Ik heb zelf geen hond maar heb me wel ingelezen in deze problematiek. Belangrijk is je continu te realiseren dat het niet de hond is die bepaalt of een nieuwe huisgenoot geaccepteerd wordt of niet, maar dat jullie, de hogere in de roedel, dat bepalen. Dus de hond heeft geen keus, het gebeurt. Goed voorbereiden begint bij de opvoeding van de hond, dat weet je zelf ook wel denk ik. Een veilige plek in huis creeëren voor de hond, waar de hond rust kan vinden en waar je hem ook heen kunt sturen, kan nu al prima. Zorg ook dat je je kind van het begin af aan leert dat dat de plek van de hond is, en dat de kleine daar niet mag komen. MIsschien heb je hier wat aan: Baby op komst « Happy Tails | Opleidingscentrum & Hondenschool Hond kennis laten maken met de nieuwe baby - Honden Encylopedie
Ik heb mijn dochter aan onze 2 rottweilers helemaal niet geïntroduceerd. Ze wisten heus wel meteen wat ik vast had toen ik binnen kwam. Ze mochten van mij niet in de buurt komen. Want deze baby is van mij. Dat was belangrijk om duidelijk te maken. Eerst dus bepaald dat ze uit de buurt moesten blijven. Ook niet uit zichzelf snuffelen. Daarna, toen ze dit hadden geaccepteerd (15 min) heb ik ze zelf gevraagd om te komen kijken. Dat wilden ze natuurlijk graag. Ze mochten snuffelen, maar niet met hun neus er bovenop duwen. Ik kan mijn honden met een knip met mijn vingers al corrigeren, dus dat was niet heel moeilijk. Een kind kan zelf geen alfa zijn. Het enige wat je je hond kan duidelijk maken is dat JIJ wel alfa bent, en dat dit kind van jou is en dat jij dus bepaald wat ermee gebeurt. De hond mag jouw kind dus niet ook gaan opvoeden/corrigeren. Iets wat ze wel gaan doen als jouw positie of dat van je kind niet duidelijk is voor ze. Aan de andere kant heb jij hiermee ook belooft aan je hond dat jij dit kind, jouw "eigendom", onder controle houdt. Dus mijn dochter van ondertussen 2 jaar wordt ook door mij gecorrigeerd. Mijn hond weet dit en kan hiervan op aan, dus doet ze zelf nooit een poging tot correctie. Hierdoor heeft ze rust, en is de band tussen haar en mij nog beter geworden.
Ohja waar ik mee heb geoefend toen ik nog zwanger was, was dat ik mijn honden nog makkelijker kon wegsturen en dat ze dan in hun bench/mand gingen. Gewoon zonder aanleiding, ook helemaal niet boos ofzo. Gewoon "ga even op je plaats" of "ga weg" en dan praat ik heel normaal en knip met mijn vingers. Ze kregen dan wel een beloning van me. Zo vonden mijn honden het niet meer gek dat ze zo nu en dan op hun eigen plaats moesten en daar ook weleens langer moesten blijven (tot aan een uur zelfs). Echt heel erg handig toen de baby er uiteindelijk was en nu heb ik er nog steeds veel profijt van. Als onze hond nu te druk doet of ik heb een huis vol visite zeg ik gewoon "Mila ga jij even weg" en dan opent ze met haar neus haar bench en gaat daar liggen
Voor beide dames heb ik maar 1 opmerking en dringend advies: haal een erkende gedragstherapeut in huis om je hond te beoordelen en om je tips te geven. Zeker in jullie situatie Kroelen gaan mijn haren recht overeind staan. Niet om het ras, want dit kan ieder ras doen, maar om het gedrag van de hond én de instelling die je man (en jij ook enigszins) hebt daarin. Heel gevaarlijk. En je hond is nog pup! De tips van Nuage zijn handig, maar daarvoor moet er al een goede verstandhouding zijn met je hond en dat is er in beide gevallen niet.
Ja daar ben ik het mee eens. Als je zelf niet duidelijk de controle hebt over je hond is de combinatie hond en klein kind eentje die dramatisch kan aflopen.
Oh en maak aub niet de vergissing uit te gaan van de alpha positie van de mens. Dit is niet eens een voorwaarde. Meer een voorwaarde, en daarvan wordt in de moderne training ook meer uitgegaan, is dat je een goede samenwerking met je hond hebt. En ga deze 2 honden aub niet op de rug leggen of hard straffen zonder beoordeling! Dan kun je wel eens van een koude kermis thuiskomen.
Ik ben zelf wel van een duidelijke rangorde. Maar die is gebaseerd op wederzijds respect en vertrouwen. Je hond op de rug leggen of buiten proportioneel straffen zet jou in de ogen van je hond alleen maar weg als onbetrouwbaar type die ze ook zeker niet als leider zullen zien aangezien je zo instabiel bent in hun ogen.
Allereerst wil ik inhaken op het ras 'pitbull' dit is geen ras namelijk. Een pitbull is gewoon een amerikaanse stafford met een pittig tintje waar ze dus vroeger voor gebruikt worden. De staffords van tegenwoordig mits een goede opvoeding uiteraart zijn TOTAAL NIET agressief. Ik ben dierenarts assistente van beroep en ken verschillende hondenrassen waar ik het eerlijk minder op heb als de stafford. Om te beginnen is jou mechelaar een teef of een reu? Is ze gesteriliseerd/gecastreerd? Sommige gedragingen hebben ook wel eens te maken met de hormoonhuishouding, en wat andere ookal zeggen; jij bent de baas en niet de hond. Ik heb nu tijdens mijn zwangerschap met onze pup van 7 maanden ook gewoon trainingen gedaan om te leren corrigeren. Je stem verheffen maar vooral wel kortdaad en rustig blijven is het beste. En vraag zo nodig eens een gedragstherapeut raad! Succes!
Weet je wat het is mijn gedrag is gied na de hond ik ben streng en rechtvaardig na hem.. maar hij luisterd niet!! Wat moet ik dan doen hem slaan en schoppe ofzo? Kijk leuk en fijn dat je dierenarts bent en dat je weet dat dit ras TOTAAL NIET aggressief is nou ik weet niet ma wil je mijn hond ff lenen? Ik leg uit wat er aan de hand is ik vraag niet om JOU mening als dierenarts
Als hij niet luistert dan zit er toch iets niet goed. En ik denk dat je begeleiding moet zoeken om te kijken of dat opgelost kan worden. Wie weet doe je onbewust toch iets fout. Of misschien is de conclusie wel dat jullie gewoon niet goed bij elkaar passen. Ik zou het in ieder geval uitzoeken en werkt het niet dan zou ik mijn hond herplaatsen persoonlijk.
Wij hebben ook een hond dus ik herken deels de spanning van 'hoe zal dat gaan straks'. Wel zie ik bij onze hond dat ze nu al heel goed is met de meeste kinderen van vrienden en luistert ze naar ons allebei goed (naar mijn man iets beter nog dan naar mij). Ik heb er al wel over nagedacht hoe we dat straks gaan doen. Vrienden van ons hebben hun hond gewoon een luier van de kleine gegeven (in de tuin). Dat is misschien best een optie. En in rust laten kennismaken, op jouw voorwaarden. Naar mijn idee moet een hond in een gezin weten dat ie de onderste in de rang is. Maar dat jij als baas inderdaad ook de hond beschermt tegen het kind als dat nodig is. En heel belangrijk inderdaad om de hond ook na de komst van de kleine voldoende aandacht te blijven geven. Overigens, ik proef een beetje dat jullie mannen het wel grappig vinden dat de hond beter naar hen luistert dan naar jullie. Als dat klopt, zit daar ook een deel van het probleem. Als de hond niet goed naar de vrouw luistert, moet de baas duidelijk maken dat hij wil dat de hond ook de vrouw gehoorzaamt. En dus niet in een hoekje gaan lachen van haha dat doe ik veel beter... Dus ook in de opvoeding van de hond duidelijk 1 lijn trekken en elkaar bijvallen.
Die luier geven heb ik nooit begrepen. Onwijs smerig en verder doet het toch niks. Ik heb mijn hond ook geen drol van mezelf gegeven toen we 'm kregen whahaha sorry
Tja een hond haalt nu eenmaal heel veel informatie uit ontlasting, wat doe je er aan? Lijkt me fijner dan dat de hond probeert al die informatie uit de baby zelf af te lezen, lees z'n snuit de luier in probeert te worstelen terwijl het kind er nog in zit...
Ik heb ook alles al geprobeerd tot truitjes en luiers maar mijn hond is werkelijk heeeeel anders als mijn man er is dan is die zo lief en doet die geen vlieg kwaad maar wanneer ik alleen ben dan is het na 100 x waarschuwen echt is klaar maar hij heeft gewoon scheit aan me want al doe ik gem in de gang dan vreet tie aan me kast of al me schoenen en laarzen gaan er aan en al hou ik hem bij ons erbij dan gromt tie of heeft een aanvals houding en sorry ma ik heb geen zin om bij elke stap die ik zet of me dochtertje om een mes in me handen te hebben voor als die aanvalt bij mij of me dochter want ik heb al gezegt al bijt hij een x dan ben ik te laat want hij scheurt ons letterlijk in 2e en nee ik ben nie vang voor hem maar wel als me dochtertje in de buurt is en dan is het nie alleen mijn keuze want me man wil hem niet kwijt
Welnee joh. Nogmaals, dat heeft ie bij jou toch ook nooit gedaan? Een hond ruikt prima de baby van een afstand. Mijn hond heeft nooit geprobeerd om mijn baby te ruiken in d'r luier en het idee alleen al dat ze dat zou durven is bizar voor me haha
Sorry maar dit kan echt niet wat jij omschrijft. Je man is totaal onverantwoordelijk! Ik zou zeggen de hond eruit en anders gaat hij met de hond mee. Ik snap dat het makkelijk praten is maar die situatie is echt onacceptabel ik schrik ervan!
Luiers aan de hond geven is echt de grootste kolder die er bestaat. Een vaby ruikt namelijk naar de moeder als ze pasgeboren zijn (ziekenhuis is anders). Kledingstuk van de baby is wel prima. Wij hebben de honden nadat alles weer aan kant was boven laten komen en aan de voetjes laten snuffelen en likken. Die zijn zo weer schoon gemaakt. Ze weten echt al lang wel wat er aan de hand is lang voor de geboorte. Nu vertrouw ik onze honden volledig en waren ze alleen maar erg blij dat ze de nieuwe aanwinst mochten leren kennen. De moelijke(re) honden van hierboven, daar zou ik hulp bij halen persoonlijk. Ookal beneje zelf gedragstherapeut oid. Een ander ziet soms dingen wat anders dan jij zelf (blinde vlek bijvoorbeeld). De pitbull geen seconde meer mee wachten. Het kan nog best goedkomen maar daar zul je samen heel hard aan moeten werken.
Lees nou zelf eens je stukje door...dan ben je toch suf dat die hond nog in huis is en dat er nog geen professionele hulp bij gehaald is?!?!?! En over slaan/schoppen: vooral nooit doen bij een hond als dit (en nogmaals, niet om het ras, maar om het gedrag dat hij vertoont). Dat kan je heeeeel duur komen te staan. Geloof me, morgenochtend vroeg direct een gedragstherapeut inschakelen voordat er ongelukken gebeuren!
Ik heb een Amerikaanse stafford van nu 5 jaar oud hij luisterde altijd prefect naar mij tot ik zwanger was van me dochtertje kon ik alles 10x zeggen na de geboorte van mijn dochtertje was alles weer goed hij is alleen nog steeds erg waaks maar super lief voor me dochtertje en nu ben ik zwanger van de tweede en luisterde hij weet voor hem meter maar ach zodra de 2de geboren is is het weer goed hij is nog wel altijd even lief alleen zijn oren werken wat minder als ik hem zeg op zijn plaats te gaan hahaha