Dag dames, Pfoe, we merken dat ze 15 maanden is geworden! Wat een klein tirannetje kan onze juffrouw zijn . Momenteel een echte driftkikker! Ze heeft altijd al een sterk willetje gehad, maar nu. Pfoe, kan er helemaal gek van worden ! Paar dagen voor nieuwjaar liep ze ineens los en stapt nu dus heel het huis door. Op haar sokjes gaat dit prima, maar als we naar buiten gaan met haar schoentjes aan (is ze nog niet gewend, draagt nu sinds zaterdag echte stapschoentjes) dan verliest ze regelmatig nog haar evenwicht . Allemaal niet erg, ik houdt haar handje wel vast, MAAR dat is nu net niet wat mevrouwtje wil! Trekt dan haar arm weg en laat echt duidelijk merken van LAAT ME MET RUST. IK KAN HET WEL ALLEEN ! Wat dus niet is, want na een paar passen valt ze omver. En dan is het natuurlijk een gemopper... Daarnet naar de mutualiteit geweest. Pff, wat een drama weer! Probleem is dat dl totaal NIET verlegen is. Zaten dus nog enkele wachtende. Had ze haar oog laten vallen op een oudere meneer (70 jaar ofzo). Wou ze daar heel de tijd heen gaan en was niet naar haar zin dat ze dit niet mocht. Stak haar knuffel naar hem uit, zodat hij hem kon pakken. Maar de meneer lachte eens vriendelijk, maar nam de knuffel niet aan. Pff, weer niet naar de zin van dl en smeet boos de knuffel op de grond en maakte ze een brommend geluid naar de meneer om te laten merken dat hij moet doen wat zij zegt . Gewoon thuis is het ook al niet beter momenteel... Vb. Ze heeft honger, dus krijgt haar boterhammen. Zit ze er mee te spelen, te brommen/mopperen in haar stoel. Zeg ik tegen haar: "Geen honger? Oké, dan ga je terug uit de stoel." Begint ze niet veel later terug te mopperen en te wijzen naar haar stoel en nam nam te zeggen. Pff . Doet echt ALLES wat niet mag en als ik haar er dan rustig weghaal en zeg dat het niet mag. En laat zien waar haar speelgoed allemaal ligt en ze daar wel mee mag spelen. Oeh! Weer drama. Brommen, huilen, boos worden... Noem maar op ! Ons zonnetje in huis is momenteel een zware donderwolk! Hopelijk is deze fase weer snel een beetje over . Nog dames die nu in deze periode zitten? Kunnen we elkaar er misschien doorheen praten en tips geven hoe we een situatie best aanpakken . Hier is het ons eerste kindje, dus allemaal zoeken hier .
Hier ook een dochter van 15 maanden. Herken je gevoel wel maar echt tijdelijk is het niet hoor. Mijn zoon is 2.5 jaar en kan er ook wat van. Zich laten vallen in de supermarkt en alles bij elkaar schreeuwen als hij zijn zin niet krijgt. Ik ben best kortaf. Er zijn 2 keuzes en als meneer of mevrouw dat niet bevalt dan gaan ze maar janken. Ik wacht een gang verder wel tot ze klaar zijn Maar leuk is anders want iedereen denkt zich ermee te moeten bemoeien terwijl ze dan alleen maar bozer worden...
Ergste sprong wat ik heb meegemaakt was met 15 maanden. Met 19 maanden nog eens maar die was minder erg
Hahaha, hier ook een. Maandje ouder, maar herkenbaar! We hebben net 'gezellig' samen 2 weken griep gehad. Op zich is ze nog wel lief, maar heeft net besloten los te gaan lopen (vallen dus) en ook op de bank gaan staan en er dan gewoon afstappen denkt ze nu te kunnen Ik heb 1 argument: ze wil alles behalve slapen. Dus ik kan haar b.v. vragen of ze wil eten/speelgoed opruimen/boeken terugzetten in de kast etcetera, of meteen naar bed
Jaaaaa! Wij hebben ook een eigenwijs driftkikkertje op het moment! Vooral het verhaal over buiten lopen (lees: vallen!) is herkenbaar Ook smijten met speelgoed en daarna huilen dat het speelgoed weg is, 10x op en af schoot, 10x boek geven, afpakken en daarna huilen dat ze wil voorgelezen worden. Pfoeh! Ons geduld wordt op de proef gesteld!! Ook erg aan het testen. Er zijn een aantal dingen waar ze niet aan mag komen (stereo, wijnkast, haardje) en die hebben een enorrrme aantrekkingskracht op haar op dit moment. Ze schudt dan zelf 'nee', maar pakt er toch aan. Ondertussen houdt ze mijn gezicht goed in de gaten. Ik moet soms stiekem best lachen erom Ik lees dit topic even mee voor andere verhalen! Iemand nog tips over het op visite gaan met dreumes en dan tóch een gesprekje kunnen houden en enigszins op je gemak kunnen zitten??
Rustig op visite gaan is er niet bij. Helaas maar waar. Tenzij ze een baby proof huis hebben. Helaas is dat niet vaak het geval. Ik vind op visite gaan altijd keihard werken met 2 kids.
Héél herkenbaar haha . Hier voorlopig ook niet rustig op visite kunnen. Kan constant achter haar aan .
Oh god, zo te lezen kan ik het beste dus nog even twee weken goed van mijn kleine man genieten! Moest stiekem ook lachen om de verhalen, dus ik hoop niet dat Karma mij nu op komt zoeken. Hadden jullie kindjes sowieso al last van elke sprong of enkel de 15 maanden? Mijn zoontje heeft tot nu toe nog niet echt sprongen meegemaakt *begint duimen te draaien*.
Bij 11 maanden heel lichtjes iets gemerkt van een sprong dus eigenlijk bij 15 maanden echt een sprong meegemaakt. Hij had een kreetje die hij 3000keer per dag gebruikte. Na een week wilde ik s'ochtends om 8u al heel hard het huis uitrennen omdat hij in bed al met dat kreetje begon. Heb er een filmpje van gemaakt en als ik dat filmpje zie krijg ik nog steeds de kriebels Van de ene op de andere dag was het over. Kreetje nooit meer gebruikt. Gelukkig!
Hahah gelukkig is hij met het kreetje gestopt! Mijn zoontje gilt nu wel opeens uit het niks sinds een weekje. Niet omdat hij boos is want hij lacht er gewoon bij .
Het kreetje. Deze viel wel mee. Was vaak harder en langer en bozer https://m.youtube.com/watch?v=POGa0mVyWP4
Hahaha! Kan me héél goed indenken dat je daar gek van werd! Gillen is hier ook begonnen! Ik probeer steeds rustig aan te geven dat ze 'zachtjes' moet doen. Hier ook een heeeele periode van knijpen en slaan achter de rug. Dan werkte het 'zachtjes' zeggen ook goed! Nu aait ze zelfs haar pop! Goed om te lezen dat jullie ook niet rustig op visite kunnen. Twijfel op die momenten wel eens aan mijn moederlijk overwicht
Haha en het wordt er niet gemakkelijker op hoor! Onze dochter krijgt steeds een sterkere eigen wil met het ouder worden Ik heb eigenlijk nooit sprongetjes gemerkt. Enkel nu misschien. Ze is al enkele weken heel hard haar willetje aan het doordringen!
Oh fijn, dan is het dus een sprongetje. Ik begon al een hekel te krijgen aan de dramaqueen/driftkikker-karaktertrekken waarbij ik eens diep zuchtte dat hij dat wel van mij zou hebben Maar het is dus tijdelijk. Thank goddddddddd!!!
Hier ook, gooien met speelgoed als hij zijn zin niet krijgt, al het eten wordt naar de grond gegooid als het meneer niet zint. Geen brood willen aan tafel maar ga je 5 minuutjes later de eendjes voeren gillen om een boterham en gewoon twee droge boterhammen op eten. Op de bank kruipen gaan zitten en wijzen naar de tv, of je deze even aan wil zetten. Antwoord is nee (alleen 10 min voor het eten tenzij hij ziek is) huilen alsof hij vermoord wordt. Voorlezen na 3 pagina's boek wegduwen dan weer ander boek en zo verder. Op schoot van schoot. Ohh nieuw doet papa boos wil ik mama en andersom Mijn handen pakken en bepalen wat ik ermee moet doen normaal uren lief spelen nu elke 5 min iets anders willen. Als er visite is, is hij 10 keer erger (vind ik niet zo leuk ) speelgoed afpakken van andere kindjes. Zo kan ik nog wel even doorgaan vermoeiend maar kan er ook soms zo om lachen. Ohh en ook nieuw "neplachen", gewoon echt volledig neplachen met geluid, big smile hoofd naar achter gooien de hele mikmak, naar mensen omdat hij door heeft dat men het leuk vind als hij lacht. Vind het ook wel fijn soms dat hij duidelijk kan aangeven wat hij wil zolang maar niet alles nee is
Mijn kereltje gedraagt zich op visite of bij de gastouder echt voorbeeldig. Hij is 's wereldst liefste jongetje. Ondertussen kookt hier af en toe mijn bloed en loop ik naar de schuur om even WHAAAAAAAAAA te roepen en begrijpt niemand mijn leed. Men begrijpt het gewoon niet dat hij continu op alle knopjes wil drukken en dan mijn laptop uitzet en afsluit terwijl ik met een word-bestand van 30 pagina's bezig ben en het niet is opgeslagen. Dat hij continu de hoorn van de telefoon eraf gooit. Aan de staart van de zielepiete-poes trekt (de poes gaat NOOIT opzij) of er bovenop springt. Dat hij op de bank gaat staan en denkt dat hij kan vliegen en ik hem nog net kan grijpen. Dat het speelgoed gewoon alle kanten op gesmeten moet worden en de huisraad gewoon ontploft zodra hij ook maar 1 stap in de kamer zet. Dat hij de dag dat de schoonmaakster is geweest direct zijn bordje avondeten ondersteboven op de net-gedweilde-vloer parkeert. En mij vierkant uitlacht wanneer ik boos word. Om vervolgens ALLES van de commode af te gooien wanneer ik hem verschoon en met zijn voeten in de poep draait óf gewoon zelfs de vuile luier wegsmijt. En iedereen zegt: ach, hij is altijd zo lief! Zelfs zijn vader ziet het niet, want hij zit lekker te 'chillen' op zijn werk en maakt hem niet zo op die manier mee En ik hou door en door van hem, op elk vlak, maar een beetje coulance naar mama toe mag ook wel Die ondeugd gewoon. Alles wat van mij is pakken of verstoppen of door de war gooien of nou ja, laat maar. Jullie snappen het vast wel. En alleen wanneer hij zich fijn en veilig voelt bij mama thuis. Lekker kind! Hij heeft een nieuw trucje tegenwoordig; wanneer ik zeg: KIJK MAMA EENS AAN :x IK WIL NIET DAT JE MET DE AFSTANDSBEDIENING NAAR DE POES GOOIT! Dan knippert hij met zijn lange mooie wimpers en probeert hij onschuldig te kijken en te tegelijkertijd te lachen. Serieus, ik heb een Kruimeltje of een Pietje Bell!
Ik denk dan dat iedereen een kruimeltje heeft hoor Hier dus geen afstandsbediening op kinderhoogte en al het andere ontruimd wat hij kapot kan maken. Etensbordje houd ik zelf vast en ik hou ook de lepel vast tot hij groot genoeg is om zelf normaal te eten speelgoed mag door het huis heen. Dat ruim ik 's avonds wel weer op. Maar wat je ook doet. Het blijven draakjes : D
Inderdaad schattig, dat geluid valt nog mee! Die van mij vond dit filmpje erg leuk en Ging het imiteren maar dan heel hard en heel hoog (meisje hè)