Ik heb een kleinschalige kinderopvang en een collega van vroeger en een vriendin van mijn man heeft een tijd terug gevraagd of haar dochtertje bij mij in de opvang mocht. Ik heb haar in kunnen delen op de dagen dat ik nog vrij had. Ze had nog een dag nodig en heb deze op kunnen lossen door een vriendin uit de straat te vragen of ze die dag bij haar terecht kon. (ze is ook gastouder). Dit kon dus probleem opgelost. Nu krijg ik uit het niets ineens een belletje dat het kindje vanaf februari niet meer komt want ze kunnen de reistijd niet meer hebben, hij had alleen maar avond diensten en ze hebben het gezamenlijk op kunnen vangen. Ik werd een beetje overdonderd met de boodschap en wist dat ze het niet heel breed hebben dus heb gezegd dat dit oké was. (officieel moet dit schriftelijk met een opzegtermijn van 1 maand). Nu gaf ik dat aan bij mijn vriendin en die verteld mij dat ze haar een uur later een berichtje gestuurd had met de vraag of ze haar wat meer bij haar in de opvang konden brengen... Dus dat met reistijd is echt bullshit want ze woont bij mij in de straat... Ik kan zo pissig worden als mensen niet eerlijk zijn tegen me. Op zich had ik een aanvraag in de wacht staan voor de dagen dat ze kwam dus de dagen zijn heel snel weer gevuld met een kindje uit de wachtlijst maar ik kan dit ff niet verwerken, zeker niet omdat we de moeder zelf + de oma van het kindje (die bij ons achter woont) heel goed kennen en wekelijks tegen komen. Ik kan echt geen vriendelijke hallo meer kwijt mij kennende. Ben nogal rechtdoorzee en zolang je eerlijk bent kun je heel veel bij me maar zodra je dat verspeeld ben ik niet zo makkelijk meer. Wat zouden jullie doen in deze situatie? Mijn buurvrouw heeft meer plek dus snap heel goed dat ze 1 gastouder willen voor een kindje ipv 2 verschillende gezichten maar ik snap niet dat ze dat niet eerlijk aangeven dan had ik er helemaal geen problemen mee gehad. Ze weten dat ik een wachtlijst heb en dat het qua financiën geen enkel probleem is bij me... Waarom dan liegen?
Ik kan daar ook heel slecht tegen! Als je er echt mee zit, kan je de ouders confronteren met wat je weet van je vriendin. Want ik vind het ook echt lullig dat ze gelogen hebben. Gelukkig voor jou is het plekje meteen weer opgevuld.
Helaas zijn heel veel mensen niet oprecht omdat ze de confrontatie niet aandurven. Denk dat er hier ook sprake van is dat ze bang is voor de confrontatie.
Tja, mensen vinden het soms moeilijk om eerlijk te zijn. Misschien wilde ze jou niet kwetsen? Ik zou het haar gewoon vragen. Soort exit gesprek. Benader het vanuit jezelf en vraag de reden waarom ze gaan. Als ze over de reistijd beginnen dan gewoon eerlijk zeggen wat je weet. Ga er iig niet vanuit dat zij het met slechte bedoelingen doen.
Confrontatie aangaan doe ik niet want dan betast ik direct het vertrouwen van mijn vriendin. Ze kan hier nog wat aan verdienen want zij heeft geen wachtrij en de inkomsten wel nodig. Als ik dan laat merken dat ze alles dezelfde minuut doorspeelt naar mij lijkt me dat geen fijne relatie voor hun als ouder-gastouder. Later kan ik dat wel doen als ze het kindje daar na februari nog brengen. Dan kan ik altijd toevallig langslopen tijdens het brengen/halen en vragen hoe dit nu zit met de reistijden enzo haha Maar dan loop ik er nog een maand mee rond...
Ik begrijp dat ook niet hoor, misschien was ze bang voor jouw reactie. Ik zou nog wel een berichtje sturen hoor. Dat je hebt begrepen dat het kindje naar de andere opvang gaat, dat dit helemaal niet erg is en ze dit gewoon eerlijk aan jou had kunnen vertellen.
Ze doen het wel met slechte bedoelingen want ze liegen glashard tegen ts. Wat is er mis met wat eerlijkheid? @ TS ik zou ze niet aanspreken, maar dat heeft meer met respect voor je vriendin te maken en dat zij de inkomsten nodig heeft. Wat je wel kan doen is inderdaad bij het exitgesprek eens vragen wat ze nu gaan doen?
Later kan ik dat wel doen als ze het kindje daar na februari nog brengen. Dan kan ik altijd toevallig langslopen tijdens het brengen/halen en vragen hoe dit nu zit met de reistijden enzo haha Maar dan loop ik er nog een maand mee rond...[/QUOTE] Dit is ook niet direct
Dit is ook niet direct [/QUOTE] Nee met dat ik direct ben bedoel ik mee dat ik er gewoon uitflap wat me dwars zit en geen blad voor de mond heb... Niet dat ik er direct iets mee doe. Alhoewel dit vaak wel het geval is hahaha ben niet echt een binnenvetter... Gooi het eruit en ben het kwijt.
Nee met dat ik direct ben bedoel ik mee dat ik er gewoon uitflap wat me dwars zit en geen blad voor de mond heb... Niet dat ik er direct iets mee doe. Alhoewel dit vaak wel het geval is hahaha ben niet echt een binnenvetter... Gooi het eruit en ben het kwijt.[/QUOTE] Ik zou er niks zomaar uitflappen en vooral je naam hoog houden en professioneel blijven. Ze hadden het anders moeten aanpakken en direct eerlijk zijn waarom ze naar een ander gaan...maar dit zijn ze niet verplicht naar jou toe. Bij het eind gesprek kun je vragen hoe ze het nu hebben opgelost,ben benieuwd of ze dan eerlijk zijn. Fijn dat je die plek hebt kunnen opvullen in ieder geval,jammer dat mensen niet eerlijk zijn...
Ik zou er niks zomaar uitflappen en vooral je naam hoog houden en professioneel blijven. Ze hadden het anders moeten aanpakken en direct eerlijk zijn waarom ze naar een ander gaan...maar dit zijn ze niet verplicht naar jou toe. Bij het eind gesprek kun je vragen hoe ze het nu hebben opgelost,ben benieuwd of ze dan eerlijk zijn. Fijn dat je die plek hebt kunnen opvullen in ieder geval,jammer dat mensen niet eerlijk zijn...[/QUOTE] Er komt voor zover ik weet geen eind gesprek.
Nou, ik kan daar dus ook niet tegen hoor. Ik ben dan zo iemand die echt even aan zichzelf zou twijfelen. Komende maand komt ze nog bij jou? Dan zou ik evt nog een gesprekje aanknopen.
Maar juist door het op deze manier te bekijken, creëer je woede in jezelf. Ik zeg soms ook niet de gehele waarheid, maar niet om iemand te kwetsen. Misschien had die vrouw wel een betere klik met die ander. Maar vond ze ts echt wel goed in haar werk. Tel daar bij op dat ze al haar uren bij die ander kan afnemen en voilà: keuze gemaakt. Maar hoe ga je dat zeggen zonder ts te kwetsen? Zij heeft voor deze manier gekozen. Niet goed, maar als je het op deze manier bekijkt ook niet super vreselijk. Toch?
Als dit er voor zorgt dat je aan jezelf gaat twijfelen, dan zou ik zeker het gesprek aan gaan. En wie weet is het wel echt zo dat de reistijd te lang is. Zijn ze nu op zoek naar iets dichter in de buurt. Ter overbrugging blijven ze voorlopig even op 1 adres.
ik heb de rest van de reacties niet gelezen dus misschien dubbel wat mij direct binnen schiet is dat ze misschien huiverig was om eerlijk te zijn, juist omdat ze jou zo goed kennen en niet wisten of je gekwetst zou zijn of niet, ik denk dat het een beetje dommigheid is, maar denk niet dat er echt bewust gekozen is voor een andere opvang, ik zou een volgende keer dus gewoon een gesprek aangaan waarom ze gelogen heeft dan kan ze altijd zelf nog uitleg geven
Zo ik was ook echt boos geweest. Ik heb geen advies dan wat ikzelf zou doen. Ik was om tafel gaan zitten en rechtuit zeggen wat je weet en dat je hun kant wel begrijpt, maar gekwetst/boos bent doordat ze dit niet eerlijk hebben gezegd. Ben je het kwijt en ligt de bal bij hun, ik had ze wel een maand opzeg termijn laten betalen. Normaal misschien niet, maar als je tegen me liegt ben ik ook tegendraads.
Misschien in de loop van de maand es voorzichtig polsen "Wat ze dan gaan doen qua opvang? Gaat dochterlief ergens anders naartoe, of naar familie, ...?". Doe maar effe of je neus bloedt. Als 't niet om de inkomsten had gedraaid en ze zijn zo oneerlijk, had ik overigens gemeld dat ze niet persé die maand moeten volmaken. Nog meer als je dus waarschijnlijk in februari al een ander kindje kan opvangen.
moet je er iets mee? Als het je bezig houd en je zit er mee, moet je er iets mee. Dat zegt een collega van mij altijd en ze heeft een punt.
Waardeloos inderdaad, echt jammer.. eerlijkheid duurt het langst, ik zou, vriendin of niet, de volgende keer gewoon alles op de officiële manier doen.. jammer dan.