My god wat een belachelijke en arrogante reactie....voor iemand die zich zo voorstaat van de wereld te zijn is dit een wel heel bekrompen reactie...
Tja, ik begrijp de frustratie eigenlijk wel... eigenlijk heeft het helemaal niets met het wel of niet gastvrij zijn te maken. Soms komt het gewoon even niet uit of heb je er geen zin in en wil je even met je eigen gezin onder elkaar zijn. Dan ben je echt niet minder gastvrij als een ander hoor, dat staat er los van. Sommige mensen doen het er gewoon om, die staan op een bepaals tijdstip voor de deur dat je ze wel een maaltijd moet aanbieden omdat het anders onbeschoft is. Ik denk dat het voor iedereen anders is, zoals je wel kunt lezen aan de verschillende uiteenlopende reacties. Je moet eerlijk en duidelijk zijn en gewoon zeggen als je er even geen zin in hebt en je even gewoon als gezin onder elkaar wilt zijn. Dat moet ook kunnen in een normale gezonde familierelatie. even nog voor de duidelijkheid, dit geldt voor alle types ouders, niet alleen schoonouders..
Maar ook van mijn dochters verwacht ik niet dat ik mee mag. Ik heb mijn moeder enkel eens meegehad toen we al wisten dat er een miskraam kwam. Die is verder met mij niet mee geweest naar echo's, met mijn zusje ook niet en met mijn schoonzusje ook niet. Heeft zij dan iets gemist? Kan ze minder oma zijn? Heeft ze dan niet betrokken genoeg kunnen zijn? Ik vind dat echt onzin. Elke vrouw moet zelf die keuzes kunnen maken en doen waar zij zich prettig bij voelt. Als dat is dat je je moeder wel mee wilt en je schoonmoeder niet, dan zij dat zo. Je moeder is voor jou als toekomstige moeder gewoon een totaal andere band dan je schoonmoeder. Als ik vragen heb over hoe en wat met de kids, bel ik ook mijn moeder en niet mijn schoonmoeder. Zou een mooie zijn als ik verplicht ben om haar evenveel te bellen dan. En dat gaat niet om betrekken bij. Dat gaat gewoon om 'als ik zelf iets nodig heb, heb ik daar mijn moeder voor'. Als mijn schoonmoeder zich dan achtergesteld voelt, snap ik daar eerlijk gezegd geen barst van. Zij heeft haar eigen kinderen toch, om die speciale band mee te hebben?
Bleven schoonouders maar eens eten. Ze zijn er nooit langer als een uurtje. Onze dochter zou het geweldig vinden.
Hier ben ik het volledig mee eens!!!! Ik heb dus zo'n schoonmoeder die zich dan achtersteld voelt, vreselijk irritant!!!
volgens mij heeft TO maar 1 bericht geplaats in deze hele topic en kijk al die vooroordelen, jullie kennen haar niet, misschien zijn die schoonouders er elk dag,
Aangetrouwd inderdaad. En dat geeft toch echt een andere band dan met degene in wiens buik je hebt gezeten en door wie je opgevoed bent. Daar mag gewoon verschil in zijn en blijven
Maar jij hebt 2 dochters, dus logisch dat jij straks betrokken wordt bij alles. Maar wat als jij nou 2 zonen had? En dan dus zelf de schoonmoeder zou zijn? Denk dat je dan wel anders zou reageren?
nee natuurlijk niet. Ook ik zou dat niet van een toekomstig schoondochter verwachten en als ze haar mams wel mee wil. Prima toch. ook van mijn dochter heb ik die verwachtingen niet trouwens. ik heb over dat soort dingen helemaal geen verwachtingen. Ja ik hoop dat ze een leuke partner treffen als hun dat willen en dan houd het op . Verder is het hun leven. je hebt niet met iedereen dezelfde band en ik zou ook absoluut niet willen dat ze zich verplicht zou vielen om mij ook mee te nemen. Net als bij andere dingen. het hoeft toch niet op de weegschaal ofzo, als je een fijne band hebt en gezellig kan praten met de partners van je kinderen is dat toch super. Daar staat mee gevraagd worden naar een winkel, echo, etentje wat dan ook toch helemaal buiten.
Zie m'n eerdere reacties Mijn dochters mogen zelf kiezen wat ze zelf wel en niet willen. Ik ga daar geen verwachtingen in hebben. Of eigenlijk: ik verwacht niet dat wat ik daarin leuk zou vinden, automatisch ook hun wens is. Zij mogen kiezen hoe zij het willen hebben en ik laat ze daarin vrij. Ik vind het totaal NIET logisch dat ik dan mee zou gaan naar echo's. Leuk hoor, en heel speciaal, als ze dat willen. Maar als ze dat niet willen: heel prima. Dus nee, ik denk dat ik met 2 zoons hetzelfde zou reageren
En als je dochter haar schoonmoeder wel mee zou vragen en jou niet? Het gaat er niet om dat moeders of schoonmoeders mee moeten naar echo's, maar dat het lullig kan zijn voor je schoonmoeder als zij niet mee mag en jouw moeder wel. Het is wel de moeder van je man en de oma van je kindje, het gaat niet alleen meer om jou. Je buik is van jou, maar wat erin zit is net zoveel van je man als van jou. Misschien wil je man het bijzondere moment wel met zijn moeder delen?
dat zie je dan toch echt verkeerd. Ik zou daar geen problemen mee hebben. ik vind ook niet dat iemand behalve de toekomstige papa en mama "recht" hebben om hun kindje te zien in de buik van de moeder. Ik vind het echt heel raar om maar te verwachten dat iemand je dochter / schoondochter/ nichtje het als gewoon moet zien dat iemand mee gaat als bezoek aan een medisch Iemand.. daar heeft niemand recht op of verwachtingen van te hebben das nl. Privé.
Ik vind die vergelijking niet opgaan. Maar ik denk dan ook niet vanuit 'schoonmoeder is net zoveel oma en heeft dus net zoveel rechten als mijn moeder'. Ik zou mijn moeder namelijk niet meenemen vanwege haar rol als toekomstige oma, maar vanwege de steun voor mij en de band met mij. En dat recht heb ik. Mag een ander lullig vinden voor mijn schoonmoeder, maar ik vind dat niet lullig. Mijn lijf, mijn keuze. En ik moet zeggen dat ik me nogal verbaas over het aantal vrouwen dat er vanuit gaat dat hun eigen dochter dat later zal doen. Moet ze maar net willen, denk ik dan.
En als je man dan zijn moeder mee wil nemen als steun voor hem en vanwege de band die hij met haar heeft?
Mijn schoonmoeder is niet mijn moeder. Daar kan je lang over blijven zeuren maar dat is gewoon zo. Ik zie mijn schoonmoeder net zoveel als de oma van mijn kind als mijn moeder. Als ik een paar leuke foto's heb van mijn meisje dan stuur ik ze naar beiden door. Zwangerschap vertellen hebben we beiden op dezelfde manier gedaan, net als foto's van echo's laten zien en alle andere dingen die erbij horen, zoals een keertje shoppen voor de baby. Wel is mijn moeder hier na de bevalling elke week geweest. Om te helpen in huis en zodat ik even rust kon nemen. En ja, soms ook even flink uithuilen want die kraamtranen die zaten hoog soms. Dat ze dan haar kleinkind even wat meer zag dan de andere oma... so be it. Ze was hier in de eerste plaats voor mij. Ik durf nu eenmaal meer te zeggen tegen mijn moeder dan schoonmoeder en mijn moeder begrijpt me beter. Niet zo raar toch? Overigens zie ik een afspraak bij de verloskundige als een soort doktersafspraak; je gaat er heen om je gezondheid en die van je kindje te laten controleren. Daar hoef ik niemand bij, afgezien van mijn man. Had ik steun nodig gehad op een moment dat mijn man niet had gekund dan had ik mijn moeder gevraagd. Het is nog altijd mijn lichaam dat bloot gaat en daar hoef ik niet iedereen bij. Ik verwacht later ook niet dat ik mee mag naar een echo of bij de bevalling mag zijn; het is dan haar leven, haar lichaam en dat beslist ze dan lekker zelf. Ik wilde ook alleen mijn man erbij.
Het gaat om mijn lijf, dus daar zou hij dan weinig in te zeggen hebben. Nou is mijn man ook maar een aantal keren meegeweest. Zoals emma al zegt: het is een medische afspraak, je wordt medisch opgevolgd. Daar hoef ik sowieso meestal niet perse iemand bij. Maar als dat wel zo zou zijn, zou het voor mijn steun zijn en moet ik een band hebben die dus intiem genoeg is om diegene mee te nemen.
Dit. Gelukkig staat mijn man er precies zo in en hebben we helemaal geen behoefte aan mensen die meegaan naar zulke afspraken. Deed ik of alleen of hij ging mee (en evt kids) verder niemand.