Goedemorgen! Onze dochter van bijna zes jaar is nogal een piekeraar. Dit heeft ze altijd wel in meer of mindere mate gehad, maar nu begint het toch wel veel invloed te hebben op haar (en ons) dagelijks leven. Overdag is het allemaal wel te handelen, maar 's avonds naar bed gaan en in slaap vallen is niet leuk meer. Als ze eenmaal slaapt, dan gaat het goed. Ze zegt ook vaak dingen als 'het is altijd zo druk in mijn hoofd' en 'ik wilde dat er een knopje op mijn hoofd zou zitten waar ik de stoute gedachtes mee uit kan zetten'. Ik ben er inmiddels wel achter dat dit bij de leeftijd past. Het gaat verder ook goed methaar. Op school, zwemles gaat het goed. Ze denkt veel na over ziek zijn en de dood. Maar ze heeft dit nog nooit van dichtbij meegemaakt. Dat ze piekert is een gegeven. Het is een gevoelig, intelligent meisje. Ik zoek eigenlijk naar handvaten, hoe wij hier mee om kunnen gaan en hoe wij haar hierin kunnen sturen. Hoe doen/deden jullie dit met jullie piekeraars?
Lastig zeg.. Misschien om een half uurtje voor bedtijd met haar te praten? Dat ze het er samen met jou over kan hebben en jij haar gerust kunt stellen? Dan gaat ze misschien wat geruster slapen. En vlak voordat ze naar boven gaat geen tv of drukke dingen meer doen. Ik heb ook wel eens gehoord dat meditatie voor kinderen kan helpen. Heb even een willekeurige website opgezocht op internet, om je een idee te geven. Mediteren en visualiseren met jonge kinderen
Misschien mun je met haar haar gedachten vastleggen voordat ze gaat slapen en er dan de volgende dag over praten of dingen uitzoeken met haar? Zodat ze het wel kan uiten voordat ze gaat slapen waardoor het uit haar hoofd gaat maar dat je e dan wel weer op.terug komt de volgende dag zodat ze niet opnieuw hoeft te piekeren?
Bedankt voor jullie reacties! Ik had gedacht dat er meer kinderen zouden zijn die veel piekeren.. Mamaze, ik ga de site eens bekijken.
Mijn dochter kon vroeger ook zo piekeren over dat soort onderwerpen. Ook wel eens gehoord dat ze haar hoofd niet uit kon zetten. Het is hier een stuk minder geworden toen ze naar het hb onderwijs ging, toen was ze bijna 5,5. Het zou de leeftijd kunnen zijn maar ik denk ook dat het er mee te maken had dat ze vanaf toen veel meer kreeg om haar tanden in te zetten. Ze kreeg projecten, eerste was het zonnestelsel. Haar informatiehonger werd gestild denk ik waardoor de neiging tot piekeren minder werd. Dat is mijn theorie, klinkt die logisch?
Jaime: voor mij wel... Hier wordt ook minder gepiekerd als ze lekkerder in d'r vel zit. Piekert ze nog steeds wel... En slaapt ze nog steeds pas laat. Maar het is wel minder vervelend en minder negatief.
zoontje ligt altijd bij me om te praten, dan kan hij zijn vragen stellen en krijgt antwoorden. een gesprek voor het slapen gaan dus. we doen dat al heel erg lang(vanaf 1 jaar oud of zo) maar je moet wel goed voorbereid zijn. anders kun je het veel erger maken met je antwoorden of opmerkingen. verder is het ook belangrijk veel lichaamsoefeningen maken, fietsen schaatsen, klimmen, trukjes leren. uitdagend speelgoed.
Onze zoon (ook bijna 6) kan ook erg piekeren en slaapt slecht. Hij verteld vaak dat hij s nachtsveruit moet om " slechterikken te vangen" . als een soort superman vliegt hij dan uit het raam. De laatste weken zijn ineens veel erger dan normaal. Niet gek gezien het feit dat we vlak voor kerst te horen hebben gekregen dat zijn opa ( mijn vader) ongeneeslijk ziek is. Sinds een paar dagen slaapt hij (tijdelijk) bij ons in bed. Zoekt heel erg geborgenheid en veiligheid. Ziet bleek en moe uit. Klaagt vaak over buikpijn, voor het slapen gaan. Wil/durft niet alleen in bed. Is ineens weer heel erg gehecht aan zijn knuffeltje. We zijn nu ook begonnen met een half uur voor bedtijd alle schermpjes uit (dus ook onze telefoons). Dan gaan we met ons drieën een spelletje spelen of verhaaltje lezen. En bij het naar bed brengen geven we ook even echte 1 op 1 aandacht, knuffels en laten hem praten als hij dat wil. Verder kijken we geen journaal meer waar hij bij is. Ook niet als hij iets heel anders aan het doen is. Ik hoop dat dat gaat helpen. Vanmorgen 1e schooldag na de kerstvakantie. Hij bleef klagen over buikpijn. Volgens mij allemaal spanning, hoewel hij school wel heel leuk vind. Morgen heb ik gesprek met de juf, want ik maak me echt zorgen. Sorry ts... Ipv tips is het vooral een verhaal van mezelf geworden... Hoop toch dat je er wat aan hebt en als ik nog ergens tips krijg laat ik t je weten. Misschien is een zorgen vriendje (zo'n knuffel waar je een tekening of briefje in kan verstoppen) iets voor je dochter.
Fiet: ik denk dat het wel schelt wat je doet... Verder nu geen decemberchaos meer maar januari-structuur. Komt vast goed! Sterkte met je vader ook!!
Bedankt voor de reacties. Fiet, ik ben allang blij dat er toch mama's zijn die dit herkennen. Ik begon al bijna te denken dat onze dochter de enige was. Ik snap wel dat dit wel een rot-periode voor jullie en jullie zoon is. Onze dochter zou in die situatie precies hetzelfde reageren. Kletsen voor het slapen gaan doen wij ook regelmatig. Maar juist voor het slapen gaan moeten we het echt niet over 'droevige' dingen gaan hebben. Dan gaat ze zeker zitten malen. Gisteren heeft ze zelf een boekje voorgelezen aan mij. Ik heb het idee dat dat wel een beetje haar gedachten ergens anders brachten. Ze is volgens mij snel ingeslapen. Ze kwam 's nachts wel even bij ons in de kamer (ze weet dan nooit waarom en verzint dan een smoesje). Maar ze ging ook weer zonder moeite slapen toen ik haar in bed legde. Zijn jullie zelf ook piekeraars? Ik zelf namelijk helemaal niet, maar mijn partner (en zijn moeder) wel heel erg. Ze heeft het dus niet van een vreemde..
Mijn dochter is dan nog geen 6, maar ook een enorme piekeraar. Vooral voor het slapen gaan ook.. Ze heeft altijd een hoop tijd nodig om alles te verwerken.. Ik of mijn man gaan altijd een minuutje of 15 bij haar liggen zodat ze kan bepraten wat zij wilt. We vertellen dan meestal nog een verhaaltje wat toepasselijk is op haar dag en dat werkt voor haar goed.. Ook probeer ik haar af te sluiten voor dingen, klinkt heel zweverig, maar dat gaat steeds beter. Ze gaat altijd op tijd naar bed, zodat ze genoeg tijd heeft om in slaap te vallen. Mira is altijd wel zo geweest, dus wij weten niet beter en proberen erin mee te gaan. Mijn man is precies zo, dus die begrijpt haar nog beter dan dat ik haar begrijp.
Hmm ik doorgaans niet... Maar als me echt iets dwars zit komt het wel 's nachts altijd terug... Dromen en ik word er dan ook echt wakker van en kan daarna niet meer slapen. Wat we hier veel doen is een spannend verhaal lezen voor bed. Maar behalve piekeren kn bed maakt ze ook sommen, verzint verhalen en leest zelf nog een boek. Ik heb het hele idee van vroeg slapen laten varen... Maar wel op tijd naar bed. Dat uur heeft ze kennelijk echt nodig want als ze later naar bed gaat slaapt ze NOG later.
Pffff, breek me de bek niet open. Hier een rasechte piekeraar van ruim vier jaar. Ze vindt school nog lastig, want ze heeft nog geen echte vriendin. En we krijgen bijna een baby, ook erg spannend. En ze heeft net een periode achter de rug waarin ze te pas en te onpas in huilen uitbarstte omdat ze eraan dacht dat wij dood zouden gaan. Die gedachte drong zich dan ineens op, echt heel zielig. Vannacht werd ze wakker omdat ze niet naar school wilde, ik ga dan op een matras naast haar bed liggen. Komt er na een kwartier: 16 is 4 keer... 4. Het is dus niet alleen piekeren, maar ook gewoon nadenken, ik hoor haar ook regelmatig woorden spellen als ze in slaap aan het vallen is. Ze gaat elke dag in bad, ik masseer haar met vooral veel aandacht voor de voeten, we praten over de dag, maar dan nog, als er te veel speelt, krijgt zij noch ik haar hoofd stil helaas. Ik lees dus even mee.
Onze dochter kan niet echt vertellen wat er dan allemaal in haar hoofdje omgaat. Maar ze piekert inderdaad niet alleen, ze denkt ook veel na over dingen. Ze is ook altijd zo geweest. Ze was als baby al vrij serieus... Heel anders dan onze jongste. Alleen heeft ze nu echt last van het piekeren. Ze zou eigenlijk moeten leren hoe ze er mee om moet gaan. Ik heb het idee dat het voor haar beter is om wat 'strenger' en consequenter te zijn dan om er helemaal in mee te gaan.
@gitta: als ze nu al kan vermenigvuldigen... "Piekert" ze ook op een heel ander niveau dan d'r klasgenoten Even in de gaten houden is geen slecht idee.
@bubble: hoe had je dat strenger zijn in gedachten? Ze kan dr hoofd (waarschijnlijk) niet even uitzetten. Dat ze er mee om moet leren gaan ben ik wel met je eens... Maar je kunt d'r niet dwingen te stoppen met nadenken
Dat doen we zeker, gelukkig zit ze op een (voor zover we nu kunnen inschatten) goede montessorischool, waar ze dus goed getraind zijn in naar het kind kijken. Toen ik dit gisteren aan de juf vertelde was het antwoord: o, dan gaan we daar morgen wat extra's mee doen (ze rekent gelukkig al gewoon op school sinds ze er zit, geen 'daar ben je nog te jong voor of zo'). En ze hadden haar leergierigheid al opgemerkt. Maar ja, toch houd ik mijn hart vast voor de toekomst...
Nouja... Het is goed dat school zulke dingen weet en er mee aan de slag gaat. Behalve dat kun je weinig meer doen dan in de gaten houden of je kind een beetje blij blijft. Dat humeur is toch de beste indicatie of het goed gaat of niet
De spijker op zijn kop. En dat humeur is al een tijdje niet erg goed, vandaar mijn zorgen. Maar goed, eerst even de baby eruit, dat zal ook wel meer rust geven, verwacht ik. Althans, duidelijkheid, rust is niet het goede woord natuurlijk met een baby.
Ja zijn we zeker. Mijn ouders hadden 30 jaar geleden precies dit topic kunnen openen over mij denk ik . Verder is onze zoon een vrolijk druk manneke. Maar soms merken we dat er wel heel erg veel gebeurd in dat koppie van hem. Wat we vaak ook doen is voor het slapen de droom gaan bedenken die hij zou willen dromen vannacht. Soms helpt dat. Smoesjes zijn ook heel herkenbaar. We hebben een periode gehad dat we hem s avonds naar beneden hoorden komen. Onderaan de trap bleef hij dan even stil staan om na te denken voordat hij de deur naar de kamer opendeed. En dankje voor het medeleven iedereen