man over praten. Maar ik lees ook vooral angst voor het feit dat het nu echt klaar is. Misschien kunnen jullie beiden een maand denken alsof je ervoor gaat en kijken hoe dat voelt. En eventueel ook een maand andersom: denken dat je het erbij laat en dat er geen kindje meer bij komt. En dan kijken wat dat met jullie gevoel doet. Succes!
Dankje. .. ja voor mezelf denk ik dat soms wel eens, maar goed das voor mezelf.. niet wetende hoe mijn man dat ervaart... Hij is vooral praktisch ingesteld . Indd de stoeltjes kwestie in de auto zou een van zijn eerst argumenten zijn hihi.... Soms probeer ik ook eerlijk.voor mezelf de revu te laten passeren van hey, is t niet indd t verdriet dat ik bijv geen borstvoeding meer kan geven, dat blijft een pijnlijk punt, zo van dan kan ik t bij de 3e weer proberen.. maar goed, daar neem je geen 3e voor .. ik bedenk alle feiten steeds eerlijk en opnieuw... Om die reden kom ik er ook niet (alleen) uit.. lief dat jullie meedenken. 2is in vele opzichtennpraktischer. Maar 3 zeker niet onmogelijk... Ik ervaar nu dan ik bij de 2e veel relaxter ben in sommige dingen... Dat maakt sommige keuzes makkelijkeer.. anderen juist weer niet hihi
Hihi drie stoeltjes passen hoor, tenminste hier hebben we een maxicosi voor de jongste van 6 maanden, tussenin zit de oudste van 5.5 met zn verhoger, en aan de andere kant mijn peuterpuber van 2.5 jaar. Dat is het probleem ook niet denk ik Weet je wij hadden het ook, al moesten wij via de mmm zwanger worden. De oudste komt uit China, de middelste via iui d. Wij zeiden we zijn zo gelukkig zo....maar we voelden allebei we willen ms nog een kindje..en we hebben avonden, nachten liggen rekenen, voors en tegens tegen elkaar afgewogen en we kwamen er maar gewoon niet uit. GEzegd dat we dan nog een keer door de mmm zouden gaan en dat zou de doorslag geven. Na icsi d was ik gelijk zwanger van ons dochtertje. Nu is al dat getwijfel weg, het is goed zo. We voelen ons nu echt voldaan compleet overgelukkig. Hoop dat jullie er samen uitkomen, succes
Zo te lezen zou je diep van binnen nog een derde kindje er bij willen. Om deze stap te nemen heb je een op stakel en dat is je man. Begin daar mee. Om je dromen uit te laten komen moet je het moeilijkste gedeelte eerst overwinnen. Plan een romantisch avondje of praat in eens met je man over de wens van een derde en dat je er zo mee bezig bent. Misschien wilt hij ook nog een derde diep in je hart ken je het antwoord wel. Je kent je man beter dan wij. En als het de angst is om het te vragen vraag het vragen staat vrij. Wie weet heb je over een jaartje je derde en is je gezinnetje compleet ik ben gek op kinderen en ik zou er nu geen een meer bij willen niet in mijn hart en ook niet met mijn verstand. Misschien als alles anders was verlopen was ik ook moeder geweest van wie weet ook drie kindjes. Ik ben nu 40 en ik zeg ik voel mij te oud en daar bij heb ik echt geen zin meer in een baby. Hoe lief ik ze ook vind. Die kriebels heb ik totaal niet meer. Wel kan ik met wee moed naar een zwangere vrouw kijken want dat heb ik altijd wel speciaal gevonden zwanger zijn. Wauw...