Kankerpatiënte offert eigen leven tevergeefs op voor baby - AD.nl Ben ik de enige die dit niet moedig vindt? Ik snap dat ze hoogswaarschijnlijk verscheurd werd door het moeilijk besluit die ze moest maken : zichzelf opofferen of een behandeling starten. Met 5 kinderen, had ik er denk ik voor gekozen om me te laten behandelen.
Hoop zelf nooit voor zo'n keuze te komen staan (als het goed is gebeurt dat ook niet), maar jeetje heftig.. Denk dat ik in zo'n situatie ook zo lang mogelijk gerekt had voor het kindje, maar als het zo heftig is moet je dan het risico nemen dat vijf andere kindjes hun moeder kwijtraken? Verschrikkelijk. Gelukkig hoef ik daar zelf niet over na te denken.
Kun je mijns inziens echt niet over oordelen als je niet in haar schoenen staat. Ze heeft al eerder kanker gehad en moest toen dus ook een heel traject doorlopen. Misschien is deze keuze niet puur en alleen gemaakt omwille van haar ongeboren kindje. Sowieso een hel waar dat gezin doorheen gaat.
Hm, ik kan het niet zo zwart-wit zien hoor.. Als ze had moeten kiezen tussen haar eigen leven riskeren of het leven geven van één van de 5 kinderen die ze al had, hadden we toch ook niet allemaal geroepen dat ze dat ene kind maar had moeten laten gaan, zodat ze er zelf nog voor de 4 anderen kon zijn? Dit is een keuze die niemand zou moeten hoeven maken.. Onmenselijk
Daar kun je niet over oordelen! Een vriendin van mij was 20 weken zwanger toen ze hoorde dat ze kanker had. Ze hadden al 1 kindje. Ze hebben er uiteindelijk voor gekozen om de zwangerschap te beëindigen en diezelfde dag nog te beginnen met chemo. Helaas heeft het niet mogen baten en is ze binnen een jaar alsnog overleden. Je kunt nooit weten wat de juiste keuze is...
Ik vind dat je hier niet over mag en kan oordelen zolang je niet in dezelfde situatie zit. Mijn mening is dus absoluut niet relevant.
Wat een liefdevolle moeder voor 100% voor je kindje kiezen... verdrietig genoeg heeft dit zo moeten eindigen
Pfaff, wat verschrikkelijk moeilijk. De gedachte om onze zoons zonder moeder te laten opgroeien, knijpt mijn keel dicht. Het enige dat ik erger zou vinden dan mijn kinderen moederloos achter te laten, is één van de kinderen zelf verliezen. Ik hoop die keuze nooit te hoeven maken. Vreselijk dat het voor dit gezin zo tragisch heeft uitgepakt.
Heel heftig... ik weet echt niet welke keuze ik zou maken. We weten ook niet hoeveel kans ze had om de kanker te overwinnen, misschien was het maar een heel kleine kans.
Dat is niet aan de orde dus ook niet relevant, ook niet ter vergelijking van. Daarbij vind ik het leven van een kind dat al geboren is en een bewustzijn heeft ' waardevoller ' dan dat van een ongeboren kind waarvan de overlevingskansen buiten de baarmoeder op dat moment vrijwel nihil zijn. En in dit geval vind ik het triest dat moeder niet voor een behandeling heeft gekozen omdat er nu 5 kinderen geen moeder meer hebben. Misschien had ze het zelfs na een chemo niet overleefd maar dan had ze het tenminste wel geprobeerd.
Het is toch nooit goed... een kindje dat levensvatbaar is weg laten halen is toch ook onmenselijk? Ik denkt eerlijk gezegd dat haar kansen ook niet zo groot waren, ze is vrij snel na de diagnose overleden.
Ik denk dat het moeilijk oordelen is : Dit bericht is niet compleet als je niet weet hoeveel kans van slagen behandeling had. Verder: Wat zou de behandeling geweest zijn? Zou dit onherroepelijk het leven van het kindje kosten? Moest het kindje echt weggehaald worden of zou ze ook de behandeling kunnen starten met het kindje in haar buik (hoe slecht ook) . Te veel vragen waarop geen antwoord wordt gegeven in dit stukje. Dus ik kan niet oordelen. Ik ga er eigenlijk vanuit dat de moeder zéér weinig kansen had voor zichzelf als je deze keuze maakt - in de hoop dat dan in elk geval je baby het nog redt.