Even op zoek naar tips. Ben sinds begin oktober begonnen met hoesten, dit is begin december een dag of 2 weggeweest om vervolgens na een dag koortsig weer terug te zijn. Half december kwam er spierpijn ter hoogte van mijn beha-bandje bij en sinds dat weggetrokken is ben ik enorm benauwd en kortademig. Een week lang werd het steeds iets erger en nu is het bijna twee weken constant aanwezig. Een trap oplopen is een ware uitputtingsslag: sta naar adem te snakken alsof ik ik weet niet wat gedaan heb. Pijn overdag is vergelijkbaar met het buiten hardlopen en dan diep ademenen (wat nu dus al niet eens gaat), zo'n 'snijdende' pijn. Vandaag naar de huisarts op aandringen van mijn man en moeder die het echt niet normaal vonden klinken. Die zegt kijk het nog twee weken aan, is waarschijnlijk een restje van de griep. Herken het zelf niet als griep of een restant omdat ik mij daarvoor helemaal niet echt ziek gevoeld heb, maar vertrouw op haar oordeel. Longen klonken ook ok. Maar functioneren met drie kinderen is gewoon haast niet goed mogelijk zo. Naar school lopen (een paar 100m) zorgt voor compleet buiten adem aankomen, trap op om een was aan te zetten, een huilend kindje boven.. Ik was minder kortademig toen ik bijna uitgerekend was en hetzelfde deed Dus zijn er nog huis-tuin-en-keuken-tips? Of desnoods vrij verkrijgbare medicijnen die verlichting kunnen bieden.. Dit is niet grappig meer na ruim 2 weken
Oeh dat klinkt helemaal niet goed als ik eerlijk ben. Wat een lange wachttijd ook van de huisarts.... Zijn er momenten waarop je minder last hebt? Bijvoorbeeld tijdens het douchen? In dat geval zou stomen misschien nog wat verlichting kunnen geven. Maar als ik eerlijk ben, en ik lees je klachten zou ik er niet gerust op zijn. Zijn er niet nog meer artsen in de praktijk dat je een second opinion bij andere huisarts kan krijgen? Let er in ieder geval op dat je geen andere klachten krijgt, pijn in kuit / been / arm... Sterkte!
Vind het ook raar dat je moet wachten terwijl je al zo lang met die klachten loopt. Zou ook eens kijken voor een second opinion.
Ik zou NU met de HAP bellen, ik had met precies dezelfde klachten een jaar geleden een fikse longembolie!
Klinkt wel als een vorm van astma. De ha had je op zijn minst ventoline kunnen geven voor verbetering zo dat je in elk geval wat lucht kunt krijgen.
Denk ook aan een longontsteking. Niet te lang wachten. Het kan echt je bronchiën beschadigen...die pijn om je middel herken ik van toen ik dit had in het voorjaar. Zwaar gevoel op borst en vooral een band van pijn om mijn middel.
Ik zou nog een keer naar de dokter bellen, dat je longen schoon klinken zegt niet altijd iets. Mijn longen klonken ook schoon maar ik bleek toch bronchitis te hebben en dat zagen ze pas op de foto en hiervoor heb ik ventolin.
Schrik toch eerlijk gezegd wel van jullie reacties. Al heb ik dus zelf ook het idee dat dit gewoon niet zomaar een restant van de griep is. Mijn oma heeft vroeger een longontsteking verwaarloosd en daar blijvende longschade aan over gehouden, toen ik dat hoorde was dat ook hetgeen mij over de streep trok dan in ieder geval toch maar even te gaan. Ook vandaag is er 0,0 verbetering. Kijk het nog heel even aan, maar als het niet verbetert contact ik nog voor het weekend de huisarts weer. Kan niet knap functioneren zo en dat is toch echt wel nodig met drie kindjes. Bedankt ook voor de tips waar ik op moet letten voor het geval dat het iets ergers is. Zodra er ook maar iets verandert trek ik meteen aan de bel. Wil ze vrijdag nog niets doen dan is eventueel de HAP een optie van het weekend of een andere huisartsenpraktijk maandag, maar ik hoop gewoon dat ze dan ook inziet dat het zo geen doen is. @ novaa: bij douchen lijkt het ietsje minder te zijn inderdaad. Daarna komt het na een enorme hoestbui binnen een paar seconden weer terug, maar heb nooit gedacht aan stomen voor iets verlichting (stom eigenlijk!). Bedankt!
Nou vanochtend vond mijn man het genoeg toen ik compleet buiten adem terug kwam van de middelste en oudste naar school brengen. Assistente vond dat ik het maar gewoon moet uitzingen tot de 2 weken om zijn, dat ik het zelf al een 2 weken aangekeken had deed er niet toe. Ik kon over 1,5 week terugbellen als het niet over was. Fijn.. Voel me er echt een vreselijke aansteller door en totaal niet begrepen Nu in overweging om van het weekend de HAP te bellen en of ik überhaupt nog wel bij deze huisarts wil blijven. Prima als je als huisarts vind dat iemand het nog even aan moet kijken, maar als normaal functioneren bijna niet mogelijk is
Assistentes zijn geen huisartsen dus hoe durft zij voor jou dit te beslissen. Je loopt hier al lang genoeg mee en van een restant van een griep ben je niet stikbenauwd. Je kunt sneller vermoeid zijn ja maar benauwdheid is toch wel wat anders. Vanavond direct de HAP bellen. Owh en ga ervanuit dat je huisarts een notitie kan hebben gemaakt in je dossier dat je nog 1,5 week moet wachten. Dat zullen ze dan zien bij de HAP. Mijn advies neem iemand mee die ook een woordje voor je kan doen. Dan lopen ze minder snel over je heen. Heel er veel succes en beterschap!
Wat heb jij voor ha? Ik ben vd week met hetzelfde geweest. Had een maand klachten. Ze heeft met een apparaat een vingerprik gedaan, om naar de ontstekingswaarden te kijken. Volgende dag nog bloed laten prikken. En ik heb een kuurtje gekregen.
Nou zowaar.. Na vanochtend een klacht ingediend online bij de praktijk zelf, teruggebeld en nu gaan we toch wat proberen ter verlichting (Ventolin). En daarnaast bloedprikken en een longfoto voor de zekerheid. Blij dat er dan in ieder geval meer zekerheid is over wel of niet iets wat echt aantoonbaar is, of dat het een vagere andere oorzaak heeft. Maar hoef niet meer af te wachten nog anderhalve week in ieder geval
Dat wilde ik net zeggen. Ik had ook precies dezelfde klachten die TS omschrijft (herkenbaar het traplopen en de pijn bij het ademen) ging naar de HA en moest direct naar de eerste hulp ivm een vermoedelijke longembolie.
Ondertussen een eerste pufje genomen en wow, wat een letterlijke en figuurlijke verademing! Maandag longfoto-afspraak maken en bloedprikken inplannen.
Heel goed gehandeld! Soms moet je zelf meedenken. Ik vind je klacht ook echt terecht, na zo lang klachten hebben is bloedprikken toch ook wel zo normaal. Goed dat er ook een foto wordt gemaakt. Hopelijk valt het mee. Beterschap!
Goed dat er eindelijk actie heeft plaats gevonden. Ik ben zelf ook vreselijk benauwd, steeds het gevoel dat ik stik, steeds de niet te weerstaan neiging tot hoesten waar ik steeds bijna in blijf en m'n middenrif doet zo'n pijn. Net als m'n rechter long en m'n keel. Toen ik dit gisteren melde bij de huisarts omdat ik elk uur benauwder werd wilde hij een ambulance voor mij regelen, maar ik durfde dat niet (klinkt gek, ik weet het maar toen schoot ik pas echt in paniek). Ik ben door een vriend naar het ZH gebracht en mijn man kwam zo snel mogelijk. De huisarts vermoedde een longembolie. Vanwege de zwangerschap bleek het pittiger om het uit te sluiten. Gelukkig bleek het een fikse bovenste luchtweginfectie die heftiger aankomt door de tweelingzwangerschap. Ik hoop dat bij jou ook zoiets zal blijken en dat je snel zult opknappen. Ik ben nog steeds erg benauwd, maar volgens de longarts zou ik gisteren of vandaag het hoogtepunt van ziek zijn hebben. Morgen ga ik mij dus beter voelen!! althans, daar probeer ik mij aan vast te houden!!
Maartje84, bij mij wilde de ha ook een embolie uitsluiten. Ik had wel een te snelle pols. Gelukkig was dat het bij mij ook niet. Maar in jouw geval, wat schrikken zeg!
Ja was vreselijk schrikken. Vooral ook omdat de arts vond dat we goed moesten nadenken of we wel of niet een longfoto wilden. Hij zei dat 100 procent van de mensen met een niet behandelde longembolie overlijdt. En dat 70 tot 80 procent die wel behandeld word het overleefd. Maar dan moest ik wel een longfoto en tsja dat was niet zo gunstig voor de tweeling. We maakten de keuze om wel de foto te willen... Ik wil niet al dood!! Maar gelukkig bleek uiteindelijk dat ondanks m'n hart aan de rechterkant een afwijking liet zien (Ieuwww!!!) en ook dat vaak een aanwijzing is voor longembolie, een bepaalde bloedwaarde onder de 0,5 was!! Hiep hoi!! Die waarde is normaal bij elke zwangere én elke longembolie patient verhoogd. Maar bij mij dus niet dus uitgesloten dat ik longembolie heb!! Zo opgelucht! Nu nog de benauwdheid weg en dan ben ik helemaal gelukkig!!
Jeetje Maartje wat heftig! Andere keuze had je eigenlijk ook niet, maar moet een hele heftige dag zijn geweest. Gelukkig geen longembolie, maar zwanger en zo benauwd: dat is niet een klein beetje vervelend Hopelijk komt er snel verbetering! Blijft toch gek dat ze zo makkelijk oordeelde om het nog twee weken aan te kijken. Ben ook stiekem best gespannen voor zo'n foto, straks komt er wel iets vreemds/ergs aan het licht. Kan je natuurlijk beter zo snel mogelijk te weten komen, maar toch.. Fijn weekend allemaal en Maartje nogmaals hopelijk een snel herstel voor jou! Zal hier nog wel een update plaatsen als ik meer weet in de loop van komende week.