Ik moet echt even mijn ei kwijt. Hopelijk is er ook herkenning zodat ik er misschien wat beter mee om kan gaan want momenteel, pffff... Sinds een week of 2-3 is mijn mannetje veranderd in een monster. Letterlijk. Werkelijk ALLES is drama. Zo erg dat ik bij het verschonen hem in de houdgreep moet houden. Anders krijg ik het echt niet voor elkaar. Alles is nee bij hem. Eten, aankleden, verschonen, drinken, slapen. Bij alles werkt hij tegen. Krijgt hij zijn zin niet? Dan volgt een flinke woede aanval die bestaat uit stampvoeten, slaan en bijten. En het erge is, afleiding helpt niet meer. Hij kan daardoor dus zo lang in zo'n bui blijven hangen. Doodvermoeiend. Net vakantie achter de rug dus met zn 2en was het nog wel te doen, maar nu sta ik er dus weer alleen voor en het lijkt wel alsof het nóg erger is dan voorheen Momenteel heeft hij ook een obsessie voor pannen en koffie. Hij wilt alle pannen in huis in zijn bezit hebben en ook alle bekers waar hij dan 'koffie' uit drinkt. Prima. Maar zodra ik een pan nodig heb gaat hij compleet uit zn stekker. Ik geef niet toe natuurlijk maar oh boy.. En slapen slaat ook helemaal nergens meer over. Vannacht amper 7 uurtjes geslapen en nu weigert hij alweer. Help!! Herkenning?
Oei, dat klinkt inderdaad vermoeiend zeg.. Mijn dochter is nog geen 1 en nu nog redelijk een engeltje, maar ik ben best streng als het gaat om 'onze' spullen. Ze mag met haar eigen speelgoed spelen en de rest kan ze van afblijven. Misschien helpt het om een soort verschoon en aankleed spelletje te doen? Of heeft hij misschien behoefte om meer zelf te doen, onder het mom van mama helpen? Je hoort altijd dat je het beste slecht gedrag kan negeren en goed gedrag moet belonen. Tja.. ik wens je heel veel sterkte in ieder geval en hopen dat deze fase snel overwaaid
Oh jeej, dit klinkt als een peuterpuber. Ons meisje begint ook langzamerhand. Ze heeft onlangs het woordje nee uitgevonden. En buiten wandelen met de hond wordt ook een drama, ze luistert totaal niet. Loopt alle kanten uit en als ik haar handje pak zet ze het op een krijsen alsof ik haar mishandel en wordt ze "slap" lees: op de grond gaan liggen en weigeren weer op haar benen te staan. Ik merk dat ik toch minder geduld heb met dit gedrag dan ik eerst dacht te zou hebben. Bij mij is het meteen klaar. Als ze buiten niet luistert, op de grond gaat liggen oid, waarschuw ik haar 1 keer dat ze mee moet lopen, doet ze dat niet, zet ik haar in de buggy. Slapen doet ze hier (nog) wel goed....
Vermoeiend hè? Heb er ook totaal geen geduld mee. Ook bij mij is het direct klaar en afgelopen. Merk dat ik ook echt boos kan worden als hij zich zo vreselijk gedraagt op de commode Staand verschonen/aankleden lukt ook niet. Hij rent direct weg en roept dan nee!! Ben nu al weer 1.5 uur bezig om hem in slaap te krijgen. Pfff *zennnn*
Hier begon dat ook rond 18 maanden. Het uitte zich ietsje anders bij onze dochter, die wierp zich op de grond en ging hysterisch krijsen en huilen als er iets niet gebeurde naar haar zin. We hebben echt met onze handen in het haar gezeten! Vooral ik, nu ik zwanger ben is mijn geduld een beetje minder... Maar er is hoop! ze is nu 22 maanden en ze wil nog wel eens haar ongenoegen spuien en op de grond gaan liggen maar dat duurt maar een paar seconden. Wat nou echt de oplossing is geweest weet ik niet zeker, als ze compleet over de rooie ging probeerden we haar uit de situatie te halen of te negeren, ik ging dan maar wat in de keuken doen. Deze twee methoden hadden wel het meeste effect, lag ook wel aan wat de oorzaak was/is van de plotselinge aanval. Ze duurden soms echt wel een uur, drama.... Nu na die periode heeft ze ook wel ineens een flinke sprong in haar ontwikkeling gemaakt! Ze zegt veel meer woordjes, begrijpt veel meer en doet wat nieuwe dingen. Dus misschien dat dat ook wel meespeelt. Maar nu echt weer een heerlijk meisje, dus ik zou zeggen, probeer er nog een beetje geduld mee te hebben, het gaat over zolang jullie consequent blijven in jullie reactie naar je zoontje toe! Sterkte....
Zoals ik het lees kan het bijna niet meer erger voor je. Een gerustelling. Als ik zo dacht als u dan kan het ineens over zijn. Als het echt niet meer erger kan is die sprong bijna op zijn einde! Deze ervaring heb ik toch met sprongen
Ging hij om kwart voor 10 dan alweer naar bed, doet hij nog 2 slaapjes? Misschien overstappen naar 1 slaapje? Mijn dochter slaapt 1x aan het eind van de middag. Als ze in de auto 15 min in slaap is gevallen wil ze de rest van de dag niet meer slapen. Als ze wat later wakker wordt 's ochtends, slaapt ze soms helemaal niet overdag (ik leg haar dan wel in bed, maar dan is ze een uur aan het kletsen). Qua driftbuien en opstandig gedrag had mijn dochter bij 15 mnd een fase. Krijsend op de grond gaan liggen als ze haar zin niet krijg. Uren boos blijven omdat ze alleen beleg wilde eten en geen brood bijvoorbeeld. Maar dat duurde 2-3 weken en toen was het over. Nu is ze echt een engeltje die altijd luisterend en ontzettend braaf is, dus ik wacht nog op de peuterpuberteit dan zal het wel weer veranderen Ik hoop dat deze fase/periode niet te lang duurt voor je! Ik denk dat je weinig anders kan doen dan zuchten, tot 10 tellen, consequent blijven, en hem veel bij dingen betrekken. Mijn dochter werd ook een beetje verveeld bij verschonen, maar nu mag ze de luier helemaal openvouwen terwijl ik haar broek loshaal en vind ze het wel weer prima.
Thja.. Volhouden? En ik zou geen straf of vasthouden doen maar uitleggen en afspreken. Geef hem ergens anders ruimte om te beslissen en willen. Kies "you battle" wat het waard en en niet. Hier als ik zeg verschonen dan rent ze ook weg maar dan maak ik spelletje van verstoppertje of tik als ik haar vang dan is dolle boel. En ik probeer afleiden dan op aankleedkussen: gek doen, kusjes geven, cream geven die ze mag smeren zelf, vragen of ik haar tandjes mag tellen dan mag ze aaaaaa schreeuwen hard, geef haar lippenbalsam etc. En in bed: ik zou dag doornemen wat jullie deden, boekje lezen, laat hem uitkiezen waar en welke. Laat hem eigen kleur piyjama uitkezen bijv. Dat beetje vrijheid in simpele kleine dingen helpt om juiste balas te vinden. Hier dat extreme gedrag nog nooit gehad gelukkig. Ik merk wel veranderingen in sinds 16mnd maar we kunnen prima afspreken en ik kan prima wachten. Is echt dat ik het echt gehad heb erg zelden misschien 1x per paar weken... Succes
Ah, het draakjes-syndroom! Ook hier bekend. Hier helpt meer verantwoordelijkheid/zelfstandigheid ook. Raketje mag kiezen tussen 2 broeken. Verschonen doe ik alleen nog liggend bij extreme poepluier, anders staand. Ze mag kiezen of ze een appel of een mandarijntje wil, of ze uit een glas wil drinken of uit een beker, welke 2 boekjes worden voorgelezen bij bedtijd... Het voorkomt niet alle drama's maar vangt ze toch wel voor een groot deel op. Is er toch drama dan leggen we uit, en dingen die moeten gebeuren toch. Bij andere dingen ga ik vaak met haar op de bank zitten en dan afwachten tot het huilen klaar is.