Ik hoor juist altijd dat je net zo lang door zou moeten gaan tot je een jongen hebt. Wat een bullshit allemaal zeg.. Toen ik zwanger werd had ik echt geen voorkeur, hoopte alleen maar dat alles goed zou gaan. Nu ik weet dat het een meisje is ben ik stiekem toch wel blij, opgelucht ofzo. Maar volgens mij is dat vooral omdat ik me meer 'raad weet' met een meisje, weet wat ze leuk vinden en qua spelen enzo. Omdat ik zelf een vrouw ben natuurlijk. Maar als het een jongetje was geweest zou ik me zo aanpassen hoor en zo gewend zijn aan treinen en voetbal en vliegtuigjes daar ben ik van overtuigd
Mijn zus en ik hebben beiden een jongensgezin met 3 jongens. Ik heb ooit een artikel gelezen dat er vooral in arme landen met minder goede voeding meisjes worden geboren en in gezinnen met goede omstandigheden meer jongens worden geboren. Het idee daarachter zou de voortplanting van het volk zijn. ik wilde de link plaatsen, maar ik kan hem even niet vinden. Meisjes zijn over het algemeen rustiger dan jongens. Jongens stoeien meer, want ze zijn lichamelijker ingesteld, en zijn later met zindelijk worden, aankleden etc. Ik was helemaal niet teleurgesteld dat ik jongens kreeg, het leek me heel gezellig en het is ook gezellig. wel druk qua stoeien, ze uit elkaar houden. Maar ze hebben veel aan elkaar, en spelen met hetzelfde speelgoed. Het enige nadeel wat ik kan bedenken is: - dat ik geen vlechtjes kan maken in hun haar, dat ze geen jurken aandoen, en dat wanneer mijn jongens kinderen krijgen ik de schoonmoeder ben van de moeder ipv de moeder van de moeder. Volgens mij is dat toch wel anders. - het voordeel wat mij betreft is: ik zou wel bang zijn wanneer ik moeder was van een meisje, dat het `s avonds van haar fiets getrokken wordt na het stappen, of avonds laat. Dat hoef ik met 3 jongens van ongeveer dezelfde leeftijd niet te zijn.
Ik had geen voorkeur in het geslacht.. We kregen een lieve zoon en daar houden we het bij. Ik kreeg heel vaak de vraag of er een nummer 2 komt want ik wil toch zeker wel een meisje hebben Nee er komt geen nummer 2,alleen de vraag doet me al pijn...en hadden we het geluk mogen hebben en er was wel een nummer 2 gekomen dan had het geslacht me wederom niks uitgemaakt. Persoonlijk kan ik niet goed begrijpen dat mensen een voorkeur hebben. Wil er niemand mee aanvallen hoor maar wees in hemelsnaam blij dat je zwanger kunt raken en mag blijven en dat je een gezond kind op de wereld mag zetten. Jullie nageslacht!!
Zo kwam ik pas geleden voor mijn werk bij een Marrokaans gezin op intakegesprek voor de kraamzorg. Ze hadden al een dochtertje en verwachten nu hun tweede kindje. Dhr. vroeg aan mij of ik ook kinderen had, dus ik zei: jazeker, 4 zelfs! Enne, jongetjes of meisjes? Ik zei: 4 jongens Ging die helemaal uit zijn dak, haha "Jij goede moeder! jij allemaal zoons!" Tja, dat was ik niet gewend
Ik ben moeder van twee mooie boys en ik ben superblij met ze! Toen ik zwanger was van de oudste, had ik ook wel een lichte voorkeur voor een meisje, geen idee waarom. We hadden geen geslachtsbepaling gedaan, dus toen hij werd geboren en de verloskundige zei dat we een zoon hadden.... keken mijn man en ik elkaar aan en hadden zoiets van: te gek! Nooit meer gedacht aan mijn eerdere voorkeur. Bij de tweede hoopte ik dat het een jongen werd, het idee van twee broers leek me leuk. Ik heb zelf 2 oudere broers en ben altijd een beetje jaloers geweest op de band tussen die twee. Ik hing er toch wel meer 'bij' als enige meisje in het gezin. Dat kwam uit, leuk voor ons en voor mijn oudste zoon, want het zijn inderdaad twee echte broers met een supergoede band. Zelf ben ik een echt meisjemeisje, zoals eerder omschreven. Ik hou van kleding, tutten, schoenen, shoppen enzzzz. Gelukkig heeft mijn oudste zoon daar ook echt oog voor en vindt het leuk om zelf kleding uit te zoeken en zelf te bepalen hoe zijn haar komt te zitten bijvoorbeeld. Hij is ook erg creatief en is zelfs aan het breien geslagen Mijn jongste zoon is een rasechte sloper en terminator. Hij maakt lawaai en alles gaat stuk. Ook dat heb ik geaccepteerd en vind ik stiekem best leuk en grappig. Nooit heb ik negatieve reacties gehad op mijn jongensgezin. Nu ben ik ook wel iemand die uitstraalt dat ik daar niet van gediend ben denk ik Ik schrik wel van bepaalde reacties op Casara hier. Ze had een voorkeur voor een meisje en heeft dit ook gekregen. Mooi toch? Waarom zijn mensen hier zo geschokt door en worden zelfs woorden als 'ziekelijk' en 'professionele hulp zoeken' genoemd?? Wat onrespectvol. Het is toch heel natuurlijk om een voorkeur voor iets te hebben, waarom is dat dan zo'n taboe als het om kinderen gaat? Dat wil niet automatisch betekenen dat er niet gehouden gaat worden van een kindje van een ander geslacht.
Ik had bij de eerste toen ik zwanger was heel eerlijk een voorkeur voor een jongen, weet niet waarom, was ook meer een voor gevoel! En iedereen was overtuigd dat we een meisje zouden krijgen. Het werd een jongen maar ook als het een meisje was geweest was ik net zo blij geweest! Nu hoop ik alleen maar dat we zwanger mogen worden en dat het gezond is...
Hier ook de ervaring met de ander kant. Nu zwanger van de derde meid en veel reacties die hiervoor al genoemd zijn. Ik word er kribbig van, maar weet inmiddels wek duidelijk dat dit mijn hormonen zijn. Wijzelf zijn er erg blij mee namelijk, maakt ons niets uit wat het geslacht is! Erge dingen vind ik bijvoorbeeld mijn eigen ouders die zeggen: nu komt er dus zeker nog wel een 4e? Alsof we zonder jongen niet compleet zouden zijn :x Of nav de 20 weken echo de vraag: weet je wat het word? En als je dan 'meisje' zegt: ach ja, het is toch het belangrijkste dat het gezond is. Ikzelf vind het geweldig, maakt mij niets uit. Maar ligt dus meer aan 'meer van hetzelfde' dan aan jongens versus meisjes volgens mij hoor...
Zelf kan ik me hier echt niks bij voorstellen het is me zelf nog nooit opgevallen hoor het maakt toch helemaal niet uit of je jongens of meisjes hebt als je kindjes maar gezond zijn is toch het belangrijkste
Ik heb 2 dochters. Bij de 1e had ik een lichte voorkeur voor een meisje. Bij de 2e echt geen voorkeur maar wist bijna zeker dat het een jongen zou zijn.... was toen wel ff omschakelen toen er een meisje kwam. Ik ben superblij met 2 meiden maar dat was ik bij 2 jongens ook geweest. Xxx
Belachelijk he... Ik had een collega met 5 zonen..! Wat gaaf!! Ik heb een oom en tante met 3 dochters, ook superleuk! Zelf hebben wij een jongen en een meisje. Een gezin waarbij de kinderen hetzelfde geslacht hebben leek me erg leuk..! Maar een meisje krijgen leek me ook erg leuk. Meer omdat je er op latere leeftijd vaak een wat andere band mee kunt hebben (trouwen, kindjes krijgen). Maar hadden we twee jongens gekregen dan zou ik niet stiekem toch voor een derde gaan om toch op een meisje te hopen (zoals ik ook wel gehoord hebt....). Zo hebben wij ook wel opmerkingen gehad: Ooh een koningspaar, kan niet beter... Of: nou dan ben je klaar.
Na 2,5 jaar was ik eindelijk zwanger en toen overviel mij, wat zou ik graag een dochter willen! En ze is een meisje. Mocht ze zich over 15 jaar bedenken en een jongen willen zijn houd ik even veel van haar. Ik houd namelijk zielsveel van dit kleine mensje. Nu weer zwanger, en ben vooral blij dat deze zwangerschap snel tot stand kwam. Ik hoop op een gezond kindje. En stiekum? Een zusje voor mijn dochter zou ik erg leuk vinden, vroeger heb ik altijd graag een zusje willen hebben en heb alleen een broer. Maar, als het een jongetje is ben ik ook blij en dankbaar dat we een tweede kindje (en laatste) hebben mogen krijgen.
Voor mezelf zou ik dit keer een meisje erg leuk vinden. Puur om te ervaren hoe het is om een meid te hebben. Het idee dat ik nooit een dochter krijg zou ik raar en ook wel een beetje verdrietig vinden. Maar voor de oudere kinderen is weer een knulletje veel leuker. Een jongensgezin lijkt mij ook wel wat Nog een paar weken dan weten we het!
Ow god ja! Ik vrees nu al dat ik hier uitgebreid word besproken in een zoveelste schoonloedertopic De vlechtjes en de jurken mis ik niet echt, ben zelf ook geen jurkendraagster. Ik zou het eerder een voordeel vinden dat ik niet straks over een jaar of 12 met 2 menstruerende hormoonbommen extra in huis leef. Het uitgaan lijkt me niet voordeliger. Een meisje heeft wel meer kans om van haar fiets af getrokken te worden, maar jongens gaan na een biertje teveel denk ik wel sneller op de vuist met elkaar.
Ik heb ook twee jongens die zou ik voor geen goud willen en kunnen missen. Ik heb zeker bij de tweede gedacht het zou leuk zijn als het een meisje was maar voordat ze het geslacht konden zien bleek het hartje niet in orde te zijn, en dan maakt het helemaal niet meer uit wat het geslacht is zolang het maar gezond is. Hoe cliché het ook klinkt En daarbij houdt mijn oudste zoon erg van winkelen dus het zijn niet alleen meisjes die daar van houden Maar ik herken het wel dat mensen durven te zeggen of we het niet erg vinden zelfs min schoonzus. Voor degene die haar gezegd dat een jongen niet bij haar paste dan is het maar goed dat het een meisje is en hopen dat ze aan jou voorwaarden voldoet ik heb er nu al medelijden mee
Niks is goed tenzij ze het zelf hebben of juist omdat ze het zelf hebben en liever anders hadden gezien Hier een meisje en daarna een jongen. Dat was zielig voor mn zoon want dat worden vaak mietjes Jaja kreeg m serieus te horen! En de verbazing dat we zelfs nog voor een 3e gaan!!!
Ik ben helemaal gelukkig met mijn 3 jongens...meer kinderen komen er ook niet bij. Wel vraag ik me wel eens af hoe een meisje van ons samen eruit zou hebben gezien, maar dat komen we dus nooit te weten.. En ik hoop dat in de toekomst mijn jongens nog steeds heel graag thuis willen komen...en dat ik leuke schoondochters krijg
Ik heb een oudere broer en vond dat heel fijn . Ik hoopte dus een beetje op een jongen. De eerste minuten na de geboorte zijn vergeten te kijken. Zoveel maakte het me dus uit, ik zag alleen maar mijn gezonde kindje. Toen we eindelijk zwanger werden van de tweede was ik alleen maar blij dat we toch nog een kindje kregen, dat was namelijk geheel onverwacht. Omdat ik me heel anders voelde dacht ik dat het een meisje zou zijn. Toen kreeg ik bloedverlies en vreselijke weken, het kon ons echt niet schelen, als het maar gezond ter wereld zou komen. Ik moest even wennen aan het idee van een tweede jongen omdat ik dus echt dacht dat het een meisje was. Maar ik ben zo blij met mijn knullen. Het is trouwens niet waar dat je met een zoon niet kan winkelen. Mijn oudste kan dat best goed en is ontzettend leuk (oh mama, wat mooi!) en zoals mijn moeder ook aangeeft, hij gaat echt mee voor mij, hij gaat niet zelf naar eigen kleren kijken. De oudste is ook echt een meisjes-jongetje. Hij heeft vooral vriendinnetjes en heeft een pop, houdt van koken enz. Tegelijkertijd heeft hij een arsenaal aan wapens. Mooie combi! Mijn jongste is veel meer een klassiek jongetje. Rauwdouwer, hard, kan niet stilzitten, luistert niet enz. Compleet ander kind. Ik vind het wel echt flauw dat er zoveel meer leuke kleren voor meisjes zijn. Gisteren even gezocht naar een broek voor de oudste. Alleen simpele spijkerbroeken, terwijl er voor meisjes allerlei kleuren zijn, dat vind ik oneerlijk. Mijn schoonvader had trouwens medelijden met mijn zwager toen hun tweede ook een dochter bleek te worden. Het werkt dus andersom ook. Een vriend van mijn man komt uit een gezin met 5 jongens. Zijn ouders gingen door voor een meisje. Elke zoon was een teleurstelling. Dat is erg schadelijk voor een kind. Hij is er nu ook van overtuigd dat elk gezin met meer dan 2 kinderen alleen een volgend kind krijgt om van beide geslachten een kind te hebben. Ik heb weleens ontzettend ruzie gehad met hem daarover.
Natuurlijk is het geweldig om 2 kids te hebben van een ander geslacht, maar als twee meiden of twee jongens hebt is dat ook tof. Ik zal wel tegen schenen gaan schoppen, maar als ik zo'n topic lees vraag ik me altijd af of je het stiekem zelf toch ook niet heel erg jammer vindt dat je alleen jongens of alleen meiden hebt... Wat kan jou het nou boeien wat een ander ervan denkt?! Als je er zelf blij mee bent is dat toch prima. Trouwens, krijg je 2 kids kort na elkaar, dan zegt iedereen wat zou het toch leuk zijn als het ook een meid of ook een jongen is (voor grote zus danwel grote broer). Het is altijd wat hoor.
Mijn vriend heeft nu 3 dochters waarvan de laatste van ons samen is. Onze dochter is absoluut geen meisje meisje. Ze houdt niet van poppen, dingen in haar haar en andere meisjesdingen. Ze houdt van auto's en van vies worden door zand/modder. Het is nu meer een jongen dan een meisje. Dochterlief trekt wel meer naar haar vader dan naar mij. Dat vind ik soms wel moeilijk, want het is papa voor en papa achter en mama is niet interessant ( ik ben thuisblijfmoeder) Maar ik ben dolblij dat ze gezond is!
Ik was vroeger zelf een halve jongen, dus ik kon me niet voorstellen hoe het zou moeten als ik een dochter zou krijgen. Ik heb twee jongens, beide met een heerlijke samenstelling, maar bijna elkaars tegenpolen. De derde werd een meisje, heel blij mee, maar mijn god, zou ik wel de goede moeder zijn voor een dochter? Had ik liever een jongen? Stiekem leek me dat wel makkelijker. Maar ik zou haar nu voor geen goud meer willen missen. 't Is een stoere meid, maar dat komt natuurlijk doordat ze twee grote broers heeft waar ze tegenop moet boksen (volgens de rest van de wereld). Volgens mij komt het gewoon omdat het haar karakter is. Ze is voor de duvel niet bang. Haar broers moeten eerder tegen haar opboksen. Wat maakt het uit wat de rest van de wereld zegt? Mijn broers zijn geen mietjes, en ze hebben twee grote zussen. Ik zou zeggen, geniet van je rijkdom.