Mijn ouders zijn (gelukkig) nog niet hulpbehoevend. Ik noem het even mijn ouders, maar eigenlijk bedoel ik mijn moeder en stiefvader. Als mijn biologische vader ooit ziek wordt, dan kan hij in de strontzakken, die man heeft ook nooit naar ons omgekeken. Als mijn moeder en stiefvader ooit hulp nodig hebben, dan ben ik er voor ze! Gelukkig wonen ze dichtbij. Ze zijn ze nog jong, dus hopelijk blijven ziektes voorlopig uit. Ik vind trouwens wel, dat je vader best wat meer kan doen. Waarschijnlijk is hij het niet gewend, maar nu je moeder het niet kan, is het een kleine moeite voor hem om met die pantoffeltjes van de bank af te komen en net iets meer te ondernemen. Verder zou ik inderdaad even informeren bij de gemeente waar ze eventueel recht op hebben.
Mee eens, mijn vader is bijna 68 en doet alles in het huishouden, want mijn moeder werkt nog. Ik zou ze graag in huis nemen later ala ik plek had, maar dat willen mijn ouders zelf absoluut niet.
wow wat veel reacties!! Bedankt dames! @tjiptjap wat een heftig verhaal! @LadyXochi ja je zit inderdaad helemaal in dezelfde situatie als ik wat ik erg moeilijk vind is dat mijn ouders zo koppig zijn en de dingen precies zo willen houden als ze altijd waren.... en in hoeverre ik ze die ruimte moet gunnen. Bijvoorbeeld: Mijn vader wil geen droger en geen vaatwasser, dat is moderne onzin en kost handenvol energie en dus geld. Hij is niet om te praten.. moet ik er dan maar gewoon 1 op hun stoep laten bezorgen? Hij wil ook niks bestellen via internet en geen internetbankieren... dat is onveilig, ze weten alles van je, dadelijk wordt je account gehacked... Ik vind het het fijnst ervaringsverhalen te horen van dames die ook zelf een gezin hebben en proberen hun ouders te helpen. Natuurlijk neem je je voor om later je ouders te helpen als je een goede band met ze hebt. Maar als dat moment al veel eerder komt dan je had gehoopt en je zit zelf nog in de kleine kinderen is het echt heel lastig vorm te geven.
Jou vader klinkt zoals mijn vader. Wel kan hij koken wassen het huishouden doen en alles wat er bij komt kijken. Dat scheelt. Die kan voorzichzelf zorgen. Internet dat is de duivel op aarden vind HIJ haha. het is omdat stiefmoeder wel internet wilde en een computer zij regelt de bank zaken voor hem via internet hwhaa maar het zijn duivels... Wij waren de laatste in heel Nederland die in de jaren 80 een video kregen hwha vaatwasser.. Daar heb ik mijn dochters voor om af te wassen whah. Je zult toch een goed gesprek met hem moeten hebben van pa ik wil je best helpen en ik snap dat het niet fijn is al die veranderingen maar als je wilt dat ik jullie kan helpen met ook nog een eigen gezin moet je me wel te gemoed komen. Een droger is voor zijn gemak en ook voor jou gemak. Een afwasmachine is als ze met z.n twee zijn juist goedkoper hoeft denk maar een keer per dag aan of zelfs om de twee dagen. kijk of je met goede tegen argumenten kan komen. Van je kunt het allemaal wel zo willen maar waar sta ik als drukke dochter dan.?? En wil die het niet dan is het tijd dat hij leert het huishouden te doen. Leg hem uit hoe hij de was kan op hangen hoe hij kan afwassen ect ect... Dan zal die zelf aan de bak moeten.
Nee, helaas zijn de regels in NL wat dat betreft veel te star plus dat mensen bijv op hun AOW worden gekort zodra ze gaan "samenwonen" met familieleden. Weet je... bij tijd en wijle snap ik de NLe overheid echt niet hoor, er wordt bezuinigd op van alles Zorg, WMO etc.... ze willen zo graag dat er meer gezorgd wordt vanuit "vangnet"/familie etc... maar ze nemen dit soort initiatieven direct de wind uit de zeilen door er per kerende post financiële "sancties" op te zetten :x
Dit is zo overduidelijk, als wij in Nederland zouden wonen zoals we nu wonen was je op alles gekort. Ondanks dat je een volledig eigen huishouding voert.
Ik zou mijn (schoon)ouders nooit laten barsten. Wij hebben maanden lang de boodschappen voor mijn ouders gedaan omdat mijn moeder chemobehandelingen had en heel lang in het ziekenhuis gelegen heeft. Daarnaast deed ik de was en een deel van de huishouding al verlangde ik wel van mijn vader dat hij de troep achter zijn kont aan opruimde. Hij schoof hier regelmatig aan met het avondeten. Nu inmiddels hebben ze een hulp in de huishouding want daar kwamen ze voor in aanmerking. geeft mij wel veel meer rust want ik liep echt op mijn tandvlees toen. Schoonouders word wat lastiger want die wonen op bijna 2 uur rijden afstand maar die hebben de supermarkt weer dichter bij dus eten kan besteld worden dan en de groten dingen kunnen ook gedaan worden als we er zijn, zullen dan alleen vaker die kant op moeten want deze kant op wordt dan ook lastiger. Gelukkig is het nog niet zover en zijn hun in nog redelijke gezondheid. Wie weet wonen ze over 10 jaar wel bij ons in haha, zien we dan wel weer.
Heel eerlijk ik zou voor je vader een schema opstellen met wat er wanneer zou moeten gebeuen en hoe. Je vader is duideijk nog goed gezondheid en kan dus rima helpen/het huishouden draaien, as je vader ziek was geworden had je moeder ook gewoon het huishouden gedraaid, dan maar even wennen voor hem maar kom op een volwassen man die geen boodschappen zou kunnen doen is natuurlijk een klein beetje onzin , als hij verder goed kan qua gezndheid.
Hey, Allereerst vind ik het heel fijn om te lezen dat er nog meer mensen zijn die voor hun ouders willen zorgen. Mijn ouders zijn 68 en 66 jaar. Moeder heeft artrose en loopt niet meer zo best. Vaak last van zere handen. Vader heeft een slechte rug en net als jouw vader een beetje achterdochtig met 'nieuwe techniek'. Ik ben 5 jaar geleden uit huis gegaan en steeds een klein stapje verder gegaan met hen te helpen. Het begon met een magnetron. Eerst vonden ze het een onding. Gebruikte ze hem 2 keer per jaar. Inmiddels gebruiken ze hem om de melk te warmen of kip te ontdooien. Een enorme vooruitgang. Daarna ben ik ze gaan helpen met internetbankieren en dat doet mijn vader nu net zo makkelijk zelf. Ik merk dat ik mijn ouders niet aan nieuwe spullen krijg dus ik koop af en toe iets nieuws en dan geef ik mijn 'oude' aan mijn ouders. Of ik doe net alsof ik via via iets op de kop getikt heb voor 50 euro (een bedrag wat zij dan wel kunnen missen). Zo hebben ze bijvoorbeeld een nieuwe geiser in de keuken. En eindelijk een normale stofzuiger -philips performerpro- ipv een grote gele zakloze bouwstofzuiger (serieus... ) Kleine huishoudelijke taken worden gedaan door mijn broertje. Die woont nog thuis. Ik woon ook op 1 uur reisafstand. Wanneer ik daar heen ga haal ik ook altijd even een doekje over alles heen of vraag ik of er iets is wat ik voor hen kan doen. Zware boodschappen doe ik bijvoorbeeld 1x per 2 weken voor ze met de auto. Mijn man is schilder en die knapt af en toe iets op in huis. Ook met 'spullen wat over was van de bouw'.. haha.. je liegt ze wat voor, maar anders zou ik het echt niet gedaan krijgen. Ik denk dat ik binnen een jaar of 2 wel eens per week daar heen zal moeten gaan om ze te helpen met opruimen/huishoudelijke taken. Mn vader wordt steeds vergeetachtiger en mn moeder heeft nu al grote moeite met de trap + lakens verschonen. Dat zal waarschijnlijk dan de vrijdagmiddag worden. Heel veel succes en ik vind het super dat je ze zo wilt helpen!
Oh en: Boodschappen kunnen bezorgd worden (bij ons is het boven de 75 euro gratis bezorgen binnen 5 km van de supermarkt). Weekschema maken met 1 grote taak en max 3 dagelijkse taken. Maak je gewoon een leuk kalendertje van en die hang je bijvoorbeeld op de wc.
Ja herkenbaar alhoewel anders. Mijn ouders wonen zo`n 1,5 uur rijden bij mij vandaan. MIjn vader is nog vitaal en gezond maar mijn moeder gaat achteruit. Eigenlijk kan ze niet goed meer alleen zijn. Mijn vader doet nu alles. Dat vind hij helemaal niet erg en kan het ook, maar als hij een keer weg moet of graag wil wordt het wel lastiger. Ik zou zo graag daar meer in ondersteunen. Pas is ze wel een keer een paar nachten hier geweest zodat mijn vader weg kon, maar toch.. als er plots wat is. MIjn broer en zus wonen nog verder weg. Ik " help" ze wel door nu mijn vader te ondersteunen in de bezoeken aan de huisarts over mijn moeder en dingen voor hem op te zoeken en tips hoe met e.e.a. om te gaan. De huisarts zelf te bellen etc etc. Met kerst hebben wij het hele dineer daar gemaakt en de boodschappen gedaan. En toen mijn vader een tijd geleden zelf ziek was ben ik er ook halsoverkop heengereden.. maar dat kan nou eenmaal niet altijd... Ik doe wat ik kan.. probeer er zelf toch ook niet te veel last van te hebben, daar hebben ze ook niets aan en wie weet wat ons nog te wachten staat.. Praat veel met mijn zus en broer die zich even machteloos voelen af en toe en proberen samen te komen tot een zo goed mogelijke ondersteuning
Dank je, maar klinkt heftiger dan ik het ervaren heb, is ook alweer heel wat jaar geleden. Ondertussen heeft mijn vader oa geleerd om echt heerlijke gehaktballen te maken (beter dan de mijne). Zo'n twee jaar na het overlijden van mijn moeder ben ik het huis uit gegaan, ik durfde pas te gaan nadat ik hem een beetje gepusht had om meer in het huishouden te doen en hij dat ook werkelijk ging doen. Maar ik heb indertijd wel met mn broer en zus afgesproken om in de gaten te houden of het wel hygiënisch bleef in huis. Ik vond t belangrijk dat iig de keuken, wc en badkamer goed schoon waren, dat de rest rommelig en stoffig is vond ik minder belangrijk. Het is ook accepteren dat hij zijn huishouden anders regelt dan je zelf doet (ik stof bijvoorbeeld achter de tv en dat vindt hij de grootste onzin).
Mijn ouders zijn bijna 75, maar nog redelijk fit. Mijn vader doet eigenlijk standaard de boodschappen, gaat er elke dag wel even op uit met de fiets. En gaat 2 x per week naar de sportschool, ouderengym Mijn moeder zorgt in principe voor het huishouden en eten, maar ze hebben ook een hulp, 1x per 2 weken. Op deze manier houden ze het hopelijk nog wel een paar jaar vol Maar als ik mijn vader vergelijk met mijn ooms, dan is dat wel een wereld van verschil. Die hebben nog nooit boodschappen gedaan, weten niet hoe de stofzuiger werkt en koken kunnen ze ook al niet. Dus daar springen de kinderen wel eerder/vaker bij natuurlijk.
Mijn ouders zijn 62 en werken nog. En trekken volledig hun plan. Mijn moeder zou zulke "mantelzorg" overigens niet dulden. Ze heeft al duidelijk aangegeven dat ze geen 90 wil worden en dat als het te moeilijk wordt thuis, ze wel naar een rusthuis gaat. Ze wil echt niet volledig steunen op haar kinderen. Mijn vader ... dat wordt een ander paar mouwen als die er ooit alleen voor zou komen te staan. Mijn moeder doet het hele huishouden en hij kan aardappelen koken en een ei of een stuk vlees bakken en een diepvriespizza opwarmen ... maar daar houdt het wel op. Poetshulp 1 keer per week hebben ze wel al 35 jaar overigens. Ze wonen 50 kilometer van hier en ik heb geen rijbewijs. Dus het zal grotendeels dan mijn zus worden die wel in de buurt woont. Mijn schoonmoeder woont hier vlakbij, maar is ook zo'n koppig geval. Ze trekt voor een stuk haar plan nog (ze is 81). We merken dat het moeilijker wordt, maar hulp vragen of aanvaarden ... nee, toch echt nauwelijks. Eten koopt ze tegenwoordig heel veel kant en klaar. Poetsen laat ze dan 1 keer een poetshulp komen om dan te zeggen "ja maar, ik heb echt geen werk om die elke week of 2 weken te laten komen". Ze giet de hulp vol met koffie en laat ze dan weer gaan. Partner stofzuigt er geregeld, helpt met facturen bekijken (zij doet ze dan naar de bank), ... Technologie is haar bijna vreemd. Computers zijn monsters, bankkaarten daar begint ze niet aan (laat staan online bankieren), een waterkoker kent ze niet, een gsm hebben we geprobeerd maar gebruikte ze niet, vergat ze de code en vergat ze op te laden, ... Haar water voor koffie zet ze in de microgolf of op 't kookvuur. Je kan ze helaas niet dwingen. Het huis is bovendien veel te groot voor haar alleen (en veel te veel werk), maar verhuizen ... dat krijg je in geen 100 jaar aan haar verkocht. Voorlopig red mijn partner het met geregeld langsgaan. Boodschappen doet mijn schoonmoeder overigens nog zelf. We zijn wel blij dat ze niet verder dan het eigen dorp (bakker, supermarkt, kapper, ...) meer rijdt. Voor grotere verplaatsingen rijdt er altijd iemand mee. Mijn schoonvader kon ook niks van 't huishouden, maar die had veel makkelijker hulp toegelaten als hij er ooit alleen voor was komen te staan en was naar een appartement verhuisd. Hij is helaas afgelopen jaar overleden.
mijn moeder heeft reuma en is sinds een half jaar rolstoelgebonden en haar handen werken ook niet echt goed meer. sinds een half jaar probeer ik zoveel mogelijk te doen. ik doe haar boodschappen tegelijk met mijn eigen boodschappen. verder probeer ik haar zoveel mogelijk te helpen met het huishouden terwijl de kinderen op de psz zijn. volgend jaar wil ik een opleiding gaan doen en dan word het wel moeilijker om haar te helpen. waarschijnlijk gaat mijn stiefvader dan een dag minder werken om zo zelf meer te doen. de grote dingen (zoals ramen wassen) doet mijn stiefvader al omdat ikzelf ook rolstoelgebonden ben en daar dus niet bij kan.
Mocht dit ooit bij ons aan de orde komen kan ik helaas niets doen, ik woon niet in Nederland en geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om terug te keren. Mijn schoonouders hebben nog 2 kinderen die om de hoek wonen, en mijn zusje woont 3 kwartier van mijn moeder af, dus evt zorg zal dan op hun schouders komen als er geen andere hulp beschikbaar is.
Of je hebt een waardeloze familie die je bedonderd waar je bij staat, die je altijd als het zwarte schaa behandelen, nooit luisteren, maar altijd oordelen. Ja, dan word je groot, volwassen en dan leer je pas hoe het leven echt in elkaar zit en leer je je handhaven in de wereld. En dat niet alles jouw schuld is. dat als je moeder haar been breekt en jij rijdt 50 km heen om boodschappen te doen en weer 50 km terug, is dat heel normaal, dat mijn broer 5 km verderop woont, en mijn zus 20, nee, die hoeven niks te doen want zij hebben kinderen, en er kan nog geen bedankje vanaf, maar als jij dan een keer wordt geopereerd aan je buik, en er wordt een etentje georganiseerd door je ouders bij jou in de buurt, maar vervolgens toch in de buurt van je zus, want zij heeft kinderen, terwijl het etentje 2 dagen na de operatie is. Nee, lekker tof. dan ga je echt niet meer voor je ouders zorgen, als je ogen eenmaal geopend zijn. Ze zoeken eht maar uit als hun wat gebeurd. Maar dat terzijde, ik ben blij dat er mensen zijn die liefdevolle ouders hebben, die graag voor hun ouders willen zorgen. Ik gun iedereen dat, ook mezelf, maar helaas, dat heb ik niet. Ik vind het echt fijn dat jij zo'n goede band hebt, ik kan daar best jaloers op zijn. Maar helaas heeft niet iedereen zo'n goede band met zijn/haar ouders, en de reden dat zij ook voor jou hebben gezorgd toen je klein was, vind ik een dooddoener. Als ze me zo graag wilden, dan hadden ze me ook met liefde kunnen opvoeden, maar dit geeft zeker geen verplichting om ook voor hun te zorgen. ZEker neit als ze je laten vallen als een baksteen, je bedriegen voor minimaal 20.000 euro en dan jou ook nog de schuld geven dat zij het zo slecht hebben. Ik bedoel dit niet als aanval, maar helaas zijn niet alle ouders even tof, en ik hoop dat je dat ook beseft.
Mijn moeder wordt dementerend vermoedelijk. Mijn vader doet naast zijn baan ook gedeelte huishoudelijk. Ik heb de particuliere hulp van mijn ouders de deur uot geschopt. Ze roddelde nl over mijn oma en als ze daar was, roddelde ze over mijn moeder Voor nu gaat het, als ik vrij ben probeer ik ook wat te doen zoals zware dingen. Mijn ouders wonen 60km verder.