Bij de eerste zwangerschap heb ik me nooit zwanger gevoeld en dit was waarschijnlijk omdat ik instinctief voelde dat het niet goed zat. Ik heb zelf een eerdere echo geregeld om dit te laten bevestigen.. Bij de tweede zwangerschap was ik natuurlijk door de eerste MK beïnvloed en kon ik alleen maar hopen dat het goed zat, helaas was dat niet zo. De VK verzekerde mij dat zolang ik geen krampen had het bloedverlies niet erg was, toch voelde ik dat het niet zomaar bloedverlies was. Bleek inderdaad juist. Bij mijn derde zwangerschap, die nog moet komen, ben ik heel benieuwd wat mijn gevoel gaat doen. Twee miskramen gaan je natuurlijk niet in de koude kleren zitten.
Tja niet lullig bedoeld.. maar ik heb die eerste weken altijd het gevoel dat het mis gaat. Heb deze 2e zwangerschap jankend op de bank gezeten toen ik een week of 7 was omdat ik zeker wist (voor mijn gevoel of instinct of hoe je het wil noemen) dat het mis was. Alles is nog steeds goed met de kleine Zo heb ik wel vaker bij heel veel dingen dat ik iets heel erg aanvoel en dan blijkt het toch niet zo te zijn of te gaan. Eerlijk gezegd vind ik het altijd een beetje een vaag iets dat je als moeder dingen altijd kan aanvoelen. Tja als het achteraf net zo blijkt te zijn als je gevoel/instinct zei dan zeg je natuurlijk altijd: 'zie je wel, ik wist het!' maar kan ook gewoon toeval zijn. Zo zie ik het
Hier was mijn gevoel toch mis (gelukkig) Ik kon echt niet geloven dat ik zo maar zonder een miskraam zwanger zou worden, ik verwachte mij er bijna aan... Voel me ook nog steeds niet echt zwanger, weinig kwaaltjes gehad. Toen ik 2 weken geleden bloed verlies had, dacht ik, zie je wel: een miskraam, het is gedaan! Tot mijn verbazing, een springlevend kindje te zien op de echo, en gisteren dit nog eens bevestigd gekregen ik ben nog steeds zwanger en hij/zij doet het geweldig goed! Dus ja, ik ga er stilletjes aan echt aan moeten geloven dat we eind juli met zijn 3en zullen zijn...
Klopt niet altijd, ik had de hele zwangerschap het gevoel dat het niet goed zou gaan, voornamelijk voor de eerste echo. Was enorm bang dat we geen levend kindje zouden krijgen. Nu is de bevalling wel erg heftig verlopen en zijn we allebei ziek geweest maar er ligt toch een heerlijk gezond meisje boven te slapen nu dus mijn gevoel klopte niet.
Idd hier ook bloedverlies en ik dacht gelijk 'zie je, mijn gevoel zat goed, dit gaat mis..' Op de echo's is nog steeds een levend kindje te zien, niks aan de hand