Snap dat het een emotioneel beladen keuze is. Dit herken ik heel erg van toen ik moest bijvoeden. Maar toen ik me realiseerde dat mijn zoon honger had en lag weg te kwijnen in z'n bedje (wij dachten: heerlijk wat een rustige baby. Maar dat was dus niet het geval), dan weet je dat je als moeder maar 1 ding kunt en moet doen. Na deze ervaring zal ik dan ook nooit meer oordelen over vrouwen die kunstvoeding (gaan) geven. Hopelijk ervaar jij hetzelfde. Als je ervaart dat de rust en regelmaat jou en je kindje goed doen. Dan weet je dat je als moeder de enige juiste keuze hebt gemaakt.
Weet je ts, dat je borstvoeding als zwaar / lastig ervaart vind ik 'gewoon' jammer. Maar dat jij je zo verschrikkelijk schuldig voelt om ermee te stoppen, vind ik echt heel rot voor je. Volgens mij is jouw gevoel bij het maken van deze keuze, veel belangrijker dan de 'feitelijke' kant, namelijk welke voeding je geeft. Waar komt dat gevoel bij jou vandaan? - Voel jij je zo naar omdat JIJ eigenlijk liever borstvoeding zou willen geven, omdat JIJ dat zelf beter en prettiger vind? of - Voel jij je zo naar omdat je het gevoel hebt dan ANDEREN vinden dat je borstvoeding 'moet' geven, omdat ZIJ dat beter vinden? Als jouw gevoel van 'falen' echt uit jezelf komt, is het misschien nog te vroeg om al afscheid te nemen van de borstvoeding. Eenmaal gestopt kun je bijna niet meer terug. Dus als de spijt puur vanuit jezelf en je eigen overtuiging komt, zou ik toch proberen te onderzoeken op welke manieren je de problemen die jij ervaart kunt verminderen of oplossen. Als je dat wilt zijn er op dit forum absoluut mensen die met je mee willen denken. Als jouw gevoel van 'falen' voortkomt uit wat je denkt van wat andere mensen ervan vinden, neem dan toch even de tijd om voor jezelf de beslissing rationeel te maken en los te koppelen van de verwachtingen die anderen hebben. Want een ander kan vinden wat hij wil (en daar vaak met veel kabaal over 'roepen') maar dat zegt alleen iets over de mening en de situatie van die persoon. Jij hebt alleen met JOUW situatie te dealen, JIJ bent degene die het moet doen. Die ander kan nog zo'n sterke mening hebben, hij / zij gaat het niet van je overnemen. En heeft dus ook niet het recht om jouw beslissing af te keuren (of goed te keuren). Dat is namelijk niet relevant. Laat je dus niet door een ander een schuldgevoel aanpraten. Veel succes met het maken van een keuze. En probeer echt voor ogen te houden dat het niet uitmaakt welke voeding je kiest, alleen hoe dat voor jou voelt en hoe het in jullie gezin het beste werkt.
Ik heb ook meerdere keren je vragen voorbij zien komen en proef je wanhoop. Vind het heel jammer voor je dat je het als zo verschrikkelijk ervaart om je kind flesvoeding te geven. Natuurlijk is het jammer dat je iets moet laten gaan wat je zo graag hebt gewild. Mijn mening is dat we een veel te rooskleurig beeld krijgen voorgeschoteld over hoe borstvoeding zou moeten gaan. Nou, zo gaat het helemaal niet. Het vraagt heel veel van een moeder. Dan kunnen ze nog zo hard zeggen het is natuurlijk dit en dat zus en zo. Zal allemaal zo zijn maar je mag er niet aan onderdoor gaan. Flesvoeding is geen gif! Het is gewoon second best! En daar moet je je niet schuldig over voelen. Probeer het bij een eventueel volgend kind gewoon weer. Laat je niet je leven lang door deze ervaring ontmoedigen en schuldig voelen. Ik heb er 3 kinderen over gedaan om te snappen hoe het nou eigenlijk werkt. Pas bij nummer 3 heb ik er echt van genoten.
Ik heb niet alles gelezen, maar ik neem aan dat je rustig gaat afbouwen? Als het flesje dan niet bevalt, kun je de borstvoeding weer opkrikken. Het is dus geen definitieve keuze. Mijn zoontje heeft twee weken lang voor 90% nutrilon gehad en drinkt nu weer volledig borstvoeding.
Aangezien de voeding op zich goed loopt en je je schuldig voelt over de kv, zou ik gaan combineren in jouw positie. De stress van het perse voldoende moeten kolven valt dan in ieder geval al weg, plus je kunt wel weg zijn ook al zit er weinig regelmaat in, want er kan dan altijd een klein flesje gegeven worden. Ik heb uiteindelijk 20 maanden bv gegeven, maar ik zat er helemaal doorheen na een maand of 4, ons zoontje groeide explosief, ik was alweer terug op gewicht, maar voelde me eigenlijk niet fit genoeg om volledige bv te geven. Wij hebben heel hard geprobeerd om te gaan combineren, maar kregen er geen flesje in helaas. Ik ging me dus pas weer wat fitter toen ons zoontje een redelijke hoeveelheid bijvoeding ging eten. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je er doorheen zit nu. Ik ken ook succesverhalen met combineren, mijn zus heeft bij alle kids gecombineerd (de eerste was ook een tweeling) en ze allemaal ongeveer een jaar bv gegeven. Het is echt niet of/of, als je nu gaat combineren, kun je kijken hoe het gaat en kun je altijd terug of naar volledig kv of blijven combineren.
Op een gegeven moment,na een maand of zes lukte hier de bv niet meer door verschillende redenen. Maar de fles zorgde hier zeker niet voor meer regelmaat....mijn kindje bepaalde zn eigen ritme en dronk geen grote hoeveelheden en dus ook niet om de'vier uur, meestal vaker. Maar ik ken ook een succesverhaal van een kindje wat wel 'grote' flessen dronk en braaf om de vier uur wat kreeg en de nacht doorsliep.... Een fles hoeft niet de 'oplossing' te zijn, maar als je veel stress ervaart van bv en kolven....is het misschien wel een goede keuze voor jullie. Ik heb altijd ervaren dat mijn kindje precies aanvoelt hoe de stemming is van mij.
Ze geeft in eerste instantie aan dat ze wil stoppen met de bv omdat er totaal geen ritme en regelmaat in zit.. en dat dit haar opbreekt. Dit is "misschien" op te lossen door kv te gaan geven, maar kan ook "misschien" opgelost worden door bv geven op schema in combinatie met wat tips van een LK. Aangezien ze zelf aangeeft het blijkbaar zo moeilijk te vinden om afscheid te nemen van bv vind ik het logisch dat mensen deze tips aandragen.. Dus hoezo niet respecteren wij haar keuze niet.. Ik krijg door jou reactie een beetje het idee als bvmaffia te worden afgescheept namelijk terwijl dat zeker niet het geval is aangezien mijn dochter vanaf 8 maanden tot heden nog steeds kv krijgt
omdat het dan vaak is, dan vrouwen zich alsnog schuldig (meer) schuldig gaan voelen over hun keuze, en heen en weer geslingerd wordt door allerlei emoties. Zo'n keuze moet je zelf maken, daar moet je zelf achterstaan, zonder dat anderen allerlei (goedbedoelde hoor, daar niet van) tips/opmerkingen gaan geven over hoe anders. En wellicht dan weer een keuze maken die niet echt hun eigen is, maar vooral is ingegeven over hoe anderen erover denken. Ja, ik zie dat bv maffia . Niet jij specifiek, maar in zijn algemeenheid. Ondertussen zit er zo'n lading aan dat wanneer je keuze is geen BV te doen, dat je toch goed beslagen en uitstekend onderbouwd (liefst in viervoud) moet gaan uitleggen waarom niet. Soms is "ik zie het niet zitten" ook een prima reden. Misschien niet te begrijpen voor anderen, maar evenzo de keuze van de moeder! Als je al niet lekker emotioneel in je vel zit, dan zijn zulke opmerkingen alleen maar olie op het vuur. En ja, ik snap best dat wanneer je je had voorgesteld om tot in weet-ik-veel-hoeveel-jaar borstvoeding te geven, dan is de omslag even lastig, zeker als je weet dat anderen daar een oordeel over gaan hebben. Voor mij was het vrij simpel, lukt het niet, jammer dan. Heb daar over ook even moeten slikken, maar voor mij en zeker niet in de laatste plaats voor mijn dochter was het beter. En dan is de keuze vrij snel gemaakt. En ik denk dat TS dat ook in ogenschouw moet houden. Wat is beter voor jullie allebei. En is dat KV, dan is dat KV, en is dat BV of combi dan is dat ook goed. Maar wel op basis van haar eigen gevoel en geloof.
Dit is wat TS schrijft: "De borstvoeding zelf loopt goed...ze groeit er super op...maar die dingen eromheen daarom vind ik de keuze zo moeilijk *ze groeit er super op en we vinden het samen erg gezellig en fijn dus waarom stoppen? * of kiezen voor regelmaat en weggaan zonder kolf e.d. " "Ben ook bang dat ik achteraf spijt krijg" Er is dus geen sprake van dat ze zegt: ik stap over op kv, en dat iedereen roept jaaaa maar...! Ze worstelt met het maken van een beslissing. Maakt voor zichzelf afwegingen.Heeft moeite haar draai te vinden. Dat lezen we toch allemaal in haar topics?Er is niemand hier die zegt: belachelijk, vooral doorgaan hoor, ook al wil je niet! De opmerkingen/tips zijn vooral bedoeld om TS mee te geven dat het niet zo zwart/wit ligt hoeft te liggen. Dat het niet per se stoppen of doorgaan hoeft te zijn. En dat wat meer regelmaat ook kan met borstvoeding,maar dat het niet vanzelf komt. Er kan ook een tussen weg zijn, die minder drastisch is. Wellicht heeft ze, in haar wanhoop, nog niet aan die tussenweg gedacht. Geeft haar dit wat lucht, is dat een optie die voor haar wel goed voelt. En daar is dit forum toch voor, om mee te denken, adviezen te geven. Een hart onder de riem te steken.Ervaringen te delen ook. Overigens lees ik ook nergens dat TS mensen om zich heen heeft die zeggen: je moet door gaan met borstvoeding. Het is eerder omgekeerd. Dus dat anderen het niet zullen begrijpen, speelt hier uberhaupt helemaal niet. De enige met wie ze in de knoop zit, is zij zelf! Dat het voor jou niet zo'n moeilijk/emotioneel verhaal was, betekend niet dat anderen het er wel moeilijk mee kunnen hebben..
Ik heb er nog even over nagedcht vanmiddag... Eerlijk gezegd denk ik ook niet dat het stoppen met borstvoeding het beter gaat maken. Niet lelijk bedoelt he, TS, want ik heb echt het beste met je voor, maar ik denk echt dat het ook een kwestie is en blijft van verwachtingen bijstellen. Heel veel baby's hebben geen ritme en regelmaat. En hebben ze het net wel, dan gooien ze het weer helemaal om. En het blijft vaak ook raden waarom ze huilen en wat je eraan kan doen. En soms kan je er zelfs niks aan doen, behalve dan troosten en knuffelen. En ja, soms is het gewoon even overleven, verstand op 0 en meegaan met de flow ipv er tegenin proberen te zwemmen. Dat is namelijk alleen maaar extra uitputtend voor jezelf. Als je het zo jammer vindt om te stoppen dan zou ik niet stoppen, maar misschien een oplossing zoeken wat betreft het kolven. Misschien tijdens het kolven een neusspray gebruiken? Of naar foto's van je kindje kijken.... Of afbouwen en gedeeltelijk bv geven en gedeeltelijk kv. Al is het daar misschien nog te vroeg voor omdat je productie dan snel keldert, dat weet ik niet.
Ik geloof dat je de post en het probleem van TS niet helemaal begrijpt Ik bespeur in jouw verhaal meer FVmaffia dan bvmaffia maar kan aan mij liggen ( en ja ik heb gelezen dat je mij niet persoonlijk bedoelt
Waarom denk je er niet aan om overdag lekker flesvoeding te geven en de vroege ochtend en late avondvoeding nog de borst te blijven geven? Dan heb je overdag niet al dat gestress en heb je toch nog lekker die momentjes samen. Ik heb zelf na 8 weken de dagvoedingen afgebouwd en heb tot 6 maanden de ochtend en avondvoeding zelf gegeven.
Welnee ... Maar wij hebben dan een verschil van inzicht... TS moet doen wat zij wil, niet wat win allemaal wel niet denken wat goed is. Niet persee FB maffia hoor, maar prima als je dat wilt denken.
Hi Maartje Ik herken je worsteling. Eigenlijk ben ik om dezelfde redenen als jij overgestapt naar kunstvoeding. Nu is bij mij de kunstvoeding uiteindelijk nog meer een worsteling geworden dan de borstvoeding ooit was (nu gaat het sinds 2 weken goed) dus in dat opzicht kwam ik van de koude kermis thuis en kreeg ik totaal niet de regelmaat , meer rust en houvast die ik ook zo zocht. De oorzaak lag op andere plaatsen achteraf dus mijn ervaring is dat het toch echt kind afhankelijk is. maar dit gezegd hebbende ben ik wel blij dat ik op dat moment voor mezelf de knoop heb doorgehakt en ben overgestapt. Ik heb wel nog een poos eerste en laatste voeding gedaan wat een fijne tussenstap was. Ik begrijp de emotionele beladenheid die het voor je heeft. Het is toch een soort afscheid. Maar falen is het niet alle beetjes zijn meegenomen en een gelukkige moeder is ook heel wat waard. Flesvoeding is ook een goed alternatief. Wees niet te streng voor jezelf . Geef het een plek, zoek een balans voor jezelf (bijv nog twee voedingen als je dat wil) maar voel je vooral niet schuldig. Je doet het hartstikke goed.
Wauwie wat een reacties! Bedankt allemaal voor het meedenken... ik las iets over regelmaat aanbrengen in de borstvoeding. ..ik hou er sowieso 3a3.5 uur tussen... heeft ze dan nog geen hongersignalen? Dan laat ik het nog even... Savonds zit er korter tussen...gok dan dat ze clusterd (heerlijk moment trouwens ) en slaapt dan lang. Deze lange slaap doet ze al vroeg in de avond... dat betekend dat ze snachts vaker komt... Dat vind ik allemaal prima maar als ik weer ga werken en ze komt bijv om 0400 uur en dan moet ze om 800 uur weer... aangezien ik om 800 uur begin kan ik deze niet live geven en moet ik dus gelijk aan de kolf...dat gaat niet op mn werk... 10.00 uur zou eerste kans zijn.. Dat bedoel ik eigenlijk ook....ik weet nooit hoe laat ze sochtends komt omdat ze savonds die lange slaap zo vroeg doet... snappen jullie hem nog? Ik heb ook aan combinatievoeden gedacht hoor maar dat zal je productie niet ten goede komen denk ik?! Hoe doen jullie dat met werken dan? Of weten jullie altijd hoe laat je kindje komt? Is dat vanzelf gegaan? Ik probeer zoveel mogelijk naar haar te kijken wat ze wil en dat gaat steeds beter..oefening baart kunst
Dankje Ow ja, hoe doen jullie dat met kolven als je weggaat? Nemen jullie m mee om te kunnen kolven op de tijd dat je kindje krijgt of kolf je pas bij thuiskomst?
Als je gaat afbouwen wennen je borsten daaraan. proberen dus om niet af te kolven op de momenten dat je anders had gevoedt. Trek je het echt niet meer, dan alleen de druk eraf kolven. Je stopt natuurlijk eerst met één voeding, de week erna laat je de tweede vallen en daarna de 3e.