Hallo allemaal wij hebben een zoon van 3.5j.onze zoon heeft een zware start gehad bij de geboorte van 10weken tevroeg. gelukkig is alles goed en hebben we een gezonde zoon. hij is erg leergierig,wild,speels boos alles wat erop en aan zit hahaha. maar nu hebben we een vraag hier: Onze zoon kan over iets kleins of groot helemaal in herhaling vallen bvb hebben oud en nieuw geviert bij vrienden en blijven slapen op een lucht bed. nu blijft hij heel de dag mss wel morgen ook herhalen dat als we weer gaan logeren we het luchtbed in de stekker doen en opblazen en lekker slapen op het lucht bed. Als we hem dan rustig uitleggen dat we dit oojk gaan doen de volgende keer. Blijft hij het maar herhalen 20k in een uur. En dit is ook met andere dingen 1 a 2 keer per week.
Hallo maria maar hij kan zo boos en verdrietig worden als je hem na 8keer uitleggen zegt dat het goed is. Het voelt als of je nie tot hem door kan dringen en hem gerust kan stellen.
We hebben volgende week een afspraak staan. Hoopte dat er hier mensen zijn die het kennen.als je op internet zoek(wat je nie moet doen)komt het veel bij verhalen over autisme voor. maar voor me gevoel heeft hij het specifiek bij dingen die bij hem indruk maken alleen blijft hij het zelfde liedje maar herhalen hoe rustig je het hem ook maar uitleg
Mijn oudste doet dat ook, hij heeft ADHD. Kan eindeloos doorgaan over dingen, blijft er echt in hangen zeg maar. Wij hebben met oudertraining geleerd dat af te kappen, dat ging in eerste instantie over "zeuren", drammen enz maar het werkt ook bij het doorgaan op dingen. Wij melden hem na 2x uitleggen dat als hij er weer over begint we er niet op reageren. Bij ons werkt dat goed, wie weet bij jullie ook.
Hoi barriewarrie hij kan af en toe ook wel eens onwijs druk zijn ja hahaha en het gaat ook wel eens over drama naar ding b.v.d de tut.tis verkeerd maar hij mag hem van ons als hij gaat slapen omdat hij daar erg zijn rust in vind. Maar overdag kan hij ook een uur achter mekaar door gaan als hij hem wil
Herken het wel en na 2/3 keer zeg ik dat ik het nog 1 uitleg en dat het dan klaar is, dat ie dus goed moet luisteren naar me...zoontje is wat onzeker en gevoelig maar zoek er eigenlijk niks achter.
Tja ik ben niet zo van het "verkeerd" omdat ze al voorbij de leeftijd zijn waar het bij zou "horen" Onze zoon krijgt elke avond bij het naar bed gaan nog een beker melk en vaak s'nachts ook nog wel, hij slaapt daar lekker op nou ik vind het prima. Als hij er rust in vind, nou prima toch?
Heel herkenbaar! Ik denk zelfs dat zoonlief hier zo'n goed geheugen heeft, dat ie nog wel weer (gedetailleerd) over de vakantie kan praten, die we in september hebben gehad. Vanmiddag zat ie nog een sinterklaasliedje te zingen
Onze dochter herhaalt ook veel, maar zij is bijna 2,5 jaar. Ze blijft er ook een beetje in hangen. Hoe vaak wij de afgelopen 1,5 maand wel niet hebben moeten horen dat clownpietjes niet leuk zijn. En zo zijn er nog wel een aantal van dat soort dingen. Misschien is het voor de kleintjes een manier van leren of proberen ze de wereld begrijpelijker te maken. Of willen ze gerustgesteld worden doordat iets veel indruk heeft gemaakt.
Ja hoor, dat is voor mij wel herkenbaar. Het zijn ook wel fases dat hij dat meer of minder had. Toen hij twee jaar was heeft hij het een keer een hele middag gehad over een beestje in een boom. Horendol werd ik er van, haha. En toen hij drie was had hij ook nog regelmatig dingen waar hij maar naar bleef vragen. Ik herken je ergernis wel. Maar ik denk altijd maar dat het hem dan nog niet helemaal duidelijk is. Of dat hij zich er wat zorgen over maakt ofzo. Ik probeer het dus eerst nog op een andere manier uit te leggen. En anders probeer ik erachter te komen wat de emotie erachter is. ("Vond je het spannend of vond je het leuk?", dat soort vragen.)
Hier precies zo, inclusief sinterklaasliedje Hij heeft het ook nog over de zomervakantie, slapen in de tent en z'n vakantievriendje...begint wel vaker over dingen wat al even geleden gebeurd is en weet het dan soms letterlijk te herhalen, nee met het geheugen is niks mis.
Hier heel herkenbaar maar hij heeft dan ook autisme. Als ie herhaald kunnen we het niet doorbreken. Ookal zeg je : het is klaar nu. Dan gaat ie gewoon door. Het visueel maken helpt wel. Met picto's/plaatjes. Dan kan ie het zien en voor zichzelf herhalen. Hij moet het een plaatsje geven of hij moet die zekerheid hebben dat het dan en dan gebeurd. Hij doet het vooral als alles onduidelijk of onoverzichtelijk is of is geweest. Hij heeft die houvast nodig. Zwaar irritant is het soms wel hoor
Bedankt voor jullie reacties zie veel bekende dingen.het is soms zo moeilijk dat je het gevoel heb dat je niet tot hem door dring.bij de kinderarts vragen we het na of het niet iets is van autisme.
Ieder mens heeft wel' iets' van autisme hoor. Als dat zijn enige apart trekje is, zou ik geen autisme gaan zitten bespreken met de kinderarts. Ik heb ook 10 weken te vroeg geboren prematuren. En wat ik in afgelopen 5,5 jaar geleerd heb, is dat extreem prematuren zich op een net andere manier ontwikkelen dan aterme kinderen. Verbindingen in hersenen ontwikkelen zich anders, en deze' afwijking' kan tot 7-8 jaar duren. Het heeft vooral te maken met het sturen van gedrag, wat voor prematuur kinderen lastiger is dan voor aterme kinderen, ze kunnen zichzelf minder goed onder controle brengen en doen hier langer over. Rond de 7de jaar wordt dit redelijk gelijk getrokken. Fysieke inhaalslag verloopt sneller, meestal tot het 2de jaar. Daarom wordt na het tweede jaar ook niet meer gecorrigeerd in leeftijd. Mijn zoon en dochter hebben ook fases waar we bijna gaan geloven dat er met ze iets aan de hand is, ze ondergaan de ontwikkelingssprongen veel heftiger. Na zo'n fase is het kind weer helemaal bij.
Ik vind het ook wel herkenbaar eigenlijk. Vaak draai ik het op een gegeven ogenblik om. Dan stel ik haar er vragen over en geeft zij antwoord. Dit werkt vaak erg goed. Vanmiddag kreeg ze een surprise ei in de Hema. Had haar al een paar keer uitgelegd dat ze hem thuis mocht opeten. Ze stelt dan rustig 25 x achter elkaar dezelfde vraag. Mag ik m'n eitje? Mag ik nu m'n eitje? Mag ik m'n eitje nu? Mag ik misschien dan nu m'n eitje? En dan zonder tussenpauzes. Ik vroeg aan haar wanneer mag je je eitje? Als we thuis zijn. Na een x of 6 erna was het over. Oud en nieuw ook zoiets daar blijft ze ook maar over vragen. En wij blijven hetzelfde uitleggen. Vanmiddag heb ik het weer omgedraaid en haar de vragen gesteld. Toen was het klaar. Heb haar nog niet weer erover gehoord.
Hoi adi dank voor je verhaal. je maakt inderdaad van alles mee met die hele kleintjes.het maakt je eeb beetje onzeker inderdaad.je wil hem zo goed mogelijk helpen.hij is elk jaar al zoveel ziek en verkouden.we hebben geen afspraak staan voor dit maar wouden het wel aan kaarte.maar het steld ons wel gerust als we dit lezen. dank je wel
Hallo maartt dit is ook iets wat we kunnen proberen inderdaad.merk zelf dat ik echt rustig moet blijven hoe moeilijk het ook is naar 20keer het zelfde achter mekaar. gr.
Heel herkenbaar met onze zoon van net 2 jaar (hij is verbaal wel wat verder dan zijn leeftijd)! We moeten hier nog af en toe het verhaal horen van de 'gekke kindjes' die met Halloween aan de deur stonden. Ook toen hij zijn blauwe speen kapotgebeten had en hij deze met papa had weggegooid en we hem een nieuwe, maar witte, speen hadden gegeven hebben we dat wekenlang voor elk slaapje moeten aanhoren. Nu is hij verhuisd naar zijn nieuwe kamertje omdat er over een paar weken een baby komt en hij heeft het heel vaak over hoe papa daar gezaagd en geschroeft heeft. Toen hij nog wat kleiner was en geen hele zinnen sprak kon ik er helemaal horendol van worden. Dan zaten we samen in de auto of op de fiets en wees ik hem bijvoorbeeld een paard aan. Vervolgens kon hij dat wel 1000x herhalen: paard? paard! mama paard? Daar paard! paard mama? paard mama? paard! paard! mama paard? Daar paard? paard daar! Mama paard? AAAAHHHH!!! Gelukkig zijn het steeds fases en gaat het steeds vanzelf weg. Het is volgens mij een stukje verwerking of zoeken van bevestiging. Ik zoek er verder niets 'ernstigs' achter, ook omdat hij geen ander gedrag vertoont waarom ik aan iets anders zou moeten denken...