Afgelopen zaterdag is mijn zoontje geboren met 37 weken. Hij sliep natuurlijk erg veel de eerste dagen, maar vandaag was hij na de voeding van 16.00 uur erg wakker, dus ik hem een poosje in de box gehad, na een uur begon hij wat onrustig te worden en in zijn ogen te wrijven dus heb ik hem naar bed gebracht. In bed liet hij zich af en toe horen, niet aan één stuk door huilen maar af en toe, na een half uur heb ik hem er toch weer uitgehaald ook omdat we gingen eten en om 18.00 het bad ritueel. Uiteindelijk viel hij vlak voor dat we in bad gingen met een speentje in slaap. Ook al heb ik al een dochter en dit dus al eerder heb meegemaakt. Ik wordt er toch weer onzeker van. Kan ik hem nu al wakker in bed leggen zodat hij zelf leert in slaap te vallen. Meestal valt hij na de fles in slaap, dus zelf in slaap vallen kent hij nog niet. Hoe zouden jullie dit aanpakken?
Ik ben van mening dat je op dit moment nog weinig kunt leren aan een baby. Ook vind ik het niet nodig om een baby te laten huilen. Niet dat ik zeg dat je dat nu hebt gedaan oid! Echter je kan het wel proberen, mits jij je er goed bij voelt. Dus je legt hem op bed, gaat hij vanzelf slapen prima. Gaat hij niet slapen kan je hem, in mijn ogen, beter bij je houden. Zeker op deze leeftijd is wel slapen belangrijker dan waar ze slapen.
Lekker bij je nemen zo'n klein hummeltje. Ze vinden dat het allerfijnst. Hij kan ook in de box slapen of kinderwagenbak beneden? Of in een draagdoek... Ik vind een babytje van 6 dagen oud te klein om alleen in een kamertje te leggen met eventueel huilen erbij
Als hij niet huilt, maar gewoon vanzelf gaat slapen zou ik het doen, maar nog niet bij 6 dagen. En al helemaal niet laten huilen. En nee, daar krijg je echt geen verwende kinderen van. Ik heb mijn dochter nog nooit laten huilen enn ze heeft altijd bij ons geslapen en sinds een week valt ze probleemloos in slaap als ik haar wakker in bed leg.
Hier sluit ik me helemaal bij aan. Een pasgeborene hoeft m.i. ook nog helemaal niks te leren. Hij is net in de wereld gekomen. Alles is onbekend en dan wil je toch gewoon dichtbij het enige zijn dat je kent, je mama. Ik ben dus helemaal voorstander van je kind dichtbij je houden.
Hier hebben beide kinderen de eerste periode beneden in de kinderwagen geslapen, daarna in het ledikant bij ons op de slaapkamer (ook beneden) en daarna op eigen kamer. Ik legde en leg ze wel vaak wakker erin, dan moesten ze dus wel zelf in slaap vallen, maar omdat ze zo dichtbij zijn merk je het meteen als dat niet lukt. Bij mijn zoontje is het soms een kwestie van even de kinderwagen heen en weer rijden of speentje erin, meestal valt hij dan wel snel in slaap, maar heel vaak dus ook vanzelf. Snachts ligt hij nog bij ons op de slaapkamer, meestal gaan we zelf ook op bed als hij daar heen gaat na de laatste voeding, maar soms niet en dan valt hij ook zelf daar goed in slaap. Ik zou zo'n jonge baby wel wakker wegleggen maar goed in de gaten houden of het lukt om te gaan slapen en zo niet, dan er weer even uithalen of iets doen wat helpt om in slaap te komen.
Onze jongste ligt vanaf dag 3 (eerste 2 dagen lagen we in het zkhs) in haar eigen bed op haar eigen kamer. Vaak viel ze na een voeding als een blok in slaap en was ze vertrokken voor een paar uur, maar soms was ze ff wakker en ging ze na de eerste tekens van moeheid naar bed (of in de wandelwagen als we ergens anders waren). Ze heeft er nooit problemen mee gehad en viel na 2 kleine mopper/kreun geluidjes in slaap. En soms lukte het niet en haalde ik ze bij de eerste huil eruit en probeerde het iets later nog eens (en dan ging ze wel slapen) Zolang ze niet huilen vind ik dat je baby's lekker in hun bedje kunt leggen, waarom niet? Verwennen op deze leeftijd is niet... maar laten wennen kan wel. wij hebben ze dus altijd in hun bedje of wandelwagen laten slapen, nooit uren (onze kids slapen rukken vn 2,5 tot 4 uur) op onze schoot/armen of een draagdoek gebruikt. wij hebben dit overigens bij alle 3 de kids zo gedaan en opzich nooit problemen gehad (tot de 1 jaar dan, daarna kwamen allerlei fases om de hoek kijken )
De eerste maanden sliep mijn middelste zoontje alles slaapjes overdag in de bondolino draagzak. En de eerste drie maanden boven op mij in bed. Mijn jongste, dochtertje, sliep tot een maand geleden alle slaapjes in de bondolino bij mij. Nu slaapt ze overdag in de kinderwagen bak beneden in de huiskamer, dwars door het geluid van de broertjes heen. Zij slaapt wel al vanaf week 5 in haar eigen bedje (naast mijn bed) door. Maar ik ben altijd in de buurt bezig om even speentje te geven, knuffel te geven (ze is nu zes maanden) en ga pas naar beneden als ze slaapt. Ze zijn nog zo klein en zo hulpeloos. Ze hebben zolang lekker veilig en warm bij jou gezeten, je hart gehoort, je bewegingen gevoeld, je horen praten..hoe naar kan het dan zijn om alleen weggelegd te worden. Ik ben wel gaan proberen elke keer in eigen bedje en lukte het niet, hup in de draagzak. Middelste zoontje ging vanaf maand 8 ook overdag in zn bedje slapen. Dochtertje zal over een dikke maand wel uit de kinderwagenbak gegroeid zijn en dan moet zij ook verhuizen naar haar bedje boven. ZIt niks anders op. Maar snap dat dat heel erg wennen voro haar is.
Wij hebben onze kinderen altijd in hun wiegje (later ledikantje) laten slapen.... Voeding, knuffelen en in wiegje leggen, (wakker) dan gingen ze lekker slapen (lag ik ernaast in het begin, (wiegje naast ons bed) en later (na de kraamweek) zij boven als wij beneden waren... Met de babyfoon erbij, en ik ging af en toe kijken. Zie het nut niet in dat een baby 24 uur bij mama of papa moeten zijn. Slapen moet toch rustig gebeuren, ik geloof er niet in dat een kindje lekker slaapt bij iemand op de arm die toch niet de hele tijd stil zit en praat. (Tuurlijk zijn onze kinderen ook wel eens op de arm in slaap gevallen, maar 9 van de 10 keer legde we ze vrij snel daarna in bed....) Als je ze hoort ben je binnen 20 sec. Boven om bij ze te zijn en om weer heerlijk te knuffelen en aandacht te geven.... Als ze in de box in slaap vielen (de oudste, bij de jongste was dat te druk) Liet ik hem wel liggen, maar dat kwam weinig voor... Meer zo'n momentje van leg hem heel even neer, je draait je om, en hij slaapt.... Slapen doen ze in bed, ze weten niet beter. Gaan er elke dag om 7 uur in en komen er om 7.15 weer uit. Ook overdag de slaapjes is het nooit gezeur, ze gingen en gaan gewoon wakker naar bed, in het begin na fruit en smiddags na koekje, en later na de boterhammen.... Zijn ze gewend....(zoonlief slaapt natuurlijk niet meer overdag ) Trouwens als ze gingen huilen, gingen we ernaar toe, speentje, wreven we lekker over bolletje/buikje, liedje zingen, en als dat echt niet hielp haalden we ze er uit om te troosten (al huilden ze bijna nooitsorry)
Niet persoonlijk bedoeld hoor, maar ik werd altijd gillend gek als mensen dit tegen mij riepen als ik wanhopig was omdat ze maar lag te huilen of niet wilde slapen en ik geen idee had wat er aan de hand was. Zeker die 1e weken moet je je kindje leren kennen en de hormonen spoten mn oren uit en ik was zo onzeker. Een pasklaar antwoord is er natuurlijk niet, ieder kind is anders en helaas wordt er geen gebruiksaanwijzing bij geleverd. Maar als er dan tegen me gezegd werd dat ik 'naar mn gevoel moest luisteren' of 'naar mn moederhart' (aaargh) werd ik daar niet vrolijk van haha.
En toch... Al die adviezen van laat ze maar huilen en leg ze lekker boven in bed... Dat hoorde ik van de mevrouw van het cb.pardon? Mijn kindje is amper twee weken oud! Als ze bij mij op de arm rustig in slaap valt heb ik dat liever dan dat ik haar moet laten huilen in haar bedje. Dat wennen aan in slaap vallen in ledikantje komt later wel! Elk kindje is weer anders. Je vindt vanzelf uit wat het beste voor jouw kindje werkt!
Oké. Maar ik bedoelde het anders. Vertrouw op je zelf wel of niet wakker weg legen. Maar ben deel.s met je eens soms is het irritant.
En dat is het belangrijkste: doe wat voor jou kindje werkt Als mijn kids huilend boven in bed hadden gelegen, hadden ze daar dus niet gelegen maar zouden bij mij op de arm getroost worden... Maar aangezien ik ze wakker kon wegleggen en ze zonder te huilen lekker gingen slapen, kon dat dus wel
Ook ik hield zoontje gewoon zoveel mogelijk bij me. Baby van zes dagen oud hoort lekker dicht bij mana. En volgens mij kan je rond de zes weken een baby pas een slaapritme aanleren.